- 6 Mart 2024
- 10.830
- 19.980
- 218
- Konu Sahibi MoonlitSoul
-
- #61
Çocuk bunlar ya bazen bi bakıyoruz amcamlara gelmicem küstüm bugün okulda falan yapıyor küstüğü kim kuzeni
Çocuk bunlar ya bazen bi bakıyoruz amcamlara gelmicem küstüm bugün okulda falan yapıyor küstüğü kim kuzeniO kadar hadsizce yorumlar geldi ki onlara laf yetiştirirken atlamışım sizinkini. Evet dediğiniz gibi, istemeyebiliyorlar. Benim oğlum da bu sene bile bazı arkadaşlarıyla yakınken sonra uzaklaştı. Değişiyor arkadaş grupları sınıflarında daha bu yaşta bile. Normal tabi ki. Oğlunuz çok da güzel durumu anlatmışteşekkür ederim yorumunuz için.
Birincisi iyiliğin karşılığı neden beklenmesin? Ben onun zor zamanlarında desteksem, aynı şeyleri yapmasını beklemiyorum ama hassas davranması gerekmez mi? Bizi çağırdıkları gün ben orda olmasam zorbalık görecekti. Yani o çocuğun psikolojisi önemli de benim çocuğumunki değil mi? Bu kadar şeyin karşılığı da bu olmamalı, anne biraz daha hassas olabilir en azından ben sormadan durumu anlatabilirdi kendi de şahit oldu çünkü. Ben sonrasında sorunca söyledi.İyiliğin karşılığı beklenmez.
Arkadaşınız zor bir dönem geçirmiş ve o dönemde sizinle daha sık vakit geçirmiş. Ama hayat normale dönünce herkes kendi rutinine geri dönebilir. Ayrıca sizinle arayı da kesmemiş.
Bunu "bizi kullandılar" diye yorumlamak tuhaf geliyor bana.
Ayrıca dedikodunuzu yaptıklarından şüpheleniyorsunuz (yapıyorlardır yapmıyorlardır bilmem) ama siz de hem burada hem eşinizle dedikodusunu yapmaktasınız.
Ve düşüncelerinizi arkadaşınıza sizin deyiminizle "şaka yollu" ya da "güzel" bir şekilde ifade etmek yerine burada bizimle paylaştığınız içtenlikte aktarmanız daha dürüst bir tavır olur.
Küsmüş gibi mi yapıyor yoksa baya ciddi bi şekilde ağlıyor muÇocuk bunlar ya bazen bi bakıyoruz amcamlara gelmicem küstüm bugün okulda falan yapıyor küstüğü kim kuzeniamcasılar nerde karşı bınamızda
Bu açıdan hiç bakmamıştım ve düşünmemiştimBen arkadasinizin cocugunun sizin aile iliskinizi anne/baba/cocuk veyahut eş iliskisini (cocukca bir duyguyla ama fesatca degil) kiskaniyor diye yorumladim kendimce.Her gördügünde eksik kalan yanlarini hatirliyor bu da onu hircinlastiriyor olabilir kendimce böyle yorumladim yaniliyor da olabilirim tabii.
Birkaç kişi daha bu yorumu yaptı, belki olabilir dediğim gibi aklıma gelmedi bu benim. Benim de sınır problemim var sanırım, o kadar çok içli dışlı olmamalıydımCocugun problemli mutlu olmadigi bir ortami oldugunu soylemissiniz. Acaba sizin ailenizi cocugunuzun imkanlarini, ebeveyn olarak sizi ve esinize sahip diye oglunuzu kiskanmis olabilir mi ? Siz elinizden geleni yapmissiniz zaten saglam bi psikoloji de degiller bosverin siz de önünüze bakin
Niye bu normalleştiriliyor burda anlamıyorum. Kimse iyiliğinin birebir karşılığını beklemiyor da siz bir iyilik yapsanız karşılığında umursamazlık ya da kötülük canınızı sıkmaz mı? Herkes alışmış hayatı yolunda gitmezken birilerini kullanmaya siz de bunu normalleştiriyorsunuz. Konu 8 yaş çocuğunun tavrı değil, annesinin umursamazlığıHmm
Tipik bir “ biz onlara çok emek verdik şimdi nasıl olur da bizi sallamazlar” konusu
8 yaş çocuğunu ciddiye alıp alınmanız çok garip. Çocuğunuzdan sıkılmış olabilir,oyun arasında kendince sorun yaşamış olabilir. Görüşmek istemeyebilir.
