• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok mutsuz ve çaresizim

agresifkiz

agresifkiz

Güzelbirşeylerolsun
Kayıtlı Üye
17 Şubat 2013
3.154
1.778
333
İstanbul
Yeni atanmış bir hemşireyim. Daha önce iş tecrübem yoktu ilk görev yerim. Ailemde yaşadığım şehirden ayrıldım başka şehire gelmek zorunda kaldım. Ev tutup eşya aldım haliyle borca girdim ev sahibiyle bir yıllık kira sözleşmesi imzaladık. İşe başlayalı bir hafta oldu yoğun bakımda çalışıyorum ama anladım ki bu iş bana göre değilmiş. Çalışırken elimden geleni yapıyorum hakkını veriyorum ama eve geldiğimde hep ağlıyorum. Ayaklarım geri geri gidiyor sürekli. Bu iş bana göre değilmiş sevmediğimi fark ettim. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Çok çaresiz hissediyorum kendimi. İşi bıraksam bırakamam devam edeceğimi düşününce ölüm gibi geliyor. Aklıma saçmasapan şeyler bile gelmeye başladı allah canımı alsa kurtulurum diye düşünüyorum allah affetsin sonra pişman oluyorum bu düşünceme. Psikolojim çok kötü. yapabilirim sanmıştım ama yapamıyorum. Kimseyle derdimi paylaşamıyorum sizlerle paylaşmak istedim. Annemlere söylesem kahrolurlar çok mutlular memur olduğum için ne yapacağım bilmiyorum.
 
Sizinkisi şımarıklık gibi geldi bana. Staj yaparken bilmiyor muydunuz mesleği sevmediğinizi ? Bence sizin tek sorununuz bu yaşa kadar ailenizin eteği altından ayrılmamış prenses muamelesi görmüş olmanız. Zamanla alışırsınız, mesleği sevemediyseniz bir yandanda baska üniversite okursunuz. İsimi sevmiyorum diye intihar etmek mi olur ? Üstelik yeni atanmışsınız,muhtemelen cok yoğunsunuz ondan mesleği sevmiyorum diyorsunuz. Ben üniversiteye kadar cocukları sevmiyorum asla sınıf öğretmenliği yazmam diyordum stajda anladım cocukları sevdiğimi. Daha doğrusu çocuklara bir seyler öğretmeyi,paylaşmayı. Cocukları seviyorum ve bircok yetiskinin aksine saygı duyuyorum. Önyargılarımı yıktım. Siz de yıkın ne engeliniz var yıkmamak için ?
 
Şimdi buraya " senin yerinde olmak isteyen binlerce kişi var"cılar gelir.

Ama bir işin içinde yaşarken hayat böyle olmuyor.

Sevmeden işe gitmenin ne olduğunu iyi biliyorum. Yerimde olmak isteyenler var diye düşünmüyor insan işe giderken.

Benim tavsiyem biraz daha zamam vermeniz. Ortalık çok karışık ve zor bir süreç. O sebeple alışmanız biraz daha zaman alabilir.

En azından 6 ay çalışın. Olmazsa ondan sonra istifa edersiniz.

Şu an her şey cok yeni. Birazcık zamam tanıyın kendinize.
 
Karamellasepeti .!.:
Sizinkisi şımarıklık gibi geldi bana. Staj yaparken bilmiyor muydunuz mesleği sevmediğinizi ? Bence sizin tek sorununuz bu yaşa kadar ailenizin eteği altından ayrılmamış prenses muamelesi görmüş olmanız. Zamanla alışırsınız, mesleği sevemediyseniz bir yandanda baska üniversite okursunuz. İsimi sevmiyorum diye intihar etmek mi olur ? Üstelik yeni atanmışsınız,muhtemelen cok yoğunsunuz ondan mesleği sevmiyorum diyorsunuz. Ben üniversiteye kadar cocukları sevmiyorum asla sınıf öğretmenliği yazmam diyordum stajda anladım cocukları sevdiğimi. Daha doğrusu çocuklara bir seyler öğretmeyi,paylaşmayı.
Genişletmek için tıkla...

Şöyle ki stajlarımda da yoğun bakım sevmediğimi istemediğimi biliyordum ama işe başlarken seçme şansı vermediler sormadılar bile. Ben mesela yenidoğan çok severim ama seçme şansım olmadı. İnanın sevmediğiniz bir işi yapmak çok zor.
 
Biraz zaman ver kendine,düşün. Borç harç hallolur bi şekilde. Mutsuzsan devam etme.
 
Boleyn Kizi .!.:
Şimdi buraya " senin yerinde olmak isteyen binlerce kişi var"cılar gelir.

Ama bir işin içinde yaşarken hayat böyle olmuyor.

Sevmeden işe gitmenin ne olduğunu iyi biliyorum. Yerimde olmak isteyenler var diye düşünmüyor insan işe giderken.

Benim tavsiyem biraz daha zamam vermeniz. Ortalık çok karışık ve zor bir süreç. O sebeple alışmanız biraz daha zaman alabilir.

