Cocuk yapmakla bosanmak arasinda kaldim

moleta · 4 Temmuz 2013

Arkadaslar esimle poroblemlerim var, bosanmakla bosanmamak arasinda gidip geliyorum.
Ama ote yandan da cocuk sahibi olmak istiyorum.
Bosanirsam da bir daha cocuk sahibi olamam. Hem yasim geciyor hem de tekrardan evlenme fikrine sicak bakmiyorum.
Cocuk yaptiktan sonra da asla bosanmak istemem, cocugun psikolojisi acisindan.
Ne yapacagima bir turlu karar veremiyorum. Aylardir bu konuyu dusunuyorum.
Ne olur biraz goruslerinizi bildirseniz??
Kafam cok karisik. :18: :26:

TurkuazM · 4 Temmuz 2013

neden boşanmak istiyorsunuz problemleriniz aşılamayacak cinsten mi?
görünen çocuga değecek bir koca yok ortada sırf kendin için çocuk istiyorsun biraz bencilce

esmeralda2009 · 4 Temmuz 2013

moleta .!.:
Arkadaslar esimle poroblemlerim var, bosanmakla bosanmamak arasinda gidip geliyorum.
Ama ote yandan da cocuk sahibi olmak istiyorum.
Bosanirsam da bir daha cocuk sahibi olamam. Hem yasim geciyor hem de tekrardan evlenme fikrine sicak bakmiyorum.
Cocuk yaptiktan sonra da asla bosanmak istemem, cocugun psikolojisi acisindan.
Ne yapacagima bir turlu karar veremiyorum. Aylardir bu konuyu dusunuyorum.
Ne olur biraz goruslerinizi bildirseniz??
Kafam cok karisik. :18: :26:

Canım merhaba,

Yazdıklarını okuyunca kendimi gördüm, aynı ikilemi ben yaşıyorum. 33 yaşındayım. Bu saatten sonra yeni birini sevmek, çocuk sahibi olmak çok zor geliyor. Eşim güvenimi çok sarstı. Benim eşimle en büyük sorunum; çekirdek ailem ( tabi çocuk olmayınca adamdan sayan yok o ayrı) ile ilgili meselelerde bazen onların çıkarlarını bizimkinin önünde tutması, hayır demekte çoğu zorlanması, hayır demeyi benim çabamla başardığında( ki bu beni artık çok yoruyor, bir aile olduğumuzu anlatmaktan ve bizim çıkarlarımızın herkesinkinin önünde gelmesi gerektiğini anlatmaktan çok yoruldum) yoğun suçluluk duygusu hissetmesi ve vicdan yapmasından kaynaklı bana tavır almasından çok bezdim.

En son bir borç meselesi oldu. Ablası ve eşi yatırım amaçlı bir ev alacaklardı. Borç istediler. Bizim daha kendi evimiz yok. Ve ben bir yıldır kendimi paralıyorum ev alalım, hade hade hade. Paramız yok, biriktirmemiz lazım peşinatı diyen adam bana hiç sormadan, fikrimi almadan ( çünkü ben muhtemelen hayır diycem) bütün birikmişimizi verdi. Ne kadar sinirlendiğimi anlatamam, günlerdir kafayı yiyorum. Ve güvenmiyorum. Belki sevgi var bilmiyorum, çünkü şu an yaşanan kötü şeyler daha baskın. O yüzden bastırıyorum. Beni ezdi geçti, ailesi sanki bir gölge gibi aramızda, fiziki olarak uzaktalar ama olmuyomuş demekki. Garip bir suçluluk duygusuyla erkekler yeri geliyor seni üzmeyi tercih ediyor. Çok yoruldum.

Tek kalış nedenim; çocuk. Boşanırsam kendimi biliyorum, bir daha güvenemem kimseye. Zaten güven konusunda sorunlu bir tipim.

Özetle arkadaşım seni çok iyi anlıyorum. Gitmek de zor geliyor, kalıp yutmak birşeyleri daha da zor.

