Çocuk İstememek/İleride Pişman Olursam Düşüncesi

CuteMom · 5 Ocak 2017

Evlat sevgisini tatmamak büyük bir kayıp demiş birisi,

Bir diğeride bu duygu herkese nasip olmuyor zaten demiş.

Aslında bunlar bırbırını takıp eden yorumlar ve gercekler. Cocuk olduktan sonrada sevedebılır sevmeyedebılır bılınmez.
Ancak cocuk sevmek dedım ya cok baska bısey yanı hayal bıle edemezsınız, mesela D damdan ben oyle agucuk gugucuk sevmem ama guzel yetıstırmek ıcın cok cabalarım demıs. Ben agucuk gugucuk severım ama ılk kendı dogurdugum cocugu sevdım boyle, zaten ufacık kucakladıgım ılk cocukta ege . Bu kısım bence mizahla alakalı yanı yapı meselesi, ben suanda bı suredır arkadaslarım olan kızlara bıle askım demeye baslamıs bırı olarak fazla yılısık sıkısık bır tıp olabılırım mesela.

Bir başkasıda demiş ki bende çok düşkün değilim cocuguma buda olabılır.

Ama bence ıstememk baska bsıey sanıyorum benımde bır yakınım ogretmen ve oda ıstemıyor. sankı olup olacagı gormus ve fazlasına tahammulu yok gıbı gelıyor acaba bunla alakalı bısey mı ?

Buarada cocuk sevmek demıstım , baska bısey hem baska hemde hıc bır zaman cocuklarımız tarafından bızım onları sevdıgımız kadar sevılmeyecegız. Bunlarında farkında olmak lazım . Ege 19 yasından berı bır hayal mesela benım ıcın bugun 30 yasındayım. 11 senedır , 2 evlılıgım oldu ılkınden ege oldu, ıkıncıdende olmadı olacakmı bellı degıl. 11 sene Ege hıc hayatımda olmayabılırdı ama sanırım coktan evlat edınmıstım. Yanı olmayan bırını bıle sevıyordum ben. O yuzden bence herkes cocuk sahıbı olmamalı ozellıkle ıstemıyorsa olmamalı

pepperony · 5 Ocak 2017

Vallahi bu ortamlarda bu dünyanın geleceğine bakıldığında sanki çocuk yapmazsan değil yaparsan pişman olursun gibime geliyor

ilkduyansenol · 5 Ocak 2017

valla ne yalan söyleyim bende tek çocukla kalayım diyorum her bir taraftan saldırıya uğruyorum .kardeş şart şart bunu söyleyenler de 2. 3 çocuklu hergün bana çocuklarından dert yananlar .bende 1 dert varsa onlar 2 .3 dert

pepperony · 5 Ocak 2017

elvanelvan88 .!.:
Çocuk yapmak zaten özünde bencil bir istek ki, dünyaya kendinden bir parça bırakmak, yalnız kalmamak, annelik dıygusunu tatmak falan gibi istekler için yapılıyor zaten kendini bencil görme bu nedenle.
Ben de çocuklarla geçinemem ben de pek sevmem çocukları. Ama ne yalan söyleyeyim bazen ben de yapsam mı diyorum arada. Hani bu hormonsal bir istek değil hala deli gibi istiyorum diyemiyorum. Ama bazen de düşünüyorum..
Çok doğal düşüncelerin.
Bir de ben dürüst olmak gerekirse aman doğan büyüyor, kısmetiyle gelir nasılsa demeyen sizin gibi düşünerek çocuk yapan insanların iyi anne ve babalar olacağına inanırım nedense.
Ve bu nedenle bile sizin gibi insanlardan da miras kalmalı bu dünyaya.
Hep üç beş büyür işte beraber diyenlerin çocukları sardı etrafımızı biraz da düşünerek planlayarak giden çiftlerin aşk meyveleri olsun diyorum ben şahsen.
Eğer hislerinizden eminseniz yapmalısınız bence

