- 6 Ağustos 2016
- 6.007
- 9.730
- 198
- Konu Sahibi geldikgidiyoruz
-
- #41
Kemik iliği baskılama idi sanırım ağır yan etkileri oluyormuş çocuklarda.
Kemik iliği baskılama idi sanırım ağır yan etkileri oluyormuş çocuklarda.Nasıl verilmiyor?
Gerçekten mi?
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Siz korkuyorsunuz tedbir alıyorsunuz ama öyle insanlar var ki covid olduğunu bildiği halde acillere maskesiz ve temiz alan dediğimiz yerlere muayeneye gidiyorlar. Günde 150 kadar hastanın geldiği sağlık ocağında insanlara maske takın, burnunuzu kapatın demekten konuşmaya mecalim kalmıyor.Allah hepimizin yardımcısı olsun. Sizin işiniz çok zor birde kızınız varmış Allah bağışlasın. Sorumsuz, kaygısız o kadar çok insan var ki. Sokağa çıkmaya korkuyorum çıksamda aşırı tedirginim. Paranoya kalmaz umarım üzerimde. İkide kızım var çok zor süreçten geçiyoruz. Ama sizinki daha zor siz direk içindesiniz.
Siz korkuyorsunuz tedbir alıyorsunuz ama öyle insanlar var ki covid olduğunu bildiği halde acillere maskesiz ve temiz alan dediğimiz yerlere muayeneye gidiyorlar. Günde 150 kadar hastanın geldiği sağlık ocağında insanlara maske takın, burnunuzu kapatın demekten konuşmaya mecalim kalmıyor.
Allah yardımcınız olsun .Yeni atlattım koranayı.Her gün dua edıyorum sızlere.Zira bu hastalıgı yasamayan bılmez.Benden de babama bulaştı.Bizler millet olarak sızlere cok dua edıyoruz.Ama bence bu surecte biliyorum cok zor ama cocuklarınız annenızde yada ne bıleyım siz baska bir yerde kalın .Çünkü sevdıklerımızı hasta etme dusuncesı bıle o kadar kotukı.Babama benden bulastı.Ve ben kendı derdımı dusunemedım.Saglık calışanları en zorlananlar.Haklarınız asla odenmez.Ama bizlerınde çok ıyı oldugu soylenemez.1 aydır yiğenlerımı Görmüyorum.Allah hepımıze yardım etsın.Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
yengem hazretleriAhh ahh diyorum
Şüpheyle özel hastaneye korka korka test yaptırmaya gittim sonuç enfeksiyon çıktı ama korkumdan ikinci kez sonuç göstermeye ilaç almaya bile gidemiyorum
Yengem hazretleri biz babaannemi aylardır görmüyoken üzerinden ikinci bir maaş almak için (bakım parası)hastaneye götüreceğini söylüyo rapor lazımmış
Şu süreçte hala para ,düğün, gezme ,tatil derdinde olanlara asla hakkımı helal etmiyorum
ÇOK GEÇMİŞ OLSUNMalesef kilo kaybı, bozuk bir psikoloji, böbrek rahatsızlığı tedavi görüyorum
Teşekkür ediyorumÇOK GEÇMİŞ OLSUN
Bir an erkek arkadaşımı gördüm bu yazdıklarınızda..Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Şuandan itibaren ülkece hepimize yardımcı olsun Allah. Çok ağır tedbirler gelmeden çözülmeyecek bu iş. Adam +, iş yeri sahibi, işe gidiyor. Günlük kazancım 10 bin, hergün ceza yazsalar da dokunmaz bana diyor. Sabır da bir yere kadar. Sonra hemşire doktor sekreter çemkirdiye çıkıyor adımız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?