Çok düşündüm, 4.5 yıllık sevgilimden bugün ayrılacağım

Canım ben 27 o 28 yaşındaydı ve 5 sene olacak birlikteyiz. İleride anlarsın sen de. Zaten ayrıldık artık
Zaman geçmiş konunun üzerinden, ne durumdasınız bilmiyorum ama hayırlısı olsun.
Valla neyse ne artık ben ayrıldım zaten
Taraflar birbirlerini anlamayıp tek taraflı diretirse olmuyor, hele böyle susup ders vermeye çalışmalar, tripler, hiç katlanılacak şeyler değil. Şartlar ne olursa olsun, erkek daha ince düşünebilmeli. Ben de benzer sorunu yaşamıştım yıllar önce, 10 yıl oyaladı beni, her yıl gelecek yıl sözü vererek. Halbuki başında söylemiştim, ben uzatmaları sevmem, netlik severim, olmuyorsa kısmet değil derim. Beni o kadar yok saydı ki, kendi ailesinin keyfi oluncaya kadar hiç umursamadı neler yaşadığımı. Benim yıllar içinde olmaz artık, çok yıprandım, beni hiç umursamadın deyişimi bile yok saydı. Ailesini aldı, geldi. Çıkmadım bile yanlarına, evde değildim zaten. Bu kez o baskı yapmaya başladı, bunca zaman olmuş, herkes biliyormuş vs diye. Beni bekletirken hiç zamanı ve başkalarının yorumlarını dert etmedi halbuki. Benim ailem de onun ailesi de istedi ama ben olmaz demiştim zaten, ister hemen anlayın, ister zamanla anlayın, beni yok sayan biriyle istemiyorum dedim. Halbuki beni biraz düşünseydi, zamanında verdiği sözünü yerine getiremediği için gerçekten acı duysaydı, "söz verdim madem şartları zorlarım, ailemin her isteği de olmayıversin, sıkıntı yaşarız ama bir arada oluruz, seni askıda bırakmamış olurum" deseydi, bana sıkıntı yaşatacağına kendisi de sıkıntı çekmeyi göze alsaydı, benim yaşadığım sıkıntıyı her şeyden önemli saysaydı, hatta "ben sözümü tutamıyorum, ailem ne derse onu yapmak zorundayım, seni de boşuna belirsizlikte tutmayayım" deseydi, o şekilde biterdi ama en azından beni düşündü, yok saymadı derdim, değer verirdim. Yıllar sonra şimdi, onun için harcadığım geçen zamana acıyorum, zerre kadar değeri yok gözümde. Ailenin emrindeysen en başta da öyle davran, yok onlardan habersiz söz verdiysen ölüm pahasına da olsa sözünü tut. "Ben şimdi böyle yapayım da nasıl olsa sevince o da aileme uyar, onların keyfini bekler yıllarca mecburen, hem yıllarca sürünce herkes duyunca namus meselesi de olur, mecbur kalır" dediği için veya sonuçta bu noktaya geldiği için istemedim. Hiç pişman değilim, geç kaldığıma, hayata küsüp başkalarına şans vermediğime pişmanım. Her erkek aynı çiğlikte değil. Size değer vermediğini anladığınız anda yakın gemileri. Kaç yıl geçtiğinin, kimin ne dediğinin hiç önemi yok. Size değer verseydi zaten kendisi bunları dert ederdi. Sağlık, huzur, mutluluk diliyorum.
 
Olayın bence evlenme isteğinle veya darlamanla ilgisi yok....İsteyen adam darlasan da kaçmaz darlamasan da....Ama Adam evlenmek istemiyor şu anda senle, hemen kaçmış zaten bahaneye bakıyormuş....Ailenle anlaşamayacagız falan diye direkt söylemiş...Bence seni evlenebileceği biri olarak baştan beri görmemiş ama köşeye sıkışınca 4.5 yıldan sonra mecburen gelip tanışmış...Boşver salla ya daha fazla zaman kaybetme
 