+1000
Her taraf da doğan büyür seklinde doğrulup sokağa salinmis yarı ac yarı tok yetistirilen çocuklar çocuğunun hangi sokakta oynadığını bilmeyen anneler
Biraz da bilinçli annelerin yetistirecegi çocuklar olsun

Koalina · 5 Ocak 2017

trustno_1 .!.:
Evliliğimin daha ikinci haftasında çocuk yapın baskıları geldi.
Bense hiç istemiyorum.
Bıraksalar hiç yapmam herhalde.
Ya içimden hiç gelmiyor.
Dışarıdaki çocukları hiç sevesim gelmiyor. Başkasının çocuğunu sevmekte çok saçma bana göre( aile içerisi istisnai). Yabancıların çocuklarını sevenlerde itici gelmiştir.
Kendi çocuğun olsun seversin diyorlar.
Eminim severim ama ettafımda gezen,sürekli ağlayan,kafamı şişirecek olanı kim ister ki hayatta. Özgürlüğüme aşırı düşkünüm. Kafama göre yaşamazsam mutsuz olurum. Mutsuz olduğum zaman çocuğu nasıl mutlu edeceğim. Bir de her şeyden önemlisi ülkenin geleceği öngörülemezken her yerde bombalar patlarken, yarın bir gün başımıza ne geleceği belli değilken nasıl yapayım o çocuğu.

trustno_1 .!.:
O yüzden ben sizi çok iyi anlıyorum. Çocuk yetiştirmek kolay değil. Artık eski kafa kalmadı çoğu kişide. Yapayım nasılsa büyüyecek mantığı işlemiyor.
Çocuğu gerçek anlamda birey haline getirmek hiç kolay değil.
Yaşlanınca bana bakar mantığı da olmaz ki bakacağı ne malum.
Yalnız kalmayayım diye bişey de yok. Belli bi yaşa gelince çoğu evlat kendi yolunda gidiyor zaten. Her türlü yalnız kalacağız.

Bana o derece baskı gelmedi çünkü artık evlenme yaşlarına geldiğimden beri çocuk istemediğimi, sevmediğimi söyleyip durdum. Evlenince istersin denmişti o zamanlar ama eminim bu kadın hep çocuk istemiyorum diyordu diye fazla baskı yapmıyorlardır:)
Kendi yoluna gitsin zaten, bakmasın da ama köklerim olduğunu bileyim, zor zamanlarda birbirimize yaslanabilelim.

lorienna · 5 Ocak 2017

elvanelvan88 .!.:
Çocuk yapmak zaten özünde bencil bir istek ki, dünyaya kendinden bir parça bırakmak, yalnız kalmamak, annelik dıygusunu tatmak falan gibi istekler için yapılıyor zaten kendini bencil görme bu nedenle.
Ben de çocuklarla geçinemem ben de pek sevmem çocukları. Ama ne yalan söyleyeyim bazen ben de yapsam mı diyorum arada. Hani bu hormonsal bir istek değil hala deli gibi istiyorum diyemiyorum. Ama bazen de düşünüyorum..
Çok doğal düşüncelerin.
Bir de ben dürüst olmak gerekirse aman doğan büyüyor, kısmetiyle gelir nasılsa demeyen sizin gibi düşünerek çocuk yapan insanların iyi anne ve babalar olacağına inanırım nedense.
Ve bu nedenle bile sizin gibi insanlardan da miras kalmalı bu dünyaya.
Hep üç beş büyür işte beraber diyenlerin çocukları sardı etrafımızı biraz da düşünerek planlayarak giden çiftlerin aşk meyveleri olsun diyorum ben şahsen.
Eğer hislerinizden eminseniz yapmalısınız bence

kalp kalp kalp

Koalina · 5 Ocak 2017

madamtogepi .!.:
baskasının cocugu sevinli gelmeyebilir ama insanın kendi cocugu cok tatlı gelir.

