- 30 Ağustos 2008
- 1.450
- 1.254
- 658
- Konu Sahibi MinervaMcGonagall
-
- #61
Evlat bu nolursa olsun anne babalar eevlatlarının kusurlarını ortebilmeli.ters konusmaksa annem beni evlatliktan silsin madem,nice bağırdım çağırdım neler neler yaptim cok cekti benden de ailem zamaninda.ama yinede kizim dedginde kardes dediginde akan sular durur bizimkilerde. Boyle de olmali.ters konusuyosun die evlat kardes sevilmez mi ayol
insan gerçekten ölmek istiyor bazen. "hayatın neresinden dönülse kardır". ama o da olmuyor işte. umursamıyor gibi yapıyorsun ama tek bi olayda hepsi su yüzüne çıkıyor.
çok sordum ben o soruyu, bi cevap bulamadım. ama değmemiştir galiba. hiçbir şey hiçbir şeye değmez gibi geliyor şu an bana.
bi süre sonra bakıyorsun ki tek bi olayda bin yıl önce senin bile unuttuğun yanlışlar yüzüne vuruluyor, o zaman bırakıyorsun işte. ben bıraktım. aman doğru yapayım gibi bi derdim yok artık. niye olsun? değdi mi?
Psikolojik destek almalısınız bence.
Sizin kendinizle de sorunlarınız var gibi.
Zira annenizin sizi sevemdiğini düşünmeniz teyzenizin herşeyi bozduğuna inanmanız bu hayatta bir tek kardeşim vardı onu da kaybettim demeniz vs. siz bayağı bayağı sendrom yaşıyorsunuz.
Bir anne evladını neden sevmesin?
Bir teyze yeğenini neden kötülesin?
Bir kardeş neden ablasından nefret etsin?
Bir kız neden bu denli yanlız hissedecek kadar kendini herkesten dışlamış veya nasıl yanlız kalmış?
SİZİN HİÇMİ SUÇUNUZ KABAHATİNİZ YOK?
Olaylara biraz da dışarıdan kendinize doğru bakıp değerlendirin bence.
Herzaman derim samimiyet tez ayrilik getirir diye.Anne kardeste olsa herkesin evi yolu ayri olsun.mic mic iliskiler boyle sonuclaniyor.kardesiniz uzak ilde okusun sizi nasil özler deger verir sasirirsiniz.annenizde oyle çalışma hayatinizda evden uzak bir ilde işe girin ozleyin ve ozlenin bak nasil kiymete biniyorsunuz.
Evin en sevilmeyeni bendim tecrube konusuyor emin ol csnim
Tartışma esnasında kırıcı konuştuğum için kırılıyormuş onlar hep birikmiş. Annemse hiçbir zaman sevmedi beni.
Ablam için canımı veririm. Kızımdan sonra en kıymetlim odur. Ama bazen annemle yalnız kalınca dedikodusunu yaparım ben yokken de ikisi benim dedikodumu yapar yakalarim bazen. Salaklar gerizekalılar beyinsizler havada uçuşur neler sayarım arkasından ama çok seviyorum ablamı. Duydukların neler bilmiyorum ama oda benim gibidir belki. Seviyordur yinede seni
Annem beni hiç sevmedi diyorsunuz. Acaba kardeşinizde onun dolduruşuyla size karşı böyle hissetmeye başlamış olabilir mi? Eğer öyleyse şehir dışına çıktığında annenizden de uzakta olacak. Düşünceleri değişecektir. Zaten orada ailesinden kimsenin olmayacağı için düşünceleri illaki değiştirecektir. zamana bırakın ama Biyndanda hayatınızda olan güzel şeyleri düşünün. Aslında herkesin yalnız olduğunu biyerden sonra kimseden fayda olmadığını kimsenin sevgisine muhtaç olmadığınızı kendi kendinize yetebileceğinizi düşünün. Aile yalnızca biyolojik değildir. Arkadaşlar kendi seçtiğiniz ailenizdir bazen.
