ÇOCUK BÜYÜTMEK GERÇEKTEN BU KADAR ZOR MU?

Yoo ben öyle düşünmüyorum mesela gençken 5 cocuk istedigimi bilirim o düsuncem 30 dan sonra puff oldu uçtu gençken doğurup büyütmek o gençlikle çok daha kolay mantıklı düsününce çocuk yapmak cok mantıksız geliyor bu kadar zorluğa 🤣
Kesinlikle katılıyorum.
29 yasimda evlendim. 20li yaslarimin basindaki flortlerimde evlenirim yaa cocuklari da seviyorum zaten minnos bebegimiz de olur ne guzel giydirir susler severiz diye dusunuyordum. Ama 25 yas gibi bana bir aydinlanma geldi. O yas ortalamasiyla kendimi tanimaya basladim, ne istedigimi, nasil bir hayat yasamak istedigimi anlamaya basladim.
Gozlemlerimle, kendi ic sesimle, tecrubeli olanlarin hayatini kritik etmemle ve kendi karakterimi ölçmemle tamamen emin oldum ki, ben bu dunyaya bir cocuk getirmek, bir omur bu sorumlulukla başetmek, kendimden vazgecip baska bir canli icin yasamak, bu ölümlu dunyada aman bana bisey olursa o ne yapar stresiyle basa cikmak istemiyorum.

Buna o kadar emin oldum ki evlenirken de esime bu konuyu kesin olarak konusarak evlilik karari aldim. Esim de simdi kesin olarak cocuk istemiyor ve cocukla birlikte ozgur hayatimizi kisitlamak, hayatimizi donulmicek bir noktaya tasimak istemiyor.

Iyi ki diyorum, iyi ki 20 li yaslarimin baslarinda uni okuyordum, erkendi de kendimi tanimadan bi evlilik yapip simdi mutsuz olcagim bir hayata atlamamisim.
Hele de bizim cografyamizda turk erkeklerini baba yapmak malum ki anne olmakla hic esit degil, erkeklerin cogu hayatini degistirmek, fedakarlik etmek istemiyor, ev sorumlulugu, cocuk sorumlulugu hersey kadinda. Iyi ki hayatimi kendimi tanidigim ve sevdigim sekilde inşa etmisim.
 
29 yaşındayım yenice anne oldum. İstediğim bir zamanda oldu ama beklemediğim şeylerle karşılaştım.
Beklemediğim kadar zor bir gebelik geçirdim, üzerine covid ve bambaşka sağlık sıkıntıları derken 1 yıldır neredeyse hayata dair hiç bir şey yapmadım. Çok aktif bir insanken hem de...
Ama kucağıma aldım. Sanki hep varmış hayatımda. Öyle güzel bir şey ki. Uyku yok, ev uçuyor ama çok güzel. 2 ay oldu doğalı. Uykusuz bırakan o değilmiş gibi öpüp kokluyorum. İş için de başvuru yapıyorum seneye. Bir şekilde hayatı idame ettirmek durumundayız. Aile desteğimizin olması büyük şans. Ama gönülden hazır hissetmeden de olmamalı. Şu kadar yıllık evliyim yada herkes soruyor artık olsun demek de kendi kendimize zul olur.
 
Sabır olgunluğun sonucudur. Gençken sabirliydim da şimdi yetişkin oldum sabırsızım diye bir şey olabilir mi inanilmaz.
Bence bunu söyleyenler şunun için söylüyor olabilir ki haklılık payları var bence. Kadınlar iş hayatında aktif rol alıyorlar , onca iş ve onca insanla uğraşmanın sonuncunda da 30+ yaşlarda anne olan kadınlarda sabır ve enerji tükenme noktasına geliyor. Ben bun durumu bizzat kendi ailemde de tecrübe ettim.


Daha 26 yaşında bi kız gelmiş 2 senem var diyor.

