Cocuk buyutmek bu kadar zor mu

bebekken kolay, sonrası zor.. hele depresyon hırkasıyla sokağa çıkmaya çalışsınlar eğlenceyi o zaman izle :) yani çocuklar büyüdükçe zorluk level atlıyor, ilk aşamada banyo, uyku, yeme falan sıkıntı oluyor ama sonrası çok eğlenceli (antidepresan eşliğinde )
 
Üc evladım var üçüncü suan 7 aylık her duyguyu sonuna kadar yaşadım

Duşta alamadım wc yede gidemedim sac bas dagınıkta dolaştım ama bunları dilime dolayıp ah vah etmemeye çalıştım

Bu cocuklar benim bunları yasayacagimi bilerek dünyaya gelmelerine vesile oldum kime neye isyan edecegim

Senin bakış açına bağlı canım sen sakin huzurlu bir anne olursan cocuklarının sana geri dönüşüde o yönde oluyor

Üç cocugumda huysuz uykusuz buyudu suan bebegimde oyle kendi icimde delirdigim anlar oluyor cami açıp imdat diyesim geliyor ama bi anlık duygular sonra geciyor

Olumsuz dusunme bebeklik hali goz acip kapayana kadar geciyor neden güle oynaya gecmesin dimi

Ilk cocugumda cok cahildim ama ikinci ve ucuncude aklim basima geldi
 
Cnm 33 yaşındayım bir devlet okulunda idareciyim derse de giriyorum ayrıca. Yani bu kadar sorumluluğum var.7 haftalık hamileyim.bütün yorgunluğumu alan tek şey 5 yaşındaki çocuğum. Artık anla zor mu kolay mı.
 
Evlat candir hayattir . . vucudumdan canimdan herkesten daha değerlidir benim evladim .. şu hayatta tek doğru yaptığım şey benim canım oglum . Tabii ilerde hayırlı evlat olur mu bilemem ama gene de canı sağolsun evladımin . bir kere kokusunu duy hayattan koparsin.. evladim doğdu ve ilk gördüğümde dikişimi arıyorlardi Güle oynaya diktirdim duymadım bile o acıyı. sıkma canını önce Yaradan sonra evladim der sin güler geçersiniz bu actigin konuya
 
Ben de girmiştim bir de ceee yapıyorsun iyi oluyor

Eşim şehir dışında idi bebeği arabaya koyup duşa girip sabunlanırken açıp durulanırken kapıyordum
Tuvalete biz beraber gidiyoruz çıkana kadar oturup kapıda bekliyor hatta bazen açmaya çalışıyor
 
Evet çocuk büyütmek zor ama bende gezmeyi felan severim oğlumla beraber geziyoruz. Küçükken daha kolaydı yani yeni doğmuşken saatlerce uyuyordu bebek arabasında. Çok rahat bir şekilde alışveriş gezme ve yolculuk yapabiliyordum ama artık 2 yaşında arabada durmakdan sıkılıyor. Tuvalet ihtiyacı felan zaten zor beni yalnız bırakmıyor oğlum kendisini hiç ararmıyor. Spor benim için de zor olmuştu çünkü oğlum oradaki bakıcıları sevmedi hep beni çağırdılar oğlum durmuyor diye sonuç aylardır boşu boşuna para ödüyorum. Neyse sonuç şu ki beneğe göre değişiyor bu durum bazı tanıdıklarım var çocuk bebek arabasında rahat durmuyor kıcak istiyorlar vs yada uçakda durmuyan bebekler onlar içinde zor oluyor. Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Zor dostum zor yetistırmenlede alakalı her vıyakladıgında alma kucagına,sana bagımlı yetıstırme. Suraklı dısarı cıkar yaz kıs yagmur camur. Buyudugunde ıse 1 yasında fln yurudugunde yakın mesafe ye bebek arabası alma,yurusun yorulsun kı eve gelıp uyusun.enerjısını atsın. Cok gec yatırma planlı ol. Oglum 3 yasında 18:00 de en gec 19:30 da yatar. Sabahta erken kalkıyo ama ona alıstım sorun degıl
 
Ben memurum. Çok sakin bir hamilelik geçirdim. Her akşam eve geldim yarım saat bir saat kadar uyudum. Çok şükür sakin tabiatlı bir kızım var. Arada zorluyor uyumuyor ama 2 yaşına geldi.