Merhabalar hanımlar, günlerdir hatta haftalardır mutsuzum. Değersizlik, kızgınlık her duyguyu yaşıyorum. Dün annemle konuşurken daha da üzüldüm olanlara.
Bundan 1 ay önce erkek arkadaşım bize tanışmaya geldi. Annem ve babamla tanıştı, yemekler yenildi, muhabbet edildi. Her şey yolundaydı bizimkiler sevdi. Bu arada 4,5 saat uzaklıkta yaşıyor başka bir şehirde yani. Neyse gitti memleketine babam bir süre sonra anneme sormuş ne zaman istemeye gelecekler diye. İstemeden önce de annesi ve babası gelsin tanışalım dediler. Bu normal elbette ama anne ve babası ayrı yaşıyor ve bir araya gelmiyorlar bile. Zaten babası çocuklarının ne istemesine ne düğününe gidiyor yani tuhaf bir ailesi var. Ben bunları az biraz anlatınca annem pek istemedi sevmedim ailesini dedi.
Bunlar bir yana aslında ben bunlarda takılmadım. Bu değersizlik duygusuyla artık baş edemiyorum. 3 hafta önce biz telefonda kavga ettik. Ben bilmiyorum şizofren gibi hissettim o an. Sanki her şeyi kafamdan kurmuşum gibi, kendi kendime gelin güvey olmuş gibi hissettim. İşin kötüsü de ben emin değilim bile her şeyi kafamda mı kurdum yoksa beni heveslendiren o muydu? Yanıma geldiğinde bana tek taş aldı hatta söz yüzüğü baktık bunlar da oldu. Ben telefonda konuşurken ailem sizinkilerle tanışmak istiyor durumu anlattım ama senin anlatman daha uygun dedim ve istemeye gelmenizi bekliyorlar dedim. O da bana ben ailene zaten sene sonuna kadar adım atacağımızı söyledim, sanırım ailenle anlaşamayacağız falan dedi. Ben sinir krizi geçirdim o an tutamadım kendimi. Ben söz vermedim şu tarih diye dedi. Bu adam söz vermediği şeyleri yapmasa da olur sanıyor.
Size aile yapımı anlatayım. Biz iç anadolulu onlar ise batılı bir çevrede büyümüş. Biz de kızın ailesiyle tanışıldıktan sonra her şey başlar adı konur artık. Onlar da normal kızın ailesiyle tanışmak. Kardeşinin sevgilisiyle uzun yıllar tanışıyorlar ama bu sene nişanlandılar. Ben aileme de anlattım bakın onlara normal diye ama bizimkiler çoktan tanışmaya gelmeden herkese yaymaya başlamıştı. Teyzem memleketten aramıştı düşünün söz ne zaman geleceğim diye.
Aslında ayrılma sebebim bunlar değil elbette, ayrılma nedenim 3 haftadır aramayan sormayan, tartışmaya bile tenezzül etmeyen korkak bir adamla birlikte olduğum gerçeği. Ben sinir krizi geçirirken ağlama sil göz yaşını, seni seviyorum bak ben, şimdi kapatıcaz ama öğle arasında seni arıcam konuşucaz diyen adam 3 haftadır sessizliğe gömüldü. Ben sabırsız olan ve yazan tarafım ben de direnmek istedim o yazmıyorsa ben niye yapıyorum dedim ama benim en sevmediğim şey belirsizlikte kalmak. Ben bugün artık her şeyi netleştireceğim. Uğraşmayan, çabalamayan adamla olmaz gerçekten. Bir de seven adam evlenmek ister ya uzatmaz bu kadar, gerçekten evlenmek istemeyecek bir nedeni de yok. Ailesi beni sevdi, maddiyat var yok yani düşünüyorum tek aklıma gelen beni yeteri kadar sevmediği.
Daha çok şey var ayrıntı var bu düşüncemin altında tonlarca şeyler var ama size yapabildiğim kadar anlatmaya çalıştım. İyi hissetmiyorum elbette. Arkadaşım da yok pek o yüzden buraya yazmak istedim. Uzun oldu ama okuduğunuz için teşekkürler.

