Merhaba sevgili kardeşim,
2010 yılında evlenmeme 1 ay kala bende nişanı altmıştım ve blokta yazılarım var oku bak neler yaşadım.Gelinliğim duvarda asılı kaldı düşün.Nişanlımla aram da hiçbir sorun yoktu ama ailesiyle ailemin kültür yapıları farklı olduğu için ve işin içine para girince olaylar karıştı elbette burada uzun uzun anlatmak istemiyorum ama keşke aramasaydın ben aramadım o kadar çok seviyordum ve onun da sevdiğini biliyordum ama bazen erkeklerin acı yaşaması gerekiyor ama ben nişanı attığımda gerçekten bitirmiştim neyse...İki insanın birbirini sevip ayrılması çok büyük bir acı herkes bir kafadan konuşuyor ama kimse ikinizin duygularına değer vermiyor.Allah tüm dünyadaki pislik kötülük yapan insanları bile sonuna kadar bekliyor birgün kulum tövbe edecek diye ama aile büyüklerin kibirlilikleri yüzünden hiç evlatlarını düşünmüyorlar...
Sonuç nişanım 1,5 ay olmadan geri döndü babam olmadığı için direk ağabey ile konuştu geldiğinde ben nişanlı mı tanıyamadım insan kılıgından çıkmıştı bende öyleydim durmadan ağlıyordum ve o hallimle işe gidiyordum iş yapıyordum hatasız ama bu gecen kötü süreç için de Allaha çok dua ettim çok yalvardım iyi olayım diye davam da haklıydım ne olursa olsun dönmeyecektim ama anladık ki nişanlım artık yere daha sağlam basılıyor farklı bakıyor herşeyi ikimiz yaptık bu evrede aileler hiç görüşmedi her iki taraf tavrını koydu ben bir sene sonra düğün olacak dedim nişanlımı görmem lazım dı 6 ay sonra ilk ayda söylediklerini unutacak mı diye hayır olmadı gerçekten ne kadar çok sevildiğimi anladım ve 11 haziran 2011 yılında Allahın izni ile düğünümüzü yaptık 10 ayımıza girdik Allaha çok şükür her iki ailede sorun kalmadı ...Görüşmüyorlar sorun değil biz gene de iki aileyi idare ediyoruz bir gün hafta eşimin tarafına bir gün benim tarafıma herşey eşit olmalı ...Çok şükür eşimle çok mutluyum ve iyiki evlenmişim diyorum Allah binbir kere razı olsun.Allaha şükürler olsun.Allah nasip ettiyse isterlerse ikiye ayrılsınlar olunca oluyor.Sadece iki kişide aynı adımı atmalı.
