- 22 Aralık 2019
- 343
- 336
- 103
- Konu Sahibi Beybilibili
-
- #21
Beni üzen de bu zaten. Son bi kaç haftadır böyle. Nasıl düzelecek bilmiyorum
Beni üzen de bu zaten. Son bi kaç haftadır böyle. Nasıl düzelecek bilmiyorumÇocuklar neyi görürse onu yaparlar eşiniz çok bağırıyor ise babasını taklit ediyordur büyük ihtimalle. Çocuktur elbet bazen kızdığınız noltalar olacaktır kimin olmuyor ki ama sizin kızdığınız zaman eşiniz buna karşı cocuğu destekler tavır almamalı. Yada tam tersi. Çocuk eğitmek gercekden büyük sorumluluk istiyor. Eşim bir şeye kızdıysa ve cocuğum bana koşarak Bana gelip babasını şikayet ediyorsa kesinlikle oğluma babanı kızdırcak bişiy yapmışsındır derim. Tutup eşime kızarsam o zaman çocuğun yönettiği bir hayat olur
Eşinizle konuşun konuşmaktan anlamıyorsa tekrar deneyin yoksa bu ilişki hiçbir zaman düzelmez. Çünkü cocuğunuzu da yönetemeyecek bir konuma gelince işler daha kötü olur. Çocuklar her fırsatı değerlendirirBeni üzen de bu zaten. Son bi kaç haftadır böyle. Nasıl düzelecek bilmiyorum
Evliliği sinayan en büyük şey çocuk bence, çocuktan sonra kavgalar çok artıyor gerçekten de. Benim de böyle sıkıntım vardı tek fark eşimin aşırı toleransli olup sinarik bı çocuk yetiştirmesi disiplin diue bişey olmaması. Örneğin çocuk hicibsey yokken kendini yere atıp bağırır, hiç ilgilenmesen susacak ama hem kv hem eşim üstüne atlayıp nodlu noldu dedikçe ne benim bakmama ne de çocuğun susmaisna izin verirler seni çok iyi anlıyorum net bı çözüm önerim de yok
Hayır değildi tabi ki ama çocuktan sonra başlangıç hep çocuk olduKonusahibi çocuktan bağımsız eşine öfkeli olduğun farklı konular varsa önce oturup bi onları çözün bence hayatınızda tartıştığınız tek mevzunun çocuk olduğunu sanmıyorum. Çocuktan önce herşey güllük gülistanlık mıydı ki??
Sözle değil fiziksel olarak engel oluyor bişeye uzanmak istiyor alıp oturtuyor mesela15 aylık çocuğa nasıl höd zöt yapıyor anlamadım. Bağırsan da anlamaz ki, taklit eder bu da yıpratıcı olur iki taraf için de. Eşinizle sakin sessiz güzel bir vakitte konuşun. Hatasını anlatın suçlayıcı olmayın , çocuğa verdiği değerden girin, saldırgan olmayın, şansınızı deneyin.
Bazıları gercekten konusmaktan anlamiyor sadece susmak istiyor insan benimkide beni çocuğumdan cok sevdiğini söyledi normal bir babanin bunu demesi normalmi ben mi anormalim icinden cikamadim sacma sapan seyler yasayip duruyoruzDefalarca konuştum. Zaten bu yüzden tahammülüm kalmadı.
Ayni seyleri dusunuyorum.Yazmissiniz.Kavgaların sebebi çocuğunuz değil beraber vakit geçirememeniz. Cinsellik de azaldıysa.
Bebişi bırakabileceğiniz bir yer varsa bir kaç saat baş başa kalın. Anne baba olunca karı koca olduğunu unutuyor insan.
