Değersizlik,sevgisizlik..

Herkese merhaba o kadar kafama taktığım bir mevzu ki bu değersizlik ve sevgisizlik kendi ailem tarafından başarılarım da takdir edilmedim sevilmedim yaşıtlarıma göre çok farklı konumdayım ailemden hiç destek görmedim evlendim herşeyimi kendim yaptım okudum aynı zamanda çalıştım harçlığımı çıkardım ailem bunları yaparken da tebrik etmedi üstüne üstlük bu sanki bizim görevimizdir gibi görüp bize ebeveynlik yapmadılar ve aynı zamanda bizi onlara ebeveynlik yapmaya mecbur bıraktılar hep dışardakiler tebrik edildi ama biz edilmedik bize sürekli birşeyleri dayattılar sürekli onların işlerini halletmek zorunda kaldık çünkü beceriksizler artık kimseyi değiştiremeyeceğimi biliyorum kocaman insanlar ama artık en yakın aile profili olarak eşimin ailesini gördüğüm için onlarla inanılmaz kıyaslama yapmaya başladım onların çocuklarına yaptığı şeyler benim zoruma gidiyor bu kıskançlık değil bu biz bunları hak etmiycek çocuklar mıydık düşüncesi kimsenin işi gücü benim ilgilendirmez ama bu çocuklar borç yapıp ailesine dayayan insanlar ama kimse dönüp bişey bile demiyor ben o kadar biri bana kırık iğne verse bile altında ezilen bir insanım niye böyleyim insanların bana verdiği şeyleri asla almak istemiyorum çünkü ona minnet borcum olmuş gibi hissediyorum kendimi paralarım onun karşılığını vermek için bu durumdan çok sıkıldım böyle olmak istemiyorum herşeyi herkesi düşünüyorum sürekli eşimin ailesi diyorum ama aslında onlar tarafından sürekli görülmek ve sevilmek istiyorum kendi ailemden bunu göremedim ve görmeyeceğim ve kendi ailem bizim onlara olan onca iyiliğimizi inkar ediyor kimse bizim derdimizin peşine düşmedi hiç okuldan eve geldiğimizde bizi sıcacık yemekler karşılamadı ya da mutlu bi aile tablosu yani biz anne babamız var iken yokluğunu yaşadık

konuyu silsenizde o konu geri gelecek :)