- 21 Kasım 2012
- 9.068
- 9.560
- 398
Benim Eşimin yaş problemi yok yalnız yaşı 33 öfke kontrol sıkıntısı var.
@greengirll benim 'kendisi çocuk, büyümemiş adamlardan çocuk yapmayın' yorumuma yazmıştı bunu. yaştan bağımsız olarak, çocuk yaptığınız adamı bir tartın, bu adam çocuk sahibi olabilecek olgunlukta bir birey mi, kendisi anasının ağzına bakan bir ana kuzusu mu diye demek istemiştim ben de.Yanlış alıntıladınız sanırım eşiniz ve yaşı ile alakalı bir yorum yazmadım, direkt size de yazmadım yorumumu başka bir üyeye yazmıştım.
Eşinizin tutumuna çok şaşırdım açıkcası o çocukların baba ilgisine sevgisinede ihtiyacı var eşim eve gelince çocuklarınalıp odada oyalamaya çalışıyorum da ne demek? Siz anneleriyseniz oda babaları tek başınıza yapmadınız yaMerhaba hanımlar;
Uzun süredir takipteyim bu kulübü hiç üye olmayı düşünmemiştim açıkçası, genelde içinde bulunduğum sıkıntıları kendim yardım almadan aşmaya çalışırım, fakat son zamanlarda umudumu kaybettiğim için size yazmak istedim.
İkitane çocuğum var aralarında 1,5yaş var oğlum çok yaramaz(2yaşında) bundan birkaç ay önce iyi bir işim güzel bir kazancım vardı. Çocuklarıma kv bakıyordu kadın 8ay dayana bildi, eşime artık bakamayacağını bunalıma girdiğini söylemiş kreş buldum ikisi için tanıdık birilerini aracı yaparak 1500tl gibi bir rakam'a anlaştık. Bu kez de kv bırakma ben bakarım, bu çocuk durmaz sen nasıl rahat ediceksin diyerek eşimi vaz geçirdi.
Velhasıl kelam işten ayrıldım evdeyim tabi maddi sıkıntılar başladı borçlar VS derken iyice bunaldık.
Çocuklarım sürekli kavga ediyorlar birbirlerine vuruyorlar, kızım yemek yemeye 9 'da başlıyor 11'de bitiriyor.oğlum sürekli eve ve kendine zarar verecek işlerle meşgul sanırsın özgür willy, lavaboya gidemiyorum baş başa bırakıp sürekli bir şeyler oluyor ve ben oradan kızım yapma, oğlum tamam diyerek çıkıyorum.
Eşim sabırlı değil, işten gelince başlıyor ben yorgunum bu evde rahat yok. Evden kaçmak geliyor içimden filan. Çocuklarını çok seviyor fakat bakmaya gelince ben yapmak zorundaymışım gibi bir hal alıyor. Tüm gün yaşadığım stres yetmezmiş gibi akşam birde çocukları alıp odaya gidiyorum onları oylamaya çalışıyorum. Durmuyorlar tabi ki de artık çok bunaldım. evet onlar benim çocuklarım tabi ki de ilgilenmek zorundayım ama neden tüm yük bende evden bir yere de gidemiyorum davetlere filan pek katılmıyorum. Çocuklar durmadığı için, yemek yemeleri de çok zor aç kalıyorlar bir yere gidince.
Sizce ne yapmalıyım profesyonel bir yardım mı almalıyım çünkü artık sinirlerim çok yıprandı , veya başka önerileriniz varmı ?
Okuyup yorum yapanlara şimdiden çok teşekkür ederim .
Sabah Kahvaltıdan sonra bir aktivite yapıyoruz yani oğlumla araba sürüyorum kızımla evcilik oynuyorum.Bir şeyleri yanlış yapıyorsunuzdur, emin olun. Bu kadar sorun yaşıyorsanız eksik olan Baba faktöründen başka şeyler de vardır.
Bir kere 2,5 yaşında bir bebeklikten yeni çıkmaya çalışan çocuk yaramaz olarak tanımlanmaz.
Günde kaç saat dışarı çıkıyor sunuz? Günlük parka, hava almaya çıkıyor musunuz? Telefon tablet televizyon kullanımları ne durumda? Sizin telefonda geçirdiğiniz süre? Çocukların gelişimini desteklemek için neler yapıyor sunuz? Arkadaşlarınız ve çocuklarınızın arkadaşları var mı? Ne kadar sosyalleşiyor sunuz?
