çocukları sevemiyorum

bende mesela cocuklardan ziyade yaşlılara ilgiliyimdir çünkü her çocuğa bakacak biri elbet vardır ama yaşlılar yalnızdır diye düşünürüm..
elime cocuk alıp sevmişliğim yoktur , güler geçerim ama mesela kendi kanım canımdan biri ise iş değişir kan çekiyor derler yaa bağrıma basasım gelir, şimdi kendim anne adayıyım doğmadan bile seviyorum minnakımı hatta o benim en yakın dodtum arkadasım olacak, zor olacak ama onunla hayatı en eğlenceli hale getirebilmek için elimden geleni yapacağım...
yani çocuk sevmek zorunda değilsiniz, bu yanlış yada kötü birşey değil sonuçta duygular söz konusu ama kendi çocuğunuz olsa eminimki hepimizden iyi bir anne olursunuz sadece zamanı değil
 
Her kadın anaç olmak zorunda mı?
Ben de hiç sevmem çocuk bebek falan. Hele terbiyesizlerine hiç tahammülüm yok.
Yapı meselesi. Bir arkadaşım sürekli bebek videosu izler bebek fotoğrafı bakar, sokaklarda elalemin bebeğini sever falan, bense kedi fotoğrafı bakar komik kedi videosu severim.
Bana bebek gözünü dikip bakıp gülücük atsa pişt demem isterse en sevimlisi olsun ben sevmiyorum. Ağızlarından akan o sıvı ellerini ağzına sokup ıslak ıslak temas etmelerinden rahatsız oluyorum, sevimli de gelmiyorlar elimde değil.
En sevdiğim kuzenlerin totalde dört çocuğu var üçünün bebekliği pek şekerdi, e annelerini de sevince onları sevdim. Hatta ilk kucağıma aldığım bebek olurlar. Normalde asla kimsenin çocuğunu kucağıma almam. Ama diğer kuzeni çok sevdiğim halde çocuğu mızır mızır olunca elimi süresim gelmiyor.
Bu beni merhametsiz vicdansız kötü bir insan yapmaz. Alakamın olmadığı çocukları sevmiyorum işte napayım, herkesin çocuğu kendine güzel bana güzel gelmiyorlar, hepsi küçük insanlar işte iyi yetişsinler sevilsinler, mutlu büyüsünler iyi insanlar olsunlar isterim ama benle muhatap olmasınlar yani. Kalkıp sevmiyorum diye ıy ölsünler demiyoruz yani mutlu büyüsünler inşallah ama benden uzakta mutlu büyüsünler..
Tamam anneler objektif olamaz ama en güzel şey bebektir, kutsaldır, en masumdur, sevmeyen kötüdür de bana ters geliyor,bebek sevmem ama hiç bir canlının insan olsun hayvan olsun bir gıdım şiddet görmesini ve ağlatılmasını istemem. İkisi çok farklı...
O bebek seven arkadaşım da öyle zorla sevdirecek bana resmen bir kere kokla bak mis mis der gezer peşimde, bebekben o kokuyu da sevemiyorum mesela. Yapı meselesi...
 
sevmiyorsanız yapmazsınız zaten. değişik bi kafa yapısı. çocukları sevmiyorum ama çocuk yapıcam. ya sevmiyorum diye çocuğum olmazsa??? ://
 
Hanımlar,
kavramlar, sevgiler birbirine karışmış, hayvan sevgisiyle çocuk sevgisini kıyaslamışsınız.
Ben hayvanda severim çocukta ama yılana, akrebe dokunamam, yaramaz şımarık çocuklara da tahammül edemem.

8-10 yasındaki bir çocuk gelip evinizde herşeyi kırıp dökse, avazı çıktığı kadar bağırsa, yatak odanıza kadar herşeyi kurcalasa, ah canım ne sevimli çocuk demezsiniz, burada komşunun yaramaz çocuğu, etlimin hiç susmayan şımarık kızı gibi konular açmazdınız öyle olsaydı.

Hayvanı sevmeyebilirsiniz ama zararda vermezsiniz, çocuk sevmeyenler çocuğun beline sopayla vurup belini kırayım demiyor sanırım.

İnsan elbette kendi doğurduğu çocuğunu bir başka sever, o canı kanı fakat her çocuğa aynı tahammülü göstermeyebilir, bunu doğal karşılamak lazım.
 