Ergen tribiKüsmüş gibi mi yapıyor yoksa baya ciddi bi şekilde ağlıyor mu
Ben de öyle düşündüm. Huzursuz sevgisiz ev ortamında yaşıyor, anne baba anlaşamıyor. Beraber büyüdüğü çocuğun evindeki davranışları ilgiyi düzeni huzuru görünce kinleniyordur. Önüne her oyuncağı sermek, lego vermek onun psikolojik durumunu düzeltmez. Siz başkasının çocuğunu kendi çocuğunuzla eşitlemeye çalışmışsınız ama çocuk günün sonunda o evde o anne babayla yaşıyor.Ben arkadasinizin cocugunun sizin aile iliskinizi anne/baba/cocuk veyahut eş iliskisini (cocukca bir duyguyla ama fesatca degil) kiskaniyor diye yorumladim kendimce.Her gördügünde eksik kalan yanlarini hatirliyor bu da onu hircinlastiriyor olabilir kendimce böyle yorumladim yaniliyor da olabilirim tabii.
Ben zorlamıyorum oynamaları için, ne arkadaşıma oynasınlar diye baskı yaptım ne de oğlumun yanında öyle bişey dedim benimki de alınmasın diye. Normal olabilir bu durum büyüyorlar sonuçta. Mesafe koymayı ve fazla görüşmemeyi düşünüyorum, hala beklentileri devam çünkü. Haftaya bi seyahatimiz var oğlu için birkaç şey istedi mesela bilmiyorum içimden gelmiyor, geçiştiririm herhaldeKızım 9 yaşında oğlum iki buçuk yaş küçük ablasından . Artık oyun oynamak istemiyor kardeşiyle eskisi gibi. Ben kızıma kardeşinle oyna diye baskı yapmıyorum, ortak kutu oyunlarıyla kurtarıyoruz kardeşin beraber oynayalım isteğini. Arkadaşınızdan ne bekliyorsunuz tam olarak? Size bir sey deseydi yine alınırdınız. Sorunca da söylemiş sebebini.
Siz onlara yardım ettik gibi bir yerden bakıyorsunuz ama oğlunuza oyun arkadaşı bulmuşsunuz, onu kaybedince de emeklerim noktasına gelmişsiniz. Hiç gerek yok böyle şeylere. Bazen çocuklar da yetişkinler gibi arkadaş seçer ve onları zorlayamayız, siz arkadaşınızla tek görüşebilirsiniz isterseniz.
Oyuncak verdim, evime aldım diye basite indirgemesek? O sadece son geldikleri gün içindi, biraz oyalansın diye. Beraber çok güzel planlar yaptık hatta bitanesinde uyurken çocuk hayatımın en güzel günü diye resmini çizmiş o günün. Yani hasta olur bizi ararlar vs aklınıza gelen her konu diyebilirim. Daha da bi sürü konu var saymak istemiyorum. Bunları belirtince de iyilik söylenmez linci geliyor. Ben kesinlikle aramayı düşünmüyorum artık, daha yüzeysel olur olursa da. Teşekkürler yorumunuz içinBen de öyle düşündüm. Huzursuz sevgisiz ev ortamında yaşıyor, anne baba anlaşamıyor. Beraber büyüdüğü çocuğun evindeki davranışları ilgiyi düzeni huzuru görünce kinleniyordur. Önüne her oyuncağı sermek, lego vermek onun psikolojik durumunu düzeltmez. Siz başkasının çocuğunu kendi çocuğunuzla eşitlemeye çalışmışsınız ama çocuk günün sonunda o evde o anne babayla yaşıyor.