ünide bir hocamız vardı zaturre olmus doktora ögrencisi erkek bir hoca bakmıs 64 yaslarındaydı ozamanlar cocugu eşi yok diye duymustum. tabiki esi cocugu olanlarda yalnız kalabiliyor ancak size bakmaları degil sadece bir hal hatır sormaları bile yeter sanırım

Aynen böyle, hal hatır sorulması gibi bir şey düşündüğüm. Tabi bu beklentiyle de çocuk yapılmamalı evet.

flores .!.:
Bana da söylüyorlar aynı şeyleri. Ben de eminim çocuğum olsa seveceğim, iyiliği için her şeyi yapacağım, o ağlasa oturup ben de ağlayacağım belki ama asıl problem, bunu istiyor muyum? :) yapabilecek miyim değil... sanırım koalina'da da benzer durum var. Yanılıyor muyum Koalina ?

Aynen böyle, en kötüsü de olduktan sonra pişman olursam, içimde bir yerlerde "yapmamalıydım, olacakları biliyordum" düşüncesi olursa ve bunu hissettirirsem...

1Sen .!.:
Sizin içinize çoktan kurt düşmüş. Arkası kesilmez :)

Öyle mi oluyor bu işin gidişatı acaba

ilkduyansenol · 5 Ocak 2017

sevgili konu sahibi herkes herşeyi söyler zorda kaldığında bir bakarsın o cak cak konuşanlar etrafında olmaz bunları ben çok yaşadım .hayat sizin hayatınız ister yap ister yapma .ona bakacak sizsiniz sonuçta ,illla soy üresin yarın bana bakar diye de çocuk yapılmaz genel anlamda söylüyorum ,anne olmak için kendinizi hazır hissediyorsanız yapın ama annecik olacaksanız asla

orantisizempatik · 5 Ocak 2017

30 yaşımda anne oldum.

İyi bir anne olduğumu, fedakar ve cefakar olduğumu iddia edemem ama cocuğumu manevi duygulardan mahrum bırakmama gayretindeyim.

Ben de anne olmayı istiyordum ama yanıp tutuşan tiplerden olmadım hic. Ama bu duygu bambaşka, dünyada hicbir canlının veremeyeceği katıksız ve karşılıksız bir sevgi.

damdan · 5 Ocak 2017

Koalina .!.:
Aynen böyle, hal hatır sorulması gibi bir şey düşündüğüm.

İşte biyolojik saat dediklerinin belli konumdaki insanlardaki tezahürü bu

Ha biliyorsun çocuğum var ama ilerde halimi hatırımı sorar ne güzel diye hiçççç aklıma gelmemişti

Yani o çocuk isteğinin değişik tezahürleri bunlar zira cinsellik korunarak tatmin oluyor ama bir yerlerde çoğalma isteği de kalıyor

Doğada bu istek cinsel isteğin artması ile çözülüyor cinsellik eşittir Bebek oluyor ama modern çağ bunu aştığı için beyin böyle hislerle üre diyor bize

eceezgi · 5 Ocak 2017

Koalina .!.:
Ben de şuraya bir konu kondurayım

Çocuk konusunu aklımın ucuyla bile düşüneceğime ihtimal vermezdim ama geçen haftalarda aldığım ve çok içimin yandığı bir haber beni bunu düşünmeye itti. Bu kötü haber beni o kadar etkiledi ki beni geceleri uyuyamıyorum, inanılmaz içim sıkılıyor artık bitik düştüm. Bugün doktora gidip hazır sinüzitken durumu, yorgunluğumu, uyuyamadığımı anlattım ve 2 gün rapor alıp inzivaya çekildim.

3 sene bitti evliliğimizde, yaş oldu 31. Evet çocuk hiç istemedim hala da istemiyorum. Eşim de en az benim kadar istemez. Bu kafayla gidersek ömrümüzün sonuna kadar istememeye devam ederiz. Hiç çocuk ihtiyacı veya özlemi yaşamıyoruz, ailem sağ oldukça yaşamayacağımı da düşünüyorum çünkü hali hazırda olan bağlarım bana yeterli geliyor. Ama bir yandan da içim acıyarak yıllarca bir arada olamayacağımızı düşünüyorum. 45- 50 yaşıma geldiğimde, kardeşlerimin hepsi bir yere dağıldığında ve belki annem babam hayatta olmadığında ne yaparım?

