off be canım yaaa üzülüyorum senin için ama ne olur biraz sabret
tamam olumsuz yaşam koşulların var amenna ama yaşın gereği hala ergenlik dönemi içindesin bu öfke patlamalarını anlıyorum. fakat şimdi derin bir nefes al biraz sakinleş ve bir de olaya şu açıdan bak: bu
geçici bir dönem. sen şu an hayatının en başındasın hatta figüransın henüz film başlamadı bile. Film başlayıp senin hayatının gerçek aktörü olabilmen için önce belli bir yaş dönemine erişmen, bir meslek sahibi olman bonus olarak da bir evlilik yapman gerekiyor. Bonus olmasa da olur ama muhafazakar ailelerin çocuklarında bu durum avantaj oluyor.
aradan birkaç yıl geçtikten sonra bu dönemlerin aklına buruk birer anı olarak gelecek. sana abla tavsiyesi bu kadar yıpratma kendini ilerde travmaların hayatını yönlendirmesin.
ajitasyon yapmak istemiyorum ama bu durumlarda en güzel teselli beterin beterini düşünmektir. mesela ilkokulda ayakkabısı olmadığı için yağmurlu havalarda terliğin üstüne poşet geçirip okula gitmek zorunda olan çocukları düşün (en yakınımda %100 yaşanmış örnek)
senin yaşlarındayken benim de kendime göre sıkıntılarım ve açmazlarım vardı. herkesin derdi çeşit çeşit kıyaslayamam ama pek mutlu bir çocukluk ve ergenlik geçirdiğimi de söyleyemem. o dönemlerde hep şöyle düşünürdüm. hepimizin hayatında sınandığı dönemler var ve sıkışık olduğumuz kadar rahat olduğumuz dönemler de var. açıkçası ilk gençliktebu sıkıntılar çekildikten sonra sonraki hayatın daha güzel olma ihtimaline inandım ve çok şükür ki şu an düşündüğümü yaşıyor durumdayım. inşallah senin için de öyle olur ama lütfen isyan etme olgunlukla göğüslemeye çalış. sınav ne kadar ağır olursa mükafatı da o kadar güzel ve büyük olur.
biliyorum şu anki ruh halinle bu yazdıklarım seni rahatlatmayacak sen her satıra içinden bir antitez geliştireceksin. senden ricam biraz sakinleyip öfken ve hayal kırıklığın geçtikten sonra bunları tekrar okuman
inşallah güzel geleceğin yakındır canım az daha sabır