Çok ağrıma gitti

Yazınızı ağlayarak okudum. İç Anadolu'nun bir şehrinde yaşıyorum. Vatan sevgisi ile büyüdüm. Okudum araştırdım gezdim gördüm, üzerinde yaşadığım topraklara ağaçlara hayvanlara daha da sevdalandım. Her bir ağaç bir vatan demekti benim için.. yangınların başladığı ilk günden itibaren elimden telefon düşmüyor. 20 dklık tenefüste bile didik didik ediyorum sosyal medya sitelerini nerede ne olup bitiyor diye. Gönlüm yanan yerler ile beraber yanıp tutuşuyor uçup gidemiyorum ki yaralarına merhem olayım hayalimdi emekli olacağım oğlum da kızım da subay olacak çeşitli yerlerde görev yapacak, bizde eşimle Muğla nın küçük bir köyüne yerleşip izin günlerinde evlatlarımızı görüp onlarla beraber tatil yapacağız. Bazı eller çıktı insanların yaşamlarını geçim kaynaklarını ciğerlerini geleceklerini hayallerini yaktı. Ülkem bu haldeyken hayatıma devam etsem de bunu asla paylaşmıyorum. Paylaştığım zaten öğrencimle gülüşmeli bir iki foto yada video idi onları da yapmıyorum yapamıyorum. Birileri kan ağlarken ben güldüğüm anları paylaşamam. Komşu cenaze eviyken evinde televizyon izlemeyen anne babaların çocuklarıyız biz.. bu günler de geçecek bu yaralar da el birliği ile sarılacak. İnşallah tez zamanda
 
Biz de yazlığa geçtik bunlar oldu. Dönsek döneniyoruz, ama ailemizin bir kısmı da dönün yollar kapanırsa diyor. Kapanırsa fena evet ama burda memleketlimize destek oluyoruz. Karışık durumlardayız. Ben de tatile gelene kızamıyorum. İptal almayan oteller oldu, çocuklular zaten çocuklarının hevesini kırıp senede bit hafta gittikleri tatili nasıl iptal etsin. Ama eğlenebilmeleri benim de ağrıma gidiyor bunları bildiğim halde. Ben dağlara ağaçlara gökyüzündeki dumanlara bakınca ağlıyorum
 
marmarise evlendiğimden beri her sene düzenli giderim (kocam tam bir Marmaris aşığı).Bu sene maddi durumlar el vermedi gidemedik. Gittiğimiz o köylerin,sevdiğimiz o yerlerin yanması ve günlerce de söndürülemiyor oluşu çok acı.Ben artık üzüntüden videolara falan bakamıyorum.
Normal hayatımıza devam ediyoruz, tabii ki bu konu dışında paylaşım da yapamıyorum çünkü aklım hep bu felakette. Allah milletimizin yardımcısı olsun.
 
Ben ispartadayim. Burada da 2 yangın çıktı. Ağlamaktan uykusuzluktan hal oldum. Sizi çok iyi anlıyorum. Ben sadece keyfi paylasim yapanları değil hiç paylaşım yapmayan büyük sayfalari da takipten çıktım. Çok ciddi bir şey yaşadığımız. Mahvolduk ciğerlerimiz yanıyor. Duyarsizliga kayıtsız kalamıyorum.
 
Milletin gücu zaten onlara yetiyor yahu bastakilere saldirmak gerek siradan vatandas ne yapabilirki onlar belki Türk bile degildir .

Millet birbirine giriyor ülkeyi yoneten çay dagitiyor.

Millete tazikli şu atese çay nasıl bir ülke oldu ben anlamiyorum her gün yeni bir felaket haberi
 
Sadece yangın ile sınırlı degil maalesef. Giderek duyarsız hale geldik, cunku her gün yas tutacak kadar yaralayıcı bir şeyler yaşanıyor.
acı eşiğimiz yukseldi.
ve bu duyarsızlığı kanıksamış durumdayız, yazarken bile kaç kere onları da anlıyorum, tamam ama şöyle böyle diye başkalarına bahane buluyoruz.
bu kadar anlayışlı olmak zorunda da değiliz bence. :)
 
Bence o kadar haklısınız ki eskiden tanımadıgımiz bi konsu bile vefat etse sirf ayıp olmasin diye gunlerce televizyon yada muzik acmazdik bu ondan daha acı bir durum ben yangin bolgesine yakın degilim amaibsanlarin eglendikeri durumları gordukce oturup aglamak istedim mesela gecen bi tanidik antalyaya tatile gidecegini soylefj arkadasida oralarda yangin var mi diye baktiniz mi diye sordu yok dedi