**Yazdım arkadaşlar mesaj attım ama ayrılık mesajı değil neden böylesin neden cesaretsizsin diye bir mesaj yazdım cevabı şu oldu; Onunla alakası yok. Konuştuğumuz gibi hareket etmiyorsun üstüne beni suçlayıp hakaret etmeler😔

**Dün akşam yazdığımı söylemiştim. Sen acele ettin vs dedi ama çaba yine göremedim bu sabahta ayrıldım kendisinden yani tamamen bitti.
Çok karektersiz ve kararsız anası ve babası ayrı olan erkekten fazla beklentiye girmeyeceksin ,her an arkasına bakmadan kaçar verdiği sözlerin arkasında durmaz, çoğu öyle onlardan azı iyi baba ve eş olur
 
Son düzenleme:
Merhabalar hanımlar, günlerdir hatta haftalardır mutsuzum. Değersizlik, kızgınlık her duyguyu yaşıyorum. Dün annemle konuşurken daha da üzüldüm olanlara.
Bundan 1 ay önce erkek arkadaşım bize tanışmaya geldi. Annem ve babamla tanıştı, yemekler yenildi, muhabbet edildi. Her şey yolundaydı bizimkiler sevdi. Bu arada 4,5 saat uzaklıkta yaşıyor başka bir şehirde yani. Neyse gitti memleketine babam bir süre sonra anneme sormuş ne zaman istemeye gelecekler diye. İstemeden önce de annesi ve babası gelsin tanışalım dediler. Bu normal elbette ama anne ve babası ayrı yaşıyor ve bir araya gelmiyorlar bile. Zaten babası çocuklarının ne istemesine ne düğününe gidiyor yani tuhaf bir ailesi var. Ben bunları az biraz anlatınca annem pek istemedi sevmedim ailesini dedi.
Bunlar bir yana aslında ben bunlarda takılmadım. Bu değersizlik duygusuyla artık baş edemiyorum. 3 hafta önce biz telefonda kavga ettik. Ben bilmiyorum şizofren gibi hissettim o an. Sanki her şeyi kafamdan kurmuşum gibi, kendi kendime gelin güvey olmuş gibi hissettim. İşin kötüsü de ben emin değilim bile her şeyi kafamda mı kurdum yoksa beni heveslendiren o muydu? Yanıma geldiğinde bana tek taş aldı hatta söz yüzüğü baktık bunlar da oldu. Ben telefonda konuşurken ailem sizinkilerle tanışmak istiyor durumu anlattım ama senin anlatman daha uygun dedim ve istemeye gelmenizi bekliyorlar dedim. O da bana ben ailene zaten sene sonuna kadar adım atacağımızı söyledim, sanırım ailenle anlaşamayacağız falan dedi. Ben sinir krizi geçirdim o an tutamadım kendimi. Ben söz vermedim şu tarih diye dedi. Bu adam söz vermediği şeyleri yapmasa da olur sanıyor.
Size aile yapımı anlatayım. Biz iç anadolulu onlar ise batılı bir çevrede büyümüş. Biz de kızın ailesiyle tanışıldıktan sonra her şey başlar adı konur artık. Onlar da normal kızın ailesiyle tanışmak. Kardeşinin sevgilisiyle uzun yıllar tanışıyorlar ama bu sene nişanlandılar. Ben aileme de anlattım bakın onlara normal diye ama bizimkiler çoktan tanışmaya gelmeden herkese yaymaya başlamıştı. Teyzem memleketten aramıştı düşünün söz ne zaman geleceğim diye.
Aslında ayrılma sebebim bunlar değil elbette, ayrılma nedenim 3 haftadır aramayan sormayan, tartışmaya bile tenezzül etmeyen korkak bir adamla birlikte olduğum gerçeği. Ben sinir krizi geçirirken ağlama sil göz yaşını, seni seviyorum bak ben, şimdi kapatıcaz ama öğle arasında seni arıcam konuşucaz diyen adam 3 haftadır sessizliğe gömüldü. Ben sabırsız olan ve yazan tarafım ben de direnmek istedim o yazmıyorsa ben niye yapıyorum dedim ama benim en sevmediğim şey belirsizlikte kalmak. Ben bugün artık her şeyi netleştireceğim. Uğraşmayan, çabalamayan adamla olmaz gerçekten. Bir de seven adam evlenmek ister ya uzatmaz bu kadar, gerçekten evlenmek istemeyecek bir nedeni de yok. Ailesi beni sevdi, maddiyat var yok yani düşünüyorum tek aklıma gelen beni yeteri kadar sevmediği.
Daha çok şey var ayrıntı var bu düşüncemin altında tonlarca şeyler var ama size yapabildiğim kadar anlatmaya çalıştım. İyi hissetmiyorum elbette. Arkadaşım da yok pek o yüzden buraya yazmak istedim. Uzun oldu ama okuduğunuz için teşekkürler.

