Henüz çok gençsiniz, pes etmek için erken, aileniz sizle her halükarda gurur duyuyordur, onları hayal kırıklığına uğrattığınızı düşünmeyin, siz yeter ki hedef belirleyin kendinize, hangi bölümü istiyorsunuz, hayalinizdeki meslek nedir?
Çok takdir ettiğim, azmine şapka çıkardığım, 5 kardeşi olan babasız büyüyen bir genç arkadaşım hayali olan çocuk gelişimi bölümüne girebilmek için defalarca sınava girdi, bölüm belki öyle çok zorlanacak bir bölüm değildi ama babasız olan bu genç kadın annesinin 3-5 kuruş kazandığıyla ve geride başka kardeşleri de varken hayat şartları yüzünden epey ter dökmek zorunda kaldı, yaşıtları gezip eğlenirken o kendini resmen ders kitaplarına gömdü, zamanında onla çok dalga geçen olmuş ama herşeye kulak tıkamış, aman yaşıtlarım üniversiteyi bitirip mezun oluyor ben vazgeçeyim bu sevdadan dememiş.
Okudu, KPSS'yi de atlattı ve atandı, şimdi aşık olduğu mesleği yapıyor, kendi parasıyla evini kurdu, sevdiği adamla evlendi birde tatlı mı tatlı bir kız bebeği oldu.
Size tavsiyem çok çabaladığınız halde hak ettiğiniz başarıyı yakalayamıyorsanız çalışma tekniğinizi gözden geçirin, bazen yanlış çalışma tarzımızla başarımızı kendimiz baltalayabiliyoruz çünkü.
Çalışırken nerede hata yaptığınızı bulmaya çalışın, bir üniteyi çalışırken en iyi anlama kavrama metodu herkese göre değişiyor zira.