- 16 Şubat 2012
- 6.594
- 11.147
- 448
Sevimli yaramaz. Allah bağışlasın.
Benim oğlumda küçükken tencereleri ,tavaları ,duvarları pastel boya ile boyardı .Bir muzurluk bulurdu.
Bu hayata doyman gerekıyor bence tamam yettı bu kadar ben baska bısey ıstıyorum demelısın belkıde.
Ama yetıstırme tarzıyla alakalı bır cok sey , fakat evı oyuncaklarla dagıttıkları bır gercek ustelık zamanla duzelmıyor zamanla dagıttıkları alanlar gelısıp farklılasıyor. Gecen aksam yılbasında mısafırlerımız gelınce koltugu soyle ters cevırıp masayı ortaya alalım dedık bkoltugu bır cevırdık koltugun arka kısmında kendı kıyafetlerı sarılmıs bır suru pelus sıkıstırmıs kes hepsını kım bılır ne zamandır duruyor kı ustlerı toz ıcındeydı. Ben ıse o kıyafetlerın ortada olmadıgını hıc fark edemedım galıba mesgulum :)
Ama ıstemeyebılırsın normal yanı ayrıca sız tedavı olacaksınız oyle kolay seyler degıl bu ıstemıyorsan altından kalkamayabılırsın cunku sonunda olacagının garantısı yok
düşüncelerıme tercuman olmussunuzEşim varikosel; bende de pco var. Çocuk sahibi olabilmemiz için tedavi şart malesef. Ama tedaviyi sürekli erteliyorum. Bu ay gideriz bir daha ki ay söz. Yaz gelsin hava soğuk. Sürekli bahanem var maşallah. Ama eşim artık bahane kabul edecek gibi gözükmüyor artık çünkü iki lafından biri çocuk yada baba olmak.
Zaten oldum olası çocuk meraklısı olamadım. Çocukları çok severim iyi de anlaşırız ama çocuk sahibi olmak için kendimi hazır hissetmiyorum. Ve son yaşadığım olaylar bende giderek büyüdü. Hafta sonu yeğenleri bizdeydi. Dayısı ile karısı sorunlarını halletmek için baş başa bir gün geçirdiler. İki çocuğunu da bize bıraktılar tüm gün. Aman yarabbim büyük olan nasıl fena koltuk tepelerinden indiremiyorum. Gel oyun oynayalım diyorum. Hadi kılıççılık, savaşcılık oynayalım; karate yapalım. İstediği olmayınca bağırıyor kendini yerlere vuruyor.. Olmadı tükürüyor hem de ne tükürmek. Bildiğin büyük insan gibi. En sonunda dayanamadım öyle değil böyle tükürülür dedim.Bu sefer eşimle kavga kıyamet. Çocukla neden çocuk oluyorsun diye. Küçüğe sataşıyor tokat atıyor. Gittiklerinde kafam balon gibiydi. Resmen haşatımı çıkardı.
Arkadaşlarının çoğunun bebeği oldu. Bebek görmesine gidiyoruz. Ya dün gece hiç uyumadı sürekli ağladı kaç gündür uykusuzum. Ya benim en sevdiğim şeylerden biri uyumak. Uykusuzluktan nefret ediyorum. Kendi çocukluğumu düşünüyorum. Bana benzerse yandım. Eşimde benim gibiymiş zira.
Bunun ergenliği var. Kendi ergenliğimi hatırlamak dahi istemiyorum. Okulu var dersi var. Var da var. Bu sorumlulukları kaldırabilecek miyim bilmiyorum .
Dün akşam komşu geldi kahve içmeye. Aynı yaşlardayız hemen hemen. O çocuk da sürekli ağlıyor. Anne su ver anne acıktım. Anne bu ne. Anne gidelim. Kadın iki dakika rahat oturamadı.
Bu düşüncelerimi kimseye açamıyorum. Biraz bahsedecek gibi olsam eşim nankörlük yapma ALLAH bizi çocukla sınarsa görürsün. Ne biçim düşünceler öyle düşünemezsin diye annesiyle birlikte olup üstüme üstüme geliyorlar. Beni yadırgamayın kızmayın. İnanın ki böyle düşünmek istemiyorum kafamdan atmak istiyorum ama atamıyorum düşüncelerimi değiştiremiyorum malesef. Ve iç dünyamda çatışıyorum böyle düşünerek çok büyük günah işliyormuşum gibi geliyor.