**Yazdım arkadaşlar mesaj attım ama ayrılık mesajı değil neden böylesin neden cesaretsizsin diye bir mesaj yazdım cevabı şu oldu; Onunla alakası yok. Konuştuğumuz gibi hareket etmiyorsun üstüne beni suçlayıp hakaret etmeler😔

**Dün akşam yazdığımı söylemiştim. Sen acele ettin vs dedi ama çaba yine göremedim bu sabahta ayrıldım kendisinden yani tamamen bitti.
Ic anadolu kızı olarak söylüyordum burda sevgili aile ile tanışınca isteme olur hatta tek sevgili gelmez aileyle birlikte gelinir çay içilir tanışma olur niyetin ciddi ise tanistiricam yoksa seni bilmesinler demeliydin ama adamda da var pislik bir zihniyet yüzük vs bakılıyor yan cciziyor ben olsam bende evlenmek istediğini düşünür böyle yapınca da ayrılırdım iyi ki ayrılmışsınız
 
Merhabalar hanımlar, günlerdir hatta haftalardır mutsuzum. Değersizlik, kızgınlık her duyguyu yaşıyorum. Dün annemle konuşurken daha da üzüldüm olanlara.
Bundan 1 ay önce erkek arkadaşım bize tanışmaya geldi. Annem ve babamla tanıştı, yemekler yenildi, muhabbet edildi. Her şey yolundaydı bizimkiler sevdi. Bu arada 4,5 saat uzaklıkta yaşıyor başka bir şehirde yani. Neyse gitti memleketine babam bir süre sonra anneme sormuş ne zaman istemeye gelecekler diye. İstemeden önce de annesi ve babası gelsin tanışalım dediler. Bu normal elbette ama anne ve babası ayrı yaşıyor ve bir araya gelmiyorlar bile. Zaten babası çocuklarının ne istemesine ne düğününe gidiyor yani tuhaf bir ailesi var. Ben bunları az biraz anlatınca annem pek istemedi sevmedim ailesini dedi.
Bunlar bir yana aslında ben bunlarda takılmadım. Bu değersizlik duygusuyla artık baş edemiyorum. 3 hafta önce biz telefonda kavga ettik. Ben bilmiyorum şizofren gibi hissettim o an. Sanki her şeyi kafamdan kurmuşum gibi, kendi kendime gelin güvey olmuş gibi hissettim. İşin kötüsü de ben emin değilim bile her şeyi kafamda mı kurdum yoksa beni heveslendiren o muydu? Yanıma geldiğinde bana tek taş aldı hatta söz yüzüğü baktık bunlar da oldu. Ben telefonda konuşurken ailem sizinkilerle tanışmak istiyor durumu anlattım ama senin anlatman daha uygun dedim ve istemeye gelmenizi bekliyorlar dedim. O da bana ben ailene zaten sene sonuna kadar adım atacağımızı söyledim, sanırım ailenle anlaşamayacağız falan dedi. Ben sinir krizi geçirdim o an tutamadım kendimi. Ben söz vermedim şu tarih diye dedi. Bu adam söz vermediği şeyleri yapmasa da olur sanıyor.
Size aile yapımı anlatayım. Biz iç anadolulu onlar ise batılı bir çevrede büyümüş. Biz de kızın ailesiyle tanışıldıktan sonra her şey başlar adı konur artık. Onlar da normal kızın ailesiyle tanışmak. Kardeşinin sevgilisiyle uzun yıllar tanışıyorlar ama bu sene nişanlandılar. Ben aileme de anlattım bakın onlara normal diye ama bizimkiler çoktan tanışmaya gelmeden herkese yaymaya başlamıştı. Teyzem memleketten aramıştı düşünün söz ne zaman geleceğim diye.
Aslında ayrılma sebebim bunlar değil elbette, ayrılma nedenim 3 haftadır aramayan sormayan, tartışmaya bile tenezzül etmeyen korkak bir adamla birlikte olduğum gerçeği. Ben sinir krizi geçirirken ağlama sil göz yaşını, seni seviyorum bak ben, şimdi kapatıcaz ama öğle arasında seni arıcam konuşucaz diyen adam 3 haftadır sessizliğe gömüldü. Ben sabırsız olan ve yazan tarafım ben de direnmek istedim o yazmıyorsa ben niye yapıyorum dedim ama benim en sevmediğim şey belirsizlikte kalmak. Ben bugün artık her şeyi netleştireceğim. Uğraşmayan, çabalamayan adamla olmaz gerçekten. Bir de seven adam evlenmek ister ya uzatmaz bu kadar, gerçekten evlenmek istemeyecek bir nedeni de yok. Ailesi beni sevdi, maddiyat var yok yani düşünüyorum tek aklıma gelen beni yeteri kadar sevmediği.
Daha çok şey var ayrıntı var bu düşüncemin altında tonlarca şeyler var ama size yapabildiğim kadar anlatmaya çalıştım. İyi hissetmiyorum elbette. Arkadaşım da yok pek o yüzden buraya yazmak istedim. Uzun oldu ama okuduğunuz için teşekkürler.

