- 18 Mayıs 2017
- 603
- 722
- 18
- Konu Sahibi Karmaprenses
- #1
Bir derdim var kızlar.
Ya şöyle söyleyim ben çocuk sevmiyorum. Daha doğrusu tahammül edemiyorum. Mesela bi çocuğu sevmek için kucağıma alıyorum 2 dk sonra sıkılıyorum. Ne öpesim geliyor ne oynayasım.
Bu arada 1.5 yaşında kızım var. Ona karşı kötü değilim. Oynarım falan ama çok uzun değil. Genelde oda kendi kendine oynar.
Mesela dün annemlere gittim küçük kardeşim var 8 yaşında. Tepemde abla abla diye dolanıyo. Benimde sinir geldi kafama yeter seni mi dinlicem zır zır dedim. Çıktım evden. Sonra pişman oldum. Ama küsmemiştir bana çünkü ben hep böyleyim. Alışık annem falan bu huylarıma. Kalabalık bi ortam da duramıyorum. Bi düğün kadınlar arasında gün vs. Tek başıma takılmayı çok severim. Yalnız yemek yemeyi, yalnız gezmeyi.
Bu bir sağlık surunu mu? Yok sa benim kişiliğim mi?
Aranızda böyle olan var mı? Çok mu anormalim?
Ya şöyle söyleyim ben çocuk sevmiyorum. Daha doğrusu tahammül edemiyorum. Mesela bi çocuğu sevmek için kucağıma alıyorum 2 dk sonra sıkılıyorum. Ne öpesim geliyor ne oynayasım.
Bu arada 1.5 yaşında kızım var. Ona karşı kötü değilim. Oynarım falan ama çok uzun değil. Genelde oda kendi kendine oynar.
Mesela dün annemlere gittim küçük kardeşim var 8 yaşında. Tepemde abla abla diye dolanıyo. Benimde sinir geldi kafama yeter seni mi dinlicem zır zır dedim. Çıktım evden. Sonra pişman oldum. Ama küsmemiştir bana çünkü ben hep böyleyim. Alışık annem falan bu huylarıma. Kalabalık bi ortam da duramıyorum. Bi düğün kadınlar arasında gün vs. Tek başıma takılmayı çok severim. Yalnız yemek yemeyi, yalnız gezmeyi.
Bu bir sağlık surunu mu? Yok sa benim kişiliğim mi?
Aranızda böyle olan var mı? Çok mu anormalim?