Anlatıp rahatlamak istedim. yanlış konuştuysam şimdiden kusura bakmayın. Anne olanlar bana destek olursa çok sevinirim. Zira çocuk sahibi olmanın tek bir güzel tarafını göremiyorum.
aynen kakasına sevinen insanlarız
Kusura bakmazsan açık yazacağım.Yazdıklarından sen daha çocuk gibi gözüküyorsun.Yaramazlık yapan çocuğa öyle olmaz böyle tükürülür deyip tükürdüğünden o halin gözümün önüne geldi de ,biraz daha var olgunlaşmana.
Bu iş sabır ve sevgi işi ne bileyim kendi evladında olsa çıldırırsın gibi geliyor.
düşüncelerıme tercuman olmussunuz
yaşım 36
ve hala popom yıyıp de cocuk sahıbı olamadım
eşimle dr a gtmemiz gereklı aşılama ya da tüp için
ama süreklı ertelıyorum sürekliiiiiiiii
cocuklu ınsanlarla gorusunce kafam şişiyor
evıme dnunce huzuru buluyorum oh be sessizlik ne guzel dıyorum
hiç cocuk özencim yok, ama bazen de annelıgı yasamak tatmak ıstıyorum
herkes anne oluyor bır ben mı bu işi beceremeyeceğim sankı dıyorum
yasım genc olsa erteleyeceğim ama daha ne kadar erteleyebılırım kı
hiç cocuk sahıbı olamamak korkutuyor benı ama cocugun da hıc ıyı yonlerını dusunemıyorum
hep ağlayan sızlayan ortalık dagıtan cocuklar dolanıyor gozumun onunde kendımle ılgılı annelık hayalı kurdugumda
çok sabrettim inan ki. normalde sabırsızım tepem çabuk atar. çocuk değil resmen canavar. gözlük kullanıyorum gözlüğüme asılıyor. küçük kardeşini ayağımda sallayım dedim çocuğun gözünden uyku akıyor. yerde sallıyordum koltuk tepesinden çoçuğun üstüne atladı resmen. yengecim bak kardeşin ağladı ama canı yandı gel otur diyorum banana yağğ oturmucam tüü gözlüğüme gözlüğüme tükürüyor. ben tükürünce ama oturdu yerine yapmadı bir daha. çocukla başa çıkamadım. kendi çocuğum böyle olursa ben kahrımdan ölürüm. kendimi bayırlardan aşağı atarım o kadar sabırlı değilim çünkü. yok ya yapamam ben yani hatırladıkça titriyorum.
aramızda 10 yas var senınlebende sessizliği seviyorum.
çalışıyorum eve gidince çay demleyip film açıp battaniye altında film izlemek daha cazip gibi geliyor şuanda
ben 26 yaşındayım. birde aynı zamanlarda evlendiğimiz 2 samimi arkadaşının ikiside hamile. diğeri daha yeniymiş dün öğrendik. herkez sıra sende diyor. sanki yarış yapıyoruz. içlerinde en erken ben evlendim. sende amma tembelsin diyorlar. valla dışarda çok densiz var.
Çocuk istemek zorunda değilsin bence .. bunu esine güzel bir dille anlatmalisn esinde isteyebilir çok normal bunu evlenmeden önce konusabilirdiniz aslında olmayacak gbiyse evlenmezdinz.. çocuğu yaramaz olur baş edemem diye düşünüyorsan bu yetiştirilmeyle alakali olduğunu düşünüyorum.. ama tedavi olun ikinizde özellikle varikosel ilerleyen birşey ..Eşim varikosel; bende de pco var. Çocuk sahibi olabilmemiz için tedavi şart malesef. Ama tedaviyi sürekli erteliyorum. Bu ay gideriz bir daha ki ay söz. Yaz gelsin hava soğuk. Sürekli bahanem var maşallah. Ama eşim artık bahane kabul edecek gibi gözükmüyor artık çünkü iki lafından biri çocuk yada baba olmak.