Merhaba, bakin ben artik anneyim ve bakis acim degisti. Ama öncesini söyliyeyim, hic cocuk sevmezdim yani simarikliklarina tammülüm hosgörüm yoktu, cevremde cok simarik cocuk vardi, küfür edeni mi ararsin, arsizini mi..
Senelerde bu konuyu aklima getirmedim sunu da biliyordum cocugum olsa illaki severim. Ama üzerine gitmedim hic sonucta ne evliydim ne de cocuk sahibi olma istegim vardi. Ama söyle bir durum vardi arkadaslarim bildigi icin dalga bile gecerlerdi bak bebek bak cocuk al kucagina diye, birsey diyemezdim de annesine mahcup olmamak icin severdim. Seneler gecti evlendim ve cocugum oldu. Inanirmisin merhametim o kadar artti ki, simdiki bakis acim tümüyle degisti. Önceden katlanamayan ben simdi cocuk görünce gözüm dolar kendi evladimdan ayiramam, tabiiki simarik cocuklari ayri degerlendirirm fakat annelerine kizarim cocuklara degil.
Belki de kendi cocuklugumuzla da bunun bir alakasi vardir. Akisina birak bu durumu. Insan yasadikca degisiyor.
 

Bende sen gibiydim. Şimdi 15 aylık çocuğum var. Ve onu oyle çok seviyorum ki. Analik sevgisi bambaska. Kendi çocuğum olduktan sonra şimdi bütün çocukları çooook seviyorum.
 
Ya neden her konu Türk anası şöyle sorumsuz ,Türk çocuğu böyle yaramaza geliyor bizim kadar kendi kendini yeren bir millet daha var mı acaba?
 
Herkes başkasının çocuklarını sevmek zorunda değil. Bende büyük çocukları çok sevmezdim özellikle yaramaz bağırıp çağıranları.kendi çocuğum olunca Nasıl olucak filan diye düşünürdüm. Şimdi kendi bebeğim oldu böyle bi sevgi yokmuş anlatılmaz
 
olabilir. herkes çocuk sevmek zorunda değil. nefret duyma yeter.
 
bende kedi sevmezdim bi besledim kaybettim geri geldi öyle seviyorum ki evlattan farkı yok, kadınların annelik iç güdüsü zamanla oluşuyo hele kendi çocuğunuz olsun bi dk ayrı kalamazsınız
 
Bende öyle yeğenim 10 yaşında ama ben ona katlanamıyorum insanlar çok üstüme geliyo.sen nasıl teyzesin diye.ama içimden gelmiyor. En azından yalnız değilmiş.
 
Bazı arkadaşlar beni yanlış anladı sanırım çocuk sevmediğim doğurmayacağım anlamına gelmez.Belki başka çocuklara tahammül edemiyorum ama kendi çocuğum olunca tahammül edicem sevicem.Bende biliyorum onlar masum geleceğimiz ama içimden gelmiyor. Belki de şimdiki devrin çocuklarından kaynaklanıyor bu olay şımarıklık ukalalık bilmişlik desen herşey var..
 
radyologg .!.:
Fikrine saygim sonsuz zira bunun bir nedeni var mi? Yasadigin bir olay yüzünden mi bu duyguyu yasadın

Ama insanlari sev hele bebekleri cocuklari daha cok sev cunku en masum varlik onlar :)
Genişletmek için tıkla...
Hayır hatta çocuk gelişimi okudum anaokulunda 2 sene staj gördüm. Tabi döndüm artık o yoldan da.o çocukların bağırışları şımarıkları mı beni bu hale getirdi bilmiyorum .
 
BenIpek .!.:
Çocukken eviniz çok mu kalabalıktı? Yani çok kardeş olup anne babanın maddi manevi anlamda yetemediği durumlarda bu sendrom olur.
Genişletmek için tıkla...
Hayır 3 kardeşiz ama 12 yaşımdayken yeğenim oldu ve 10 senedir çocuk çekiyorum..
 
Arkadaşım aynen katılıyorum sana bende öyle inan yaşlıları çok severim onlara hep merhamet ederim üzülürüm birine muhtaç olmak ne kadar zor diye. Çocuklara karşı nefretim yok hani böyle alıyım kucağıma öpeyim diye birşeyim de yok.. ama bende kendi çocuğum olursa eğer severim..Bu arada Allah kucağına almayı nasip etsin inşallah..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Kayınpederim çocuğuma zarar verdi
12 13 14
Yorumlar
277
Görüntüleme
7K
FloppyDisk
F
L
Evlenmek istemem hata mı?
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
2K
ece4458
E
Bir Gencin Hayatı, İntihar düşüncesi Lütfen okuyun 🙏
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
3K
clara
Annemle kavgamiz?
Yorumlar
17
Görüntüleme
639
Menekse2000
B
Kocam şiddet uyguluyor boşanmalı mıyım
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
10K
Annenur43
A
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…