- 24 Nisan 2015
- 6.985
- 7.192
- 398
sagol canım , ıstedıgın bır anda sana da gostersın ınsallah
sagol canım , ıstedıgın bır anda sana da gostersın ınsallahArkadaşım aynen katılıyorum sana bende öyle inan yaşlıları çok severim onlara hep merhamet ederim üzülürüm birine muhtaç olmak ne kadar zor diye. Çocuklara karşı nefretim yok hani böyle alıyım kucağıma öpeyim diye birşeyim de yok.. ama bende kendi çocuğum olursa eğer severim..Bu arada Allah kucağına almayı nasip etsin inşallah..
Ya bu baskıları bende anlayamıyorum gerçekten sen elmayı seviyorsun diye bende elmayı sevmek zorunda değilim veya ben elmayı sevdim diye sen de sevmek zorunda değilsin.hemen de toplumda bir baskı oluşuyor vicdansız merhametsiz diye..sevmiyorum diye kötülüklerini de istemiyorum ki. Benimde arkadaşlarım çocuk delisidir ben kendimi yanlarında bir tuhaf hissediyorum onlar sevince.Her kadın anaç olmak zorunda mı?
Ben de hiç sevmem çocuk bebek falan. Hele terbiyesizlerine hiç tahammülüm yok.
Yapı meselesi. Bir arkadaşım sürekli bebek videosu izler bebek fotoğrafı bakar, sokaklarda elalemin bebeğini sever falan, bense kedi fotoğrafı bakar komik kedi videosu severim.
Bana bebek gözünü dikip bakıp gülücük atsa pişt demem isterse en sevimlisi olsun ben sevmiyorum. Ağızlarından akan o sıvı ellerini ağzına sokup ıslak ıslak temas etmelerinden rahatsız oluyorum, sevimli de gelmiyorlar elimde değil.
En sevdiğim kuzenlerin totalde dört çocuğu var üçünün bebekliği pek şekerdi, e annelerini de sevince onları sevdim. Hatta ilk kucağıma aldığım bebek olurlar. Normalde asla kimsenin çocuğunu kucağıma almam. Ama diğer kuzeni çok sevdiğim halde çocuğu mızır mızır olunca elimi süresim gelmiyor.
Bu beni merhametsiz vicdansız kötü bir insan yapmaz. Alakamın olmadığı çocukları sevmiyorum işte napayım, herkesin çocuğu kendine güzel bana güzel gelmiyorlar, hepsi küçük insanlar işte iyi yetişsinler sevilsinler, mutlu büyüsünler iyi insanlar olsunlar isterim ama benle muhatap olmasınlar yani. Kalkıp sevmiyorum diye ıy ölsünler demiyoruz yani mutlu büyüsünler inşallah ama benden uzakta mutlu büyüsünler..
Tamam anneler objektif olamaz ama en güzel şey bebektir, kutsaldır, en masumdur, sevmeyen kötüdür de bana ters geliyor,bebek sevmem ama hiç bir canlının insan olsun hayvan olsun bir gıdım şiddet görmesini ve ağlatılmasını istemem. İkisi çok farklı...
O bebek seven arkadaşım da öyle zorla sevdirecek bana resmen bir kere kokla bak mis mis der gezer peşimde, bebekben o kokuyu da sevemiyorum mesela. Yapı meselesi...
Başkalarının çocuğunu kastediyorum kendi çocuğum olursa severim elbet.Hem çocuk sevmiyorsun. Hem Allah çocuk vermez diye korkuyorsun, çelişki yumağısin.
Amin inşallahsagol canım , ıstedıgın bır anda sana da gostersın ınsallah
Ya bu baskıları bende anlayamıyorum gerçekten sen elmayı seviyorsun diye bende elmayı sevmek zorunda değilim veya ben elmayı sevdim diye sen de sevmek zorunda değilsin.hemen de toplumda bir baskı oluşuyor vicdansız merhametsiz diye..sevmiyorum diye kötülüklerini de istemiyorum ki. Benimde arkadaşlarım çocuk delisidir ben kendimi yanlarında bir tuhaf hissediyorum onlar sevince.
sevde_ ruh eşim olarak yine duygularıma tercüman olmuşsun..
