Çocuk İstememek/İleride Pişman Olursam Düşüncesi

Koalina

Nirvana
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
26 Eylül 2010
17.562
32.877
798
Ben de şuraya bir konu kondurayım

Çocuk konusunu aklımın ucuyla bile düşüneceğime ihtimal vermezdim ama geçen haftalarda aldığım ve çok içimin yandığı bir haber beni bunu düşünmeye itti. Bu kötü haber beni o kadar etkiledi ki beni geceleri uyuyamıyorum, inanılmaz içim sıkılıyor artık bitik düştüm. Bugün doktora gidip hazır sinüzitken durumu, yorgunluğumu, uyuyamadığımı anlattım ve 2 gün rapor alıp inzivaya çekildim.

3 sene bitti evliliğimizde, yaş oldu 31. Evet çocuk hiç istemedim hala da istemiyorum. Eşim de en az benim kadar istemez. Bu kafayla gidersek ömrümüzün sonuna kadar istememeye devam ederiz. Hiç çocuk ihtiyacı veya özlemi yaşamıyoruz, ailem sağ oldukça yaşamayacağımı da düşünüyorum çünkü hali hazırda olan bağlarım bana yeterli geliyor. Ama bir yandan da içim acıyarak yıllarca bir arada olamayacağımızı düşünüyorum. 45- 50 yaşıma geldiğimde, kardeşlerimin hepsi bir yere dağıldığında ve belki annem babam hayatta olmadığında ne yaparım?

Yalnız kalma korkusu ile çocuk yapmak çok bencilce bir düşünce ama yine de düşünmeden edemiyorum. Kötü zamanlarda kenetlenen aileleri gördükçe ileride hiç böyle olamayacağız, yalnız başımıza ne yaparız diyorum. Eşimle bu konuyu pek de ciddi konuşmadım, şu an için ne düşündüğümü tam olarak bilemiyorum zaten. Bir ara 50-60 yaşlarında (tabi o yaşları görürsek) ne kadar yalnız olacağımızdan bahsettim. Birimizden biri vefat ederse manevi olarak çok eksik kalırız dedim. O da ciddiye almadı tabi, git evlen dedi bana

Benim gibi hiç çocuk istemeyenlerin olduğunu biliyorum. Acaba onlar zor zamanlar geçirdiler mi, böyle zamanlarda neler yaptılar? Bu konuda inanılmaz katıyken az da olsa acaba mı demem beni şoklara uğratıyor. Bu konuda başkasının lafıyla hareket edilmez ama birilerinin de çıkıp "kaynım istemedi ve çocuk yapmadı, şu yaşında ama çok da mutlu" örneklerini vermesine ihtiyacım var.

NOT=Eşim ve ailesi konusunda yaşadığım sıkıntılar ciddi anlamda düzeldi.
 
Koalina bence cocuk evin nesesi ve bizim gelecegimiz.. Simdi ihtiyacin olmayabilir ama ilerde eminim cok pisman olursun canim. Canindan kanindan var olan minigini neden istemeyesinki.. Bence yasinda gecmeden yapin 1tane.ilerde cok ihtiyaciniz olacak rvlat sevgisine.niye onun bunun bebegini sevesinki birak.kendinizin olsun.. Onlar Allahiin bize emaneti eminim cok guzel bir anne olursun ❤
 
İstemiyorsanız istemiyorsunuz nokta. Herkes ana baba olacak kişiliğe sahip değil ama gerek toplum gerek aile gerek yalnız kalma korkusundan bir ya da iki çocuk yapıyor. Bu da bana acı geliyor açıkçası. Çocuk yapmak kolay da bakmak zor ben de istemiyorum hem de 7 yaşından beri düşünün artık! :)
 
teyzemin 2 çocuğu var, kanserle mücadele ediyor, ve biri bile yanında değil.
yani çocuklarımız asla geleceğimizin garantisi değil (manevi anlamda da)
çocuğu bir yatırım gibi görecekseniz yapmayın çünkü 18 yaşında çekip gidip yüzünüze bakmayabilir.
bu arada evet çevremde hiç çocuğu olmayan ileri yaşlarda çok mutlu çiftler de var, çocukları olduğu halde çok mutsuz ve yalnız olanlar da.
 
Çocuk yapmak zaten özünde bencil bir istek ki, dünyaya kendinden bir parça bırakmak, yalnız kalmamak, annelik dıygusunu tatmak falan gibi istekler için yapılıyor zaten kendini bencil görme bu nedenle.
Ben de çocuklarla geçinemem ben de pek sevmem çocukları. Ama ne yalan söyleyeyim bazen ben de yapsam mı diyorum arada. Hani bu hormonsal bir istek değil hala deli gibi istiyorum diyemiyorum. Ama bazen de düşünüyorum..
Çok doğal düşüncelerin.
Bir de ben dürüst olmak gerekirse aman doğan büyüyor, kısmetiyle gelir nasılsa demeyen sizin gibi düşünerek çocuk yapan insanların iyi anne ve babalar olacağına inanırım nedense.
Ve bu nedenle bile sizin gibi insanlardan da miras kalmalı bu dünyaya.
Hep üç beş büyür işte beraber diyenlerin çocukları sardı etrafımızı biraz da düşünerek planlayarak giden çiftlerin aşk meyveleri olsun diyorum ben şahsen.
Eğer hislerinizden eminseniz yapmalısınız bence
 
Sanki cocuk istiyor gibisiniz icten ice. En azindan akliniza acaba dusmus.