Yalnız kalma korkusu ile çocuk yapmak çok bencilce bir düşünce ama yine de düşünmeden edemiyorum. Kötü zamanlarda kenetlenen aileleri gördükçe ileride hiç böyle olamayacağız, yalnız başımıza ne yaparız diyorum. Eşimle bu konuyu pek de ciddi konuşmadım, şu an için ne düşündüğümü tam olarak bilemiyorum zaten. Bir ara 50-60 yaşlarında (tabi o yaşları görürsek) ne kadar yalnız olacağımızdan bahsettim. Birimizden biri vefat ederse manevi olarak çok eksik kalırız dedim. O da ciddiye almadı tabi, git evlen dedi bana

Benim gibi hiç çocuk istemeyenlerin olduğunu biliyorum. Acaba onlar zor zamanlar geçirdiler mi, böyle zamanlarda neler yaptılar? Bu konuda inanılmaz katıyken az da olsa acaba mı demem beni şoklara uğratıyor. Bu konuda başkasının lafıyla hareket edilmez ama birilerinin de çıkıp "kaynım istemedi ve çocuk yapmadı, şu yaşında ama çok da mutlu" örneklerini vermesine ihtiyacım var.

NOT=Eşim ve ailesi konusunda yaşadığım sıkıntılar ciddi anlamda düzeldi.

aynen benım dusuncelerımı yazmıssınız
ben de esımle cok mutluyum
eşim de ben de aman aman cocuk ıstemıyoruz
zaten bızde sorun var korumnmuyoruz ama olmuyor
olması ıcın adım atmamız gerekıyor ama bu adım bır turlu gelmıyor:)
çocuk sevgım yok gbi birsey , hıc evımızde bebegımız olsun da pıtır pıtır kossun hayallerım yok
annem babam kardesım var
eşimle de aram ıyı
ama aynı dusuncelere ben de sahıbım
ilerıde annem babam hayatta olmazsa
kardesım de evlı
eşime de bırsey olursa ben tek basıma ne yaparım dıyorum hep
annem babam hastalansa kardesım ve ben hemen destek oluyoruz yardımlarına kosuyoruz
o ara anlıyorum kı ılerıde benım yardımıma kosan bır evladım olmayacak
cocuk sevmıyorum ama olsa severım dıye dusunuyorum
bu arada benım yasım 36

Koalina · 5 Ocak 2017

cikolata_hastasi .!.:
Birde ben gibiler var kafani karistrmak istemem ama her anlamda hazir hissettigimiz bir dönemde cocuk karari aldik esimle. Su anda 19haftalik hamileyim ama bir iki haftadir acabalarim olusmaya basladi erken oldugunu dusunmeye basladim cok hazir hissediyordum kendimi ama simdi korkmaya basladim. Hayatimiz simdiden degismeye basladi sanki biraz daha durmaliymsz gbi hissedyrum belkide hormonlardan bilemiyorum :)

Bir de emin olmadan karar verirsem demek ki pişmanlıktan ölürüm:) Bunlar normal sanırım ama, bir çocuk dünyaya getirmek kolay değil, büyük sorumluluk.

ince bilek .!.:
Evlat sevgisini tatmamak büyük kayıp bence.

Herkes öyle söylüyor ama inanın etrafımda ebeveyn olmanın hakkını verememiş o kadar çok insan var ki...Herkes bu sevgi uğruna çocukları heba etmemeli diyorum ben de...

insomnia41 .!.:
Koalina
Ben de çocuk fikrine uzak olanlardandim ve yaklaşık bir yıldır da hep bir emin miyim, değil miyim düşünceleri..

