- 13 Eylül 2025
- 177
- 82
- 13
- 23
- Konu Sahibi rubycikokata
-
- #61
Bence de aklını kullansın inşallah başına gelir o zaman böyle konuşursunAllah kimseyi kimseye düşürmesin
Gündüz anneniz bakıp, gece yanında kalacak birini bulmanız gerek. Yoksa sokağa atamayacağına göre anneniz bakmaya devam edecek… ya tek çocuk olsa neye kızacaktınız.Kalkıp su bile almıyor yalnızlıktan korkuyor
Niye babasının evi boş gider yerleşirAnnem boşansa ortada kalır ama
Başıma geldi . Anneannem çok huysuzdu erkek torun meraklısıydı üstelik kemik erimesi vb hastalıklarda eklendi çocuk gibiydi kızardı bana . Ben hiç dedemi tanımadım öbür dedem 7 yaşındayken öldü babaanem beni hiç sevmedi . Hıı 7 yaşında ki dedem de ataerkil toplumun bireyi olduğu için sert yapıda . Anneannemde öyle doğu kökenliyiz ayıp giyinme öyle derdi kızardı bana . Ama keşke dedem olsaydı varsın huzursuz olsaydı malını bana vermeseydi . Ama kötü de olsa evine gideceğim huysuz bir dedem var deseydim kbakmayın sizi yargılamıyorum şuan gözlerim doldu belki yurtdışında yaşıyorum ve yalnızım diye bilmiyorumBence de aklını kullansın inşallah başına gelir o zaman böyle konuşursun
Babasinin evi boş değil mi gitsin kalsın ikisi. Tamam büyüklere hurmet vs ama buyukler de böyle nalet geçimsiz olmasın ya. En güzel çözüm bakımevi ama bizim ülkede evlatlar vicdan yapiyo millet de hain evlat diyor.Yapmıyorum hatta bir gram yemek Yapmıyorum bu sabah mesela 11de uyandım umrumda olmadı annem aradı açmadım öğle arası işten gelir bakar babasına ben de hazırlanıp çıkarım akşam gelirim. Evimiz 3 +1 yetmiyor. Anneme de üzülüyorum sürekli ağlıyor huzur evine de sıcak bakmıyor gerekirse işten çıkarım boşanırım diyor
Sevgi uğruna harcanan hayatlar. Emin olun böyle bir dede olacağına hiç olmasın daha mutlu oluyor insan. Benim de anneannem böyle. İstemez kalsın. Yokluğu varlığından daha büyük bir huzurBaşıma geldi . Anneannem çok huysuzdu erkek torun meraklısıydı üstelik kemik erimesi vb hastalıklarda eklendi çocuk gibiydi kızardı bana . Ben hiç dedemi tanımadım öbür dedem 7 yaşındayken öldü babaanem beni hiç sevmedi . Hıı 7 yaşında ki dedem de ataerkil toplumun bireyi olduğu için sert yapıda . Anneannemde öyle doğu kökenliyiz ayıp giyinme öyle derdi kızardı bana . Ama keşke dedem olsaydı varsın huzursuz olsaydı malını bana vermeseydi . Ama kötü de olsa evine gideceğim huysuz bir dedem var deseydim kbakmayın sizi yargılamıyorum şuan gözlerim doldu belki yurtdışında yaşıyorum ve yalnızım diye bilmiyorumama ben ne hala sevgisi ne amca nede dede sevgisi varlığınu bilmiyorum
valla kızkardeşinide al babanıda al git dedenin evinde otur keyfine bak.Ya da annenle dısarda bir kafede oturun babasını alip onun evinde yaşaması gerektiğini yoksa biz babamızıda alir gideriz dedemin evinide çiongir cağırıp açtırırız otururuz deyiAnnem gerekirse boşanırım diyor ama
BilemedimSevgi uğruna harcanan hayatlar. Emin olun böyle bir dede olacağına hiç olmasın daha mutlu oluyor insan. Benim de anneannem böyle. İstemez kalsın. Yokluğu varlığından daha büyük bir huzur
Baktınız da noldu bir Allah razı olsun dedi mi ? Mesele sevap işlemek ise sokaktaki kedileri beslemek daha sevaptır diye düşünüyorumBilemedimbiz anneaneme baktık hıysuzluklarına rağmen hiç de pişman değilim üstelik bizim ailemizde de sorun vardı üstelik dayılarla teyzelerle uğraşmak zorunda kaldık
Sevap işlemek değil ki mesele ? Bu çok yanlış bir düşünce bana göre . Evet akli dengesi gitmişti ama ölmeden önce o sert kadın elini yüzüme koyup sevmeye çalışmıştı . O da bir sözden daha değerliydi . Zaten son dönemlerde konuşamıyordu aklı da gidip geliyordu .Baktınız da noldu bir Allah razı olsun dedi mi ? Mesele sevap işlemek ise sokaktaki kedileri beslemek daha sevaptır diye düşünüyorum
Ama siz çok farklı iki şeyden bahsediyorsunuz buradaki dede gayet sağlıklı bazı insanlar var 90 yaşında gayet sağlıklı. Hasta insana bakilabilir (ki malları oğluna bıraktıysa ben yine bakmam oğlu baksın oğlu bakmiyorsa huzur evine gidebilir)Sevap işlemek değil ki mesele ? Bu çok yanlış bir düşünce bana göre . Evet akli dengesi gitmişti ama ölmeden önce o sert kadın elini yüzüme koyup sevmeye çalışmıştı . O da bir sözden daha değerliydi . Zaten son dönemlerde konuşamıyordu aklı da gidip geliyordu .