Konu sahibi, çocuklarım olana kadar çocuk sevdiğim söylenemezdi.. hatta çocuklarım olduktan sonra da çocuklara çok bayıldığım söylenemez ama bu hislerim sadece şımarık, her şeye ağlayan, ailesini elinde maşa gibi kullanan çocuklara -ki bu da toplumumuzun büyük bir kısmını oluşturuyor.. Ben çocuklarım doğup onları Amerikan stili ile yetiştirmeye başladığımda "sen 18 yaşına gelince kapıya da koyarsın ya da evinden kira alırsın" gibi gereksiz laf dokundurmalara maruz kaldım.. çünkü bizim ülkede 40 yaşına gelmiş heriflere bebek muamelesi yapmak adettendir..
özetle çocukları sevmeme nedenin yetiştirilme şekilleri.. ben de bizim ülkedeki çocukların ve doğal olarak ebeveynlerin büyük kısmından hoşlanmıyorum.. hele hele uçakta "annağğğğğ" diye ağlayan, onu susturmak için avaz avaz şarkı söylemek zorunda kalan insanlardan nefret ediyorum.. sen doğuracağın çocuğu prens ya da prenses sendromuyla büyütmezsen sadece sen değil, onu hepimiz severiz :)
Hah tam olarak demek istediğim bu. Biz nasıl bir toplum olduk ki çocuklar bizi böyle ele geçirdi çocuk olmaktan çıktı. Her istedikleri yapıldı şımarıklık, ukalalık el üstünde prens prenses gibi büyütüldü. Eskiden bu kadar çocuklara taviz verilmezdi. Şimdi çocuklara hiç bir müdahale yok. Zaten kıyamet alametlerinde analar efendilerini doğuracak deniyor.sevde_ ruh eşim olarak yine duygularıma tercüman olmuşsun..
Konu sahibi, çocuklarım olana kadar çocuk sevdiğim söylenemezdi.. hatta çocuklarım olduktan sonra da çocuklara çok bayıldığım söylenemez ama bu hislerim sadece şımarık, her şeye ağlayan, ailesini elinde maşa gibi kullanan çocuklara -ki bu da toplumumuzun büyük bir kısmını oluşturuyor.. Ben çocuklarım doğup onları Amerikan stili ile yetiştirmeye başladığımda "sen 18 yaşına gelince kapıya da koyarsın ya da evinden kira alırsın" gibi gereksiz laf dokundurmalara maruz kaldım.. çünkü bizim ülkede 40 yaşına gelmiş heriflere bebek muamelesi yapmak adettendir..
özetle çocukları sevmeme nedenin yetiştirilme şekilleri.. ben de bizim ülkedeki çocukların ve doğal olarak ebeveynlerin büyük kısmından hoşlanmıyorum.. hele hele uçakta "annağğğğğ" diye ağlayan, onu susturmak için avaz avaz şarkı söylemek zorunda kalan insanlardan nefret ediyorum.. sen doğuracağın çocuğu prens ya da prenses sendromuyla büyütmezsen sadece sen değil, onu hepimiz severiz :)
Canım ben o konuları hiç görmedim. İlk defa konu açıyorum neden konu açmak için bahane bulayım sadece birtek benmiyim etraftan çok baskı alıyorum diye sıkıntı yaşıyorum ondan açtım.Ayrıca ben konu açtım diye cevap yazmak zorunda değilsin.bu tür bir konu açan her kimse ki bir kaç gündür açılıyor bu tür konular yani kendinize iş mi arıyorsunuz yada açmak için konumu arıyorsunuz ?sevmiyorsan sevmezsin açıyorsanda herkes seninle aynı fikirde olmayabilir,siz ananızın karnından bu yaşınızdamı çıktınız derler adama çocukluğunuzda şuan sevmediğiniz davranışları siz hiç yapmadınızmı? annelerinizi dinlemeli asıl bu konuda.heleki bekar birinin daha anne olmadan hoppp bende sevmiyorum demesini hiç anlayamam,bir dur bakalım çocuğun oluncada bu tür konular açabilecekmisin.sevmiyorsan içinde taşı arkadaşım taşımıyorsan her türlü cevabada hazır ol yani.eşini sevmezsin evlisindir anlarım,anneni sevmezsin sıkıntın vardır anlarım,yada onu bunu sevmezsin anlarım ama daha yaşamadan ben şunu sevmiyorum dersen ön yargılı olmuş olursun sonrada benim neden bebeğim olmuyor der konu açarsın burda ,okumayım diyorum yine dayanamıyorum ya,başkalarını çocuklarını sevmiyorum niye?çünkü onu sen doğurmadın millet ne zorluklarla hamile kalıp çocuk doğuruyor sen 1 dk çekemiyosun millet bir ömür çekiyor o çocuğun sesini gürültüsünü
Canım ben o konuları hiç görmedim. İlk defa konu açıyorum neden konu açmak için bahane bulayım sadece birtek benmiyim etraftan çok baskı alıyorum diye sıkıntı yaşıyorum ondan açtım.Ayrıca ben konu açtım diye cevap yazmak zorunda değilsin.