Senin problemlerin neler?

nobody · 4 Temmuz 2013

moleta .!.:
Arkadaslar esimle poroblemlerim var, bosanmakla bosanmamak arasinda gidip geliyorum.
Ama ote yandan da cocuk sahibi olmak istiyorum.
Bosanirsam da bir daha cocuk sahibi olamam. Hem yasim geciyor hem de tekrardan evlenme fikrine sicak bakmiyorum.
Cocuk yaptiktan sonra da asla bosanmak istemem, cocugun psikolojisi acisindan.
Ne yapacagima bir turlu karar veremiyorum. Aylardir bu konuyu dusunuyorum.
Ne olur biraz goruslerinizi bildirseniz??
Kafam cok karisik. :18: :26:

Boşanmayı düşünen bir kadının eşi ile bir çok ilişkisinin bitmiş olması gerekir. İletişim, sevgi, saygı, cinsellik vs.. sizi boşanma noktasına getiren bir adamdan çocuk yapmayı düşünüyorsanız bence siz evliliğin ne olduğunu ve nasıl yürütülmesi gerektiğini tekrar düşünün ve eşinizle sorunlarınızın gerçekten olup olmadığına bakın. Yaşım geçiyor demişsiniz ya yaşınız kaç?

peluss89 · 4 Temmuz 2013

kaç yaşındasın? çocuğu bitek kendin için istiyosun. bunu eleştirmicem olabilir. ama eşinle sorunlarınız neler?
en önemlisi sence eşin BABA olarak iyi biri olabilecek mi?
çünkü çocuk sahibi olursan onla baba sıfatıyla bağın hiç kesilmeyecek.. herşeyi düşün, ölç tart..
sana ne mantıklı geliyosa onu yap.. sonradan pişman olma. çoook iyi düşün sonra ver kararını..

Cudana · 4 Temmuz 2013

Cocuk evliligi kurtaran bir arac degildir .
Yasiniz geciyor diye evlat sahibi olacaksiniz ama o cocugun nasil bir ortamda buyuyecegini,
gelecekteki psikolojisini de dusunmeniz gerekiyor ...

Bence cocuk saglikli iliskilerin urunu olmali...

moleta · 4 Temmuz 2013

esmeralda2009 .!.:
Canım merhaba,

Yazdıklarını okuyunca kendimi gördüm, aynı ikilemi ben yaşıyorum. 33 yaşındayım. Bu saatten sonra yeni birini sevmek, çocuk sahibi olmak çok zor geliyor. Eşim güvenimi çok sarstı. Benim eşimle en büyük sorunum; çekirdek ailem ( tabi çocuk olmayınca adamdan sayan yok o ayrı) ile ilgili meselelerde bazen onların çıkarlarını bizimkinin önünde tutması, hayır demekte çoğu zorlanması, hayır demeyi benim çabamla başardığında( ki bu beni artık çok yoruyor, bir aile olduğumuzu anlatmaktan ve bizim çıkarlarımızın herkesinkinin önünde gelmesi gerektiğini anlatmaktan çok yoruldum) yoğun suçluluk duygusu hissetmesi ve vicdan yapmasından kaynaklı bana tavır almasından çok bezdim.

En son bir borç meselesi oldu. Ablası ve eşi yatırım amaçlı bir ev alacaklardı. Borç istediler. Bizim daha kendi evimiz yok. Ve ben bir yıldır kendimi paralıyorum ev alalım, hade hade hade. Paramız yok, biriktirmemiz lazım peşinatı diyen adam bana hiç sormadan, fikrimi almadan ( çünkü ben muhtemelen hayır diycem) bütün birikmişimizi verdi. Ne kadar sinirlendiğimi anlatamam, günlerdir kafayı yiyorum. Ve güvenmiyorum. Belki sevgi var bilmiyorum, çünkü şu an yaşanan kötü şeyler daha baskın. O yüzden bastırıyorum. Beni ezdi geçti, ailesi sanki bir gölge gibi aramızda, fiziki olarak uzaktalar ama olmuyomuş demekki. Garip bir suçluluk duygusuyla erkekler yeri geliyor seni üzmeyi tercih ediyor. Çok yoruldum.

Tek kalış nedenim; çocuk. Boşanırsam kendimi biliyorum, bir daha güvenemem kimseye. Zaten güven konusunda sorunlu bir tipim.

Özetle arkadaşım seni çok iyi anlıyorum. Gitmek de zor geliyor, kalıp yutmak birşeyleri daha da zor.

Senin problemlerin neler?