Zaten oldum olası çocuk meraklısı olamadım. Çocukları çok severim iyi de anlaşırız ama çocuk sahibi olmak için kendimi hazır hissetmiyorum. Ve son yaşadığım olaylar bende giderek büyüdü. Hafta sonu yeğenleri bizdeydi. Dayısı ile karısı sorunlarını halletmek için baş başa bir gün geçirdiler. İki çocuğunu da bize bıraktılar tüm gün. Aman yarabbim büyük olan nasıl fena koltuk tepelerinden indiremiyorum. Gel oyun oynayalım diyorum. Hadi kılıççılık, savaşcılık oynayalım; karate yapalım. İstediği olmayınca bağırıyor kendini yerlere vuruyor.. Olmadı tükürüyor hem de ne tükürmek. Bildiğin büyük insan gibi. En sonunda dayanamadım öyle değil böyle tükürülür dedim.Bu sefer eşimle kavga kıyamet. Çocukla neden çocuk oluyorsun diye. Küçüğe sataşıyor tokat atıyor. Gittiklerinde kafam balon gibiydi. Resmen haşatımı çıkardı.
Arkadaşlarının çoğunun bebeği oldu. Bebek görmesine gidiyoruz. Ya dün gece hiç uyumadı sürekli ağladı kaç gündür uykusuzum. Ya benim en sevdiğim şeylerden biri uyumak. Uykusuzluktan nefret ediyorum. Kendi çocukluğumu düşünüyorum. Bana benzerse yandım. Eşimde benim gibiymiş zira.
Bunun ergenliği var. Kendi ergenliğimi hatırlamak dahi istemiyorum. Okulu var dersi var. Var da var. Bu sorumlulukları kaldırabilecek miyim bilmiyorum .
Dün akşam komşu geldi kahve içmeye. Aynı yaşlardayız hemen hemen. O çocuk da sürekli ağlıyor. Anne su ver anne acıktım. Anne bu ne. Anne gidelim. Kadın iki dakika rahat oturamadı.
Bu düşüncelerimi kimseye açamıyorum. Biraz bahsedecek gibi olsam eşim nankörlük yapma ALLAH bizi çocukla sınarsa görürsün. Ne biçim düşünceler öyle düşünemezsin diye annesiyle birlikte olup üstüme üstüme geliyorlar. Beni yadırgamayın kızmayın. İnanın ki böyle düşünmek istemiyorum kafamdan atmak istiyorum ama atamıyorum düşüncelerimi değiştiremiyorum malesef. Ve iç dünyamda çatışıyorum böyle düşünerek çok büyük günah işliyormuşum gibi geliyor.
Anlatıp rahatlamak istedim. yanlış konuştuysam şimdiden kusura bakmayın. Anne olanlar bana destek olursa çok sevinirim. Zira çocuk sahibi olmanın tek bir güzel tarafını göremiyorum.
birde tedavi süreci var bu işin beni biliyorsun deneyip deneyip olmaması bir yana senin ömür boyu düzelemeyecek bir psikoloji içinde olma ihtimalinde yüksek okuyorum konuyu ama mantıklı bir cevap bulamadım henüzdüşüncelerıme tercuman olmussunuz
yaşım 36
ve hala popom yıyıp de cocuk sahıbı olamadım
eşimle dr a gtmemiz gereklı aşılama ya da tüp için
ama süreklı ertelıyorum sürekliiiiiiiii
cocuklu ınsanlarla gorusunce kafam şişiyor
evıme dnunce huzuru buluyorum oh be sessizlik ne guzel dıyorum
hiç cocuk özencim yok, ama bazen de annelıgı yasamak tatmak ıstıyorum
herkes anne oluyor bır ben mı bu işi beceremeyeceğim sankı dıyorum
yasım genc olsa erteleyeceğim ama daha ne kadar erteleyebılırım kı
hiç cocuk sahıbı olamamak korkutuyor benı ama cocugun da hıc ıyı yonlerını dusunemıyorum
hep ağlayan sızlayan ortalık dagıtan cocuklar dolanıyor gozumun onunde kendımle ılgılı annelık hayalı kurdugumda
Eşim varikosel; bende de pco var. Çocuk sahibi olabilmemiz için tedavi şart malesef. Ama tedaviyi sürekli erteliyorum. Bu ay gideriz bir daha ki ay söz. Yaz gelsin hava soğuk. Sürekli bahanem var maşallah. Ama eşim artık bahane kabul edecek gibi gözükmüyor artık çünkü iki lafından biri çocuk yada baba olmak.