Akşam odada oyalamak yerine ailece yapabileceğiniz aktiviteler bulun, oyunlar oynayın. Babayı da dahil etmeye çalışın, bencillikten vaz geçsin.
Yeme sorunlarının 99% u aileden kaynaklanır bunu unutmayın. Çocuğunuzun önüne koyun, 2 saatte yesin, 5 saatte yesin. Çok mu önemli? Artık kendi yemeğini kendisi yiye bilir.
Biliyorum bunlar hiç duymak istemediğiniz şeyler ama önce kendiniz bunalımdan çıkın bence. Çocuklara bu kadar negatif enerji sunmayın.
Olabilir çünkü 1 yaşında kaldı, çok uzun bir süre kalmadı ama yani genel anlamda zaten yaramaz Hareketli bir çocuk.Bana cocugun yaramazliginin altinda yatan sebep babaanneyle büyümesi gibi geldi nedense.. bu yuzden krese verin özbakım becerilerini gelistirsin gerektiğinde bazı konularda törpülensin. Siz de çalışmaya devam edin herkes icin boylesi daha iyi gibi geldi bana.
Ben anlamıyorum Eskiden 5 tane 6 tane çocuk bir evde büyüyor muş. Ama biz iki tane de zorlanıyoruz. Çünkü artık oynayacakları alanlar yok Eskiden dışarı çıkarlarmış Konu komşu bir aradaymış. Ben de kreş işini ciddi anlamda düşünmeye başladım. En azından yarım gün bir kreşe versem çocuklarda bunalmaz. Ama işte Korkum da şu Oğlum biraz agresif Yani gidip bir çocuğa vurulacak çocuk bunu belki itecek, yani Bi zarar gelmesinden korkuyorum çünkü oğlum kavga ediyor ve paylaşmak istemiyor.hiç bir şeyi.Benim çocuklarımın arasında da 14 ay var. Ancak biz çözümü anne ve babamı yanımıza alarak bulduk. Doğduklarından beri yanımızdalar. 3,5 ve 4,5 yaşında anaokuluna verdim. Daha önce vermediğime çok pişman oldum. Çünkü okul çocukları o kadar güzel değiştiriyor ki, bence kreşe vermeniz şart. Enerjileri deli gibi onların. Eşiniz de yardımcı olmuyor başka seçeceğiniz yok bence. Hem onlar da evde bunalıyor emim olun. O aşırılıkları hep sıkıntıdan. Okulun verdiği eğitimi anne evde asla veremiyor. O yollardan ben de geçtim. Allah yardımcınız olsun.
Okulda meleğe dönüyorlar merak etmeyin. Ben aşırı endişeli ve panik bir anneydim. Buna rağmen kreş diyorum size. Okuldaki halleriyle evdeki halleri İnanın bambaşka. Zaten değişimi 2-3 gün içinde göreceksiniz.Ben anlamıyorum Eskiden 5 tane 6 tane çocuk bir evde büyüyor muş. Ama biz iki tane de zorlanıyoruz. Çünkü artık oynayacakları alanlar yok Eskiden dışarı çıkarlarmış Konu komşu bir aradaymış. Ben de kreş işini ciddi anlamda düşünmeye başladım. En azından yarım gün bir kreşe versem çocuklarda bunalmaz. Ama işte Korkum da şu Oğlum biraz agresif Yani gidip bir çocuğa vurulacak çocuk bunu belki itecek, yani Bi zarar gelmesinden korkuyorum çünkü oğlum kavga ediyor ve paylaşmak istemiyor.hiç bir şeyi.
Şu an Ağır 2 yaş sendromu geçiriyor.
İnşallah araştırıcam biran önce kıreş olayını.Okulda meleğe dönüyorlar merak etmeyin. Ben aşırı endişeli ve panik bir anneydim. Buna rağmen kreş diyorum size. Okuldaki halleriyle evdeki halleri İnanın bambaşka. Zaten değişimi 2-3 gün içinde göreceksiniz.
Kv bunlari diyosa gelsin baksin bi zahmet yok bakmiyosa isine baksinKreşte dayak yermiş durmazmış, kimse onların yemeleri ile uğraşamazmış.
Eşimde caz geçti tabi tutturdu çok işten diye.
