kitapçıya bir bakayım o zaman, çok sıkıldım bu kuruntularımdan kendimi yiyip bitiriyorum sadece...Cnm bu maalesef ki insan kendine daha az deger vermeye baslayinca cikiyor ortaya. Sana bir kitap onerisinde bulunacagim "Tanri daime tedbili kiyafet gezer" okuyunca anlayacaksin ki insanlarla olan iliskinde kendine yaptigin haksizliklari . Ben okudum faydasini gorecegime inaniyorum
Kesinlikle haklısınız ayrıca çok da alınganımdır çok doğru tespit ettiniz :) Bu kurtunulu olmam ve alınganlığım çok iş açıyor başıma. Ben kursamda kurmasam da iyi veya kötü olanlar oluyor ama kendimi kötü düşünmekten alıkoyamıyorum maalesef.Birazcık da alınganlık var sanırım :) Sizi çok iyi anlıyorum çünkü ben de böyleydim hem de çok yakın zamana dek. Hala da korkarım kötü şeyler olmasından, çok ince düşünürüm kendimi yerim filan... Şöyle düşünün , siz vesvese etseniz de etmeseniz de olan olacak. Sizin kuruntu yapmanız bir şey değiştirmeyecek maalesef.
vesvese deyince aklıma başka şeyler geldi.Selam kızlar. Benim derdim çok kuruntulu vesveseli olmam. Herşeye karşı bu böyle. Hemen aklıma en kötüsü en zoru gelir. Ya olmazsa ya yapamazsam falan diye... Özellikle erkek arkadaşıma karşı bunumu demek istiyo kesin benden soğudu bak bunu dedi önceden böyle demezdi geçen hafta iyi davrandı bu hafta böyle davranmıyo uzak gibi neden acaba başka biri mi falan. Herhangi bi arkadaşıma karşı da öyleyim çok yakın arkadaşlarımla canımlı bebeğimli konuşuruz he bak ismimle hitap etti sinirlimi bana diye. Ve bu artık beni çok yormaya başladı. Özellikle ilişkime karşı vesveseli kuruntulu olmak istemiyorum kurtulmam gerek bu ruh halinden
Evet çok kafaya taktığım için her şeyi üzerime çekiyorum. Dediğiniz gibi kendi sorunlarıyla uğraşsalar bile bana ters davranıyorlar gibi geliyor. Bu durum en çok erkek arkadaşımda baş gösteriyor. Adam işleriyle uğraşıyor ve canı sıkkın oluyor hemen kuruyorum kesin benden soğudu bana ters davranıyo diye. Farkındayım saçmaladığımı zaten kurtulmak istediğim durum bu.vesvese deyince aklıma başka şeyler geldi.
sen daha çok insanları takıyorsun.
Aslında sana kırgın, kızgın olmayan insanlar bile kendi sorunlarıyla uğraşlar dahi sana ters davranıyor gibi geliyor, yani kasti bir durum arıyorsun. Halbuki hiç de öyle değildir.
Yaşın ilerledikçe biraz bu durumdan kurtulabileceğini düşünüyorum ama sen de konulara bu kadar takılı kalma.
bu da içinde olan öz güven eksikliğini gösteriyor.Evet çok kafaya taktığım için her şeyi üzerime çekiyorum. Dediğiniz gibi kendi sorunlarıyla uğraşsalar bile bana ters davranıyorlar gibi geliyor. Bu durum en çok erkek arkadaşımda baş gösteriyor. Adam işleriyle uğraşıyor ve canı sıkkın oluyor hemen kuruyorum kesin benden soğudu bana ters davranıyo diye. Farkındayım saçmaladığımı zaten kurtulmak istediğim durum bu.
bu da içinde olan öz güven eksikliğini gösteriyor.
aslında sağlıklı bir düşünce olmadığını biliyorsun.
böyle düşünmeye başladığın an uzaklaş bundan. insanların tek bir psikolojik durumlarının olmayacağı konusunda hem fikirizi sanırım. sen 7/24 aynı davranabiliyor musun?
aslında ego güven eksikliğidir; doğru. egosu kabarık insanların zayıf bir tarafını kamufulaj için egoya sığındıklarını aslında kendileri de bilmezler.Özgüven eksikliği ve ego evet. Nerden biliyorum ? Tabii ki kendimden kişi kendinden bilir işi demişler :)
Ego deyince akla şımarıklık, burnu havadalık gelir ama aslında ego ben merkezci olmaktır. Örnek vermem gerekirse patronu asık suratlı dolaşırken "kesin bana kızdı kovacak"diye düşünmek, sevgilisi biraz mesafeli dursa ayrılacak paranoyaları yapmak yani dünyadaki her şeyin kendisine zarar verecek olduğunu düşünmektir ego. Ve maalesef bencillliktir de...
