Aynen aşırı derecede özverili olmak gerekiyor.Bizimki o kadar şımarık ki anlatamam.bilerek ve isteyerek muhalefet oluyor her şeye,istediği onaylanmadığında küsüp ağlamalar, maksat kendine çekmek ilgiyi kendiyle uğraştırmak.Evde yemek olduğu halde bile eşim sorar kendisine,ne yemek istiyorsun oğlum? O da sıralar.haydi bakalım bi alışveriş çıkmalar evde olmayan şeyi aldırmaya gayret etmeler..şımartan kendisi çocuk niye şımarmasınKendi sabrınıza inancınız yoksa bu ise kalkismamalisiniz. Baba cocuguna kendi kizsa problem olmaz en basiti ama siz belki iyiligi icin biseyler yaptiracak ya da kizacak kurallar koyacaksnz fakat sizin adinz hep uvey anne olacak. Malesef boyle bir toplumumuz var insan etiketleyen ve otekilestiren. O sebeple bu tarz seylere gogus gerebilecek bir insansanz ve anlaysla hosgoruyle karsilayabilecekseniz sizin olmayan bir cocugun simarikliklarini neden olmasin..
Dedgm gbi muthis merhamet ve sabir sahibi insanlarin yapabilecegi bir evlilik bu.
Aynen aşırı derecede özverili olmak gerekiyor.Bizimki o kadar şımarık ki anlatamam.bilerek ve isteyerek muhalefet oluyor her şeye,istediği onaylanmadığında küsüp ağlamalar, maksat kendine çekmek ilgiyi kendiyle uğraştırmak.Evde yemek olduğu halde bile eşim sorar kendisine,ne yemek istiyorsun oğlum? O da sıralar.haydi bakalım bi alışveriş çıkmalar evde olmayan şeyi aldırmaya gayret etmeler..şımartan kendisi çocuk niye şımarmasın
Ki bunlar biraz zor.kendi çocuğun olsa babayla sıkı fıkı Olmasını çok istersin,biraz da benle ilgilensin diye düşünmez insan.ama kan bağım olmadığı çocuksa onunla yakın olsun da varsın benden uzak olsun diyemiyorsun.Nefis işte,işte bu yüzden annelik çok kutsal özel birşeykendi çocuğunuz gibi sevemedikce, merhametle bir anne gibi yaklaşamayacaksanız, adamı çocuğundan kıskanacak çocuğu uzaklaştırmaya çalışacaksanız hiç bulaşmayın.
Ki bunlar biraz zor.kendi çocuğun olsa babayla sıkı fıkı Olmasını çok istersin,biraz da benle ilgilensin diye düşünmez insan.ama kan bağım olmadığı çocuksa onunla yakın olsun da varsın benden uzak olsun diyemiyorsun.Nefis işte,işte bu yüzden annelik çok kutsal özel birşey
katılmıyorum asla ve asla!
bir insanı sevmek için kan bağına gerek yoktur.
sevginin kanı yoktur, nefsi yoktur.
benliğinle, ruhunla sevebilirsin bir insanı.
benim en büyük gayem imkanım el verdiğinde bir çocuk evlat edinmek.
yüzde bin milyon eminim ki kendim doğurmuş gibi deli gibi sevebilirim onu.
kedimi bile evlat gibi seviyorum. kendim doğursam böyle sevemezdim herhalde.
karşılıksız, çıkarsız sevmekle alakalı olduğunu düşünüyorum bunun.
siz de birini çıkarsız sevmeye çalışırsanız hayatınız güzelleşir. sevgi iyileştirir insanı.
ve tekrar söylüyorum...
birini veya bir canlıyı içten sevebilmek için asla ve asla kan bağına ihtiyaç yoktur!!
yurt dışında yaşadığım zaman işim nedeniyle bir çok yabancı aile ile karşılaşıyordum. ve abartmadan söyleyebilirim ki bu ailelerin % 60'ında evlatlık çocuk vardı veya kendileri başkalarının evlatlığıydı. o kadar fazlaydı ki.. sonra kendi toplumumu düşündüm. ne kadar vicdanlı, geniş yürekli olduğumuzu, merhametimi övüp duruyormuşuz meğer. bizde hala kan bağı esasken yurt dışında sevgi bağı esas.
