kızlar mesela bugün şöyle bir olay oldu , tabi işe dönüş vakti de yaklaştığı için bu konuda ben de çok duygusallaştım
annem bize geldi biranda evin dağınıkığından dem vururken ( tabi çocukla dağılması çok normal) ben kızımı tertemiz düzenli yetiştireceğim dedi. ( benim kızımdan bahsediyor)
ben de bu konuya kafayı takmış olduğumdan anında tepki verdim, ben ne dersem öyle yapıcaksın öyle kafana göre davranmak yok dedim. O da yok ya ben bakıcı mıyım dedi. Ben de o senin kızın değil tabi ki benim dediğim şekilde olacak dedim. O da o zaman git kendine baktıracak birini bul o zaman dedi.
Şimdi bu konuda annem mi abartmış ben mi abartmışım ? Annemin çocuğuma yaklaşımı sizce normal mi ? Sizin bakan anneleriniz de böyle mi ?
Geçen gün de bebeğim anakucağında dururken ağlamaya başladı, ben de yanına kadar geldim oyuncağını verdim döndüm yerime..annem geldi ay bu annen seni almıyo mu gel ben seni alayım sen boşver bu kadını dedi. ( bu arada bebeğim 3,5 aylık şu an anlamıyor olabilir ama bilinçaltına kayıt atılıyor biliyorsunuz bu aylarda bile )
Benim de gücüme gitti ve anne bu çocuğa ben yokken de böyle konuşmayacaksın değil mi dedim. O da saçmalama neden öyle konuşayım dedi güldü. Ben de bilmiyorum şu an konuşuyorsun çünkü dedim.
Ne diyorsunuz kızlar sizce ben mi abartıyorum yoksa annem sınırlarını aşıyor mu ?
canım bunu bana söylediğin çok iyi oldu. emzirmeye o zaman full time devam , çünkü ben 6 ayı tamamlayınca yavaş yavaş heralde biter diye düşünüyordum..peki sütün azalamaması için sen günde kaç kez süt sağabiliyorsun şirketinde ? hangi saatlerde ve de ..eve gelince kaç kez emiyor ? bu konuda bilgi verirsen çok sevinirim canım.
Bütün çalışan annelerinin kafasındaki sorular ve
yaşadığı sıkıntılar maalesef...
ama yavrunuz için çalışıyorsunuz,ona iyi bir gelecek sağlamak için.
çok ama çok şanslısınız ki,anneniz yakın ve gözünüz arkada kalmayacak..
şuan zaten çok küçük,sadece bakıma ihtiyacı var,
öğrenme yaşı geldiğinde de siz yanında olursunuz inşallah..
çocuğunuz sizi unutmaz kesinlikle,sabah,aşkam beraber olacaksınız...
sakın işten ayrılmayı düşünmeyin,
yavrularımız olduktan sonra herşey onlar için...
Canım ben işe başladığımda oğlum 4,5 aylıktı. İlk başladığım dönemde iş yerimde 3 defa sağıyordum. sabah 6 da emzirip çıkıyordum evden. Sabah 9 da, öğlen 12:30 da ve akşam üzeri 4 te olmak üzere 3 kez sağıyordum akşam eve 6 buçuk 7 gibi dönüyordum gider gitmez hemen emziriyordum. akşamda saat 10-11 gibi, gece 3 te birde işte tekrar saat 6 da emziriyorudum. bu şekilde 9. aya kadar devam ettik.tabi 6 aydan sonra ek gıdaya da başladık.Ek gıdaya geçince psikolojik olarak rahatlıyorsun da. 9. ayan sonra iş yerinde günde 2 kez sağmaya başladım bir sabah 10 gibi sağı yordum birde öğleden sonra 3 gibi. akşamda evde canı nezaman isterse o zaman emziriyordum ama gece yine mutlaka emmek istiyordu.Şimdi 1 yaşında ve iş yerinde artık sadece günde 1 kere sağıyorum akşamda istediğ zaman emziriyorum. artık iş yerinde sağmayı yavaş yavaş bırakacağım çünkü zaten o kadar süt çıkmıyor.Böyle işte şekerim başka sorun olursa cevap larım seve seve..
Ayrıca yukarıda yazdıklarının aynısını ben yaşadım ve hala yaşıyorum. Benim annemde çovuk benim değil sanki onunmuş gibi davranıyor. Bazen öyle kavgalar ediyoruz ki anlatamam. Bu sebeple psikologa bile gidiyorum. Ama tabi asla hakkını yemekte istemiyorum çünkü ondan daha iyi bakacak birini bulamam..