Kadınlarda biyolojik saat var maalesef , 33 yaşında evlendim , 6 senelik hayatımda doğal yolla 1 kez hamile kaldım ki o da 19 haftalıktı kaybettim.Ve 6 yıldır sebepsiz infertilite ile mücadele ediyorum. Kadınların yumurtalıktan geçirdiği operasyonlar , bebek kayıpları sonrası yapılan kürtaj işlemleri , kadının yaşı ve genetik faktörler . Maalesef ki anne olmayı engelleyen bir çok faktör var kadın için. 38 yaşındayım yumurta rezervim 0.50 , bu ay tüp bebeğe başladık ve 1 adet yumurtam oluştu onca ilaca rağmen ve o da maalesef gelişmediği için bu ay ki işlemi iptal etmek durumunda kaldık. Evet anne olmak isteyen kadınlar vakit kaybetmemeli , sonrasında daha çok zaman , emek harcamak durumunda kalıyoruz.
En az 10 tane doktor ile görüştüm. Keşke bu kadar geç kalmasaydın cevaplarını almadığım neredeyse tek bir doktor bile. olmadı.
 
Ben bekarken uyudum mu kimse beni uyandıramazdı, annemin ambulans çağırmışlığı var ben uyanmadığım için. Aşırı düşkündüm uykuya, uykumun bölünmesi kavga sebebiydi. Anne olduğum an bitti bu 🤭 Geçen cumartesi 3.5 yaşında kızım rahatsız, yanımda uyuyor. Kalkıp yatakta oturmasına bilincim açıldı, anne demesinden kusacağını anladım, daha gözümü açmadan yatağın yanındaki kovayı alıp ona tuttum kussun diye. Sabaha kadar yatmadım sabah hastanelik olduk artık. Cumartesi geceyi 3 saatlik uykuyla kapattık ve hastanedeyken 3 saat iyidir ya hiç uyumayadabilirdim diyordum 🤭 Ben yapamam, olmaz ya beceremem, bilmiyorum nasıl olacak kavramları hayatımdan çıktı. Bir şekilde hallederiz , yolunu buluruz moduna girdim. Sanki içinde böyle gizli bir güç var , anne olunca açığa çıkıyor ama zamanla tabi. Bence şimdiden çocuğuna layıkıyla bakabilir mi diye endişe eden kadın gayette güzel anne olur 😊
ben çocuğum olmadığı halde günde 3 saat uyuyorum.
hiç uyumadığım da oluyor.

işiniz gücünüz ya da başka sağlık sorunlarınız olup zaten uyumadığınız bir düzeniniz varsa. o düzene (veya düzensizliğe diyelim) ya da kimisi için de parasızlığa bir de çocuk getirmek nasıl olur bilemiyorum. ya da mesela bazı kadınları okuyorum burada hayatında ezilmemiş, yorulmamış, büyük sorumluluklar hiç almamış, tabiri caizse premsesler gibi bir hayat yaşamış. o kadın çocuk yapınca şaftı kayıyor. ben ne zaman oje sürüp gezecem ühüüü modunda olabiliyor.

biraz kadının çocuktan önceki hayatıyla
biraz erkekle -yani babayla, hani bir de o var ya :)
biraz çocuğun karakteriyle
biraz da (önceden zorlanmadığınız bir hayatınız bile olsa) sabır ve tahammül seviyenizle ilgili. önceden idmanlı olan da illa hep sabırla devam edecek diye bir şart yok tabii. hatta tersi de olabilir, hep mücadele hep efor uğraşan birinin de zor bir çocuk zurnanın son deliği olup asfalyaları atabilir bir yerden sonra...

ben çocuk yapsam ona bakmakta değil ama işimi devretmekte zorlanırım mesela. devredecek kimse yok. benim işim bebekle yürümez...
 
