• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk yapmak yada yapmamak

Allah öyle takdir etmiş , lakin bilseydim ve seçme şansım olsaydı bu zor imtihana gelmezdim . Külfeti lezzetinden fazla .. Acısı mutluluğundan fazla ...

hayata karşı olumsuz bir bakış açısı bunu bende çok yaparım ama bu kadar karamsarlığa sürüklemem kendimi...

herşey kötüyse bende kötüyü yaşamaya endekslemem kendimi.polyannacılık değil bu yaptığım kesinlikle...sadece hayatı kendi açımdan daha çekilebilir bir hale getirmeye çalışıyorum...

ve bence sizin çocuktan önce düşünmeniz gereken çok şey var...
 
ben annemin bu şekilde beni dünyaya getirmesini istemezdim mesela...
oyüzden sevgi ve istekle adım atın derim....
 
Esinizin zaten cocugunun olmasi, sizin istememenizde buyuk bir etken bence. Yaniliyor muyum?
 
YApilmaz sahsen bende hic dusunmuyorum kizacaklarsa kizsinlar bana ama kostek olarak goruyorum biz cocuk icin evlenmedik birsuru sey var bigun cok bos aylak ve motosiklete binemiyor oldugumda yumurtalarim hhala saglamsa belki yaparim :D(yani hic) bebek zor sorumlulugu evlenecek caga gelip evlendikten sonra bile hatta olene kadar azalarak devam ediyo ama bi bebek demek kendi hayatindan calacagin yillar demek bence
haklısın , dediğin doğru , birde şuda var öyle bir an geliyorki doyuma ulaşıyosun sanki ... Hani yapacak bişi kalmıyor , yada çevrendekiler sana öyle hissettiriyor /: offf . Kafam çorba.
 
hayata karşı olumsuz bir bakış açısı bunu bende çok yaparım ama bu kadar karamsarlığa sürüklemem kendimi...

herşey kötüyse bende kötüyü yaşamaya endekslemem kendimi.polyannacılık değil bu yaptığım kesinlikle...sadece hayatı kendi açımdan daha çekilebilir bir hale getirmeye çalışıyorum...

ve bence sizin çocuktan önce düşünmeniz gereken çok şey var...
Uzun süredir işsizim , ailemle küsüm . Aileden yana şansım yok . İşsiz kaldığım günden bu yana tepemde karabulutlar dolaşıyor sanki ... Akik yüzük falan aldım . Doğru diyorsunuz lakin keşke insan duygularını yönetebilse .. Bi vanası olsa üzüntüyü kapatsak :cry:
 
Esinizin zaten cocugunun olmasi, sizin istememenizde buyuk bir etken bence. Yaniliyor muyum?
Belkide .. Ama bu istek karar meselesi . İstesem desteklerdi.. Karışmam diyor çünkü en ufak birşeyde sen istedin der başına ekşirim .
 
haklısın , dediğin doğru , birde şuda var öyle bir an geliyorki doyuma ulaşıyosun sanki ... Hani yapacak bişi kalmıyor , yada çevrendekiler sana öyle hissettiriyor /: offf . Kafam çorba.
a karamsarlikla dusunme hemen yapacak cok sey var bebek isleri dahada zorlastiracak senin icin bende hic anac duygulara sahip degilim ve hazir degilim olacagimida sanmiyorum ya neyse buyuk sorumluluk dahada bunaltici olabilir bu sebeblerden basina sarma derim emin olmadan bol sans
 
ben annemin bu şekilde beni dünyaya getirmesini istemezdim mesela...
oyüzden sevgi ve istekle adım atın derim....
Annem için derken genel anlamda söyledim , yani bana söylenen hep bu yaşlanınca yanlız kalacaksın . herkesin çocuk yapma gerekçesi farklı , sevdiğinden bir parça taşımak dışında çocuk yapma gayesi olmamalı... Çocuğu evliliğin cicim aylarında yapmak lazım demek .. Bak bunuda şimdi düşündüm .
 