günlerdir kafayı yicem düşünmekten.evlenip ayrıldım şuan tanışmakta olduğum adamn çocuğu var 3.5 yaşında.adam pasif beceriksiz bir şey olsa düşünmicem.anladığınız gibi etkilendim ama onu tanımaya bile yanaşamıyorum içimde bu konuyu netleştirmem gerekiyor adam belli yani beni kendine deli gibi aşık edibelecek kapasitede..eski karısı başka bir adamla evlendi çocuğu oldu.aralıklarla annesini görüyor çocuk.çocukları çok severim kızınıda çok sevdim tanıştım oynadım.ama dolu ama var inanın bende çocuğuna bakıcak güç var mı bilmiorum çok ince bir konu çok geniş bir konu.kendi sabrımıda biliyorum fazla yok yani adamdan etkilenmesem hiç düşünmicemde yinede bilmiyorum.napıcam bilemiyorum ya hani zamana falanda bırakmıyorum ben kaptırırım kendimi olmazsa çok acı çekerim kendimide biliyorum kendimi rahat bırakamıyorum sevgili bile olamıyorum.hani sevgili olmadan nasıl tanıcaz ki birbirimizi ama yapamıorum yani ciddi düşünmiceksek sevgili olamam !! ciddi düşünceksekte önce çocuğa iyi bir abla olabilir miyim diye içimde netleştirmeden adım atamıyorummm
günlerdir kafayı yicem düşünmekten.evlenip ayrıldım şuan tanışmakta olduğum adamn çocuğu var 3.5 yaşında.adam pasif beceriksiz bir şey olsa düşünmicem.anladığınız gibi etkilendim ama onu tanımaya bile yanaşamıyorum içimde bu konuyu netleştirmem gerekiyor adam belli yani beni kendine deli gibi aşık edibelecek kapasitede..eski karısı başka bir adamla evlendi çocuğu oldu.aralıklarla annesini görüyor çocuk.çocukları çok severim kızınıda çok sevdim tanıştım oynadım.ama dolu ama var inanın bende çocuğuna bakıcak güç var mı bilmiorum çok ince bir konu çok geniş bir konu.kendi sabrımıda biliyorum fazla yok yani adamdan etkilenmesem hiç düşünmicemde yinede bilmiyorum.napıcam bilemiyorum ya hani zamana falanda bırakmıyorum ben kaptırırım kendimi olmazsa çok acı çekerim kendimide biliyorum kendimi rahat bırakamıyorum sevgili bile olamıyorum.hani sevgili olmadan nasıl tanıcaz ki birbirimizi ama yapamıorum yani ciddi düşünmiceksek sevgili olamam !! ciddi düşünceksekte önce çocuğa iyi bir abla olabilir miyim diye içimde netleştirmeden adım atamıyorummm
Kan bağı olmadan kimse sevilmez denedim.Öğrencilerim var mesela çok Sevdiğim..ben "anne gibi " sevmekten bahsediyorum.Evlatlık tabikide sevilir ,anne bilir seni ,anne der sana..bu Örnekler benimkiyle eş değer değil.katılmıyorum asla ve asla!
bir insanı sevmek için kan bağına gerek yoktur.
sevginin kanı yoktur, nefsi yoktur.
benliğinle, ruhunla sevebilirsin bir insanı.
benim en büyük gayem imkanım el verdiğinde bir çocuk evlat edinmek.
yüzde bin milyon eminim ki kendim doğurmuş gibi deli gibi sevebilirim onu.
kedimi bile evlat gibi seviyorum. kendim doğursam böyle sevemezdim herhalde.
karşılıksız, çıkarsız sevmekle alakalı olduğunu düşünüyorum bunun.
siz de birini çıkarsız sevmeye çalışırsanız hayatınız güzelleşir. sevgi iyileştirir insanı.
ve tekrar söylüyorum...
birini veya bir canlıyı içten sevebilmek için asla ve asla kan bağına ihtiyaç yoktur!!
yurt dışında yaşadığım zaman işim nedeniyle bir çok yabancı aile ile karşılaşıyordum. ve abartmadan söyleyebilirim ki bu ailelerin % 60'ında evlatlık çocuk vardı veya kendileri başkalarının evlatlığıydı. o kadar fazlaydı ki.. sonra kendi toplumumu düşündüm. ne kadar vicdanlı, geniş yürekli olduğumuzu, merhametimi övüp duruyormuşuz meğer. bizde hala kan bağı esasken yurt dışında sevgi bağı esas.
Sizler bekar misiniz ?ama bizde o bilinç yok .
genelde adamların çocuğuyla sidik yarıştırmaya kalkıyor kadınlar..
o yüzden o olgunluğa sahip olup olmadığını kişi kendi bilir ancak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?