Yok canim sevmek zorunda elbette degilsinHerkes diyorki diğer dunku bir konudan beri,bebek, çocuk istemeyebilir yada sevmeyebilir.bu bencillik değil diyenler kendi tercihi diyenler.sevmemeyi bu konuda normal gorenler.peki ben desemki hayvanları sevmiyorum. Kedilerden nefret ediyorum. Helede onları kaybeden sahipleri evlat acisi ile aynı kefeye koyup olumlerini ,ağlayarak oğlumu_kızımı kaybettim gibi şeyler yazdığında,gerçek çocuğu zannederek ve uzulerek konularını okurken hayvanını kaybettiğini anladığımda, duyduğum öfke ve bu benzetmeyi yapan insanlara türlü duygular beslediğimi itiraf etsem.burda beni taslarsiniz demediginizi bırakmazsın 2 kedi için. Hayvan sevmeyen insan sevemez falan diye saydirirsiniz.e kusura bakmayın da burda hayvan severlerin çoğu bebek çocuk sevmiyor. Hani insan sevginiz hayvanseverler.peki bebek ve çocuk sevmeyenler kedi seviyorsa sevsinler.ama burada insandan bile bahsederken herkes normal görüyorsa sevgisizligi,kedi sevmeyenlere saçma sapan saldırmayın bari hayvanlarla ilgili konularda.herkesin kendi tercihi.şimdi biraz okudumda yazılan cevapları kimse çocuk sevmiyormuş enteresan.hayvan sever değilim bende.hayvanları sevmiyorum.
Hahaha! Bunu ilk defa duydum ve çok güldüm."Çocuk osuruk gibidir. Herkes sadece kendi yaptığını çekebilir" diye bir laf var. Ne kadar doğru.
Evlenen e kadar bende böyleydim. Arkadaşlarım yolda çocuk görünce ayyy ne güzel bilmem ne derdi. Baksana falan derdi bana benim tepkim çocuk ışte abartma olurdu. Evlendikten bir süre sonra daha sıcak oldum ama hala bir çocuğun sıkışıklığına tahammül edemezdim. Anne olunca artık benim için her çocuk aynı olmaya başladı. Yüzü gözü kirli olsa bile güzel geliyor bana cocuklar. Çirkin güzel çocuk ayrımı yok mesela hepsi güzel. Yolda gördüğüm çocuklara aynı tepkiyi vermeye başladım.Arkadaşlar benim sorunum çocukları sevememem.Yanı çocuk sevilmez mi diyeceksiniz belki.Ama elimde değil artık çocuk sesine dahi katlanamıyorum neden bilmiyorum aksine çocuklar da beni çok sever.Onlara karşı bir nefretim bir şiddet eğilimim yok ama bir sevgim de yok.Bebek severim ama çocuğa katlanamıyorum üstelik yaşım daha genç ve korkuyorum bundan ötürü Rabbim çocuk vermezse diye..
Herkes diyorki diğer dunku bir konudan beri,bebek, çocuk istemeyebilir yada sevmeyebilir.bu bencillik değil diyenler kendi tercihi diyenler.sevmemeyi bu konuda normal gorenler.peki ben desemki hayvanları sevmiyorum. Kedilerden nefret ediyorum. Helede onları kaybeden sahipleri evlat acisi ile aynı kefeye koyup olumlerini ,ağlayarak oğlumu_kızımı kaybettim gibi şeyler yazdığında,gerçek çocuğu zannederek ve uzulerek konularını okurken hayvanını kaybettiğini anladığımda, duyduğum öfke ve bu benzetmeyi yapan insanlara türlü duygular beslediğimi itiraf etsem.burda beni taslarsiniz demediginizi bırakmazsın 2 kedi için. Hayvan sevmeyen insan sevemez falan diye saydirirsiniz.e kusura bakmayın da burda hayvan severlerin çoğu bebek çocuk sevmiyor. Hani insan sevginiz hayvanseverler.peki bebek ve çocuk sevmeyenler kedi seviyorsa sevsinler.ama burada insandan bile bahsederken herkes normal görüyorsa sevgisizligi,kedi sevmeyenlere saçma sapan saldırmayın bari hayvanlarla ilgili konularda.herkesin kendi tercihi.şimdi biraz okudumda yazılan cevapları kimse çocuk sevmiyormuş enteresan.hayvan sever değilim bende.hayvanları sevmiyorum.
Ağzına sağlık,eline sağlıkBen de desem ki ortada söz konusu bir "can" olunca ben de yavru ve savunmasız bir kediyle bir bebek arasında fark göremiyorum. Sadece insanın doğurduğu değerli değildir desem, Allah yaratmış desem yaradandan ötürü sevilmez mi desem mesela ?
Ayrıca yaramaz çocukları sevmemekle tüm hayvanları sevmemek arasında çok kalın bir çizgi var. Yaramaz kedileri köpekleri sevmeyebilir ya da korkabilirsiniz. Ama yetiştireceğiniz çocuk eline bir muhabbet kuşu konmadan, bir kedi ile sarılıp uyumadan, bir köpekle koşturmadam büyürse ondan insan sevgisi beklemeyin.
