Çok mükemmeliyetçi davrandım. Böyle oldu...

Herkese merhabalar. Ben 36 yaşındayım ve İstanbulda yaşıyorum. Burada güzel bir işim var. Yalnızlıktan başka bir sıkıntım yok. Şu yaşıma kadar karşıma çıkan kişilerde her zaman bir kusur buldum. Kimine “dış görünüşü böyle”, kimine “işi şöyle”, kimi için “ailesinde şu var” gibi eleştrilerde bulundum. Sonuç ortada. Ailem de bu durumuma çok üzülüyor. Aslında düşününce gerçekten çok şükür başka bir derdim yok ama bir de ailemi, düzenimi kurabilseydim diyorum. Sizce hala şansım var mı bilmiyorum. Benim gibi olan, bu yaşlarda güzel evlilikler yapan var mıdır bilmiyorum. Fikirlerinizi merak ediyorum
Merhabalar, imkansız gibi bi şey diyenlere inanmayın. Ben ve arkadaşlarımın çoğu sizin yaşınızda ve ya daha ileri yaşlarda evlendik. İstanbul’da yaşayıp kariyer yapıyor iseniz evlilik biraz gecikebiliyor. Ben de sizin gibi düşünüyordum. Geç mi kaldım acaba? Nerede yanlış yaptım gibi. Ama baktım ki çok güzel bi şekilde hayatımı yaşıyomuşum. Şimdi düşünüyorum ki geç de olsa tam zamanıymış. Yoksa şu an o kadar dünyayı gezemezdim, kendimi tanıyamazdım gibi geliyor. Herkes için doğru zaman farklıdır. Siz yine de tanışma fırsatlarını kaçırmayın. İnsanlara şans ve zaman verin. Evlilik de korktuğunuz gibi bi şey değil. Hele sizin gibi ekonomik bağımsızlığı olan özgür bir kadın için. Mahalle baskısı sizi umutsuzluğa sürüklemesin. İyi şanslar :)
 
Benim bir arkadaşım da sizin gibi. Gayet kariyeri yerinde düzgün bir arkadaşla tanıştırırım giyim tarzını beğenmezdi. Başka birini tanıştırırım ay o adamın ailesinin statüsü bize göre değil derdi. Kendisi biraz tombuldur, buna rağmen şişman diye birini red etti. Yahu senin de kilo problemin var beraber dikkat edersiniz, spora gidersiniz demiştim günlerce küstü.
Yani elektrik tutması mutlaka önemli ama hiç şans vermeden kusur aramak da yanlış. Hepimizin kusurları var. Bir şans verip görüşmek gerekiyor. Orası öyle burası böyle diye baştan önyargılı yaklaşmayı yanlış buluyorum
 
Ben de varım valla😂😂
Evlilil zor mu zor, sorumluluk ağır mı ağır, bazen didişip boğmak istiyorsun ana genelde iyi ki evlenmişim derim😍


Evet zor olmasına zor, katlanılmayacak durumlar fazla oluyor ama eşim benim mucizem ben onu iyi ki tanımışım :)
Hayatımdaki en doğru kararım :)
Allah bozmasın sizinkini de :KK36: :KK200:
 
Yalnız değilsin canım merak etme. 35 yaşımdayım gayet güzel bir işim ve düzenim var bu zamana kadar pek çok kişiyle görüştüm ama ciddi manada aileme ve bana denk kimse çıkmadı anlatsam burda yok daha neler denir. Kariyer yapmış biriysen maaşı ve statüsü sana denk bari olsun diyorsun olmuyor az maaş alan artısı olmayan köy gibi ilçede çakılı kadro olanla bile görüştüm kimseyi seçmedim ama olmayınca olmuyor sanırım kendimi insanlar bekar ölecekler sınıfında görüyorum artık. Olmayınca olmuyor demek ki. Son zamanlarda yalnızlık inanılmaz sıktı ve karamsarlığa girdim karantinada yalnızlıktan hatta bazen psikoloğa gitmeyi bile düşündüm bu nedenle. Elimizde olanla yetineceğiz kısmette varsa çıkacaktır karşımıza ama biz yalnız yaşamaya alışmalıyız sanırım 🤣
 