Niye öleceksin inadına yaşayıp o lafları tek tek yedireceğin günü görmelisin ben olsam hırslanırdım
O kadar uzuldum ki inanin.nasil bir caresizlik hissettiginizi aynen hissettim.insan sevgilisinden esinden arkadasindan dolayi hayal kirikligina ugrar,bir caresi vardir ,siler atarsin.ama insanin ailesi boyle hissettirirse ne kadar zordur tahmin ediyorum.aslinda ilk bakista kardes kavgasi olur oyle falan diyorsun ama size boyle hissettirdilerse vardir birsey.aslinda insan inanamiyor annenin seni sevmemesi imkansizdir heralde nasil boyle hissettiriyor sana cok uzucu
Kmsem yok demeyin Allah var.
Benimde etrafimda akrabam dicem kimsem kalmadi
Kuzenimi sacma sapan tavirlari yuzunden sildim
Anneanne ve teyzemide ayrimcilik yaptiklari icin sildim.
Babamla aram hic olmadi.
Esimin ailesiyle gorusmuyorum
Hepsi secilmisde bana yollanmis sanki
Öyle bir sınav
Bi annecim var.
Yapcak pek bisey yok
Bu insanlari ve tavirlarini degistiremeyiz
Ya yaw he he dicez pasa pasa alttan alicaz
Yada yol vericez.
Ben kimseye agam pasam demedim dememde cok sukur.
Kimseyide yarin lazim olur ya dursun diye alttan almam
Ölümden gayrisini care var.
Bi yuva kurarsini aileniz olur sımsıkı sarilirsiniz.
İntihar etmeyi düşünecek kadar ne yaşadınız merak ettim.
bende tartisma sirasinda agzina geleni soyleyen insanlari hic sevmedim,bu annemde olsa babamda olsa ayni sey.
ben cop tenekesi miyim milletin duygu yogunlugunu tasimak zorunda miyim?
bilmiyorum nasil ve neler soylediginizi ancak siz bilirsiniz ama kizginlik ani fevri olmayin kimseye karsi.
insanlar bunu biriktirir biriktirir sonra bomba gibi suratinizda patlatir,aynen kardesinizin yaptigi gibi.
icinizi rahatlatmak isterdim ama bende sinir ani agzina geleni soyleyenlerden cok cektim ve icim asla sogumuyor onlara karsi.
soyledikleirni o kadar yasadım ki annemin bana olan dusmanlığı zaman zaman birilerini etki altına almıstır ve çok kotu gunler gecirmişimdirBu akşam hayatta güveneceğim tek bir insan bile olmadığı gerçeğiyle yüzleştim... Ailem bana sırt çevirse bile hep yanımda olacağını sandığım kardeşim meğer beni silmiş çoktan. Basit bir tartışma sonrası eteğindeki tüm taşları döktü. Üniversite için şehir dışına gidecek; en sevindiği yönü benden uzakta olacak olmasıymış. Nefret ediyormuş benden. Bunları yüzüme öyle soğukkanlı söyledi ki eminim öfkeden değil. Annem tartışmamızı dinledi başka odadan, sonra bir araya geldiler kardeşim anlattı annem onayladı. Duyduğumun farkında değildiler. Allahım nasıl sözler onlar, keşke duymasaydım...
Neden bugüne kadar sakladın böyle hissettiğini dedim, sen bana intihar edeceğimde aklıma sen geliyorsun demişken nasıl söyleyebilirdim dedi. İnanamıyorum ya. Ve hayatta en sevdiğim insanlardan biri olan teyzem bozmuş aramızı. Bir gecede bir sürü sevdiğimi kaybetmiş gibiyim. Şu evden çıksam kapısını çalabileceğim tek bir insan yok. İliklerime kadar ölmek istiyorum. Annem ve kardeşim hala benim kötülüğümü konuşuyorlar, ben böyle hissetmelerine sebep olacak kadar kötü bir insansam gerçekten öleyim zaten ya.