Sevgilin sıkıntılı ve yorgunken sürekli ilgi bekler gibi gözükürsün mesela ona.. Alınganlıkların yüzünden dostlarınla aran açılır.. Ama sanıyorum yaşın daha ufak, bu zamanla geçecek bir olay... Benim aşmam 30 yaşımı aldı nerdeyse :)
aslında ego güven eksikliğidir; doğru. egosu kabarık insanların zayıf bir tarafını kamufulaj için egoya sığındıklarını aslında kendileri de bilmezler.
kendiyle çok barışık, işinde ve özel hayatında başarılı bireylerin arkasında çok iyi bir aile ve pürüzsüz bir çocukluk vardır.
aslında çaresizlik içinde içimizde olan potansiyel devreye giriyor.Aynen öyle. Beni küçükken bakkala gönderip arkamdan takip ederlerdi. Evet koruma içgüdüsü zaten geç gelmiş bir tek çocuktum filan ama daha çetin ceviz olabilirdim diye düşünüyorum. İnanın ukalalık değil bu ama potansiyelimi hiç fark etmeden saçma kuruntularla yaşıyorum ben de hayatımı. Oysa güçlü bir kadınım ama korku duygusu hep baskın geliyor... Öğrenilmiş çaresizlik dediğim de bu aslında... Aşabilirdim tabii insan neleri aşmıyor, savaşmamayı seçtim sanırım.
aslında çaresizlik içinde içimizde olan potansiyel devreye giriyor.
ben 34 yaşında yeni kaybettim babamı. O vefat etmeden önce hep "babama bir şey olursa ben ne yaparım şu şu şu işlerimi onsuz nasıl hallederim.."derdim. mesela kızım gece ateşlenince babamı arardım, dışarıda bir işim olsun babamı arardım. babam benim sağım, solum, arkam, önümdü, belki daha da yakın. ama ondan sonra artık hepsini ben yapıyorum hem de telaş yapmadan. içimdeki potansiyel kan ağlaya ağlaya devreye girdi.
sağol. ne bilim böylesi de pek iyi değil demek, hiç bir zaman boşluğu dolmayacak gibi.Allah rahmet eylesin başınız sağolsun. Babamla hiç öyle bir ilişkim olmadı imrendim size.
Tamamen beni anlattınız. Kendimi çok iyi tanıyorum. Hafif bencillik var ama bu sadece ilgi bende olsun, bana iyi davranılsın konusunda. Dediğim gibi erkek arkadaşım bana biraz mesafeli olsun kesin artık beni istemiyor ve ayrılacak düşüncesine giriyorum. Özgüven eksikliğim hat safhada zaten ona değinmiyorum bile. Fazla kuruntulu olduğum için çevremdekilerin sıkıntısı başka dahi olsa benle bir problemi var sanıp bende karşımdaki kişiye karşı mesafeli ve hırçın davranıyorum. Bu da en fazla erkek arkadaşımı etkiliyor.Özgüven eksikliği ve ego evet. Nerden biliyorum ? Tabii ki kendimden kişi kendinden bilir işi demişler :)
Ego deyince akla şımarıklık, burnu havadalık gelir ama aslında ego ben merkezci olmaktır. Örnek vermem gerekirse patronu asık suratlı dolaşırken "kesin bana kızdı kovacak"diye düşünmek, sevgilisi biraz mesafeli dursa ayrılacak paranoyaları yapmak yani dünyadaki her şeyin kendisine zarar verecek olduğunu düşünmektir ego. Ve maalesef bencillliktir de...
Sevgilin sıkıntılı ve yorgunken sürekli ilgi bekler gibi gözükürsün mesela ona.. Alınganlıkların yüzünden dostlarınla aran açılır.. Ama sanıyorum yaşın daha ufak, bu zamanla geçecek bir olay... Benim aşmam 30 yaşımı aldı nerdeyse :)
Tamamen beni anlattınız. Kendimi çok iyi tanıyorum. Hafif bencillik var ama bu sadece ilgi bende olsun, bana iyi davranılsın konusunda. Dediğim gibi erkek arkadaşım bana biraz mesafeli olsun kesin artık beni istemiyor ve ayrılacak düşüncesine giriyorum. Özgüven eksikliğim hat safhada zaten ona değinmiyorum bile. Fazla kuruntulu olduğum için çevremdekilerin sıkıntısı başka dahi olsa benle bir problemi var sanıp bende karşımdaki kişiye karşı mesafeli ve hırçın davranıyorum. Bu da en fazla erkek arkadaşımı etkiliyor.
yaa aynen benim sorunumm herşeyin ama herşeyin en kötüsünü düşünüyorum şeytanın bile aklına gelmez o kötü düşüncelerSelam kızlar. Benim derdim çok kuruntulu vesveseli olmam. Herşeye karşı bu böyle. Hemen aklıma en kötüsü en zoru gelir. Ya olmazsa ya yapamazsam falan diye... Özellikle erkek arkadaşıma karşı bunumu demek istiyo kesin benden soğudu bak bunu dedi önceden böyle demezdi geçen hafta iyi davrandı bu hafta böyle davranmıyo uzak gibi neden acaba başka biri mi falan. Herhangi bi arkadaşıma karşı da öyleyim çok yakın arkadaşlarımla canımlı bebeğimli konuşuruz he bak ismimle hitap etti sinirlimi bana diye. Ve bu artık beni çok yormaya başladı. Özellikle ilişkime karşı vesveseli kuruntulu olmak istemiyorum kurtulmam gerek bu ruh halinden
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?