- 10 Temmuz 2016
- 890
- 6.695
- 68
Evet tabi kii. Hatta bu yuzden evde kiyamet bile koptu kolu komsuya rezil olduk. Calisiyo ya beyfendi tek calisan evi vecindiren o ya yeryuzunde ondan yani benim hakkim yok hicbiseye.
Evet tabi kii. Hatta bu yuzden evde kiyamet bile koptu kolu komsuya rezil olduk. Calisiyo ya beyfendi tek calisan evi vecindiren o ya yeryuzunde ondan yani benim hakkim yok hicbiseye.Belli zaten :/ neden değişti ki böyle
Konuşup anlatıyomusun sıkıntılarını onada?
Evet tabi kii. Hatta bu yuzden evde kiyamet bile koptu kolu komsuya rezil olduk. Calisiyo ya beyfendi tek calisan evi vecindiren o ya yeryuzunde ondan yani benim hakkim yok hicbiseye.
bebeğiniz çok mu küçükEvet tabi kii. Hatta bu yuzden evde kiyamet bile koptu kolu komsuya rezil olduk. Calisiyo ya beyfendi tek calisan evi vecindiren o ya yeryuzunde ondan yani benim hakkim yok hicbiseye.
Bugun hicbir is yapmadim...
Aslinda bu hafta hicbir is yapmadim...
Durmadan uyuyasim geliyor geceleri kizim uyutmadigi icin uyku duzenim kalmadi..
Kis geldi hava kasvetli biryandan soguk hava biryandan dogalgaz faturasi canimi sıkıyor..
Hastaliklar pesimizi birakmiyor..
Bir yandan agriyan disim bir yandan kizimin gece nobetleri aglama krizleri..
Esimin ilgisizligi cinselsizligi..
Kimseyi gormemem..
Uc senedir hicbiryere gitmedim bulundugum semtin disina bile cikmadim..
Bir yandan maddi sıkıntılar...
Off depresyondayim parmagimi bile kaldirasim yok..
Cok tesekkur ederim ne guzel yazmissin yuregine saglik icime birazcik su serptin sagol Allah razi olsun.. Zaten oyle hersey birdenbire olmuyor sıkılacaksa da o dis mutlaka sıkılacak sabrin sonu selamettir kendi yasadigin bir kesitten olusturdugun ornek guzeldi. Yani umit verici...Bu arada yaşadıklarının aynını yaşadım çocuğum küçükken. En büyük sebebi maddi sıkıntıydı. Parasızlık. Eşim de bu yüzden depresyondaydı. Be iletişim kuramıyorduk. Ailem dışında hiç bir gezmem yoktu ve 4 senede iki elin parmaklarını geçmeyecek kadar avm ye gitmişizdir. O da mesela az bir para geçmişse elimize, çok ihtiyaç bir şey almak gerekmiştir. Onda da yemek harcaması olmasın diye, peynirli sandviç yapıp götürürdüm.
Bekarlıkta da her sene yurt dılına çıkardım. Yani büyük sıkıntı.
Ama olumsuz kısımları bir yana bırakıp, hayatın olumlu yönlerine odaklanmak beni daha dik tuttu. Çocuğum dışarıya çıkamamamın en büyük sebebi olsa da, hayatımın neşesiydi aynı zamanda. Büyümelerini izlemek çok keyifli. eşinle olumlu bir şekilde iletişim kurmaya çalış. Odun değilse bir şekilde düzeleceğini umuyorum.
Benimki o zaman çok kötüydü, idare ettim çoğu zaman ama şimdi çok farkında her şeyin ve o zamanların hatrı için ayrı bir kıymetim var onun kalbinde.
Devamlı depresyon ve ağlama hali erkekleri itiyor. gününün nasıl geçtiğiyle ilgilenmek, onu rahatlatan şeylerden bahsetmek, eve ilk geldiğinde bir yarım saat ve karnı doyana kadar biraz rahat bırakmak da yumuşatıyor. Ben de çalıştığım zamanlarda dışarıdan ilk geldiğimde bir yarım saat rahatlamaya çalışırdım.
Senin kadar eşin de uğraşmalı tabi ki. Evlilikte muyütsuzluğun en büyük sebeplerinden biri başta küçük şeylerle sevgi kazanabilecekken, o uuğrşmıyor ben de yapmam deyip iletişimin kapatılması. Zamanla bu kronikleşiyor ve birbirinin yüzüne bakmadan yaşamaya alışıyorsun. Bunu sağlayabilen en büyük faktör ailede kadın.
Ben mutsuz olduğumda biliyorum ki, evin atmosferini direk negatif yapabilirim ve hepimiz mutsuz oluruz ama eşimin dışarıdan ne kadar negatif geldiğinin pek önemi yok. Somurtsa da biz oğlumla keyfederken sonunda o da yumuşayıp doğru yola ulaşıyor :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?