**Yazdım arkadaşlar mesaj attım ama ayrılık mesajı değil neden böylesin neden cesaretsizsin diye bir mesaj yazdım cevabı şu oldu; Onunla alakası yok. Konuştuğumuz gibi hareket etmiyorsun üstüne beni suçlayıp hakaret etmeler😔

**Dün akşam yazdığımı söylemiştim. Sen acele ettin vs dedi ama çaba yine göremedim bu sabahta ayrıldım kendisinden yani tamamen bitti.
kaç yaşınızdasınız, meslekleriniz nedeir . adam istemeye gelse minimum 10 bin para şuan o parası varmı . bunlara çok önemli
 
Niye kıskanayım bu ona fazladan yorgunluk kattı bu görev ben bunu söyledim. Ben sevdiğim için beraberdim bu adamla ama aileler işin işine girince aynı olmadı.
aileler işin girmemiş ki sadece senin ailen girmiş. Evlilik nişan kolay birşey değil siz daha bir söz tarihinin altından kalkamamış ailenizin gazına gelmişsiniz yarın aileniz bir sürü altın ister siz yine ailenizin tarafını tutar gaza gelirsiniz. Sonra aileniz büyük şaşalı bir düğün ister ama erkek arkadaşınızın durumu buna müsade etmez siz yine ailenizin gazına gelirsiniz. gibi gibi... Ben erkek arkadaşınıza hak verdim üzgünüm...
 
KONU YENİDEN CANLANMIŞ AMA gördüğüm kadarıyla BARIŞIP EVLENMİŞLER YÖNETİCİLERDEN KONUNUN KAPANMASINI İSTEYEBİLİR PAYLAŞIM SAHİBİ. Boşuna yorum yapıp kimse kendini yormasın üstünden çok sular akmış :)
Bu yaz evlendi konu sahibi. Sorunlarını çözdü sanırım.
 