Istemiyorsaniz yapmazsiniz bu net.

Ama yok boyle bi sevgi kalbim ruhum kizim sarilinca icime geri alasim geliyor. Her seferinde iyiki olmus diyorum. Isteyerek oldu kizim hazirdim ben. Ikinciyi istemiyorum mesela.

Yalniz kalmamak icin yada kardesi olsun diye cocuk yapilmasini dogru bulmuyorum.

Dunya ya bir caninizdan bir can getirmek onun sorumlulugunu almak istiyorsaniz yaparsiniz
 
Ben bunu düşündüm lakin o cocugun veya cocuklarin hep bizim yanimizda olacaginin ne garantisi var ki? O da buyuyecek elbet evlenecek. Kendi ailesini, kendi hayatini kuracak. Yine baginiz kopmayacak, yine annesi olacaksin ama Istesende istemesende birazcik o hayatin disinda kalacaksin. O her aksam kendi evine gidecek, esi olacak, isi olacak kendi hayat kosturmacasi olacak. Omur boyu yanina yoldas olmaz ki, biyere kadar olur. Ben yalnız kalirdim en azindan diyim yani tek kaldim diye cocugumun basina cöreklenmezdim.
 
Sevgisini arayacağımı pek zannetmiyorun. Şu an da öyle sevgi, bir bebek dolaşsın düşünceleri asla geçmiyor. Bunları düşününce daralıyorum hatta. Ama ileride geniş bir aile ararım muhtemelen.

Hayır çocuk pek sevmiyorum, kimsenin çocuğunu da sevesim gelmemiştir. Bu konuda düşüncelerim net ama işte o gelecek kaygısına engel olamıyorum:)

Ben de aynı düşüncelerdeyim, bir gün fikrim değişirse diye endişeleniyorum sadece.

Çok geçmiş olsun, düşündüğüm senaryo tam olarak bu. İşte böyle yalnız kalmaktan korkuyorum. Bana baksınlar düşüncesi asla değil, sadece insanın manevi olarak birilerine dayanabilmesi. Demek ki olmayınca olmuyor.

Teşekkür ederim. Kendimi düşününce şu reklamlarda bayramda ellerinde şekerle boş boş bekleyen nineyle dedelere benzetiyorum Acaba mı diyorum. Bir yandan bu ülkeye çocuk yapmak bildiğin bile bile lades diyorum. 31 yaşındayım ilk defa düşünüyorum bu konuyu.
Bu konuda hazır değilim elbette,şimdi olumlu bir karar versek bile buna kendimi hazırlamam 2-3 seneyi bulur. Şu an çelişkilerdeyim, örneklere ihtiyacım var.
 
Ben ailemden 1000 km uzaktayım ama en azından arada konuşup hasret gideriyoruz. Aklıma esince gidiyorum. En basiti telefon edenim bile olmayacak benim. Öyle çocuk yanında yaşamak, bakılmak, hastalandığımda koşulsun gibi bir isteğim asla olmaz. Ama bir geçmiş olsun diyip aranıp sormak da isterim sanırım.

antoniebud .!.:
çocuk zaten başlı başına bencillik değil mi?
bencil olmayan tek bir taraf yok bence çocuk istemekte
Genişletmek için tıkla...
Ben de böyle düşünüyorum ama en azından insanlar bir bebek özlemi yaşıyor ve sevgisini arıyor. Ben düpedüz gelecekte soysuz sopsuz kalmayayım diyorum.
 
cocuk senin gelecegin degil. sen ona bakmak zorundasin ama o degil. bu dusunce ile cocuk yapma lutfen.
ama kokusu gulusu yavas yavas sekillenen kisiligini gozlemlemek sana zevk verecekse. ilmek ilmek onun tahtini kurmaya calismak seni zorlamayacaksa bir cocugun olsun.
 
İste bunlar hep biyolojik saat :) belki de olmasını istediğinde çocuğun bile olmayacak o da belli değil işte... Ben sana bu fikri düşündüren haberi merak ettim asıl. Özel değilse paylaşır misin?
 

Sirf arayan, soran olsun diyede o topa girmek cesaret ister. Bebek yapacaksan bile çok bir beklentin olmamasini tavsiye ederim. Kumar oynamak oluyor aksi.