Hayır hatta çocuk gelişimi okudum anaokulunda 2 sene staj gördüm. Tabi döndüm artık o yoldan da.o çocukların bağırışları şımarıkları mı beni bu hale getirdi bilmiyorum .
Bence en büyük etken bunlar.Doymuşsunuz bu duygudan.Hayır 3 kardeşiz ama 12 yaşımdayken yeğenim oldu ve 10 senedir çocuk çekiyorum..
Aynen canım gerçekten çocuğa doydum yiğenim felan sürekli eşyalarımı kurcalar alır götürür ben bunlara dayanamıyorum ama etrafıma sorsan vicdansız merhametsiz teyze oluyorum ve artık kredilerim de tükendi hiç bir çocuğun ağlamasına zırlamasına tahammülüm yok ana toplum içinde anne çocuğuna tokat atsa benim de içim acır sonuçta hepimiz inanız hepimizin canı var.Anne olunca o zaman oturur herşey umarım.Bence en büyük etken bunlar.Doymuşsunuz bu duygudan.
Benimde 11 yaşımdayken kardeşim oldu o biraz büyüdü yeğenim oldu derken ben evlendim ve asla istemedim çocuk.çünkü doymuştum onların ağlamalarına huysuzluklarına.Büyükte konuştum hani yanlış anlamayın sizi tenkit etmek için demiyorum.
Oyuncak delisine dönmüş çocuklar ,bana bunu yapacaksın diyen ,bana su getir vırt zırt diyenlerden, evin altını üstüne getirenlerden ,hastanede markette koşuşturanlardan bende rahatsız oluyorum.Görmezden geliyorum ama ne fayda.Nefret etmiyorum sadece ebeveynine çok kızıyorum.anneside vurursa daha kötü oluyorum acaba ben mi baktım gördüde vurdu,nasıl gözleri doldu diye içim içimi yiyor.
Mesela geçen metroda bir yere giderken 3 çocuk bindi.Biri 17 biri 14 biride 8 yaş civarı.inanılmaz bir koku sardı 14 yaşındaki tuhaf sesler çıkardı elinde x maddesi var çekti hırıldıyordu.bayılacaktım kokudan.
Allahtan çocuklarım yoktu yanımda.çok kalabalık hepimiz ayaktayız korktumda ağızları bayağı bozuktu.küçük olan aralardan geçiyor ve herşeyi berbat .üstü başı ayakkabıları herşeyi kirli yırtık içler acısı.yanımda 50 yaş civarı bir bayan defol git burdan diye bir tokat yapıştırdı o çocuğun susuşu cama gidip koluyla başını yaslaması içimi öyle yaktı ki.anne baba var mı yok mu nerde yaşıyor hepsi üzdü beni.herkes birşeyler dedi meğer ne çoktu çocuklardan nefret eden.
Ya çok dışlıyoruz ya çok içimize sokuyoruz mesafeyi bulamadık gitti.
Bulunduğunuz ortamdaki çocuklar büyüyünce ve yaşadıklarınızı unutmaya başlayınca görüşünüz biraz daha farklılaşır.
iyide insan tutamıyor kendini dün konu açan arkadaşta çok baskı alıyorum dedi ben birde evli sanıyordum meğerse bekarmış bunu okudum hepten sinirlendim.umarım çok şımarık sevmiyorum (genel olarak yazıyorum )annesi sesini çıkartmıyor vs vs diye yazanlar daha güzel çocuk yetiştirir zira insan kınadığını yaşamadan ölmezmiş,bizde yeni evlendiğimizde çocuklu biri gelince annne ilgili bir anne değilse topluyordum zarar gelmesin diye süs eşyalarımı falan ,ne oldu çocuğum oldu bıraktım niye toplayım ya çocuk çocukluğunu yaşasın,kırsın, herşey geri gelir çocuk asla .
Kinamakla ilgisi yok. Sen cocuguna aman kirsin ne olacak diyorsun. Bunun sonucunda cocuk kirip doktugunde sende sesini cikarmadiginda tepki verip elestirmeleri normal. Cocuk da sınırları ebeveynleri belirler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?