Yazdiklariniza uzuldum ama ote yandan da nasil mutlu oldum bilemezsiniz. Beni anlayan biri olmasi cok sevindirici.
Sizinle tamamen ayni durumdayiz. Bir bebegim olsun cok istiyorum ama ya bebek olduktan sonra hersey daha kotuye giderse? Eger cocuk yapmaz da bosanirsam da bir daha hic cocugum olmayacak. Omur boyu cocuksuz yasamaya hazir miyim bilemiyorum. Alip basimi gidesim var problemlerimden dolayi ama cocuksuz olmak da kotu. Ne bileyim cok kararsizim.
Benim esimle sorunlarim coktu. Buyuk bir kismini atlattik ama hala devam eden sorunlar var.
Seks hayatimizda sorun var. Ben hic bir sekilde tatmin olamiyorum onunla, ona karsi istegim sifir.
Esim cok daginik ve evde 2 kedimiz var. Kedilerin tum sorumlulugu bende. Ev b.k kokuyor afedersiniz. Her gun 2-3 saat ev temizligi yapmaktan b.k temizlemekten gina geldi.
Esim sinirli bir insan, beni uzecek laflar edebiliyor. Mesela ''s...r git", ""kapa ceneni" gibi uzecek laflar edebiliyor sinirlendiginde. Bir de eskiden beni cok uzdugu konulari unutamiyorum. Icimde ona karsi bir nefret var. Bir gun abisi, ben ve esim evdeydik. Abisi bana sinirli sekilde ""kafadan catlaksin, kafayi yemissin" dedi. Ki bunu soyleyen abisi uyusturucu bagimlisi biri. Abisi bana bunu dedikten sonra esim hic sesini cikarmamisti. Beni korumamisti. Oysaki abisine donup "abi ne diyorsun sen neden esimi uzuyorsun" gibisinden birsey soylemesini beklerdim. Bu ve bunun gb konular icimde ve unutamiyorum.
Alip basimi uzaga gidip kendime yeni bir hayat kurasim var. Bilemiyorum.

akburcu · 4 Temmuz 2013

Konu başlığını okuyunca bu nasıl bir çelişkidir dedim.
Çocuk evliliği taçlandırmak, aile mutluluğuna mutluluk, huzura huzur katmak için yapılır.
Boşanmak ise o insanı tümüyle hayatınızdan çıkarmak demektir.
Bu ikisini aynı anda nasıl düşünüyorsunuz?
Demek ki sorunlarınız boşanacak kadar ciddi değil.
Bence eşinizle konuşun, gerekirse destek alın ve ne istediğnize karar verin.

akandeniz · 4 Temmuz 2013

bi tarafta boşanmak istemek bi tarafta çocuk sahibi olmak istemek...
evlilik içinde iki uç nokta..
kötü biyerde kalmışsın...
tavsiyem çocuk konusunda çok çok iyi düşünmen...
şimdi yapıpta evliliğin kötü gitmeye devam ettiğinde ne olacak...
evliliğinin düzeleceğine inanıyosan yap çocuk..
yaşın kaç bilmiyorum ama tıp artık ilerledi..
imkansız diye bişey yok hemen hemen..

justitia · 4 Temmuz 2013

ben çocuklu boşananlardanım
çocuk olunca evliliğiniz mutlu / mutsuz çizgisinin ne tarafındaysa o tarafa daha çok kayar. mutlu iseniz daha mutlu; mutsuz iseniz daha mutsuz... o yüzden çocuğu kurtarıcı olarak görmemenizi tavsiye ederim.
ha derseniz ben doğurayım sonra boşanırım. sorunlu adamdan boşanmak da başlı başına sorun. hele bir de çocuk varsa katmerli sorun.
yine de siz bilirsiniz...

mihrican89 · 4 Temmuz 2013

eşinle hadi sorunlarınız olur tartışabilirsiniz hadi o eşin de kaynının sana öyle demesi ve eşinin hiç bişey dememesi ya orda sen kimsin ne hakla karıma öyle diyorsun demesi sana laf söyletmemesi lazımken susmuş.adam olan biri karısına biri laf söylesin ortalığı ayağa kaldırır valla ve sen ikilemdesin hala. bence iyi gitmiyosa çocuk düşünme sonuçta bi çocuğu babasız büyütmek de zor