Maalesef. Çok nadir annesi geldiğinde ona bırakıp bi kaç kez çıktığımız oldu. Onun dışında şu durumda zaten gezme tozma olayları olmuyor. Oğlum yerinde durmayan bir çocuk. Gündüz de tüm gün peşinde koşturmaktan çok yoruluyorum. Akşam ise hiç birşeye halim kalmıyor onla beraber uyuyakalıyorum. Gece boyunca deliksiz uyumadıgı için tek uyuyabildiğim vakit o ara oluyor
Bakamadığımızı nerden uydurdunuz?Çok özür diliyorum ama 15 aylık bebeğin nesine bakamıyorsunuz? Çok şaşırdım ve üzüldüm. Benim oğlumda 16 aylık şuan diş çıkarıyor muhtemelen iki yaş sendromuna ayak bastık evde o ne derse o oluyor. Gerekirse yemekte yapmıyorum temizlikte yapmıyorum. Tek işim o. Yanına oturup oyun oynamak çok mu zor. Üzüldüm bebeğe şuan. Başka sıkıntılarınız var eşinizle bence olan çocuğa oluyor. Madem çocuklardan hoşlanmıyor niye çocuk yapıyorsunuz sinirlendim gece gece
Biz çocuktan önce çok az kavga ederdik şimdide dediğiniz gibi çocuk yüzünden çok kavga ediyoruz oğlum iki yaşında çok hareketli bide üstüne yemek yemiyor ve uyumuyor artık ikimizde çok yorulduk yıprandık ama bizimki saman alevi gibi bi çoşuyoz sonrada geçecek bu günler diyoz. Bizim genelde hangi taraf daha sinirliyse diğeri geri adım atıyor.. çocuğun yanında tartıştıysak ondan ve birbirimizde özür diyoruz birbirimizi öpüp barışıyoruz.. çocuğun yanında pek tartışmamaya çalışıyoruz ama bazen pek mümkün olmuyor..Bizim kavgalar çocuk yüzünden başlıyor çok Farklı bir hal alıp devam ediyor
Anlayan nadir kişilerdensiniz sanırım. Konu çocuğa bakamamaya bile gelmiş. Nasıl olduysa... bizimki de aşırı hareketli insanların şaşıp kaldığı bile oluyor enerjisine. Neticede her çocuk bir olmuyor. Abimin de bir oğlu vardı gece sabaha kadar uyurdu doğduğundan beri. Oturup kendi kendine oynardı. Bu kadar meraklı değildi mesela karıştırma huyu yoktu. Böyle çocukları olanların beni anlaması mümkün değil zaten. Gerektiğinde temizlik yemek yapmıyorum demiş arkadaş ama ben temizlikten yemekten geçtim 1.5 senedir ağzıma yemek atamıyorum vakit bulup da doğru düzgün.Biz çocuktan önce çok az kavga ederdik şimdide dediğiniz gibi çocuk yüzünden çok kavga ediyoruz oğlum iki yaşında çok hareketli bide üstüne yemek yemiyor ve uyumuyor artık ikimizde çok yorulduk yıprandık ama bizimki saman alevi gibi bi çoşuyoz sonrada geçecek bu günler diyoz. Bizim genelde hangi taraf daha sinirliyse diğeri geri adım atıyor.. çocuğun yanında tartıştıysak ondan ve birbirimizde özür diyoruz birbirimizi öpüp barışıyoruz.. çocuğun yanında pek tartışmamaya çalışıyoruz ama bazen pek mümkün olmuyor..
Bizde öyleyiz evi kendi haline bıraktım yemek yapıyorum çocuk yesin diye oda yemiyor orası ayrı.. Uyku yok kendimize ayırdığımız bi zaman yok.. yurtdışında yaşıyorum daha bir kere bile ayrı kalmadık bırakabileceğim kimsem yok.. bizi tanıyan Tanımayan herkes çok hareketli olduğunu söylüyor iki yaş sendromundan hiç bahsetmeyim.. çok zor ben sizi anlıyorum tek tavsiyem konu neyse onun dışına çıkmadan halletmeye çalışın arada sakinken seni anlıyorum haklısın çocuğun başıma birsey gelmesinden korkuyorsun ama oda keşfetmek iştiyor daha sakın olalım ben çok üzülüyorum desteğine yardımına ihtiyacım var gibi konuşun suçlayıcı şekilde sen şunu bunu yaptın yerine olabildiğince ben dilini kullanınAnlayan nadir kişilerdensiniz sanırım. Konu çocuğa bakamamaya bile gelmiş. Nasıl olduysa... bizimki de aşırı hareketli insanların şaşıp kaldığı bile oluyor enerjisine. Neticede her çocuk bir olmuyor. Abimin de bir oğlu vardı gece sabaha kadar uyurdu doğduğundan beri. Oturup kendi kendine oynardı. Bu kadar meraklı değildi mesela karıştırma huyu yoktu. Böyle çocukları olanların beni anlaması mümkün değil zaten. Gerektiğinde temizlik yemek yapmıyorum demiş arkadaş ama ben temizlikten yemekten geçtim 1.5 senedir ağzıma yemek atamıyorum vakit bulup da doğru düzgün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?