Çok mutsuz ve çaresizim

komsukiziiiiii .!.:

Şöyle ki stajlarımda da yoğun bakım sevmediğimi istemediğimi biliyordum ama işe başlarken seçme şansı vermediler sormadılar bile. Ben mesela yenidoğan çok severim ama seçme şansım olmadı. İnanın sevmediğiniz bir işi yapmak çok zor.

Genişletmek için tıkla...

Ben de tam yeni doğana geçme imkanınız var mı yazacaktım.
Benim yakın arkadaşım da yenidoğan -dogum falan isterken yoğun bakım hemşiresi oldu . Burada hariçten gazel okumak kolay ama bağırsakları dışarı çıkmış insanlarla uğraşıyor neticede yoğun bakım hemşiresi. yoğun bakım kapısından çıktığı gibi perişan yakınlar onun etrafını cevreliyor , bir umut bilgi almak için sıkıştırıyor belki de ölmüş adam için vs vs Normal psikolojinin kaldıracağı bir şey değil .
Benim arkadaşım da inanılmaz mutsuzdu.
Ama sonra önce hastanede çevre edindi, hoşbeş muhabbet stresini atmaya yardımcı oldu. sonra yavaş yavaş alışmaya başladı. Artık gördüğü vaka midesini kaldırmıyor ya da her gördüğü hastaya empati yapmıyor. Derken bir de hastaneden birine aşık oldu,evlendi. Şimdi 7 yıllık falan çalışan. Artık o hastaneyi evi gibi görüyor. Yilllardir yakındığini görmedim.
Sen de üzülmemeye çalış
Tünelin sonunda ışık var
Hastanede bir çevre edindikce, her şey yoluna girecektir