Uzun süredir işsizim , ailemle küsüm . Aileden yana şansım yok . İşsiz kaldığım günden bu yana tepemde karabulutlar dolaşıyor sanki ... Akik yüzük falan aldım . Doğru diyorsunuz lakin keşke insan duygularını yönetebilse .. Bi vanası olsa üzüntüyü kapatsak :cry:

benim çocuklara karşı ayrı bir sempatim var açıkçası oyüzden böyle yazıyorum ama kararı siz vereceksiniz..lakin içimden gelmiyor "yapmayın ozaman" demek :KK49:

sempatim var ama evlenir evlenmez de çocuk yapacam diye birşey yok.çünkü o çocuk için birikim yapmam lazım diye düşünüyorum.ben 24 yaşındayım.sevgilimle 2 sene sonrası için evlilik planları yapıyoruz ve evlendikten 2 sene sonrası içinde çocuk planları yapıyoruz.yani 28 gibi çocuk düşünüyoruz.olmazsa çok üzülürüm gerçekten inşallah olur diyorum.yani içimden geliyor.anlatabildimmi :KK28:
 
Herkes yapıyor diye çocuk yapılır mı :D
Ben de istemiyordum hala istemiyorum. Ömür boyunca da istemem gibi geliyor. Bazen düşünmeye çalışıyorum, olsa nasıl olur diye; afakanlar basıyor bana.
İleride çocuk sahibi olamayacak bir yaşta çok pişman olursam da evlat edinirim. Sonuçta çocuk çocuktur.
 
Hayatimda ailemden cevremden cok şükür ne kötülük, ne yokluk görmedim.çok sukur gece uyurken huzurla uyudugum bir hayatim var.. Buyuk acilar yasamadim..Yani kendi hayatim oldukça pozitif...

Ama sabah masama kahvaltiyi hazirlayip oturdugumda karşı caddede copten bir sey toplayan birini gördüğümde ben mahvoluyorum yutkunamiyorm.. 50 kusur yasinda yağmurda güneşte uç kuruş kazanmaya calisan birini gördüğumde az önce aldigim ayakkabiya lanet ediyorum mutlu olamiyorum ben bu ülkede...

Saçma eğitim sisteminden(sadece belirli uç beş bolum ve üniversite okuyanların mutlu olabildiği), saçma is hayati denen sömürü dünyasından, "sinav" diyerek daha cok ezilen fakir insanlarin umursanmamasindan...tüm bu acilardan nefret ediyorum..

Bunları görmemis olmayi çok isterdim..
 
Annem için derken genel anlamda söyledim , yani bana söylenen hep bu yaşlanınca yanlız kalacaksın . herkesin çocuk yapma gerekçesi farklı , sevdiğinden bir parça taşımak dışında çocuk yapma gayesi olmamalı... Çocuğu evliliğin cicim aylarında yapmak lazım demek .. Bak bunuda şimdi düşündüm .

1 yıllık evliyim..
hala düşünmüyorum çocuk..
eşimle çözemediğim sorunlar var, çözdüğüm an seve seve yaparım..
oyüzden hiç bir probleminiz yok, sadece üşendiğiniz içinse isteksizliğiniz,malesef empati kuramıycam...
 
Çocuk sahibi olmak tabiiki kolay birşey değil. Getirileri de var insandan götürdükleride. Benim için çocuklarım yaşama sebebimdir. Insani hayata baglayan sevgidir çocuk. Onları büyütmek, emek vermek, korumak, öpüp koklamak sarılıp sarmalamak mutlu ediyor beni. Kendimden ve sevdiğim insandan olan birer parça onlar. Allah herkesin evladını ana babasına bağışlasin inşallah.
 
:KK72:
benim çocuklara karşı ayrı bir sempatim var açıkçası oyüzden böyle yazıyorum ama kararı siz vereceksiniz..lakin içimden gelmiyor "yapmayın ozaman" demek :KK49:

sempatim var ama evlenir evlenmez de çocuk yapacam diye birşey yok.çünkü o çocuk için birikim yapmam lazım diye düşünüyorum.ben 24 yaşındayım.sevgilimle 2 sene sonrası için evlilik planları yapıyoruz ve evlendikten 2 sene sonrası içinde çocuk planları yapıyoruz.yani 28 gibi çocuk düşünüyoruz.olmazsa çok üzülürüm gerçekten inşallah olur diyorum.yani içimden geliyor.anlatabildimmi :KK28:
canım herşey gönlünce olur inşallah , güzel temennilerim seninle . Hayatının en keyif alacağın dönemi 20,30 yaş arası tadını çıkar ,
 
bazen çocuğum olmasaydı hayatım nasıl olurdu diye düşünüyorum..

