benimki şans galiba.
yada Allah ' in bir lütfu

13 yaşında ilk hoşlandığım çocuk şimdi 10 yıllık iki çocuğumun babası.
ve her sabah yeniden asik olduğum yüzüne bakarken heycanlandigim adam.
onunla evlenmeseydim büyük ihtimal mantık evliliği yapardım.
yani maddi olarak rahat edeceğim bir hayat secebilirdim.bu duyguları aşkı belki hiç yasayamazdim.ne çok şey kaybedermisim

eğer ortada aşk yoksa malesef maddiyat konuşuyor.o yüzden size yaklaşımda bu yüzden böyle.
bir tanıdığım ben bakarken
" yokluk kapıdan girdi mi
aşk bacadan kaçar demişti"
çok yokluk gördük , görüyoruz da.
hiç bir zaman çok iyi şartlarımız olmadi.
ama çok şükür aşkımız hiç eksilmedi.
aksine daha çok kenetlendik.
uzun oldu kusura bakmayın.
sırf evlenmiş olmak için evlenirseniz mutlaka bulursunuz.ama doğru insan dediğiniz kişiyi bulma konusu muamma.
belki hergün gördüğünüz
belki bu güne denk hiç o gözle bakmadiginiz
biridir

belkide bir gün bir yerlerden çıkıp gelecek biridir.
kısmet :)
Allah gönlünüze göre versin.umarım sizin için doğru insanı bulursunuz.