Çocuk annenin hayatını mahveden bir varlık mıdır?

Annenizin psikolojisi sağlam değil belli
Böylesi olgun düşünen bir çocuğu olduğu için sukretmeli bence.
Sıkın dişinizi biraz daha
Güzel günleriniz de gelecektir elbet
 
O zaman onu da oyle kabul edin anlasilan normal biri degil. Zaten yaslandikca onlar cocugumuz oluyor.
Kisisel algilayip uzulmeyin. Onun cocugu kim olursa olsun ayni davranacakmis zaten.
 

Bende boşanmış bir annenin kızıyım üstelik biz dört taneydik
Çocuk anne ve babanın ortak yaptığı bir iş taraflardan biri tüm sorumluluğu bırakıp gidince maalesef geride kalana çok iş düşüyor. Bazen benim annemde derdi siz olmasınız bambaşla bir hayatım olurdu diye ama ona hiç kızmadım çünkü çok haklıydı. Kızılacak biri varsa baban, kolay değil 7/24 ve tüm ömrünce sorumluluk taşımak. Üstelik bu sorumluluk çocuklar büyüdükçe daha da büyüyor, keşke hep küçük kalsaydınız derdi annem. Ama hepimiz büyüdük okullarımız, mesleklerimiz, evlilikler, boşanmalar, daha sayılamayacak bir sürü dert hep annemin üstündeydi. Bıkardı bazen, söylenirdi, haklıydı. 50 yaşında hastalandı 59 da da öldü garibim, tek gün yüzü görmeden, bir ayaklarını uzatıp oh demeden 9 sene hastalık çekip öldü de kurtuldu bizden. Sevmeseler çekilmez o kadar dert, o yüzden lütfen kızacaksanız doğru kişiye kızın, annenize değil babanıza sorun yaşadıklarınızın hesabını. Bizler kuş sütüyle beslesek ödeyemeyiz haklarını, burada öyle annelikten ahkam kesenlerin dediği gibi değil hayat. Bizde çok iyi çocuklardık pervane olduk etrafında ama hayat zor ve sorumluluklar ağırdı
 
Bir kere anne ve babalar bir zahmet dünyaya getirdikleri çocuklara bakmak büyütmek, sevmek zorundadırlar.
Bunları yapmaları fedakar oldukları anlamına gelmez. Bu fedakarlık değildir. Bence tabi.
Ha bir de evlatlar asla ama asla hayat mahvetmezler.
Hayatımda evladımdan daha güzel birşey yok,olamaz da.
Annenizin psikolojisi bozulmuş onu sağlıklı bir birey gibi değerlendirmeyin.
Annenizdir sevin sayın ama laflarını ciddiye almayın.
Hoş görün, bunları da aşın, kafaya takmayın :)
 

Bir yönden haklısınız. Ama şöyle bir şey var ki, biz olmasak annem taş çatlasa yeni bir evlilik yapar yine aynı sorunları yaşardı. O evlilikten olan çocuklarına da eziyet ederdi. Yapısı öyle. He belki bu kadar yıpranmamış olurdu eşit sorumluluk alsaydı. Annem biraz egolu, kendini lütfeder gibi davranıyor sürekli.

Baba konusunda haklısınız. Zaten en ç0k da ona kırgınım. O adam gibi bize sahip çıkabilseydi annem de bize böyle eziyet etme lüksünü bulamazdı. He ama şöyle de bir şey var. Babamla telefonda konuşurken annem yanda kıskançlık krizlerine giriyor. Babama bir yere benim için bir meyve ağacı diker misin dedim. Telefonu kapattım annem diyo ki şurda yer var şuraya ben dikerim. Rahatsız oluyo biz konuşurken. Mırın kırın ediyor :) Babama yolladı bizi bir müddet. Kapıdan çıkarken annemi odanın karanlığında yatağın ortasına çökmüş ağlarken bulduk. Bizsiz yapamaz. Bizi istemesi kendi tercihi. Aslında biliyor onun hayatını zorlaştırmadığımızı. Evliliği bile bizim yüzümüzden bitmedi yani. Biz şu an taş çatlasa şu anki evde yeni bir evlilik yapmasını engelliyoruz. Onun için de diyorum ayrı eve çıkalım gelin burda oturun. Ya da sen git başka yerde kiraya. Gözleri doluyor. Heralde içten içe bize zaafı bağlılığı dokunuyor ona, farkında olmadan hıncını alıyor. Ben yoruldum doldum baya sanırım. Suçlu hissetmekten çok yoruldum. Dünyaya gelmek benim suçum değilki..
 

takmamaya çalışıyordum ama bu ara çok üst üste geldi sanırım. hasta olduğunu ön plana çıkarıp sabretmeye çalışacağım.
 