SizBiz · 4 Temmuz 2013

kendimi senin yerine koydum ve sana hak veriyorum(çocuğun ilerideki psikolojisini düşünmezsek).... şuanda yaşayacağın boşanmayla beraber anneliğinde elinden alınmış olacak diye düşünüyorsun.. kimse bilemez elbette gelecekte nelerin olacağını...
bence boşanmayı ve çocuk yapmayı düşünmeden önce eşinle beraber evlilik terapistine gidip birbirinize tekrar şans verin..
Rabbim herşeyin en güzelini nasip etsin inşallah tez zamanda eşinle sorunlarınız çözülür ve ikinizide birbirinize sımsıkı bağlayan bebekleriniz olur...

hybris · 4 Temmuz 2013

Kızlar sizlere abla tavsiyesi, eğer kalbinize çocuk ateşi düşmüşse. Önce çocuk yapın sonra boşanacaksanız sonra boşanın.

Yok bencillik, yok adamı kullanmak, yok aile ortamı demek sağlıklı ortam demek, yok boşanmış aile çocukları , yok psikoloji hikaye bunlar.

Boşanmalar bu kadar artmışken boşanmayı çocuk açısından psikolojiye bağlamak ???? O zaman düz mantıkla boşanmamış aile çocukları sağlıklı bireyler, boşanmış aile çocukları sağlıksız bireyler. Var mı böyle birşey.

Sağlıklı bir annesi olan çocuk hiçbir zaman bocalamaz. Bencillikse bencillik. Kimseye hesap verme durumunuz yok, kimse sizin kalbinizi de bilmek zorunda değil. Çocuğa rağmen yürümedi boşandık.

İleride yatağa başınızı koyduğunuzda keşke dememek için, kimseyi değil kendi iç sesinizi dinleyin. Kapılar kapanınca herkes kendiyle başbaşa kalır.

Bu arada boşanmış aile çocuğu da değilim, boşanmış biri de değilim. Sadece kalıplara ve evliliğe bu kadar anlam yüklenmesine karşıyım. Çocuk annenindir sağlıklı, aklı başında bir anne her zaman çocuğuna prens, prenses gibi bakar.

kara_kutu · 4 Temmuz 2013

arkadaşım Allah yardımcın olsun. bence boşanmayı düşündüğün birinden çocuk yapmayı düşünmek aslında boşanmamak için bahane uydurmak gibi bir şey. çocuk olduktan sonra emin ol böyle düşünmeyeceksin. bu seferde biraz büyüsün, babasından nasıl ayırırım vb. olacak. eğer boşanma konusunda emin değilsen, yapabileceklerin olduğunu düşünüyorsan umarım her şey yoluna girer ve evliliğini kurtarırsın. ama eminsen bence çocuğu hiç düşünmeden bir an önce harekete geçmelisin. artık devir değişti insanlar 40 yaşına kadar hatta 45 e kadar doğum yapabiliyor. düzenli doktor kontrolüne git bunun için. ve psikolojik destek alarak ya da kendini iyi hissedebileceğin ortamlarda bulunarak olumsuz düşüncelerinden kurtulmaya çalış. yaşını bilmiyorum ama bu eşinle aranız bu şekilde oldu diye karşına düzgün birinin çıkmayacağını düşünme sakın. bu ikilemde kalarak hem zamanını boşa geçirirsin hem de iyice hayal kırıklığı yaşarsın. bence önce kesin karar vermelisin

uhde · 4 Temmuz 2013

ben bebeklerim 1 aylıkken ayrıldım eşimle 2 ay oldu boşanalı.

herkesin dediği bebeklerin var babasız kalmasınlar idare et oldu ama şunu hiç düşünmediler ben bebeklerime babaları varken daha iyi annelik yapamayacaktım..
babalarıyla olan sorunlarımızla ilgileneceğim diye bebeklerimin en güzel anlarını kaçıracaktım...

şimdi dönüp arkamı baktığımda boşanmakla çokda iyi bir karar verdiğimi ve bebeklerimle istediğim gibi ilgilenip onlarla mutlu olduğumu ayrıca onlarında mutlu olduğunu görüyorum..

bebeklerimin şimdiden özgüveni yüksek çocuklar olacağı belli çok şükür pısırık değiller...

mutsuz bir yuvada büyüyüp sorunlu bir çocuk olmaktansa boşanmış bir ailenin çocuğu olup huzur mutlu büyüyüp ne istediğini bilen bireyler olsun daha iyi...