20 yaşındaki insanla 30 yaşındaki insanin enerjisi bir değildir derseniz de... Aslinda mesele enerjik olmak değil. 20 yaşındaki kızın gezip eğlenmeye enerjisi vardir. Evde çocuk bakmaya değil .
Gençler bilse, yaşlılar yapabilse sözünün temeli bu zaten. Yalnız 55 yaşındaki nineler çocuk bakmayı öyle çok da sabır ve olgunlukla gerçekleştiriyor değil. Gece kalksınlar saat başı, işten gelip 1 yaş çocuğunu evde yürütsünler yatana kadar görürüm ben onların sabrını😂 orda enerji devreye girer işte onu bulamazlar. Tam zamanlı çocuk bakmadıkları için başarıyorlar ki hepsinin başardığını da söyleyemeyiz
 
Bence bunu söyleyenler şunun için söylüyor olabilir ki haklılık payları var bence. Kadınlar iş hayatında aktif rol alıyorlar , onca iş ve onca insanla uğraşmanın sonuncunda da 30+ yaşlarda anne olan kadınlarda sabır ve enerji tükenme noktasına geliyor. Ben bun durumu bizzat kendi ailemde de tecrübe ettim.




Kadınlarda biyolojik saat var maalesef , 33 yaşında evlendim , 6 senelik hayatımda doğal yolla 1 kez hamile kaldım ki o da 19 haftalıktı kaybettim.Ve 6 yıldır sebepsiz infertilite ile mücadele ediyorum. Kadınların yumurtalıktan geçirdiği operasyonlar , bebek kayıpları sonrası yapılan kürtaj işlemleri , kadının yaşı ve genetik faktörler . Maalesef ki anne olmayı engelleyen bir çok faktör var kadın için. 38 yaşındayım yumurta rezervim 0.50 , bu ay tüp bebeğe başladık ve 1 adet yumurtam oluştu onca ilaca rağmen ve o da maalesef gelişmediği için bu ay ki işlemi iptal etmek durumunda kaldık. Evet anne olmak isteyen kadınlar vakit kaybetmemeli , sonrasında daha çok zaman , emek harcamak durumunda kalıyoruz.
En az 10 tane doktor ile görüştüm. Keşke bu kadar geç kalmasaydın cevaplarını almadığım neredeyse tek bir doktor bile. olmadı.

Görüştüğünüz doktorların söyledikleri sizi üzmekten başka bir işe yaramamış gereksiz cümleler. Keşke geç kalmasaymış lafa bak.
Valla söylediğiniz şeyler 27 yaşında da olabilir kadın her yaşta bekarken de jinekolojik muayenelerini ihmal etmemeli gerekirse yumurta dondurmalı. Ama geç kalıyorum diye alel acele hazır olmadan çocuk yap demek değil bu.
 
Görüştüğünüz doktorların söyledikleri sizi üzmekten başka bir işe yaramamış gereksiz cümleler. Keşke geç kalmasaymış lafa bak.
Valla söylediğiniz şeyler 27 yaşında da olabilir kadın her yaşta bekarken de jinekolojik muayenelerini ihmal etmemeli gerekirse yumurta dondurmalı. Ama geç kalıyorum diye alel acele hazır olmadan çocuk yap demek değil bu.


Tabi ki gec kalıyorum diye yapmamali , ama 26 yasta ne ki gibi yorumlardan da kacinmali. 2011 senesinde kist ameliyatı oldum , evlilik bile yoktu aklimda o zamanlar birakin çocuğu. Ki yıllardır bekarken de evliyken de kontrollerim hic aksatmamama rağmen kistim 8.5 cm e kadar kendini belli etmedi maalesef. Her zaman her muayenede ortaya cikmayan durumlar olabiliyor. Annem 42 yasinda menopaza girdi ama anneaanem 55 yaşında girdi. Annem annesine bakarak nasıl olsa benim genetigimde erken menopoz yok diyebilirdi, benim 2 sene onceki rezervim 1.1. Di , 2 senede yari yariya azaldi. Tabi ki her yaşta risk var ama inanin 35 yastan sonra tüm tahlillerdr riskli çıkıyorsunuz.
 