muhakkak daha rahat daha az yorgun daha sosyal daha bakımlı daha dinç olacaktım..
daha çok film izleyecek daha çok kitap okuyacak daha çok eşimle gezecektim..
tatile gittiğimde çocuk havuzunda değil şezlongda vakit geçirecektim..
istediğim zaman yatıp uyuyacak istediğim zaman kalkacaktım..
pazar günleri saat 7de legolarla oynamayacaktım..
hayatım boyunca kimsenin kakasını çişini incelemeyecektim..
herkes masada yemeğini yiyip sohbet ederken ben elimde köfte kızımın arkasında gezmeyecektim..
markette/ parkta bile FBI ajanı gibi etrafımı incelemeyecektim, kasaya/ eve sağ salim vardığımda toprağı öpmeyecektim..
her yere kocaman sırt çantam ve kucağımdan inmek istemeyen 15 kiloluk danacığımla sürünerek gitmeyecektim..
azıcık öksürse hapşırsa "amanın..." diye dertlenmeyecektim..
evham, panik, korku, endişe sık sık hayatıma girmeyecekti..
tuvalette yalnız olduğumda pis pis gülümseyerek yalnızlığın tadına varmayacaktım..
her kelimeme dikkat etmeyecektim..
darmadağın evle boğuşmayacaktım..
ev içinde futbol oynamayacaktım..
topu bilerek mutfağa kaçırdığımda dur bi iki iş halledeyim demeyecektim..
rüyalarıma temiz evde mis gibi yemek kokusu ve dinlenmiş halimi görüp gülümseyerek uyanmayacaktım..
ve daha niceleri olmayacaktı..
ama kızım da olmayacaktı..
ona sarılıp uyumadığım zamanlarda içim üşüyor..
onun gülmesi bana tüm sıkıntılarımı unutturuyor..
"annem" demesiyle eriyorum..
bunları bilmesem tatmasam derdim ki "çocuklu hayat mı kalsın"
ama artık biliyorum..
"anne" olmak -benim için- paha biçilmez..
sizin için nasıl olacak ancak tahminleriniz olabilir.. ama yaşamadan bilemeyeceksiniz..
karar sizin.. hakkınızda hayırlısı olsun..
 
Hayatimda ailemden cevremden cok şükür ne kötülük, ne yokluk görmedim.çok sukur gece uyurken huzurla uyudugum bir hayatim var.. Buyuk acilar yasamadim..Yani kendi hayatim oldukça pozitif...

Ama sabah masama kahvaltiyi hazirlayip oturdugumda karşı caddede copten bir sey toplayan birini gördüğümde ben mahvoluyorum yutkunamiyorm.. 50 kusur yasinda yağmurda güneşte uç kuruş kazanmaya calisan birini gördüğumde az önce aldigim ayakkabiya lanet ediyorum mutlu olamiyorum ben bu ülkede...

Saçma eğitim sisteminden(sadece belirli uç beş bolum ve üniversite okuyanların mutlu olabildiği), saçma is hayati denen sömürü dünyasından, "sinav" diyerek daha cok ezilen fakir insanlarin umursanmamasindan...tüm bu acilardan nefret ediyorum..

Bunları görmemis olmayi çok isterdim..
 
:KK72:
canım herşey gönlünce olur inşallah , güzel temennilerim seninle . Hayatının en keyif alacağın dönemi 20,30 yaş arası tadını çıkar ,

çok teşekkür ederim :KK71:

inşallah sizin içinde hayırlısı neyse o olur :KK68:

yaşadığınız olumsuzluklar sizin karar vermenizi zorluyor bence bir uzmandan yardım alın doğru sonucu bulmak için :KK5:
 
:KK9: Böyle düşünen insanların varolduğunu bilmek bana umut verdi . İyi geldi . fakirlerin umursanmadığı dünyada .. Evlenene kadar huzursuz mutsuz bir hayat yaşadım , evlendim 7. Yıl mali durumum normal eşim arkadaş gibi .. Ama dünyadan ülkeden büyük resme bakınca .. Kaygı , endişe , vicdan ve herşeyin ortasında devam eden hayat ..
 
Back
X