-Bir de son dönemde bana sürpriz olan bir gebelik yaşadım ancak dış gebelik nedeniyle sonlandı ve bu beni tahmin edemeyeceğim kadar sarstı.-

Çocuk hayatın olmazsa olmazı mı onu henüz kestirebilmiş değilim. Önceden çocuklu arkadaşlarımı görünce hiç heveslenmezdim aksine halime şükrederdim. Ama son bir yıldır kafam karışık ne istediğim belli ne de istemediğim. Bebekli arkadaşlarımı görünce birden bi heves kaplıyor içimi ama sonra küçücük bir bebeğin bana muhtaç olacağı ve hayatımın geri kalanını çocuğa adayacağım fikri korkutuyor. Ama ileride yalnız bi başıma olma fikri de korkutuyor.
Gerçi her doğan çocuk ileride hayırlı evlat olacak diye birşey de yok..Anneye babaya hayatı zindan eden,yaşlandığında bakmamak için bakım evine terkeden ve hatta ölümü evladının elinden olanlar bile var.. Bunları düşününce yok yok kalsın diyorum.

Çocuk,gerçekten iyi düşünüp karar verilmesi gereken birşey çünkü bi kere dünyaya geldi mi sıkılsan da,patlasan da,çatlasan da o çocuk hadi sıkıldım diye bi kenara koyulamaz..

Hayırlısını iste..Hakkında en güzeli en hayırlısı ne ise o olsun inşallah..

Hayırlısı gerçekten, dün yatmışken eşim durduk yere "düşünsene bir çocuğumuzun olduğunu, sürekli kapı kapanacak, istediğin gibi gezemeyeceksin. Bu bile kötü" gibi bir şeyler söyledi

Sonuna da hani kaza ile falan olursa olur ama bile isteye yapmayız dedi.

drsheldoncooper .!.:
bunları arkadaşlar akrabalar da yapabilir, çocuk sahibi olmak için yeterli bi sebep değil. psikolojik de olsa karşılıklı bir çıkar beklentisi var.

karşılıksız beklemeksizin sevemeyeceğini düşünen insan çocuk yapmamalı. o çocuk belki uzaya çıkmak isteyecek ( ki benim astronot olmaya çalışan arkadaşım var), klasik türk ailesi olsaydı ailesi kızı otur dersini çalış memur ol çocuk yap diye darlayacaktı hayalleri eksik kalacaktı, belki bir gün uzaydayken kız ailesi hastalanacak konuşamayacaklar bile.

dediğimin arkasındayım, çocuk karşılıksız sevmek için yapılır, eşine olan sevginin somut kanıtı olsun diye yapılır, canından kanından bir parça olsun onu destekleyip sevelim diye yapılır.

sizinkisi yaşlanma psikolojisi. burada bu fikri destekleyenlerin de iyi anne olduklarını düşünmüyorum. annelik kavramı kutsal diye herkes iyi anne demek değildir.

40lı yaşlarında bekar bir arkadaşım var, o da sürekli yaşlanınca bana kim yardım edecek kafasında. ondan biliyorum bu hali.

dediğim gibi bu yaşlanma psikolojisi. biz onu büyütelim o da bize vefalı olsun düşüncesi çocuk için kötü bir fikir. burada oğlu yanına taşınsın diye trip atan kayınvalidelere suç atmasın kimse o zaman onun da altında aynı psikoloji var çünkü.

Evet bu açıdan doğru, yani öyle bir sevgiyle aşk ile hiç bir zaman çocuk isteyeceğimi zannetmiyorum zaten. En mantıklısı böyle bir istek duymak veya hiç yapmamak.

Esmaa 91 .!.:
İstemiyorsan yapma tabi. Bu senin hür iraden. Ama emin ol kucağına aldığında niye daha önce yapmadım diyeceksin.

Burada bir kadın vardı, böyle bir konuda ben çocuk sahibi olmamalıymışım gibi bir yazısı vardı. Ben onu favorilere almıştım ama sonra slinmiş. Hatta olur da çocuk isteği duyarsam açıp bunu okurum diye düşünmüştüm. Şimdi yok o yazı. Her anne olan aslında iyi ki olmuş demiyor bence.