37 yaşındayım ilk bebeğime hamileyim. 35 yaşıma kadar bekardım. Yeğenlerimin büyüme aşamalarına şahit oldum mutlaka birşeyler öğrenmişimdir ama ona rağmen bebeğime iyi bakamazsam yetistiremezsem diye korkuyorum. Ne kadar korksam da bana bu hamileliği nasip eden Allaha binlerce şükürler olsun.
 
Dün konuma istinaden söylüyorum evet :D
Ayrıca çalışmayan kadın yazıyorsunuz ya ,bende onlardan biriyim ve çalışmayana daha zor.
Sürekli evde kıç kıçasınız. Çalışam kadın gidiyor da iki dedikodu yapıyor. Çalışmadıkları halde diye küçümsemeniz komik olmuş.
 
Dün konuma istinaden söylüyorum evet :D
Ayrıca çalışmayan kadın yazıyorsunuz ya ,bende onlardan biriyim ve çalışmayana daha zor.
Sürekli evde kıç kıçasınız. Çalışam kadın gidiyor da iki dedikodu yapıyor. Çalışmadıkları halde diye küçümsemeniz komik olmuş.

Dünkü konuyu bilmiyorum dedikodu da yapanı bağlar ama evden çıkmak gerçekten insana iyi geliyor. Bebeğin sorumluluğunu bakıcı ile paylaşmak da.
Ben de önümüzdeki ay bırakmak zorundayım bebeğimi. Sürekli ağlıyorum. Ama iyi taraflarına odaklandım. Bana uzun vadede iyi geleceği bir gerçek.
Sürekli evde çocukla ilgilenmek çok zor bir şey.
 
Guzel ama zor gerçekten çocuk bebek bakmak. Hazır hissetmeden dusunmeyin gercekten. Ben hazır hissettigim halde zorlaniyorum. Bir iki yil daha mi bekleseydim diyorum
 
Ya ben bu çocuk büyütmek çok zor,aklı olan hemen çocuk yapmasın diyip,her gün çocuk bakmanın ne kadar zor olduğunu anlatıp pes peşe çocuk doğurmasını çok iki yüzlüce buluyorum.Evet zor olabilir ama dünyanın en güzel duygusu da değil mi? Kolay olan ne var ki ! Çocuk sahibi olmak isteyen ya da kararsız olanları korkutmaktan baska bir işe yaramıyor.
 
Ya ben bu çocuk büyütmek çok zor,aklı olan hemen çocuk yapmasın diyip,her gün çocuk bakmanın ne kadar zor olduğunu anlatıp pes peşe çocuk doğurmasını çok iki yüzlüce buluyorum.Evet zor olabilir ama dünyanın en güzel duygusu da değil mi? Kolay olan ne var ki ! Çocuk sahibi olmak isteyen ya da kararsız olanları korkutmaktan baska bir işe yaramıyor.
Alakası bile yok, keşke çocuk sahibi olmadan önce bu kadar zor olduğunu birileri de bana söyleseydi. Bütün gün uyuyacak, minnoş bir şey bekliyorsunuz ama gerçekte asla ama asla öyle olmuyor. Sudan çıkmış balığa dönüyorsunuz, herkes ağız birliği yapmış gibi sevgi kelebeği şeklinde dolanırken sizin aklınızda binbir soru oluyor bir de bunlarla baş etmeye çalışıyorsunuz. Çocuk bakmak dünyanın en zor şeyi ama ben de ikinciyi istiyorum mesela. Bir şeyin zor olması istenmesine engel değildir ki bu neden iki yüzlülük olsun?
 