En azından 6 ay çalışın. Olmazsa ondan sonra istifa edersiniz.

Şu an her şey cok yeni. Birazcık zamam tanıyın kendinize.
Genişletmek için tıkla...

Şu an en çok bu seçeneğe bağlandım zaten sabretmem gerek. Dilerim bu zor günleri atlatırım. Çok sağ olun beni anladığınız için.
 
Tam mesleğe başladığınız zamanın bu döneme denk gelmesi büyük şanssızlık. Ayrıca sanırım ilk defa aileden ayrı yaşıyorsunuz şehir değişimi de var bütün depresyon sebepleri biraraya gelmiş. Şöyle düşünün; mesele mesleğinizi sevmemeniz değil bu depresyon. Depresyon geçince mesleğinizi yeniden değerlendirirsiniz ama böyle dönemlerde büyük kararlar alınmaz sonra pişman olursunuz. Ayrıca bildiğim kadarıyla şu dönem istifa ederseniz onca okumanız emeğiniz sıfırlanacak aman ha yapmayın. Yapabiliyorsanız online terapi alın telefonla zoom’la ailenizi arkadaşlarınızı darlayın sıkın dişinizi şu corona meselesi hafifletmene kadar. Hem göreceksiniz yalnız yaşamak şahane birşeydir siz şu an tadını çıkaramıyorsunuz o kadar
 
Henüz herşey çok yeni, iş ev çevre... zamanla iyi olacak çevre arkadaş falan edinince... Kendine zaman tanı. Bir zaman belirle mesela 07.2021. Baktınki hala kendini kötü hissediyorsun o zaman kendine başka bir meslek düşünürsün. Üzülme ucunda ölüm yok ya, sağlığın yerinde sevdiklerin hayatta... o mesleği seçtin okudun diye ömür boyu onu yapmak zorunda değilsin. Ama bence herşey yeni Olduğu için ağır geldi sana zamanla alışacağına düşünüyorum. Allah başka dert vermesin şuan herşey senin elinde imkanın var çok şükür 🤲🏻
 
komsukiziiiiii .!.:
Şöyle ki stajlarımda da yoğun bakım sevmediğimi istemediğimi biliyordum ama işe başlarken seçme şansı vermediler sormadılar bile. Ben mesela yenidoğan çok severim ama seçme şansım olmadı. İnanın sevmediğiniz bir işi yapmak çok zor.
Genişletmek için tıkla...
Elbet zordur ama gerçekci olmak gerekirse Türkiye'de sevdiği işi yapan insan sayısı çok az. Ama siz bölümü sevmemissiniz mesleği değil. Benim de stajdaki sınıf hocam bana mobbing uygulayıp sinirden ağlatırdı bana "senden öğretmen olmaz,sen öğrermen mi olacaksın " derdi. 9 yaşındaki öğrenci bana hakaret edince susmak zorunda kalmıştım. Ama hicbir zaman kalkıpta ben bu mesleği yapmam sevmiyorum demedim. Sizinki de aynı hesap bir ortama küsüp tüm mesleğe kinlenmişsiniz. Çaba göstermiyorsunuz sevmek için. Elindekinizle yetinip nasıl başka bölüme geçebilirim fırsatı kullanmanız lazım. Kimse hicbir şeye en tepeden istediği yerden başlamıyor zamanla oturuyor
 
Hissettiklerin normal hem ilk is tecruben hem yeni bir sehirde tek basinasin ama cok erken henuz karar vermek icin zamanla alisirsin ve guzelliklerini gorursun
 
Sevmedigin isi mecburi yapmak kadar kotu bisey yok anliyorum seni biraz daha bekle belki alisir seversin eger birseyler duzelmezse degistir insanin kendine iyi gelmeyen seyleri yapmasi kendini cok yipratiyor
 
Bence acele bir şekilde karar vermeyin daha mesleğinizin başındasınız ve şu anda yoğun bir dönemden geçiyoruz ülke olarak siz de bu çalışma programına başlangıçta ayak uyduramamış olabilirsiniz ailenizden uzak olmanız borçlarınızın üst üste binmesi de bir etken biraz şans tanıyın bu işe 6 ay kadar deneyin sonrasında eğer yapamazsanız başka çözüm yolları düşünürsünüz ama hemen karamsarlığa kapılmayın atanmak için de illa beklemişsinizdir o kadar yıl okuyup emek vermişsinizdir o yüzden emeklerinizi de gözden geçirin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Ben neden kabullenemiyorum ??
Yorumlar
5
Görüntüleme
204
jujulide
J
A
  • Kilitli
Hamileyim çok mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
5K
myday8888
myday8888
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesi Beni ve Ailemi Aptal Yerine mi Koyuyor- Boşanmalı mıyım?
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
2K
Lilalilyum
Lilalilyum
K
Kayınvalidem sürekli laf sokuyor artık napacağımı bilmiyorum, çok sıkıldım
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
5K
Patianne
P
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesinin Sürekli Beni Aptal Yerine Koyması boşanmaya düşünüyorum
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
9K
Alyasena
A
Back
X