Sevgili genç kızlar lütfen evlenmek istemekten utanmayın . Çekinmeyin . birbirinizi tanımışsınız aradan zaman geçmiş maddi olarak hazırsınız . En önemlisi de evlilik sonlu bir ilişki istediğinizi en başından belli etmişsiniz. Yani evlenmenin gelecek hayallerinizin içinde olduğunu biliyor.
Bundan sonrası erkek şımarıklığı . Neden derseniz sizin zamanınızı çalıyor . dışarda ki fırsatları kaçırmanızı sağlıyor .
Paşa belki sizinle evlenecek diye o karar verene kadar bir köşede beklemenizi istiyor.
Yapmayınca da siz suçlu oluyorsunuz . evlilik meraklısı erkeği bunaktan kadın .
Tabi gençliğiniz de elinizden akıp gidiyor .
 
Evlilikten mi korkmuş ne okmuş anlayamadım ben durumu
3 hafta bir şey yazmamak enteresan
E madem sizin ailede tanışmadan sonra hemen söz oluyor o zaman tanışmayı erteleseydin
Bir de annen ailesini sevmedim falan demiş ya
Sen de acaba ondan mı etkilendin az da olsa
Başka şeyler de var bence olayda
 
Böyle cabasiz erkeklerle evlenince de çok zor oluyor. Sanki daha bir kıymetsiz oluyorsun. Emek verince, zorlanınca daha kıymet veriyorlar. Beklemek zaman kaybetmek zorunda da değilsiniz. Kim ne derse desin. Yaşamın bir döngüsü var, bir biyolojik saat var. Siz de vakti gelince evlenmek, anne olmak isteyebilirsiniz. Bu yüzden o isteyene kadar sevgililigi sürdürmek zorunda değilsiniz. Sevgilisiniz büyük ihtimal daha ileri yaşlarda evlenmek istiyordur. Zamanlariniz birbirine uymuyorsa sürdürmek zorunda değilsiniz. Ayrıldığıniz iyi olmuş. Tekrar barismayin bence. Yine olmaz, olsa bile evliyken mutlu olmazsiniz. İte kaka evliliklerde öyle oluyor. Çevremde gördüğüm ve gözlemlediğim çok var böyle.
 
Merhabalar hanımlar, günlerdir hatta haftalardır mutsuzum. Değersizlik, kızgınlık her duyguyu yaşıyorum. Dün annemle konuşurken daha da üzüldüm olanlara.
Bundan 1 ay önce erkek arkadaşım bize tanışmaya geldi. Annem ve babamla tanıştı, yemekler yenildi, muhabbet edildi. Her şey yolundaydı bizimkiler sevdi. Bu arada 4,5 saat uzaklıkta yaşıyor başka bir şehirde yani. Neyse gitti memleketine babam bir süre sonra anneme sormuş ne zaman istemeye gelecekler diye. İstemeden önce de annesi ve babası gelsin tanışalım dediler. Bu normal elbette ama anne ve babası ayrı yaşıyor ve bir araya gelmiyorlar bile. Zaten babası çocuklarının ne istemesine ne düğününe gidiyor yani tuhaf bir ailesi var. Ben bunları az biraz anlatınca annem pek istemedi sevmedim ailesini dedi.
Bunlar bir yana aslında ben bunlarda takılmadım. Bu değersizlik duygusuyla artık baş edemiyorum. 3 hafta önce biz telefonda kavga ettik. Ben bilmiyorum şizofren gibi hissettim o an. Sanki her şeyi kafamdan kurmuşum gibi, kendi kendime gelin güvey olmuş gibi hissettim. İşin kötüsü de ben emin değilim bile her şeyi kafamda mı kurdum yoksa beni heveslendiren o muydu? Yanıma geldiğinde bana tek taş aldı hatta söz yüzüğü baktık bunlar da oldu. Ben telefonda konuşurken ailem sizinkilerle tanışmak istiyor durumu anlattım ama senin anlatman daha uygun dedim ve istemeye gelmenizi bekliyorlar dedim. O da bana ben ailene zaten sene sonuna kadar adım atacağımızı söyledim, sanırım ailenle anlaşamayacağız falan dedi. Ben sinir krizi geçirdim o an tutamadım kendimi. Ben söz vermedim şu tarih diye dedi. Bu adam söz vermediği şeyleri yapmasa da olur sanıyor.
Size aile yapımı anlatayım. Biz iç anadolulu onlar ise batılı bir çevrede büyümüş. Biz de kızın ailesiyle tanışıldıktan sonra her şey başlar adı konur artık. Onlar da normal kızın ailesiyle tanışmak. Kardeşinin sevgilisiyle uzun yıllar tanışıyorlar ama bu sene nişanlandılar. Ben aileme de anlattım bakın onlara normal diye ama bizimkiler çoktan tanışmaya gelmeden herkese yaymaya başlamıştı. Teyzem memleketten aramıştı düşünün söz ne zaman geleceğim diye.
Aslında ayrılma sebebim bunlar değil elbette, ayrılma nedenim 3 haftadır aramayan sormayan, tartışmaya bile tenezzül etmeyen korkak bir adamla birlikte olduğum gerçeği. Ben sinir krizi geçirirken ağlama sil göz yaşını, seni seviyorum bak ben, şimdi kapatıcaz ama öğle arasında seni arıcam konuşucaz diyen adam 3 haftadır sessizliğe gömüldü. Ben sabırsız olan ve yazan tarafım ben de direnmek istedim o yazmıyorsa ben niye yapıyorum dedim ama benim en sevmediğim şey belirsizlikte kalmak. Ben bugün artık her şeyi netleştireceğim. Uğraşmayan, çabalamayan adamla olmaz gerçekten. Bir de seven adam evlenmek ister ya uzatmaz bu kadar, gerçekten evlenmek istemeyecek bir nedeni de yok. Ailesi beni sevdi, maddiyat var yok yani düşünüyorum tek aklıma gelen beni yeteri kadar sevmediği.
Daha çok şey var ayrıntı var bu düşüncemin altında tonlarca şeyler var ama size yapabildiğim kadar anlatmaya çalıştım. İyi hissetmiyorum elbette. Arkadaşım da yok pek o yüzden buraya yazmak istedim. Uzun oldu ama okuduğunuz için teşekkürler.

