Çocukla boşanmak

3 yaşında kızım var. Her kavgamiza şahit oldu yavrum. Şimdi azcik yüksek sesle konuşsak, durun sakin olun diye bizi susturmaya çalışıyor. Başkasına ezdirecegini sanmam ama yanında olmadığı zamanlarda nasıl olur onu bilemem.
Evet münferit hatalarını bana yükleyebilme potansiyeli var. Kendi egosu tavan çünkü.
 
Eski nisanli da evli. Güya eşi biliyormuş benim eşimle msjlasip konuştuğunu. Aynısını ben yapmış olsam naparsin diye sorduğumda seni kıtır kıtır keserim cevabını aldım
 
Ben boşanmadım ama bir süre eşimden ayrı kızımla birlikte ailemin yanında yaşadım
Belki olayları biraz duygusal karşıladım bilemiyorum ama ‘küçük çocukla’ boşanmak dünyanın en berbat işi gibi gelmişti
Kız kardeşimin kızımla yaşıt kızı sürekli baba baba diye koştururken benimki sadece bakıp izliyordu ama o bile benim içimi burkmaya yetiyordu
Onlar evlerine gittiginde bana onlar birliktemi uyuyorlarmış diye sormuştu içim parçalanmıştı
 
Ah canım benim ya. Yani ne denebilir ki...
Çocuğun bile yüksek sese karşı fobisi oluşmuş.. demek ki durum ciddi.
Bu tür babaları biliyorum. Ayrı olsanız da maalesef çocuğu mahvedecek (eğer imkan varsa düsünmeyin,ayrılın lütfen ayrılın). Aynı evde olmasa da görüştükleri sürede hicbir hareketini beğenmeyip kizcagizi suçlu hissettirecek, uzun vadede çok büyük sorunlara yol açacak. Örneğin bir kıyafetini çok seviyor ve hep giyiyorsa bir yerden sonra baba tarafından "harçlık vermeyen kıyafet almayan kötü anne"durumuna düşeceksiniz. Ya da kilo alirsa eger "cocuguna iyi bakmayan anne" bu daha gider. Evet cok aci ama her halükarda aynı evde olmanızdan çok çok çok daha iyidir.
Hele bu durum genç kızken onu daha kötü etkileyecek maalesef, kendisini hep kötü bilecek ve surekli kendisini ona begendirme cabasi icinde olacak (inşallah öyle olmaz ben yanılırım) "ne yapsam sorun olmaz ne yapsam şimdi yanlış anlaşılmaz" diye kendini kasacak. İleride kızınız aslında yaptığı şeylerin doğru olduğunu sadece babasının saçma sapan davrandığını anlayacak ama çok geç olmuş olacak onun o kaybolan yıllarını kimse geri getiremeyecek maalesef
Ama bence ayrılmanız daha iyi olacak. Çünkü aynı evde olursa çok daha kötü olur. Çocuk artık evini görmek istemez yani.
Lütfen bir yolunu bulun ve çok geç olmadan ayrılın. İleride alışır ve daha kötü şeyler olur. Zaten bundan sonrası onun sorumluluğuna kalmış. Yani ileride yapacağı es seçimi tamamen onun kendi hatası olur sonuçlarına da kendi katlanır. Ama ben zannetmem ki çocuğa kötü davranacak birini seçsin. Icinde o kadar da olsa bir merhamet vardır.
Benim babam da böyleydi. Annemle ben daha 1 yaşımdayken ayrılmışlardı. Hala anneme teşekkür ederim erkenden ayrıldığı için.
Hala daha yanlış bir şey yapsam veya da eksik yapsam direkt benim annem kötü ilan edilir En sonunda turkiyede bir yerler çıkmasına rağmen başka ülkeye gittim de kurtuldum.
Lütfen sizin minik meleginizin sonu böyle olmasın,ileride babası kendi elleriyle evladını ülkeden kaçırmasın
 
1. Aldatma, cinsellik olmus yada olmasi baska bir kadinla saatlerce konusmus mesajlasmis
2. Piskolojik siddet
3. Fiziksel siddete tesebbüs; üzerine yürüme , el kaldirma, esyalari firlatma
4. Cocuguna bile hayri olmayan sahip cikmayan bir baba
5. Calismayip daha dogrusu calismak istemeyip evin tüm yükünü karisina yükleyen bir asalak

Daha neyi düsünüyorsun cok merak ediyorum......
 
Iyiki boşandım diyenlerdenim bende. Ayrıldığında çocuğum henüz bebekti babası başkasıyla evlendi evet araları çokta iyi değil kadınla ama bu benim bosanmamın sonucu değil.
Çocuk için evli kalmaya çok karşıyım.Bu hayat sizin çocuğunuza yalnız da bakabilirsiniz.
 
Allah sifa versi canim bir ömur mutlu olun
 
Evlatla sınamasın Allah.Umarım herşey çok güzel olur sizin ve evladınız için artık
 
İsin kötü yanı ben hiç mutlu değilim. Çok uğraştım ama eski ben olamıyorum. Akşamları canım eve bile gitmek istemiyor. Çocuğum göreceğim diye koşa koşa gidiyorum eve sadece.
 
Zor bir durum. Eşine karşı biraz sevgin varsa ve eşin de pismansa bıraz daha düşün. Yuva yapmak zor yıkmak kolay. Eşine söyledin mi bu fikrini
 
Bosanirsaniz sizde esinizde tabiki dilerseniz 2. Evlilik yapacaksiniz.
Üvey anne olursa çocuğunuza kötü davranirsada konuşursunuz eşinizle bir yol dusunulur.

Ama şimdiden doğmamış çocuğa don biçmek gibi oluyor böylede.

Belkide cok iyi bir abla olacak çocuğunuza.
Bunu yaşamadan bilemezsiniz.
 
Psikologa gitsem bu mutsuzluguma çare bulabilirmiyim peki sizce? Geçmişi unutabilir miyim? Söylenen o ağır lafları unutabilir miyim?
 
Boşanma derim ben. Bi süre ayrı kal ama boşanma. Bekle bakalım çocuğun nasıl etkilendigini kendinin nasıl etkilendiğini daha iyi anlarsın. Yaşamış biri olarak söylüyorum çocuk varsa boşanma asla tam anlamıyla ayrılık değildir. Ve care de çözüm de değildir. Birlikte yeniden düşünün bence
 
Birlikte çift terapistine de gidebilirsiniz. Ama içini eşine karşı dök ki hem sen rahatla hem de eşin anlasın olayın ciddiyetini.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…