Ben ilk iki ay zorlandım çünkü emmedi. Mütemadiyen süt sağıyordum. Sonra emmeye başladı 21.ayda zor bıraktırdım

Her gece 3-4 kere uyanıyordu emerken. 1 yaşına kadar hatta gece uyanıp bir saat oturduğu da oluyordu arada. 1 yaşında uyku eğitimi verdim rahatladık.

Banyoya uyurken giriyorum. Eşim çok iyi bir baba oldu sağolsun. Kızın her şeyine koşuyor. Yardımcı olmuyor, babalık görevini yapıyor.

Bakım kolay iş. Önemli olan iyi bir insan yetiştirebilmek. Siz huzurlu bir anne olun bebeğe de yansır. Sevgiler
 
Bebek bakmak, büyütmek kolay değil tabiki, bebek sonuçta ,daha küçük, elbette devamlı ilgi talep edecek bi iş bu.. benim de bebeğim var ve o dünyaya geldiğinden beri hiç bi işe öyle kolay vakit ayıramıyorum, o uyuyunca çabucak yapmaya çalışıyorum yemekti, ev işiydi, ütüsüydü falan filan.. gerçekten zor ama bi yere kadar tabi. Hep bebek kalmayacaklar ya,, biz anneyiz bu bizim görevimiz, bi anne asla bunu sorun etmemeli ne olursa olsun

Biliyormusun milyonlarca çift var çocuk sahibi olmak için çırpınan ama bi türlü olamayan, bence biz şükr etmeliyiz nankör olmamalıyız, bu bi aileye verilecek en büyüüük hediye bunun farkına varmalıyız, ya bebek sahibi olamasaydık?? Ya bu mutluluğu yaşamasaydık

Bebekler dünyanın en masum en güzel en değerli şeyii ,
Rabbim bizi onların kokusuna mahrum bırakmasın!!!

Onlara can feda
 
Ooo Mazikeen hanim selamlar :)

Ben ilk aylar bu insanlar ilk çocuğu nasıl bişi olduğunu bilmedikleri için yapıyorlarda,
2. 3. Hangi akla hizmet yapabiliyorlar diye sorgularken buluyordum kendimi
Şuan 2. Yi istiyor gibiyim :)

Aşırı gazlı, aşırı stresli ek gıda dönemi , uykusuz geceler yaşamış bir anne olarak
Üstelik 2 yaşına kadar devam etti
Hepsi gelip geçiyor demek istiyorum.

Ben 40 ı çıktıktan sonra bebekle alışverişe de gidiyordum
Hava almaya da çıkıyordum
Arkadaslarla cafeler de kısa süreli olmak kaydıyla kahve içmeye de gidiyordum.
Dışarıda emzirmekten rahatsız değildim.
Altını da o an en uygun yerde degistiriyordum.
Bebek arabasinda daha çok uyuyordu :)

2 yaşından sonra daha da rahatladım.
Mesela bu aksam annemler de oğlum
Pazar günü de arkadaşlarımla planım var :)

Kişiden kişiye değişiyor böyle seyler..

Sen kendini bırakmak istemezsen bırakmazsın.

Tekrar tebrik ediyorum canım
Konun vesilesiyle
 
Sezeryan oldum. 5 gunlukken avm'ye gittim bebegimle. Sonrasinda hep disarda gecirdim. Evde oturan bir tip degilim. Ama bu gozler bebekten sonra 8 ay evden cikmayani gordu. Sen ne yaparsin bilmem.
 
bebeğine ve annesine göre değişir, çok pimpirikli olursanız yıpranırsınız biraz rahat olmak lazım.
ben şubatta doğum yapmıştım, buz gibi havada pusetine koyar yürüyüşe çıkardım, tıngır tıngır gezerken uyurdu, ben de kilo veriyordum 6 aylıktı başbaşa 10 saatlik yolculuk yaptık, ağladıkça arabayı park alanlarına çekip emzirdim, terledi acıktı üşüdü diye kendinize hayatı zehir etmezseniz gayet güzel vakit geçirebilirsiniz.
 