Çocuk bu, kıskanır duygularını ifade edemeyebilir, yalan söyleyebilir, yanlış aksettirebilir. Belki annesine de farklı bir şey anlatmış olabilir. Söylemediğinizi söyledi demiştir. Oyuncak verdim evime aldım ama birden iletişimi kestiler diye bir şey yok. Çocuk istemiyorsa annesi zorla mı getirsin veya evde çocuğu bırakıp kendi tek mi gelsin? İyilik yapıyorsanız karşılıksız yapın. Ayrıca kendi çocuğunuza da yalan söyleyip kötülük yapıyorsunuz. Ben de bilmiyorum, belki artık başka arkadaşları da olsun istiyor çünkü senden büyük, oyuncakla ilgilenme zamanı geçmiştir başka şeylerle meşgul olmak istiyordur... diyin. Bilmediğinizi bilmiyorum diyin çocuklarınıza. Artık burada değillermiş diyorsunuz ama kadın arayınca etkinliğe götürüyorsunuz, orada görüyor çocuğu ve hani burada değillerdi diyor.
Çocuk mutsuz işte anlamıyor musunuz? Niye planlar yapıyorsunuz niye sizin evinizde uyuyor? Kavram karmaşası yaşıyor, yaşadığı ev ve yaşamak istediği ev birbirine karışmış. Siz bir sınır çizmeliydiniz. Herkesin evi ailesi çocuğu ayrı. Hasta olunca niye siz aranıyorsunuz, arkadaşınız sizden daha önce anne olmuş daha tecrübeli. Ben aklıma gelen her konu için annemi bile arayamam. Kendim çözerim kadını durduk yere niye arayayım. Sırf bunun için bile mesafe koymalıydınız.Oyuncak verdim, evime aldım diye basite indirgemesek? O sadece son geldikleri gün içindi, biraz oyalansın diye. Beraber çok güzel planlar yaptık hatta bitanesinde uyurken çocuk hayatımın en güzel günü diye resmini çizmiş o günün. Yani hasta olur bizi ararlar vs aklınıza gelen her konu diyebilirim. Daha da bi sürü konu var saymak istemiyorum. Bunları belirtince de iyilik söylenmez linci geliyorTeşekkürler yorumunuz için
Bizde kalmadı aslında tam olarak başka bir yere gitmiştik beraber orda kaldık. Bizde sürekli kalma, uyuma durumu yok. Akşam uyku saati evlerine geçerlerdi. Ailemizde doktor akrabalarımız var o yüzden sürekli ama sürekli bişey sorduruyor bize. Hayır diyemedim tabi ki bu tarz durumlarda. Ben çağırıp davet etmedim, kendisi rica etti hatta babası ilgilenmiyor bişeyler yapalım diye yardımcı olduk. Benim hatam fazla fedakar davrandım bundan sonra asla yapmam. Yüzeysel görüşürüm ya da, fazla samimiyete gerek yok. Annesi ara ara bişeyler istiyor mesela çocukla ilgili siz olsanız içinizden bişey yapmak gelir miydi peki?Çocuk mutsuz işte anlamıyor musunuz? Niye planlar yapıyorsunuz niye sizin evinizde uyuyor? Kavram karmaşası yaşıyor, yaşadığı ev ve yaşamak istediği ev birbirine karışmış. Siz bir sınır çizmeliydiniz. Herkesin evi ailesi çocuğu ayrı. Hasta olunca niye siz aranıyorsunuz, arkadaşınız sizden daha önce anne olmuş daha tecrübeli. Ben aklıma gelen her konu için annemi bile arayamam. Kendim çözerim kadını durduk yere niye arayayım. Sırf bunun için bile mesafe koymalıydınız.