şuda bir gerçek ki biz anne baba olarak boşanıyoruz çocuklardan boşanmıyoruz ki yine babaları yine anneleriyim istedikleri zaman görebilirler babalarınıda..

Kalbinizin sesini dinleyin sizi doğru yola o götürecektir...

mlkctk · 4 Temmuz 2013

çocuğu yap ve boşan bi taşla iki kuş artık çocuk için ona da ihtiyacın kalmaz.

larisya · 4 Temmuz 2013

aynı sorun arkadaşımda vardı.29 yaşında evlendi.şimdi 34 yaşında.5 seneden beri boşanacağım diyor.geçen sene çocukla boşanmanın arasında kaldı.yaşım geçiyor boşanmada boşanamadım kararsız kaldım dedi.çocuğa karar verdi 6 aylık kızı var.4 sene çocuk yapmadı kararsızlıktan.baktıki yaş gidiyor boşanmada boşanamıyorum oda çocuğa karar verdi.boşanıp boşanmamakta hala kararsız.kocasıda biliyor eşinin ondan boşanmak istediğini ama karar vermediğini..boşanmak istemesinin nedenide sorumsuzluk.

umut_sahili · 4 Temmuz 2013

Anlaşamadığınız ,sizi kardeşine karşı bile korumayan ve size kırıcı sözler söyleyen bir adamdan çocuk sahibi olmak hiç mantıklı değil,şuan anlaşamadığınız o adam çocuğunuzun babası olucak ve bu şekilde boşansanızda herzaman hayatında olucak,böyle bir insan çocuğuna babalık yapabilecek mii şuan sana verdiği zararı ilerde çocuğuna da vericektir,,ilerde çocuğunuza karşı da vicdan azabı yaşarsınız,,karşınıza sevip güvenebileceğiniz birinin çıkmayacağını garanti edemezsiniz hayatın ne getireceğini kimse bilemez,şuan içinde bulunduğunuz durumdan dolayı sağlıklı düşünemiyorsunuz bu haldeyken karar vermekte doğru olmayacaktır bir uzmandan yardım alın derim ben.

ozge8787 · 4 Temmuz 2013

moleta .!.:
Arkadaslar esimle poroblemlerim var, bosanmakla bosanmamak arasinda gidip geliyorum.
Ama ote yandan da cocuk sahibi olmak istiyorum.
Bosanirsam da bir daha cocuk sahibi olamam. Hem yasim geciyor hem de tekrardan evlenme fikrine sicak bakmiyorum.
Cocuk yaptiktan sonra da asla bosanmak istemem, cocugun psikolojisi acisindan.
Ne yapacagima bir turlu karar veremiyorum. Aylardir bu konuyu dusunuyorum.
Ne olur biraz goruslerinizi bildirseniz??
Kafam cok karisik. :18: :26:

Eğer eşinizle sorunlarınız varsa hiç çocuk yapmaya niyetlenmeyin. Anne ve babası ayrılmış bir çocuk olarak büyüdüğüm için söylemem gereken tek şey çocuğunuza bunu yapmayın inanın çok zor.

Cernon · 4 Temmuz 2013

Çok fazla yorum var hepsini okuyamadım, ama sizin ihtiyacınız olan forum değil evlilik terapisti. Sizin tespit edemediğiz bir sorun çıkabilir altından. Ayrıca en yakınımdan sizinle aynı sorunu yaşıyordu çözüm olarak çocuğu seçti. Artık ayrılamayacakları kesinleşince her şey daha kötü gitti. Çocuk psikolojisi bozuk büyüdü eşler kavga etmekten yoruldu. 20 yıl sonra yine boşandılar. Duygusal deil mantıksal davranmak gerek sanki...

Cocuk yapmakla bosanmak arasinda kaldim

Aktif Üye

Hayat ve su

Aktif Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Guru

herşey güzel olacak

Üye

Guru

Mâşaallah Bârekallah

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Guru

Guru

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Üye

Benzer Konular