Bende hamileyim son haftalarim inanin konu sahibi aynı kuşku da ve düşüncedeyim.artık bir kaç bayana saldirdim bu sebepten biraz da sukur edin yahu diye.. Benim ablam da doğum yaptı üstelik 7 yıl bekledi çocuğu olsun diye cok sukur oldu 29 yaşında hayatı kaydi desem yeridir.çocuk daha 2 aylık ama resmen bitmis durumda bezgin bir halde bebek sürekli uyuyan bir bebek daha hic uyanık görmedim ve cok sakin. Onun yani sıra birde emzirmiyor mama veriyor.hani emzirme sıkıntısı sutum gelsin vesaire o durumda söz konusu değil..birde görümcem var 23 yaşında anne oldu kzii 1 yasinda suan sanki kızıyla yeniden doğdu. Gece 3te uyuyan bir kizi var inanılmaz hareketli,ama bunu bile sakaya vurup geceleri sürekli ayaktayiz gelebilirsiniz diyor.misafiri bitmek bilmiyor ama hiç surat yaptigini gormus değilim. Çok merak edip soruyorum nasıl oluyorsun böyle diye ben çocuğu kendimle bütün görüyorum,bu benimle ve benden ayrilmayacak gezmek istiyorsan beraber gezeceksin diyorum diyor..yük olarak görmüyorum diyor. Yani çocuktan çocuğa fark var evet ama bence anneden anneye de fark var..
 
Nasıl alışır ve nasıl alıştırırsanız.inanın bebeğin düzeni ilk günden şekillenmeye başlıyor.sadece bebeğinize uygun bi yaşam stili oluşturup onun dışına çıkmazsanız bir süre sonra herşey size zor gelebilir.oysaki sizin zaten kurulu bi düzeniniz var değilmi?bebeğinizi kendi hayatınıza entegre edebilirsiniz.
 
Sorunlar yasadigin halde sosyal hayattan uzaklasmamissin bana umut oldu bende boyle olmak istiyorum ya geceleri beni uyutmasin raziyim gunduzlerimi almasin yeterki ben susune pusune dikkat eden biriyim hani bunlari yapamazsam hayattan soyutlarim kendimi hani kimine belki boyle annemi olur neleri dusunuyor gibi gelebilir ama ben cocuk dunyaya getirmeyi hayatin her anlamda kisitlanmasi olarak gormedim ha gorsem yapmazdim ben mutluysam o mutlu o mutluysa ben mutluyum bunlar birbirine baglantili gelmistir hep bana bakalim dogduktan sonra nasil olucak:) her ne kdr bazi yorumlar korkutsada beni saniyorum ki hayalimdekine yakin bir annelik yasiycam:))
 
Doğduğu gün aynen şunu diyeceksiniz: Ben daha önce ne yapıyormuşum?
Hiç hatırlamıyorum eskiyi, o kadar zor yani. Zor olması güzel olmadığı anlamına hiç gelmiyor.
 
Aha tam benlik konu, benim kv ve annem de yakın aslında çok rahat büyültürüm aman be ne var çocukta diye düşünerek yaptım, çok istedim ama hamilelik berbattı 9 ay neredeyse hastanede geçirdim bulantı nedeniyle, sonra doğum oldu dedikleri gibi duşa giremiyordum sürekli ağlayan kucakta gezen bi Bebek, mesela benim oğlum ne kendi arabamızda ne Bebek arabasında kanguruda durmadı hep ağlayan bi bebekti dahada sevmez,uzun yola uçakla giderim 2 yaşında şuan, düşünsene doğumdan sonra kontrolle gittiğimde arabada ağlayan bi Bebek, hiç kimse inanmıyordu, çok zor herşeyden kısıtlıyor insanı sevgisi çok güzel ama ben kendi adıma çok zorlandım, 2 yasalında ve gece 40 kere uyAnır ağlar,sebepsiz yere, 2. Çocuk düşünmüyorum, Allahtan bi sıkıntı olmazsa düşünsen bile bi 10 12 yaş arası olur büyük konuşmak gibi olmasında
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…