- 29 Nisan 2013
- 16.167
- 30.999
- 798
Ben boyle biriyle evli idim. Doktoraya baslayinca birakmam icin elinden gelen tum zorluklari cikardi. Evin tum sorumluluklarini uzerime yikti. O sadece ise gidip geldi. Vize ve final zamanlari sinavlarim kotu gecsin diye kavgalar cikardi. Yetmedi hamile kalirsam birakirim doktorayi zannederek cocuk istemeyen adam cocuk da cocuk dedi. Hem babamin yaninda iste calistim gunduzleri, hem deneyler icin okula gittim, ogluma annem bakti. Aksamlari temizlik yemek utu yaptim. Geceleri ders calistim. Tum engellemelerine ragmen yilmadim. Doktora bitti ve o ertesi sene gitti. Iyi ki de gitti. Ve ben simdi meslegimi yapiyorum. Sirtimdaki yukten kurtuldum. O gitmeseydi belki ben hala onu tasiyacaktim. Oglum ve ben suan cok mutluyuz huzurluyuz. Ne onunla ne de annesiyle ugrasiyorum. Ne de kapris cekiyorum. Baska bir sehirde kadro buldum. O gormesi gereken zamanlarda gelip goruyor oglunu. Diyecegim o ki boyle bir adama degmez. Destek olacaklari yerde bir de sirtinda ayri bir yukleri var. Ben o yuku tasimaktan yorulmustum ama o zamanlar care bulamiyordum. Iyi ki gitti. Cok da gec kalmisim aslinda. Bos yere 12 sene kendimi onun icin heba etmisim. Degmezmis.