2 yaşında 3 ler mi Kv bunlari diyosa gelsin baksin bi zahmet yok bakmiyosa isine baksinonu ilgilendiren bi konu degil zira.senin cocugun sen bilirsin nasil yapacagini.yolla krese.baktin esin yanasmiyo o zaman kavga cikar her gun yorgunum de yardim edeceksin bana de. yemek yapma cocuklara yetecek kadar yapa bildim de.utusunu yapma yetistiremiyorum de.ben de bu sebeplerden dolayi 2 yaslarinda ucuzlerimi yolladim krese cok da memnunum
İlk 4 ay kendim baktim zor da olsa bakici bulamiyoduk cunku.burasi kucuk yer oldugundan kimse kimsenin evinde calismak istemiyor.neyse 4 ay sonra icime sinen birini buldum birlikte baktik sonra 1 yas 10 aylik olduklarinda ablamiz tasindi o yuzden isden ayrildi.kaldim bi basina yine.yine kimseleri bulamadik calisacak.4 ay yine kendim baktim mecbur.en son artik depresyona falan girdim cok yoruluyodum gercekten.esim de ayni senin esinin kafasinda biri ama bakti habire evde disari falan cikmasina izin vermiyorum aksam olunca cocuklari ona yikip yemek temizlik falan yapiyorum gitti zar zor bi kres buldu her yer doluydu cunku.o gun bu gundur rahatim:))darisi basina:)2 yaşında 3 ler mi maşallah nasıl büyüttünüz tek başınıza?
Haklısınız ben kararlı olup göndermeliydim hem bakmadı, hemde kreşe göndermedi sonuç ben işimden oldum.
Aynı bize benzettim bende izinliyim sağolsun sizin de bahsettiğiniz konularda yardım eder ama aynen çokta içten değil kavga çıkmasın diye ama haklıyız tek başımıza mı yaptık bu çocuklarıTabi ki beklentiniz doğru. Sonuçta o çocukları tek başınıza yapmadınız. Mesela ben de şu an izindeyim esim çalışıyor. Işten geldikten sonra oglumuzla (19 aylik) en az 1 saat oynar ilgilenir. Sabah kahvaltısını ben hazirlarim esim yaptırır. Esim evdeyken yemeğini o yedirir. Ve dogdugundan beri esim uyutur. Ikimizde evdeysek kim musaitse altını o temizler ve banyosunu birlikte yaptiririz.
Ha bunları zevkle bayila bayila mi yapıyor dersen hayır ama sonucta babası ve ilgilenmek zorunda ilgilenmeme gibi bir seçenek olamaz. Aksi halde tepkimi koyacağını bilir.
İşin baya zormuş ama burada da öyle öyle evinde gelip düzenli çalışan birini bulamazsın.İlk 4 ay kendim baktim zor da olsa bakici bulamiyoduk cunku.burasi kucuk yer oldugundan kimse kimsenin evinde calismak istemiyor.neyse 4 ay sonra icime sinen birini buldum birlikte baktik sonra 1 yas 10 aylik olduklarinda ablamiz tasindi o yuzden isden ayrildi.kaldim bi basina yine.yine kimseleri bulamadik calisacak.4 ay yine kendim baktim mecbur.en son artik depresyona falan girdim cok yoruluyodum gercekten.esim de ayni senin esinin kafasinda biri ama bakti habire evde disari falan cikmasina izin vermiyorum aksam olunca cocuklari ona yikip yemek temizlik falan yapiyorum gitti zar zor bi kres buldu her yer doluydu cunku.o gun bu gundur rahatim:))darisi basina:)
çalışırken Benim eşim de yardımcı oluyordu. Sanırım evdeyiz ya hani yorulmuyorlar gibi düşünüyorlar.Aynı bize benzettim bende izinliyim sağolsun sizin de bahsettiğiniz konularda yardım eder ama aynen çokta içten değil kavga çıkmasın diye ama haklıyız tek başımıza mı yaptık bu çocukları
Biliyorum nefes almak kendi başına bişiler yapmak çok önemli bazen akşam çok kudurdukları zaman babalarına bırakıp yarım saat odaya geçiyorum çünkü sabrımı zorluyorlar.Onlarda haklı tüm gün evde sıkılıyorlar o yüzden kreş candırçalışırken Benim eşim de yardımcı oluyordu. Sanırım evdeyiz ya hani yorulmuyorlar gibi düşünüyorlar.
Çocuk bakımı gerçekten çok zor kızamıyorsun, hep sabırlı olmak zorundasın.
Bunun için arada nefes alman gerekiyor ki motive olabilirsin,ama gel de anlat.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?