Ama yukarıda yazdığın cümlerin hepsini annemden duydum hatta daha fazlasını ve benim annemede en ufak bir şey söylediğimde beğenmiyorsan başkasına baktır yada otur kendin bak diyor yada bırakıp gitmekle tehdit ediyor. Yada çocuğa ben bişeyi yasaklarsan yapma yaptırma dersem sanki inadına gibi yapıyor.. Daha neler neler.. Aslında bu konuda istersen özelden de yazışabiliriz..
Evet canım o da doymak için emmiyor zaten özlediği için emiyor. Bazen hatta oyun oynuyor memeyle çok ta seviyor. Zaten yemekten sonra çay- kahve niyetine emiyormuş annem öyle diyor..canım süt sağımı bilgileri için teşekkürler. muhtemelen ben de o şekilde ayarlarım. 7 gibi evden çıkıyorum, 6.30 da emziririm, 9.30 gibi sağarım, öglen 12.30 gibi sağarım ve akşamüstü sağarım...bu arada 1 yaşından sonra emzirdiğin zaman aslında çıkan sütle zaten doymaz değil mi ? peki o zaman neden emziriyorlar sadece çocuk istediği için mi ? bunu merak ediyorum bir de..koca çocuk zaten doymaz heralde o kadar sütle ?
Merhabalar,
Bu aralar beni bunaltan bir karar aşamasındayım yardımlarınızı istiyorum kızlar.
3,5 aylık bir bebeğim var. 14 senelik bir iş hayatım vardı bebeğimden önce. Malesef 2 ay sonra işe dönmek durumundayım, süt izinlerini de kullanınca izinler bitiyor.(
Bebeğime annem bakacak. Bize çok yakın oturuyor, kışın sabah alıcaz eve getiricez annemi, akşam da evine bırakıcaz. Ben 18.30 gibi evde oluyorum. Haftasonları çalışmıyorum.
Ancak süre azalınca kara kara düşünmeye başladım, annelik duyguları çok ağır basıyor. Bebeğimi bırakıp işe gitmek zulüm gibi geliyor. İçimden bir ses onu bırakıp da işe gidemeyeceğimi söylüyor. Kafamda bir sürü soru dolanıp duruyor. En iyisi buradaki tecrübeli annelere danışmak diye düşündüm.
Maddi açıdan durum şudur ki 3-4 sene daha çalışmam lazım çünkü emekliliğim okeyleniyor, yaşımı beklemem lazım sonrasında. Ama şu anda da ben 1 sene çalışmasam geçinebiliriz Allaha şükür bir sıkıntımız yok.
Şimdi düşünüyorum da kuzumu anneme nasıl bırakıp gideceğim..O kadar alıştık ki birbirimize..2 saat bıraksam koşa koşa eve geliyorum acayip özlüyorum..Annen varken çalış dediğinizi duyar gibiyim, evet bakıcıdan çok çok daha iyi , anneme güvenim bu konuda sonsuz..Hem sevgi gösterir hem de çok iyi bakar..
Ama ne olursa olsun onun annesi benim ve anne ile çocuk bir bütündür. Hem annem şimdi onu kendi düşüncelerine göre yetiştirecek. Ayrıca düşünüyorum da hafta içi akşamları sadece 2-3 saat görmüş olacağım sonrasında uyuyacak çünkü. Bu bana da ona da yetmez ki(
Acaba diyorum 6 ay daha izin istesem ( ki bu durumda işimden olabilirim) sonrasında mı anneme devretsem ?
Ama bazıları da diyorlar ki çocuk 1 yaşına geldiğinde bırakmak çok daha zor oluyormuş hem anne hem de bebek açısından. Bebek anneye iyice alışıyormuş , çok zor oluyormuş. Acaba böyle midir gerçekten ?
Bir de eğer aranızda annesine baktıran varsa şunu da merak ediyorum; ne gibi konularda sorunlar çıktı ?
Ayrıca aranızda çalışan anne çocukları varsa; onlar ne düşünüyor ? Annenizle aranız nasıldı ? Şimdi nasıl ? Eksik kaldınız mı ?
Mesela şunu da düşünüyorum; ki buna çok çok üzülürüm;
Bebeğim ben işe başladığımda benden uzaklaşır mı ? Beni yabancılamaya başlar mı ? Anneme benden daha mı yakın olur ? Annemi annesi yerine koyar mı ?
Annem de çok sahiplenici birisidir. Bu hem iyi , ama bebeğimin bu dünyada annesine en yakın olmasını istiyorum. Kuzenimin başına geldi, oğlu ananesine anne muamelesi yapıyordu. Çok üzücü bir durum.
Sizler bu dengeyi nasıl kurdunuz ? Lütfen ama lütfen yazın bana, o kadar çok düşünüyorum ki bu konuları, çok üzgünüm. Çok kafam karışık, Allah hepimizin yardımcısı olsun..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?