Herkese merhabalar. Ben 36 yaşındayım ve İstanbulda yaşıyorum. Burada güzel bir işim var. Yalnızlıktan başka bir sıkıntım yok. Şu yaşıma kadar karşıma çıkan kişilerde her zaman bir kusur buldum. Kimine “dış görünüşü böyle”, kimine “işi şöyle”, kimi için “ailesinde şu var” gibi eleştrilerde bulundum. Sonuç ortada. Ailem de bu durumuma çok üzülüyor. Aslında düşününce gerçekten çok şükür başka bir derdim yok ama bir de ailemi, düzenimi kurabilseydim diyorum. Sizce hala şansım var mı bilmiyorum. Benim gibi olan, bu yaşlarda güzel evlilikler yapan var mıdır bilmiyorum. Fikirlerinizi merak ediyorum.
Şu ailelerin evlenemeyen çocuklarına ortada ölüm varmışçasına üzülmesi bir bana mı komik geliyor. 53626227 tane evlilikten sadece 1000 tanesi mutlu oluyorken ne bu istek?
 
Herkese merhabalar. Ben 36 yaşındayım ve İstanbulda yaşıyorum. Burada güzel bir işim var. Yalnızlıktan başka bir sıkıntım yok. Şu yaşıma kadar karşıma çıkan kişilerde her zaman bir kusur buldum. Kimine “dış görünüşü böyle”, kimine “işi şöyle”, kimi için “ailesinde şu var” gibi eleştrilerde bulundum. Sonuç ortada. Ailem de bu durumuma çok üzülüyor. Aslında düşününce gerçekten çok şükür başka bir derdim yok ama bir de ailemi, düzenimi kurabilseydim diyorum. Sizce hala şansım var mı bilmiyorum. Benim gibi olan, bu yaşlarda güzel evlilikler yapan var mıdır bilmiyorum. Fikirlerinizi merak ediyorum.
Ben varım. Ama benim ki 2. Evlilikti. Bilmiyorum sayilir mi?
 
Evlenmek için evlenmemiş olmak bence gayet güzel çoğu insan yapamıyor bnu yaşım geçiyor diyip hemen evleniyor sonrası hep hayal kırıklıkları..
Sizin yapmanız gereken kendinize tam olarak istediğiniz bir kaç madde belirlemek işi huyu vs gibi daha sonrasında çoğu şeye pek bakmamak. Yani önemli olanlara bakıp diğer kısımları çıkarabilirsiniz esnek davranmak lazım artık.
 
Nasip olsaydı, o kusurları görmezdiniz. Hayırlısı olsun, umudunuzu kaybetmeniz için yaşlı olmanız gerekir ama gençsiniz.
Ben bu yoruma cok katilmadim...
Hayatta kusursuz insan yoktur, kusurlari sevip kabul edebilmek vardir... Biz o kusurlari gormezdiniz diyerek mukemmel gelecek insani ariyoruz. yok ki oyle biri....
Mukemmel diye bi sey yoktur, mukemmeliyetci olmamaliyiz..

konu sahibi, allah nasip eder gonlune gore insallah. akisina birak, taktikca olmuyor...
 
Nasip olsaydı, o kusurları görmezdiniz. Hayırlısı olsun, umudunuzu kaybetmeniz için yaşlı olmanız gerekir ama gençsiniz.
Ben bu yoruma cok katilmadim...
Hayatta kusursuz insan yoktur, kusurlari sevip kabul edebilmek vardir... Biz o kusurlari gormezdiniz diyerek mukemmel gelecek insani ariyoruz. yok ki oyle biri....
Mukemmel diye bi sey yoktur, mukemmeliyetci olmamaliyiz..

konu sahibi, allah nasip eder gonlune gore insallah. akisina birak, taktikca olmuyor...
 
valla bunu bende anlamadım, 27 yasındayım, küfür eden çok öfkeli çok kıskanç biriyle evlenmeli miydim mesela, eğer öyleyse evliydim şimdi :(
 
Back
X