Zaten oldum olası çocuk meraklısı olamadım. Çocukları çok severim iyi de anlaşırız ama çocuk sahibi olmak için kendimi hazır hissetmiyorum. Ve son yaşadığım olaylar bende giderek büyüdü. Hafta sonu yeğenleri bizdeydi. Dayısı ile karısı sorunlarını halletmek için baş başa bir gün geçirdiler. İki çocuğunu da bize bıraktılar tüm gün. Aman yarabbim büyük olan nasıl fena koltuk tepelerinden indiremiyorum. Gel oyun oynayalım diyorum. Hadi kılıççılık, savaşcılık oynayalım; karate yapalım. İstediği olmayınca bağırıyor kendini yerlere vuruyor.. Olmadı tükürüyor hem de ne tükürmek. Bildiğin büyük insan gibi. En sonunda dayanamadım öyle değil böyle tükürülür dedim.Bu sefer eşimle kavga kıyamet. Çocukla neden çocuk oluyorsun diye. Küçüğe sataşıyor tokat atıyor. Gittiklerinde kafam balon gibiydi. Resmen haşatımı çıkardı.
Arkadaşlarının çoğunun bebeği oldu. Bebek görmesine gidiyoruz. Ya dün gece hiç uyumadı sürekli ağladı kaç gündür uykusuzum. Ya benim en sevdiğim şeylerden biri uyumak. Uykusuzluktan nefret ediyorum. Kendi çocukluğumu düşünüyorum. Bana benzerse yandım. Eşimde benim gibiymiş zira.
Bunun ergenliği var. Kendi ergenliğimi hatırlamak dahi istemiyorum. Okulu var dersi var. Var da var. Bu sorumlulukları kaldırabilecek miyim bilmiyorum .
Dün akşam komşu geldi kahve içmeye. Aynı yaşlardayız hemen hemen. O çocuk da sürekli ağlıyor. Anne su ver anne acıktım. Anne bu ne. Anne gidelim. Kadın iki dakika rahat oturamadı.
Bu düşüncelerimi kimseye açamıyorum. Biraz bahsedecek gibi olsam eşim nankörlük yapma ALLAH bizi çocukla sınarsa görürsün. Ne biçim düşünceler öyle düşünemezsin diye annesiyle birlikte olup üstüme üstüme geliyorlar. Beni yadırgamayın kızmayın. İnanın ki böyle düşünmek istemiyorum kafamdan atmak istiyorum ama atamıyorum düşüncelerimi değiştiremiyorum malesef. Ve iç dünyamda çatışıyorum böyle düşünerek çok büyük günah işliyormuşum gibi geliyor.
Anlatıp rahatlamak istedim. yanlış konuştuysam şimdiden kusura bakmayın. Anne olanlar bana destek olursa çok sevinirim. Zira çocuk sahibi olmanın tek bir güzel tarafını göremiyorum.
yok bılmıyorumbirde tedavi süreci var bu işin beni biliyorsun deneyip deneyip olmaması bir yana senin ömür boyu düzelemeyecek bir psikoloji içinde olma ihtimalinde yüksek okuyorum konuyu ama mantıklı bir cevap bulamadım henüz
çocuk sevmeyenlerın cocugu olunca ısımlı konumu oku biarabende sessizliği seviyorum.
çalışıyorum eve gidince çay demleyip film açıp battaniye altında film izlemek daha cazip gibi geliyor şuanda
ben 26 yaşındayım. birde aynı zamanlarda evlendiğimiz 2 samimi arkadaşının ikiside hamile. diğeri daha yeniymiş dün öğrendik. herkez sıra sende diyor. sanki yarış yapıyoruz. içlerinde en erken ben evlendim. sende amma tembelsin diyorlar. valla dışarda çok densiz var.