Bir akrabamiz vardi kadincagizi ne evlatlari istedi ne torunlari istedi. Hep oradan oraya atilip duruyordu. Bakanda adam gibi bakmiyordu yemek yemesi igrencmis bilmem neymis, kis gunu kadini sogukta tutmalar vs yani anlatmaya gerek yok. Maasida vardi ustelik maaşını yiyip kadina bakmak istemediler bir tanesi bile. Ki kadinda zamaninda kotuluk etmis cadaloz bir kadin filanda degilmis, yasliligida cadaloz degildi zaten biliyorum kadini. Ama istemediler işte. Bu eziyetler ortaya cikinca ananemde kaliyordu nine, kucuk torunlarini sayiklayip duruyordu. Onlara gitmek istiyorum diyordu yinede seni istemiyorlar diyemiyorduk anlamiyordu. Öyle böyle o kadin anneannemin evinde öldü, öldüde kurtuldu diyorum.kendi evlatlari, torunlari dururken, taa kimin evinde öldü...
 

teşekkür ederim.
bakıma muhtaç da değil teyzem, evde hemşiresi var, hastaneye eniştem götürüp getiriyor, ama çocuklarından biri amerikada gelmiyor, aramıyor da, diğeri aynı şehirde 2 sokak arkada oturuyor, eşi hoşlanmıyormuş hastalıktan, korkuyormuş psikolojisi bozuluyormuş o yüzden gelmiyorlar.
yani teyzem ve eşi (60 küsür yaşlarındalar) yıllardır o bayramda evlat bekleyen tonton ihtiyarlar modundalar, biz gidiyoruz yeğenleri olarak, ama yine de buruklar. belki hiç çocukları olmasa daha mutlu olurlardı, en azından bir beklentileri olmazdı.
bana gelince 30 yaşımda ve 7 yıllık evliyken ilk defa çocuk olsa mı diye düşündüm ve düşündüğüm gibi deli cesaretiyle yaptım. asla pişman değilim, çocuk güzel şey, ama bu devirde çocuk yapmak mantıklı mı, hele de yalnızlıktan korkulup yapılması mantıklı mı o tartışılır.
 
Tanidigim birinden ornek vermek istiyorum. Bu kadinin hic cocugu olmamis, 10 yil once de esi vefat etmis, evlenmeyi hic dusunmemis. Sonra abisi ve ablasi vefat etmis ana baba yok zaten, yegenleri de hepsi bir yerde. Esinden kalan mallari var ama o kadar yalniz ki cok uzuluyor. Hasta oldugunda corba yapani kapisini calani bile yok. Telefonda arayacagi kimsesi yok. Bu bana cok korkunc geliyor acikcasi. Ki kadin daha 50 yasinda. Ha cocuklarin iyi olup olmamasi da bir ihtimal ama sanirim bu anlattigim durum daha agir basiyor.
 
Çocuk kesinlikle ikilemdeyken alınabilecek bir karar değil. Biz iki yıldan sonra epey isteyerek çocuk sahibi olduk. Bu kadar istemeye aşka zorlanmamak gerekir diye düşünürdüm bebekken ancak bir yaşından sonra işler zorlaşıyor :)
Şu meşhur süper anneler gibi de değilim hani hiç bir zorluk yaşamıyormuş gibi görülen.
Ama oğlumu çok seviyorum ve bu sevgiyle lütfun da hoş kahrın da diyorum.
Gerçekten hayat tamamen farklı bir yola giriyor. Gönüllüsü olursanız zorlukları da zor gelmemeye başlıyor. Yeni hayatı kabulleniyoruz falan. Velhasıl size hayırlı bir karar diliyorum. Koalina
 
Bu soruya ancak sizin gibi kendi iradesiyle çocuk sahibi olmamaya karar verip, çocuk doğurma yaşını da geçmiş birisi sağlıklı bir cevap verebilir bence. Buradaki çoğu kadın anne. Annelik duygularıyla tabiki yap pişman olursun gibi cevaplar gelmesi muhtemel, yani sizin için sağlıklı bir cevap olmayacak. Çocuğu olup, bilemiyorum çok zormus ya simdiki aklım olsa daha geç yapardım vs gibi cevaplar da gelebilir ki onlar da hali hazırda anneligi yaşadıkları için sahip olmadıkları şey hakkında yorum yapmaları yine sağlıklı olmayacak. Bir grup da isteyip bazı sağlık sorunları sebebiyle anne olamayanlar olacak. Onlar zaten aradığınız cevabı veremezler. Bir de benim gibi çocuk sahibi olma konusunda henüz yaş sıkıntısı olmadığı için rahat rahat istemiyorum diyenler olacaktır. Hala anne olabilme şansım olduğu için onun rahatlığıyla verilecek bir cevap olabilir. Dedigim gibi sizin tek şansınız buna bizzat iradesiyle karar verip su an da yapma şansı olmayan kadınlar. Diğer yorumlar kafanızı epey karıştırır diye düşünüyorum. Hayırlısı olsun.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Stresten 9 gündür tek lokma yiyemedim. Ondan nasıl kurtulabilirim?
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
3K
mslanlt
M
Bir Gencin Hayatı, İntihar düşüncesi Lütfen okuyun 🙏
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
3K
clara
P
  • Kilitli
Eşimin ailesi beni istemiyor mu?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
7K
accessdenied
B
  • Kilitli
LÜTFEN BAKIN Eş seçimi ve kendimle savaşım
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
8K
Mune
E
Boşanma sonrası ilk flört deneyimim
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
3K
ephona
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…