Celik87 .!.:
Çocuklar hic birzaman gelecegimizin garantisi degil.başimiza ne gelecegini bilemeyiz.ama annelik dunyadaki en guzel duygu..manevi olarak hazirsaniz yasinizda cok uygun..hersey gonlunuze gore olsun

Manevi ve maddi hazırlanmam bir kaç yıl sürer benim

Aslında hiç isteyemen birinin böyle korkulara düşmesi normal mi acaba...

Manolyalarca .!.:
Yaa birşey soyliyim mi,aynı seyleri hissediyorum,evlendim 1.5 yıl 2 yil olcak..Bir köpeğim var tüm enerjimi sevgimi verdiğim(sanirim onu evlat yerine koydum)..Esim su an cocuk istemiyor yani istemiyorum demiyor ama orali diil elbet olur 1-2 yila diye dusunuyor ama ben bu fikre kendimi alistirmaya calisiyorum ve ne yazik ki o istek bende yok..Çocuk yetistirmek bana zor geliyor,bir yandan korkuyorum hayatim tamamen degisecek,hersey daha da zorlasicak gibi geliyor,bir daha hic birsey eskisi gibi olmiycak...Ben de 30um..Etrafimdaki herkes bir beklenti,baski içinde...Önceleri yeni evliyim biraz tadini cikartiyim diyordum simdi ne diycem bilmiyorum ama bu cocuk fikrine alismaya baslamaliyim.

Benim de kuşlarım var, minnoşlarım :) Ben ve eşim ikimiz de istemediğimiz için bunları göğüslemek kolay oluyor.

jinnakata .!.:
Çocuk istemiyorsanız yapmayın... Rabbim kimseyi yalnızlıkla sınamasın çok zor bir durum. Eğer öyle bir durum olursada sevgiye şevkate ihtiyaç duyan birsürü kimsesiz çocuk var hem siz hem de onlar mutlu olur.

Evet ileride pişmanlık yaşanırsa böyle bir seçeneğimiz de var dediğiniz gibi.

liliport .!.:
Karı koca ikinizinde istememesi bir garip geldi bana.Genelde bir taraf ister çünkü.Fikrim net bu konuda.Bence kesinlikle pişman olursun.Evlat istenmezmi ya.Inan bana dünyanın en güzel duygusu.Mahrum bırakma kendini.Geç yaptığın için kızarsın bile kendine.Biraz o düşünceye odaklanmaya çalış.Anne olduğunu düşün filan.Belki aklın kayar.Evlat çok tatlı.Allah inşallah sanada nasip eder.

Bizim evlenmemizdeki en büyük etkenlerden biri bu, bu açıdan bakışımız aynı. Aslında daha önce çocuk yapacak gibi bir durumda değildik zaten, ev durumları karışıktı.

Sexingthecherry .!.:
Bu hayatin en büyük kuralı aslinda hepimizin yalniz oldugudur. Kisi her dönemde kendine yetebilmelidir. Evlensen de duzineyle cocuk dogursan temelde kendinle basbasasin. Kimse o mezara seninle gelmiyor. Yani yalnızlik kaygisiyla evlenmeyi de cocuk yapmayi da hatta hayvan bakmayı da anlamsiz buluyorum.
Neyse ben fazla felsefe okuyorum galiba, kendi gezegenime cekileyim

İşte hayvan bakmakta hiç böyle yalnız kalmayayım düşüncem olmadı, tamamen sevdiğim için bakıyorum ve baktım. Ama çocukta bu hislere sahip değilim.

eceezgi · 5 Ocak 2017

Koalina .!.:
Teşekkür ederim hanımlar. Linç edileceğimi düşünüyordum, çocuk nasıl istenmez-sevilmez diye:)
Çok yakın arkadaşımın babasının rahatsızlığını öğrendim, elden gelen pek bir şey de yok. Düşündüm en azından çocukları onu seviyor, torunu var, elden bir şey gelse herkes yapmaya hazır ve manevi destek. Tabi hayırlı çocukların garantisi yok ama bir telefon bile insanın güçlü kalmasını sağlayabilir.