**Yazdım arkadaşlar mesaj attım ama ayrılık mesajı değil neden böylesin neden cesaretsizsin diye bir mesaj yazdım cevabı şu oldu; Onunla alakası yok. Konuştuğumuz gibi hareket etmiyorsun üstüne beni suçlayıp hakaret etmeler😔

**Dün akşam yazdığımı söylemiştim. Sen acele ettin vs dedi ama çaba yine göremedim bu sabahta ayrıldım kendisinden yani tamamen bitti.
Biz de batılıyız erkek arkadaşımı aileme tanıştırdığım zaman evlilik adı olmaz genelde tanışmak denilir buna iki kişi arasından evlilik konusu açılmışsa biz iki kişi arasında aileleri görüştürmeye karar veriyoruz. Aileler arasında görüşülüp anlaşıp ve biraz da sohbet edip ayrılırlar iki tarafı olumlu yanıt aldıktan sonra Ve (isteme ve nisan bir arada yapiyoruz) günü falan olunca zaten aile olmuş oluyorlar. Ne gerek vardı acele ile evlenmeye anlamadım ki? Çocuk zaten sene sonuna kadar bekle demiş evlenmeyeceğim dememiş anne babası ayrı. Anneyle ayrı babayla ayrı görüştürmeye ayarlama çalışıyor olabilirdi ben öyle anladım
 
Çok aceleci ve boğucu davranmışsınız. Siz de muhtemelen ailenizin baskısına dayanamayıp arada kaldınız iyice. Bu süreçte yani bu belirsizlikte böyle hissetmeniz normal. Ancak çözüm ayrışık olmamalıydı. Evlenecek olgunlukta olduğunuzu düşünüyorsunuz ancak evlenmek karşılıklı bi iş. Sadece siz değil sevgiliniz de evleniyor. Neden bu kadar ille benim dediğim olsun? Ortada evlenmemesi için bir sebep yok diyorsunuz belki ama bu sizin görüşünüz,sevgilinizin ne düşündüğünü ne biliyorsunuz? Ailenizi normalleştireceğinize sevgilinizi bastırmak daha kolay gelmiş. Haksız olduğunuzu düşünüyorum
 
X