Eşim varikosel; bende de pco var. Çocuk sahibi olabilmemiz için tedavi şart malesef. Ama tedaviyi sürekli erteliyorum. Bu ay gideriz bir daha ki ay söz. Yaz gelsin hava soğuk. Sürekli bahanem var maşallah. Ama eşim artık bahane kabul edecek gibi gözükmüyor artık çünkü iki lafından biri çocuk yada baba olmak.
Zaten oldum olası çocuk meraklısı olamadım. Çocukları çok severim iyi de anlaşırız ama çocuk sahibi olmak için kendimi hazır hissetmiyorum. Ve son yaşadığım olaylar bende giderek büyüdü. Hafta sonu yeğenleri bizdeydi. Dayısı ile karısı sorunlarını halletmek için baş başa bir gün geçirdiler. İki çocuğunu da bize bıraktılar tüm gün. Aman yarabbim büyük olan nasıl fena koltuk tepelerinden indiremiyorum. Gel oyun oynayalım diyorum. Hadi kılıççılık, savaşcılık oynayalım; karate yapalım. İstediği olmayınca bağırıyor kendini yerlere vuruyor.. Olmadı tükürüyor hem de ne tükürmek. Bildiğin büyük insan gibi. En sonunda dayanamadım öyle değil böyle tükürülür dedim.Bu sefer eşimle kavga kıyamet. Çocukla neden çocuk oluyorsun diye. Küçüğe sataşıyor tokat atıyor. Gittiklerinde kafam balon gibiydi. Resmen haşatımı çıkardı.
Arkadaşlarının çoğunun bebeği oldu. Bebek görmesine gidiyoruz. Ya dün gece hiç uyumadı sürekli ağladı kaç gündür uykusuzum. Ya benim en sevdiğim şeylerden biri uyumak. Uykusuzluktan nefret ediyorum. Kendi çocukluğumu düşünüyorum. Bana benzerse yandım. Eşimde benim gibiymiş zira.
Bunun ergenliği var. Kendi ergenliğimi hatırlamak dahi istemiyorum. Okulu var dersi var. Var da var. Bu sorumlulukları kaldırabilecek miyim bilmiyorum .
Dün akşam komşu geldi kahve içmeye. Aynı yaşlardayız hemen hemen. O çocuk da sürekli ağlıyor. Anne su ver anne acıktım. Anne bu ne. Anne gidelim. Kadın iki dakika rahat oturamadı.
Bu düşüncelerimi kimseye açamıyorum. Biraz bahsedecek gibi olsam eşim nankörlük yapma ALLAH bizi çocukla sınarsa görürsün. Ne biçim düşünceler öyle düşünemezsin diye annesiyle birlikte olup üstüme üstüme geliyorlar. Beni yadırgamayın kızmayın. İnanın ki böyle düşünmek istemiyorum kafamdan atmak istiyorum ama atamıyorum düşüncelerimi değiştiremiyorum malesef. Ve iç dünyamda çatışıyorum böyle düşünerek çok büyük günah işliyormuşum gibi geliyor.
Anlatıp rahatlamak istedim. yanlış konuştuysam şimdiden kusura bakmayın. Anne olanlar bana destek olursa çok sevinirim. Zira çocuk sahibi olmanın tek bir güzel tarafını göremiyorum.
sorun yok canım ne bende ne eşimde 2 aşılama 4 tüp yaptık sonuç negatif yaşım 36 travma yaşadım her tedavide ah ahh yapacak birşey yok herşey nasip kısmetyok bılmıyorum
sendeki sorun ne?
Tükürme işini çocuk birinden görmüştür bence.Ya anne babadan ya arkadaşlardan.Kardeşinide kıskanmış.İlgi çekmeye çalışıyor.
Annesi düzgün ilgilenmemiş bence..Birde cocukları nasıl içleri rahat başkasına bırakıyorlar anlamadım.İlla bırakılacaksa çocuklara daha yakın ve deneyimli biri olmalıydı.O da iyi cesaret.
sorun yok canım ne bende ne eşimde 2 aşılama 4 tüp yaptık sonuç negatif yaşım 36 travma yaşadım her tedavide ah ahh yapacak birşey yok herşey nasip kısmet
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?