çocuk sevmeyenlere genelde toplumuzda uzaylı gözyle bakılıyor

Koalina · 5 Ocak 2017

Bu arada dün eşimle olan konuşmanın devamı şu şekildeydi:
-Hem çocuk büyüyecek baba arabayı ver, baba kaza yaptım, baba param bitti, baba bir kızı hamile bıraktım diyecek....
Bir de bunun kız versiyonunu düşün, baba hamileyim derse...
Ben de dedim sen-ben böyle miydik ne kadar kötü düşünüyorsun. Ayrıca kız neden sana hamileyim desin, bana der

O da bana çocuklarla böyle bir bağımın olmayacağını söyledi. Ona göre otoriter, sert bir anne olurmuşum, kendisi arkadaş gibi olurmuş

CuteMom · 5 Ocak 2017

Koalina .!.:
Bu arada dün eşimle olan konuşmanın devamı şu şekildeydi:
-Hem çocuk büyüyecek baba arabayı ver, baba kaza yaptım, baba param bitti, baba bir kızı hamile bıraktım diyecek....
Bir de bunun kız versiyonunu düşün, baba hamileyim derse...
Ben de dedim sen-ben böyle miydik ne kadar kötü düşünüyorsun. Ayrıca kız neden sana hamileyim desin, bana der O da bana çocuklarla böyle bir bağımın olmayacağını söyledi. Ona göre otoriter, sert bir anne olurmuşum, kendisi arkadaş gibi olurmuş

Bendede kesın herseyı bana soylerlen anayım ben yuklerler cıleyı cefayı dıye dusunuyorum :KK45:

zeplin88 · 5 Ocak 2017

Koalina .!.:
Ben de şuraya bir konu kondurayım

Çocuk konusunu aklımın ucuyla bile düşüneceğime ihtimal vermezdim ama geçen haftalarda aldığım ve çok içimin yandığı bir haber beni bunu düşünmeye itti. Bu kötü haber beni o kadar etkiledi ki beni geceleri uyuyamıyorum, inanılmaz içim sıkılıyor artık bitik düştüm. Bugün doktora gidip hazır sinüzitken durumu, yorgunluğumu, uyuyamadığımı anlattım ve 2 gün rapor alıp inzivaya çekildim.

3 sene bitti evliliğimizde, yaş oldu 31. Evet çocuk hiç istemedim hala da istemiyorum. Eşim de en az benim kadar istemez. Bu kafayla gidersek ömrümüzün sonuna kadar istememeye devam ederiz. Hiç çocuk ihtiyacı veya özlemi yaşamıyoruz, ailem sağ oldukça yaşamayacağımı da düşünüyorum çünkü hali hazırda olan bağlarım bana yeterli geliyor. Ama bir yandan da içim acıyarak yıllarca bir arada olamayacağımızı düşünüyorum. 45- 50 yaşıma geldiğimde, kardeşlerimin hepsi bir yere dağıldığında ve belki annem babam hayatta olmadığında ne yaparım?

Yalnız kalma korkusu ile çocuk yapmak çok bencilce bir düşünce ama yine de düşünmeden edemiyorum. Kötü zamanlarda kenetlenen aileleri gördükçe ileride hiç böyle olamayacağız, yalnız başımıza ne yaparız diyorum. Eşimle bu konuyu pek de ciddi konuşmadım, şu an için ne düşündüğümü tam olarak bilemiyorum zaten. Bir ara 50-60 yaşlarında (tabi o yaşları görürsek) ne kadar yalnız olacağımızdan bahsettim. Birimizden biri vefat ederse manevi olarak çok eksik kalırız dedim. O da ciddiye almadı tabi, git evlen dedi bana

Benim gibi hiç çocuk istemeyenlerin olduğunu biliyorum. Acaba onlar zor zamanlar geçirdiler mi, böyle zamanlarda neler yaptılar? Bu konuda inanılmaz katıyken az da olsa acaba mı demem beni şoklara uğratıyor. Bu konuda başkasının lafıyla hareket edilmez ama birilerinin de çıkıp "kaynım istemedi ve çocuk yapmadı, şu yaşında ama çok da mutlu" örneklerini vermesine ihtiyacım var.

