1,5 yıllık evliyim. Çocuğum yok. Eşimin ilk evliliğinden çocuğu var,annesinde. Tanınmak istemediğimden üyelik yeni ve fazla da detaylı bilgi vermeden sorunumu anlatmaya çalışacam. 3 gün önce eşimle çok şiddetli kavga ettik. Ben boşanma kelimesini ağzıma almasam da adam kararlı boşanmak istiyor. Anlaşmalı dilekçeyi hazırladı, bitirelim dedi. Zaten heyheyli bir tiptir, kızdığı zaman gözü pek bişey görmez. Sevgililik döneminde de 100 kere ayrılmaya kesin karar vermişliği vardır. Sonra döndü tabi. Bunu söylediğimde bu 101. olsun, son olsun artık diyor. Kavgalarımız daha önce de oldu,ama bu seferki mevzu para. Son ayda biraz masraflarımız olmuştu, ama yine maddi durumumuz iyi. Benim maaşımın ve kredi kartımın kontrolü kendisinde ve ben evlendiğimden beri cebimde çok az para var. Ve öyle az bir maaşı olan bir insan değilim. Onun da nereye harcadığını,ne ödediğini biliyorum ama krediler,eşya vs var..Konu biraz pintilik. Bu konuda isyan ettim, paramız varken daha rahat harcama yapabilme hakkımın olduğunu söyledim. Çünkü ona göre zaten rahat harcama yapıyoruz, ama bana göre öyle değil. Bana memnun değilsen s...g..dersin dedi. Hiçbir şeyim eksik değilmiş, ne istesem alıyormuş filan. Ama aynı adam ben mağazaların önünden geçerken kazara bişey beğenirim de isterim diye dertlenen, marketten beni çarçabuk çıkartan, kılık-kıyafetim ve çantam çok olduğu için(bekarlıktan kalma onlar da ve eskidiler) bir yenisine müsade etmeyen biri. Ben ise küçük şeylerden mutlu olurum o anlık, huyumdur. O paranın çarçur edilmemesi gerektiğini, fazlasının biriktirilip yatırım vs yapılmasını sürekli düşündüğü için böyle davranıyor. Ama fazla paranın sınırları ikimizin görüşüne göre farklı sanırım.Ve ben çocuk istiyorum, o sanırım istemiyor.İstiyor gibiydi yanaşmıyor.Bugün boşanma dilekçesini götürecektik,ben vazgeçirdim.Ama hala konuşmuyoruz. Ne diyorsunuz? Yaşım çocuk için geçiyor ama bu adamla da ne yaparım diye düşünüyorum..