Tanıyorum bu halleri ben:)
Babanızla olan diyalog batar ona benimki de derdi ben büyüttüm o hazır baba oldu diye, hoş benim babam öylede olmadı sildi bizi yok saydı. Yükleri ağır geliyor arkadaşım egodan değil inan. Çok sevip vazgeçemiyorlar ama taşımaktanda yoruluyorlar. İnan çocukları en kıymetli şeyleri, hiç kıyamazlar aslında dillerinde var ne varsa. Benim annem çalışan güçlü kuvvetli bir kadındı ama en özendiği şey akşam eve ekmek poşetiyle gelen babalardı, düşün işte
 

aynı şeyleri yaşamışız desenize :) Allah annenize rahmet etsin.. bizim babamız da yok saymıştı yıllarca. şimdi yaşlandı yalnız kaldı bir de evlenemedi diye bize mecbur kaldı. ben sizin elinize düşmem diyordu şimdi telefonunu merhamete gelip de açmamıza muhtaç hale geldi. ona bile merhamet edip evlatlık ediyoruz. annemize de sabretmeye çalışıyoruz ama kız kardeşim de dahil ikimiz de ölelim de kurtul bizden diyoruz. ölümü istetiyor kadın bize o kadar üstümüze gelip :) iyi geldi ama yorumunuz çok saolun :)
 
Herkes anne olur ,zorlasan bugün erkekler bile doğurur ama o ruhu herkes taşıyamaz. .üzgünüm ,annen de o ruhsuzlardan. .

Boşver anneyi - babayı ..verin kardeşinle sırt sırta ,kimseye ihtiyaç duymadan yaşayın ..
 
Annen dengesiz bir kadın zaten ruhî sorunları var onun için o ne söylerse söylesin takmayın herkes tek başına ayrılmış belki eşi vefat etmiş ve mecburen bi şekilde çocuklarına bakıyor kimsede anneniz gibi ikide bir başa kakmıyor keşke herkesin evladı senin kadar anlayışı insanlığı olsa ağlama lütfen anlaşmıyorsanız da seni mecbur bırakacak kadar evlenme
 
O kadar yük olarak görüyorsa doğurmasaymış. Siz mi tercih ettiniz dünyaya gelmeyi.
 
Annenizin psikolojisi çok normal değil bence, o sebeple fazla sözlerine takılmadan kendi hayat düzeninizi oluşturmaya çalışın..Allah yardımcınız olsun..
 
sonucta anne babalarimizi secemiyoruz evlat secemedigimiz gibi hayat sinavindasin sabırla duayla inşallah geçecek bugunler, bugüne kadar sabirla duayla gelmissin hayat sinavin bugüne kadar iyi geçmiş bundan sonraki sinavin uygulama sinavin olacak lütfen evlenirken sevdiğinden ve askindan emin olarak evlen
kardeşini hicbirzaman yalnız bırakma evlendiginde çok güzel anne olacaksın allahimizin izniyle inşallah
 
Anneniz depresyonda o yüzden kendi hareketlerinden habersiz ve herşeyi istemsiz yapıyor.Tedavi olmalı.Siz yük değilsiniz o depresyonda olduğu için kendi kendini bile yük görür yaşama şevki kalmaz.Ona destek olun lütfen bilin ki o hasta.
 
Anneniz depresyonda o yüzden kendi hareketlerinden habersiz ve herşeyi istemsiz yapıyor.Tedavi olmalı.Siz yük değilsiniz o depresyonda olduğu için kendi kendini bile yük görür yaşama şevki kalmaz.Ona destek olun lütfen bilin ki o hasta.
 
Ne diyeceğimi bilemedim. İnşallah hakkınızda hayırlısı olsun.
 

Siz kendi kendinize mi üremişsiniz? Benim annem de der keşke bi tane çocukla kalsaymışım diye. Babam der seni aldıracaktık doktor almadı falan. Lafa gelince de en hayırlı evlat benim. Bunlarla oyalanmayı kafaya takmayı bırakınca rahatladım ben. Siz de öyle yapın. Neden böyle neden şöyle demeyin, hayatınızı yaşayın
 
Annen biliyor mu bu kadar üzüldüğünü
Onunla da konuştun mu böyle

konuştum. yük değilsiniz filan dedi. ömrün boyunca otur başımın üstünde yerin var dedi. ama o anlık. sonra yine dille tavırlarla eziyet. daha dün kardeşime diyorki giderim bak. üzüldüğümüzü bile bile yapıyor yani..
 
çok teşekkür ederim yorumlar için, baya rahatladım. günlerdir konuşamıyordum, toparlayacağım inşallah
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…