- 31 Mayıs 2011
- 1.831
- 218
- 323
- 32
iyi günler arkadaşlar uzun süredir takip ediyodum sizleri ama daha önce hiç konu açmamıştım öncelikle bugün yaşadığım olayın beni çok üzdüğü için ne yapacağımı bilemedim ve sizlerden akıl almak istedim ben 2 yıllık evli bi bayanım çocuğum yok buda benim en büyük yaram ama bunu sadece ben yaşıyorum kimseden en ufak destek görmüyorum kayınvalidem gezmeyi çok seven biri bende severim ama yerine göre önceleri beraber giderdik evine misafir gelince mutlaka giderdim ama artık kayınvalidemin dedikocu arkadaşlarından ve akrablarından bıktım sürekli çocuk sormalar olmuyo diye küçük görmeler ben iyice bunalıma girdim ve bi untkanlık hali başladı bende neyi unutsam dalga geçip gülüyo buda beni kahrediyo ama bende bozulduğumu anlamasın diye gülüyorum gelelim geçen pazarki olaya eşim geçen cuma günü kayınbabamı hatır sormak için aradı kb işyerindeymiş biraz hoşbeş sonra kb eşime bu pazar kaynımın nişanlı evini pikniğe götüreceklerini söylemiş ama kızın babası burda yok bende gitmiycem demiş annenle kardeşin gidicek demiş eşimde biraz konuştuktan sonra tlfonu kapattı annem neden gizliyo benden dedi ve kızdı tekrar annesini aradı belki şimdi söyler diye ama yine ses yok bahsi bile geçmedi ve eşim ne olsa bizi çağırıyolar ama böyle yerleri söylemiyo bile dedi çok kızdı zaten gidecek değilim ama bizde o evin çocuklarıyız dedi zaten biz başka biyere gidicez dedi ve hazırlan annenleride ara bizde sizinkilerle gidelim dedi bende tamam dedim ama annene söyleme dedim olay çıkmasın diye gelelim dün akşama kayınvalide eşimi aradı almanyadan ablası gelmiş onu görmek için benide istemiş yarın getir demiş eşimde hayır gelemez göndermiyorum diye tepki verdi benim işlerim var onuda tek gönderemem dedi eşime herkes bana gelini soruyo küsmüsünüz diyo demiş ama onları susturmak senin elinde değilmi ama nerde anlayış bu sabah kahvaltıda kb ile tartışmışlar çağırıyoruz gelmiyolar diye oda birdaha çağırma diye bağırmış bugün eşim kb nin işyerine gitmiş eşime kızmış çağırıyoruz gelmiyosunuz diye sabah annenle tartıştık demiş eşimde iyi ya birdaha çağırmazsınız demiş oda zaten öyle olucak demiş az önce eşim beni aradı ve bunları duyunca sinirden elim ayağım boşaldı ne istiyolar bizden ya bi bıraksınlar kendi derdimize düşelim biz hastane köşelerinde geziyoruz artık birdefa onun için arayıp sormuyolar çok zorumuza gidiyo eşim işini bırakıp bırakıp beni hastaneye götürüyo bi zahmet gelipte oğlum sen işinden kalma ben gelinimle giderim demiyo biz çağırdık bidefa hastayım dedi tesadüfen öğrendik arkadaşını kahvaltıya davet etmiş bunu duyunca eşim çok sinirlendi birdaha asla çağırmıycaz ben seni götürür getiririm dedi ama hala bizi kendimize bırakmıyolar ksuruma bakmayın kızlar biraz dağınık yazmış olabilirim çok moralim bozuk ve ilk defa konu açıyorum yardımlarınızı bekliyorum ben şimdi ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım cevaplarınız için şimdiden teşekkürler