Bu gece bitmez. Nolur bana yardım edin. Çok zoruma gidiyor.
bazen oyle olmayabilio arkadaşlar bana annem cok kucukten beri takıktır hala takıktırSize gore oyleeir ama ona gore oyle deildir.bide biliyosun kadinlar unutmaz asla
Bence bi uzmanla görüşün zira hiç kimse sizin ruhsal gelgitlerinizi çekmek zorunda değil ana-baba-kardeş olsalar bile.. Zaten gördüğünüz gibi çekemiyorlarmış umarım kardeşiniz bi an evel huzura erer.
MinervaMcGonagall
Daha önceki konularınızı bilmiyorum, gidiyor musunuz da bilmiyorum ama terapi sizin için çok iyi olur. Öncelikle satır aralarında şu dikkatimi çekti. Birden parlayan, sinirlenince kötü şeyler söyleyebilen ama çabuk sakinleşen bir yapınız var. Öncelikle ben de böyle olduğum için rahatlıkla söyleyebilirim ki bu bir yapı değil, bu normal değil ve kimse de bunu çekmek zorunda değil. Buna öz annemiz ve kardeşimiz de dahil. İlerde bu duruma eşiniz de katılacak ve kendi annenizin çekmediğini eşiniz hiç çekmeyecek. Ve zincirin son halkası çocuk. İşte benim için kırılma noktası bu oldu. Çocuk düşündüğümden artık sinirli, sinirlenince ne söylediğini bilmeyen canınfistigi olmamam gerektiğini farkedip tedavi oldum.
Hayatınızda yolunda gitmeyen şeyler var. Sevilmediğinizi düşünüyorsunuz ve belki de cidden öyle. İntihar falan kelimeleri okudum arada. Yani sizin çok ciddi biçimde terapiye ihtiyacınız var. Şu an çalışıyor musunuz bilmiyorum. Bir işe girip sessiz sedasız bir psikologa gitmenizi öneririm. Ailenize bunu asla söylemeyin ama. Bunu size karşı koz olarak kullanmasınlar. Öyle insanlar mı bilmiyorum ama kavga anında sen zaten delisin falan derlerse terapi de boşa çıkmış olur.
Önce kendiniz için, sonra sevdikleriniz için(bu aileniz olmak zorunda değil) en önemlisi gelecekteki çocuklarınız için terapi. Emin olun düzeliyor.
ben lisedeyken abim üniye baslayacaktı baska sehirde ve biz okadar köyü anlasıyordukki evde adeta savas vardı birkere kapıyı vurup gitmişti benle kavgasından sonra . yaptıkları asırıydı annmelerde dogal olarak beni savunuyordu. üniye gidecegi zman vedalasmadım ama bilerek degil dısarda isim vardı iptal etmedim o aradı insan abisini yolcu etmeye gelmezmi dedi sasırmıstım bozulduguna çünkü aramızda planımı bozup vedalasacak kadar bir samimiyet sevgi yoktu ama kardes candır uzaktayken kıymetimizi anladık
soyledikleirni o kadar yasadım ki annemin bana olan dusmanlığı zaman zaman birilerini etki altına almıstır ve çok kotu gunler gecirmişimdir
sana vereceğim tek tavsiye
sen kendine bak kimse için değil kendin için yasa kendi istediğin seyleri yap
kimse onceliğin olmasın yoksa canın daha cook acıcak
bazen oyle olmayabilio arkadaşlar bana annem cok kucukten beri takıktır hala takıktır
4-5 yaslarımı bile hatırlarım o zaman bile o yasta da bi hatam olmus olamaz
her zaman sebep aramayın
Ben ailem dışında kimseyle böyle değilim bunu herkes de söyler. Eskiden özel hayatımda da biraz fevriydim ama o yönümü törpüledim. Aile hayatımda ise tahammülümü yitirmeme o kadar çok şey sebep oldu ki. Kimse bana olan davranışını düzeltmeye çalışmazken benim de bunun için çaba göstermeye hevesim olmuyor açıkçası. Bakalım, kendim için yapacağım ama bunu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?