NOT=Eşim ve ailesi konusunda yaşadığım sıkıntılar ciddi anlamda düzeldi.

Ya benimm aklım mantığımm almıyor ama sonsuz da saygı duyuyorum...Eşim bile sizin kadar katı değil açıkçası ona çocuk neden istemediğini sorduğumda çevre ilişkileri bana yeter gibi bir cevap almamıştım ...Şaka gibi....Her kadın anne olmak zorunda değil ama gerçekten içinde o anne yaradılışı o ateş yok onu çözemiyorum...Benmde çocuğum yok ama anne olmayı çok isterim bu istek hiç tükenmio.

penceremden · 5 Ocak 2017

Eşiyle arasındaki ilişki güzel olupta çocuk yapmak istemeyenleri anlayamıyorum.

tulipa · 5 Ocak 2017

Koalina sağlıklıyken evliyken bu istememek neden?Ben çok çocuk meraklısı olmadığım halde 40 a yanaştım bekarım çocucuğum da buyüzden olamayacak diye içim gidiyor.Pişman olursun ilerde bence.Yaşlılıkra yalnızlık zor.Hastanede görsen insanları beni daha çok anlardın.Bencillik değil.İnsan tutunacak dal arıyor.Sen de iyi bir anne olmaya çalışacaksın ona niye bencillik olsun.O da çocuk yapacak;düzen böyle..Bir tane bile olsa insan anneliği tatmalı.

zeplin88 · 5 Ocak 2017

Bence evliliğin temeli çocuk.Yoksa evlilik aşkı bi yere kadar götürür çok severek evlendik ama bi yerden sonra nereye kadar bakışacak ve aşk yaşayacaksın çocukla perçinlenecek evlilik bence.Ben bu yüzden istiyorum Allah kısmet ederse tabi

hilary17 · 5 Ocak 2017

Babamı ben 13, kız kardeşim 9 yaşındayken kaybettik. hayat hep planladığınız gibi gitmiyor, o çocukluk kafama göre babam ölemezdi çünkü hiç bir şeyi yoktu. kalp krizi ayırdı bizi. annem o zaman 33 yaşındaydı, biz olmasak yapayalnız kalmıştı. hiç bir zaman evlilik düşünmedi belki biz vardık diye belki de babamdan başka bir erkek düşünmedi hayatında. siz olmasanız napardım derdi hep, hala da öyle. 30 yaşına geldim evladım var. eve gittiğinde haber ver der. inanılmaz tatlı bir ailemiz var birbirimize bir şey olmasından dehşet korktuğumuz. o yüzden çocuksuz olmayı düşünmedim hiç. Allah'a şükür bir tane kız evladım var, kardeşinin de olmasını istediğim. Allah isteyen herkese nasip etsin. eğer çocuğum olmuyor olsaydı da evlat edinirdim herhalde. ne bilim benim görüşüm olmalı ya.. akşam işten geldiğimde bacağıma sarılıp canımmm annem demesini hiç birşeye değişmem ben..

Çocuk İstememek/İleride Pişman Olursam Düşüncesi

Dünya vazgeçenleri değil,azmedenleri hatırlar

Nirvana

kaça bölünebilirim

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

Nirvana

kaça bölünebilirim

Popüler Üye

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Dünya vazgeçenleri değil,azmedenleri hatırlar

Guru

Guru

ΛŁŁ -SТΛЯ başlangıç 66; güncel 62; hedef 60

Guru

e & h

Benzer Konular