Yani nasıl bi vicdan anlamiyorum insanlarin icleti yanarken oralara tatil icin gitmek
Kimse eglenmesin denilmiyor ama bu haldeyken nasil egleniyorlarda ustune bide bunları paylasabiliyorlar beninde aklım mantigkm almiyor
 
Göstermediklerinde yapmadıklarını düşüneceğiz sanıyorlar sanırım.
Tatil fotosu atmazsa ‘ aaa tatile gitmemişler’ doğum günü fotosu atmazsa ‘ aaa doğum gününü kutlamamışlar’ vs vs. Bir çeşit ispat çabası olsa gerek. Oysaki bana ne tatile mi gittin kutlama mı yaptın... İnstagramı takip ediyorum ama tanıdıklarımın hikayelerini açmıyorum çoğu zaman, kesin sinirimi bozacak bir şey vardır bakıp da uyuz olmayayım insanlara diyorum Paylaşım elbette yapılır ama paylaşmadan duramama hastalığı çok fena.
 
Benim memleketim Antalya. ah nsl içim gidiyor. Bizim köyde yangın çıkmadı çok şükür ama geceleri nöbet tutuyor köyün gençleri hainlere karşı. her yeri aynı anda yaktılar. İnsanların seraları, geçim kynakları, ormandaki canlılar öldü, bitti. Bir takım kişiler (sosyal medyada bazı gruplar) doğa insandan intikam alıyor diyo. bu nsl bi bakış açısı, düpe düz sabotaj var. velhasıl gün onlara da gelir. canları yanar inş. Hiç bu kadar beddua etmemiştim ama bu son olaylar gözüm hiç bir şey görmüyor.
 
İnsanlara değil de hep en tepeye öfkeyi yöneltmeliyiz bence. Zaten senede bir gün tatile gidiyor, eğlenecek, yiyecek. Elden gelen bir şey yok. Hepimiz hayatımıza devam ediyoruz. Gösterme işi evet, rahatsızlık verici ama şu süreçte ağırımıza gidecek şeyler sıralamasında pek de kayda değer değil gibi.
 
Çok geçmiş olsun Lyanna Mormont, 1 haftadır aralıksız süren yangınlar var, yangın bölgesinde olan birebir mücadele edip o korkuyu yaşayanları anlamak lazım, yangın bize henüz uzak ama diken üstünde oturmuyor da değiliz, her gün video seyredip ağlamaktan o kadar kötü bir haldeyim ki, ben böyleysem yangını elleriyle söndürmeye çalışan halk kim bilir ne haldedir

Elbette ki hayat bir yandan da devam ediyor, kimseye hayatına devam edemezsin diyemeyiz lakin çok eskileri düşününce sanki artık eski duyarlılığımız ve anlayışımız kalmadı, sosyal medya hesaplarında tatil, günlük yaşam paylaşımları yapanlar değil de 1 haftadır ne gecesini ne gündüzünü bilen, uyumayan, yorgunluktan harap olsa da yanan yerleri söndürmek için koşturan itfaiyecisinden vatandaşına yangınla ilgili bilgi paylaşımı yapanlara duyarsızca yorum atanlar insanın daha çok ağrına gidiyor, etrafı ateş çemberiyle çevrilmiş yangınzedelerin psikolojilerinin alt üst olduğunu anlamak çok zor olmamalı.
 
Ağrımıza giden o kadar çok durum varki hangisine nasıl kızsak nerden başlasak hiç bilmiyorum ülkenin yarısı yanmış durumda bi çare hala bulummuş durumda değil siyasetçiler koltuk sevdasında ekranlarda... Onca insanın ekmeği aşı gitti komik rakamlarla yardım destekleri söyleniyor... Daha çok şey var konuşulcak ama sadece derin bi iç çekiyoruz
 
Kaç arkadaşımın hikayesini sessize aldım bu süreçte sayamadım.
Mesela şu an balayında bi tanıdığım var onun tatil storylerini bir nebze daha makul görüyorum, yeni ve heyecanlı bir durumun içerisinde paylaşım yapması normal geliyor. Ama hiçbir şey olmamış gibi alışverişini, kahvesini, giydiğini paylaşanlara tahammül edemiyorum. Kimseye dıştan bir şey dediğimiz yok, içimizden hakettikleri kelimeleri yapıştırıyoruz.
 
 
O kadar haklısın ki duyarsız insanlar cok. Hepimizin içi yandı ben bursadan yazıyorm. Sonuçta turkiuenin dört bir yanı bizim evimiz. Insan üzülüyor allah yardımcımız olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…