8 yaşında çocukta yavaş yavaş ergenlik başlıyor hormonları değişiyor. Hemen kıllanma ses kalınlaşması olarak gelmesin aklınıza. Dün sevdiğini bugün eliyle itmeye başlıyor. Benim çocuklar 7 yaşında kendileri yıkanmak giyinmek istedi, beni dışarda tutmak istediler. 8 yaşında kapı çalmadan odalarına giremedik. Mahremiyet özel alan özgürlük istiyorlar. Çok sıkıştırınca yalan söylüyorlar. Annesi büyük ihtimal çok didikledi çok sordu, çocuk da sizinle ilgili yalan söyledi. Kesin diyemem ama var böyle ihtimal. Bebek değiller artık, isteklerine istemediklerine anlayış göstermek gerek. En güzel arkadaşlık, dostluk biraz mesafeli olandır. Arada bir buluşun yine arkadaşlık yapın, çayınızı kahvenizi için dönün. Çok sorguluyorsunuz ve eşiniz de gayet cahil cahil konuşuyor sizi gazlıyor.
Kimse çocuğa çocuklara kayıtsız kalacak diye bir şey yok ama çekirdek aile kavramı var değil mi? Komşu halleder bulur buluşturur nasıl olsa diyen ebeveynlere sınır konması şart. Çocuğu uyku saatine kadar komşuda arkadaşının evinde bırakan anne şimdi mi kötü oldu gözünüzde? Bugün olan bir şey değilmiş ki kadın öyle alıştırmış sizi. Yanlış sağlıksız ve çocuklara zarar veren bir ilişki kurmuşsunuz. İlkokul çocuğu bu, hiç mi dersi ödevi olmadı. Okul öncesine bile gitse yine de okul çocuğu. Sorumlu bir anne çocuğu okuldan geldikten sonra yedirir içirir okulda yaptıklarını konuşur varsa dersi ödevi yaptırır vs. Sizin arkadaş hep size mi kitledi bu çocuğu? Anne yüreği evet içiniz acımış çocuk burada mutluysa hep gelsin hep oynasın demişsiniz ama ne yazık ki doğrusu bu değil ve siz de anlamışsınız artık. Kendinizi bu kadar doldurmayın üzmeyin, hayat tecrübesi edindiniz, insan ilişkilerine dair yeni bir fikriniz oldu. Bundan sonra merhaba merhaba takılın. Doktor vs sorarlarsa da siz aracı olmadan direk iletişim bilgilerini verin. Kendileri arasın halletsin. Hayır diyebilmek önemli bir meziyet ve inanın her şeye evet demekten daha az üzüyor insanı.Bizde kalmadı aslında tam olarak başka bir yere gitmiştik beraber orda kaldık. Bizde sürekli kalma, uyuma durumu yok. Akşam uyku saati evlerine geçerlerdi. Ailemizde doktor akrabalarımız var o yüzden sürekli ama sürekli bişey sorduruyor bize. Hayır diyemedim tabi ki bu tarz durumlarda. Ben çağırıp davet etmedim, kendisi rica etti hatta babası ilgilenmiyor bişeyler yapalım diye yardımcı olduk. Benim hatam fazla fedakar davrandım bundan sonra asla yapmam. Yüzeysel görüşürüm ya da, fazla samimiyete gerek yok. Annesi ara ara bişeyler istiyor mesela çocukla ilgili siz olsanız içinizden bişey yapmak gelir miydi peki?
Normalleştirmek de değil ki. Sallamamak daha çok. Siz iyilik yaptıysanız yaptınız. Onlar da size karşı iyi olmadılarsa olmasınlar nolacak ki? Canımı sıkmıyor benim böyle durumlar,önemsemiyorum geçiyorum gidiyor. Binlerce olay yaşamışımdır,hepsi de sizinkinden daha ağırdır eminim ama önemsemem geçerimNiye bu normalleştiriliyor burda anlamıyorum. Kimse iyiliğinin birebir karşılığını beklemiyor da siz bir iyilik yapsanız karşılığında umursamazlık ya da kötülük canınızı sıkmaz mı? Herkes alışmış hayatı yolunda gitmezken birilerini kullanmaya siz de bunu normalleştiriyorsunuz. Konu 8 yaş çocuğunun tavrı değil, annesinin umursamazlığı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?