Sordum öğretmenler odasında. Hepsi beni destekliyor. En büyük destek ise eşim. Her yerde savunurum seni diyor. Ama bazı arkadaşlar insanlarin düşüncelerini önemseme demiş ama burda açılan bir arkadas var. Çok üzülerek söyluyorum hakkında her türlü yakıştırmayi yaptilar. Üzülmem hiç. Neden bu kadar çok abarttım bilmiyorum bu meseleyi derseniz gerçekten bilmiyorum. Babamın çok etkisi var elbette bunda. Dini boyutunu geçtim artık. Çünkü şu halimle dini olarak bir Sey kazanmiyorum zaten
Hayatını başkalarına göre, başkası ne düşünecek diye yaşaman en büyük hata ve kendine yaptığın en büyük haksızlık aslında. Okulunu değiştirsen tayin isteyip, yeni başlangıçlarla beraber hayatına da istediğin gibi devam etsen daha mı az yadırgayan olur acaba??
Benim kızımın kreş öğretmeni de geçen sene kapalıydı. Hep türbanlı gördüm onu. Bu sene açıldı, hatta kullandığı sosyal sitelerdeki tüm tesettürlü fotolarını kaldırıp yeni tarzıyla dolu fotolar koydu. Gözüm hemen alıştı benim.
Evet ilk baktığında yadırgıyosun. Ben de açığım bu arada. Ama asla yüzüne vurmadım. Hatta iltifat ettim kendini kötü hisssebileceğini düşünüp. Bi göz alışkanlığı oluyor elbet ama öğretmenimiz bizi bu yeni haline hemencecik kendi alıştırdı anlayacağın.
Biraz kararlı ol. Ve azcık sabır.. Şimdi kapalı halini hatırlamıyorum inan bana
Bu nasıl anne babalık sinir oldum,ve size gelince ne istiyorsanız onu yaşayın etrafınızdakılerden çekınmeyın mutsuz olan sizsiniz ve siz mutsuzken etrafın aa acılmıs bak goruyormusun demesını nıye umursuyorsunuz umursamayın bu seneler bır daha gerı gelmeyecek ıstemedıgınız bır seyı her gun her gun yapıp kendınıze ezıyet etmeyın mılletın ne dedıgıde umruunuzda olmasın eşinizde mis gibi destekliyormuş daha ne ?Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.
Bence açılmalısın cunku ruhsal durumun çok kötü.zorla kapanmak olur mu?Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.
Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.
Allah hakkında hayırlısını ve en güzelini nasip etsin inşallah. Bundan sonra hayatında kendi içinin istediği gibi yaşayacağın fikri de ısıtsın içini. Lütfen canım başkalarının ne dediğini önemseme. Çok pişman oluyosun ilerde.. Ve telafi şansı yok giden zamanınGideceğim inşallah başka okula hayali bile güzel. Şimdiden içim ısınıyor
insanın içinden gelmesi lazım bu gibi durumların.zorla birşey olmaz.Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?