Büyük büyüklüğünü bilecek. Sırf anneanne dede diye her istediğini yapmak gibi bir hakkı yok. Şartlar gereği yalnız yaşayamıyorsa, bakıma muhtaçsa buna göre davranacak. Akli melekelerinde sorun varsa onu hariç tutuyorum ama zihnen kendisindeyse sırf 50-60 sene önce üredi diye kimsenin hayatını cehenneme çevirmek gibi bir hakkı yok. Zor insan olmak ayrı, kötü insan olmak ayrı.Başıma geldi . Anneannem çok huysuzdu erkek torun meraklısıydı üstelik kemik erimesi vb hastalıklarda eklendi çocuk gibiydi kızardı bana . Ben hiç dedemi tanımadım öbür dedem 7 yaşındayken öldü babaanem beni hiç sevmedi . Hıı 7 yaşında ki dedem de ataerkil toplumun bireyi olduğu için sert yapıda . Anneannemde öyle doğu kökenliyiz ayıp giyinme öyle derdi kızardı bana . Ama keşke dedem olsaydı varsın huzursuz olsaydı malını bana vermeseydi . Ama kötü de olsa evine gideceğim huysuz bir dedem var deseydim kbakmayın sizi yargılamıyorum şuan gözlerim doldu belki yurtdışında yaşıyorum ve yalnızım diye bilmiyorumama ben ne hala sevgisi ne amca nede dede sevgisi varlığınu bilmiyorum
Benim annemler 4 kardeş hepsi kız. Dedem onları çocukluklarından, evlenecekleri günden 1 gün eveline kadar dövmüş biri. Annanemi de elden ayaktan düşene kadar aynı şekilde. Ne zaman elden ayaktan düştü, beğenmediği kızlarına muhtaç kaldı o zaman başladı, yok ben sizi dövdüm ama aslında kendimi dövüyordum, yok ben sizi çok sevdim ondan hep sakındım bir yere salmadım. Annanemi kendi yalnızlık korkusuna sığınıp yan komşuya salmazdı, hastanede yatardı annanem kendi hastanelik durumdayken gene gitmesini istemez, dursun derdi. Sorsan sevgi? Annemin de teyzemlerin de dedeme dair en büyük anıları yedikleri değişik şiddetteki dayaklar ve sözler. Ha gider ayak yüzünü okşamış ha 2 güzel laf etmiş. Korku dolu, baba sevgisiz geçen yıllar mı daha önemli yoksa gider ayak yarım kafayla söylenen sözler mi?Sevap işlemek değil ki mesele ? Bu çok yanlış bir düşünce bana göre . Evet akli dengesi gitmişti ama ölmeden önce o sert kadın elini yüzüme koyup sevmeye çalışmıştı . O da bir sözden daha değerliydi . Zaten son dönemlerde konuşamıyordu aklı da gidip geliyordu .
Şöyle anlatayım ilk yanımıza aldığımızda daha sağlıklıydı . Yani aklıda yerindeydi aynı muhabbetler bizde de yaşandı . Ama tekrar söylüyorum ben olaya biraz duygusal yaklaşmam çok normal ben hiç tanımadım . Bir anneannem birde bir dedemi hayal olarak hatırlıyorum . Aynı durumlar bizde de yaşandı her şeylerini oğulları aldı . Ama yine aynısı olsaydı yine aynı şekilde bakılırdı . Anneannem erkek torun sevdalısı despot bir kadındı .Ama siz çok farklı iki şeyden bahsediyorsunuz buradaki dede gayet sağlıklı bazı insanlar var 90 yaşında gayet sağlıklı. Hasta insana bakilabilir (ki malları oğluna bıraktıysa ben yine bakmam oğlu baksın oğlu bakmiyorsa huzur evine gidebilir)
Sağlıklı insan evinde dursun bir zahmet
Herkesin yaşadığı kendine tartışmak manasız . Siz de zor şeyler yaşamışsınız tabiki benim annem asla böyle bir geçmiş yaşamış biri değil .Benim annemler 4 kardeş hepsi kız. Dedem onları çocukluklarından, evlenecekleri günden 1 gün eveline kadar dövmüş biri. Annanemi de elden ayaktan düşene kadar aynı şekilde. Ne zaman elden ayaktan düştü, beğenmediği kızlarına muhtaç kaldı o zaman başladı, yok ben sizi dövdüm ama aslında kendimi dövüyordum, yok ben sizi çok sevdim ondan hep sakındım bir yere salmadım. Annanemi kendi yalnızlık korkusuna sığınıp yan komşuya salmazdı, hastanede yatardı annanem kendi hastanelik durumdayken gene gitmesini istemez, dursun derdi. Sorsan sevgi? Annemin de teyzemlerin de dedeme dair en büyük anıları yedikleri değişik şiddetteki dayaklar ve sözler. Ha gider ayak yüzünü okşamış ha 2 güzel laf etmiş. Korku dolu, baba sevgisiz geçen yıllar mı daha önemli yoksa gider ayak yarım kafayla söylenen sözler mi?