Ya ben bu çocuk büyütmek çok zor,aklı olan hemen çocuk yapmasın diyip,her gün çocuk bakmanın ne kadar zor olduğunu anlatıp pes peşe çocuk doğurmasını çok iki yüzlüce buluyorum.Evet zor olabilir ama dünyanın en güzel duygusu da değil mi? Kolay olan ne var ki ! Çocuk sahibi olmak isteyen ya da kararsız olanları korkutmaktan baska bir işe yaramıyor.
Belki zor olani seviyoruz😐😂😂😂
 
Yaklaşık 1,5 yıllık evliyim bir süre daha çocuk düşünmüyorum. Ama çocuk yapmaktan beni korkutan şey bakması. Yeni çocuğu olan arkadaşlarım var ve çalışmadıkları halde o kadar çok zorluğundan bahsediyorlar ki zaten olmayan hevesim daha çok kaçtı. Ben hem çalışıp hemde çocukla nasıl ilgilenirim diye düşünüyorum. Annem bakmak istiyor kısmet olursa ama ya daha sonrası sanırım hiç hazır değilim ve olamayacağım gibi...
Bir yandan da düşünüyorum 26 yaşına gireceğim çocuk istiyorsam en fazla 2 sene daha geciktirebilirim gibi geliyor. Hem çalışıp hem anne olmak zor mu?
Valla bence tam gün annelik daha zor.
Yarım gün calısan anneyim en azından kafam dagılıyor:)
Calısan anneliğin en zor kısmı hastalıklar durumunda:(
İzin alması dert,almasan aklın cocugunda.
 
Kesinlikle katılıyorum.
29 yasimda evlendim. 20li yaslarimin basindaki flortlerimde evlenirim yaa cocuklari da seviyorum zaten minnos bebegimiz de olur ne guzel giydirir susler severiz diye dusunuyordum. Ama 25 yas gibi bana bir aydinlanma geldi. O yas ortalamasiyla kendimi tanimaya basladim, ne istedigimi, nasil bir hayat yasamak istedigimi anlamaya basladim.
Gozlemlerimle, kendi ic sesimle, tecrubeli olanlarin hayatini kritik etmemle ve kendi karakterimi ölçmemle tamamen emin oldum ki, ben bu dunyaya bir cocuk getirmek, bir omur bu sorumlulukla başetmek, kendimden vazgecip baska bir canli icin yasamak, bu ölümlu dunyada aman bana bisey olursa o ne yapar stresiyle basa cikmak istemiyorum.

Buna o kadar emin oldum ki evlenirken de esime bu konuyu kesin olarak konusarak evlilik karari aldim. Esim de simdi kesin olarak cocuk istemiyor ve cocukla birlikte ozgur hayatimizi kisitlamak, hayatimizi donulmicek bir noktaya tasimak istemiyor.

Iyi ki diyorum, iyi ki 20 li yaslarimin baslarinda uni okuyordum, erkendi de kendimi tanimadan bi evlilik yapip simdi mutsuz olcagim bir hayata atlamamisim.
Hele de bizim cografyamizda turk erkeklerini baba yapmak malum ki anne olmakla hic esit degil, erkeklerin cogu hayatini degistirmek, fedakarlik etmek istemiyor, ev sorumlulugu, cocuk sorumlulugu hersey kadinda. Iyi ki hayatimi kendimi tanidigim ve sevdigim sekilde inşa etmisim.
Bende 20 li yaşlarımda evlenir en geç 2 sene sonra çocuk yaparım diyordum. Tabi çocuk bakmak ne kadar zor, ev geçindirmek ne kadar zor bilmiyorum.Evlenince eşimde istememeye başladı ve halaa ikimizde çocuk istemiyoruz. Şuan ki rahatlığa alıştık. Bakımı zaten zor, masraflı. Çevre baskısı inanılmaz var. Özellikle yeni dogum yapmış insanlardan.
Geçen gün pazarda annemin arkadaşını gördüm. Beni görür görmez bebek yap, yok seni kapıya koyarlar, çocuk yoksa neden sana bakacaklar....başladı anlatmaya. Kendime hep söz veriyorum, bu tarz insanlarla asla münakaşaya girmeyeceğim diye ama hep tutamıyorum. Başlıyorum açıklamaya 😑
 
Back
X