Sevmeyin bunun neresi dert? Ayrica hem sevmiyorum diyorsunuz hem ya ilerde cocugum olmazsa diye dert ediniyorsunuz, sevmiyorsaniz neden cocuk yapasiniz ki zaten.
Çünkü onun doğurduğu bebek hep bebek kalacak ya
Arkadaşım bir gün sırf sosyal deney olsun diye yapıcam bunu.Hayvan için sevmiyorum diye söyleyemezsin ama insan evladına söyleyebilirsin bizim kadınlarımız bayaa anaçmış.Neden eğitimsiz bir toplum oldugumuz gayet açık bence .Herkes diyorki diğer dunku bir konudan beri,bebek, çocuk istemeyebilir yada sevmeyebilir.bu bencillik değil diyenler kendi tercihi diyenler.sevmemeyi bu konuda normal gorenler.peki ben desemki hayvanları sevmiyorum. Kedilerden nefret ediyorum. Helede onları kaybeden sahipleri evlat acisi ile aynı kefeye koyup olumlerini ,ağlayarak oğlumu_kızımı kaybettim gibi şeyler yazdığında,gerçek çocuğu zannederek ve uzulerek konularını okurken hayvanını kaybettiğini anladığımda, duyduğum öfke ve bu benzetmeyi yapan insanlara türlü duygular beslediğimi itiraf etsem.burda beni taslarsiniz demediginizi bırakmazsın 2 kedi için. Hayvan sevmeyen insan sevemez falan diye saydirirsiniz.e kusura bakmayın da burda hayvan severlerin çoğu bebek çocuk sevmiyor. Hani insan sevginiz hayvanseverler.peki bebek ve çocuk sevmeyenler kedi seviyorsa sevsinler.ama burada insandan bile bahsederken herkes normal görüyorsa sevgisizligi,kedi sevmeyenlere saçma sapan saldırmayın bari hayvanlarla ilgili konularda.herkesin kendi tercihi.şimdi biraz okudumda yazılan cevapları kimse çocuk sevmiyormuş enteresan.hayvan sever değilim bende.hayvanları sevmiyorum.
Çocuk sevmemek bana hep tuhaf gelmiştir,istememeyi anlarım,bakamam ben düşünmüyorum diyeni de anlarım ama çocuk sevmiyorum denince tuhaf geliyor. Birde ailenizde hiç mi çocuk yok,kardeşinizin ,sevdiğiniz bir yakınınızın çocuğuda mı yok? Varsa yiğeninizide mi sevmiyorsunuz anlayamıyorum. Bebek sevip,çocuk sevmemek dahada bir tuhaf. O sevdiğiniz bebek zaman içerisinde çocuğa dönüşüyor zaten.Arkadaşlar benim sorunum çocukları sevememem.Yanı çocuk sevilmez mi diyeceksiniz belki.Ama elimde değil artık çocuk sesine dahi katlanamıyorum neden bilmiyorum aksine çocuklar da beni çok sever.Onlara karşı bir nefretim bir şiddet eğilimim yok ama bir sevgim de yok.Bebek severim ama çocuğa katlanamıyorum üstelik yaşım daha genç ve korkuyorum bundan ötürü Rabbim çocuk vermezse diye..
Bende şımarık çocukların ailelerine kızıyorum açıkçası, size bu anlamda hak verebilirim ama şahsen kendi çocuğumda dahil olmak üzere (övmek gibi olmasın yanlış anlaşılmasin) çok çocuk gördüm bahsettiğiniz gibi. Annesine emir kipiyle konuşmayan"Annecim yapabilirmiyiz,annecim gidebilirmiyiz"şekilde konuşan,çevresindekilere "merhaba,iyi günler"vb cümlelerle selam veren. İlk aklıma gelen örnekler bunlar.Şimdi kimse üstüne alınıp bıdı bıdı yapmasın bana ama, 10 yıldır Abd'de yaşayan biri olarak Amerikan çocuklarını Türk çocuklarından daha çok seviyorum. Büyümüş de küçülmüş gibi çoğu. Bizim milletimizin çocuklarına öğretilmeyen bir çok nezaket kuralı vs öğretiliyor, ve gözüme çok daha sevimli geliyorlar davranış ve tavırlarından ötürü. Şımarık filan da değiller, anneleri çocuk yetiştirme konusunda daha bilinçli. Toplum olarak çocuklara bakış açıları bizim toplumdaki gibi değil. Velhasılı, sevilesi oluyorlar.
Hayvan sevmeyebilirsiniz.Arkadaşım bir gün sırf sosyal deney olsun diye yapıcam bunu.Hayvan için sevmiyorum diye söyleyemezsin ama insan evladına söyleyebilirsin bizim kadınlarımız bayaa anaçmış.Neden eğitimsiz bir toplum oldugumuz gayet açık bence .
Arkadaşlar benim sorunum çocukları sevememem.Yanı çocuk sevilmez mi diyeceksiniz belki.Ama elimde değil artık çocuk sesine dahi katlanamıyorum neden bilmiyorum aksine çocuklar da beni çok sever.Onlara karşı bir nefretim bir şiddet eğilimim yok ama bir sevgim de yok.Bebek severim ama çocuğa katlanamıyorum üstelik yaşım daha genç ve korkuyorum bundan ötürü Rabbim çocuk vermezse diye..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?