Tartışmak için asla demiyorum kendi yaşadığımdan örnek sadece.
Anneannem tipik bir oğulcu anneydi. Dayım kıymetli, dayım hep haklı, dayım naparsa doğru. Hakkını asla yiyemem, annem boşandığında anneme de bana da kol kanat gerdi, hep yanımızdaydı. Onu ayrı tutuyorum.Benim annemler 4 kardeş hepsi kız. Dedem onları çocukluklarından, evlenecekleri günden 1 gün eveline kadar dövmüş biri. Annanemi de elden ayaktan düşene kadar aynı şekilde. Ne zaman elden ayaktan düştü, beğenmediği kızlarına muhtaç kaldı o zaman başladı, yok ben sizi dövdüm ama aslında kendimi dövüyordum, yok ben sizi çok sevdim ondan hep sakındım bir yere salmadım. Annanemi kendi yalnızlık korkusuna sığınıp yan komşuya salmazdı, hastanede yatardı annanem kendi hastanelik durumdayken gene gitmesini istemez, dursun derdi. Sorsan sevgi? Annemin de teyzemlerin de dedeme dair en büyük anıları yedikleri değişik şiddetteki dayaklar ve sözler. Ha gider ayak yüzünü okşamış ha 2 güzel laf etmiş. Korku dolu, baba sevgisiz geçen yıllar mı daha önemli yoksa gider ayak yarım kafayla söylenen sözler mi?
Tartışmak için asla demiyorum kendi yaşadığımdan örnek sadece.
Tam olarak duygusal olarak baktığınız kısmı anlayamadım ? Mal bırakmamış zor gününde destek olmamış belki okutmamış ama çok mu sevmiş mesela hep sarilmis öpmüş mü? kendiniz söylüyorsunuz erkek çocukları seviyor diye. Sevgi bilet almamışsınız. Bence haksızlığa rağmen sevgisizlige rağmen anasına babasına bakan kız çocuklarının tek motivasyonu ya elalem ne der korkusu ya da hep yanlış öğretilen Allah korkusu. Benim babam ve anneme ayrıldıklarından sonra 5 kuruş yardım teklif etmedi bana. Uni okudum evlendim çocuğum oldu. Arayıp iki sevgi cümlesi kursa ne kurmasa ne.Şöyle anlatayım ilk yanımıza aldığımızda daha sağlıklıydı . Yani aklıda yerindeydi aynı muhabbetler bizde de yaşandı . Ama tekrar söylüyorum ben olaya biraz duygusal yaklaşmam çok normal ben hiç tanımadım . Bir anneannem birde bir dedemi hayal olarak hatırlıyorum . Aynı durumlar bizde de yaşandı her şeylerini oğulları aldı . Ama yine aynısı olsaydı yine aynı şekilde bakılırdı . Anneannem erkek torun sevdalısı despot bir kadındı .
Anneniz niye dayiniza laf ettirmiyor ben anlamıyorum ya kocam bana bisey yaparsa erkek kardeşimden başka kimsem yok diye mi düşünüyor acabaAnneannem tipik bir oğulcu anneydi. Dayım kıymetli, dayım hep haklı, dayım naparsa doğru. Hakkını asla yiyemem, annem boşandığında anneme de bana da kol kanat gerdi, hep yanımızdaydı. Onu ayrı tutuyorum.
Sonra hastalandı, konuşup yemek yiyemeyecek şekilde yatalak oldu. Annem onlara taşındı, 3 sene altını almaktan mideden beslemeye her şeyi annem yaptı, annem baktı. Kıymetli dayım haftada 2 saat çay içmeye geldi, "sıkıldım" deyip kalktı gitti. Yengem anneme "yardımcı olmak" için yemek yaptı, dayım 15 dakikalık yola getirmeyip 70 yaşındaki dedeme "x yemek yaptı gelin alın" dedi. Buna rağmen anneannem o durumda bile dayıma laf ettirmedi.
Annem 60 yaşında, hala çocukluklarında bile dayımın oğluş diye kayırılmasının içinde açtığı yarayı, gücenmeyi geçiremiyor.
Anneannem son günlerinde pişman olsa (ki olmadı) ne, olmasa ne. 60 sene bu şekilde geçmiş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?