- 16 Mart 2020
- 1.235
- 2.195
- 53
- 31
- Konu Sahibi Cokokuyanbilir
-
- #1
Yanı mesafe mi koymak istiyor yoksa onun normali mi bu kestiremiyorum. O yüzden yargısız infaz da yapmak istemiyorum. Gerçekten çok kıymet verdiğim biri.Sizde kendimi gördüm. Eskiden ben de boyleydim. Hep ben arar herkesi ben idare ederdim artık arayanı arıyorum dert babası değilim.
Haftada 1 telefonda 1 saat kadar konuşup dertleşiyorduk. Ötesi yoktu. Öyle her gün arayan darlayan birisi değilim .Bence üzüntüyü değil ilgiyi abartıyorsunuz.
Çok iyi arkadaş da olunsa uzak sehirlerde eskisi gibi olunmuyor bunu kabullenmek gerek.
Hele ki depresyonda ya da üzgün olan bir insan kafasında bin tane şeyle uğraşıyordur dolayısıyla kimseyle uğraşmak istemez.
Böyle bir durumu varsa onu sürekli arayan kim olursa olsun soğur uzaklaşır.
Rahat bırakın üstüne gitmeyin.
Haftada 1 gün telefonda görüşmek fazla ilgi sayılır mı emin değilim.Fazla ilginiz bunaltmıştır belki.
Bu arkadaş kk’de meşhur olduBenim en yakın arkadaşımla (ki bir dönem ev arkadaşımdı) hic konuşmadan 6 ay geçirdigim olmuştu. Şehirlerimiz ayrılmıştı, hayatımıza yeni yeni insanlar girmişti. Ama hep çok sevdiğim biriydi. Onun da aradığım,açmadığı dönmediği zaman çok oldu. Eminim benim de onun aramasına mesajina donmedigim olmuştur. Ama aramızdaki bağ gercek bir bağ olduğu için hiç gönül koymadim, yilda bir - bazen iki gün birbirimizin şehrine gelip hızlandırılmış dostluk tazelemesi yaptik , bir sürü güzel anı biriktirdik. Bazen aynı duruma düştüğümüz bir dönem oldu,o dönem çok sık konusurduk, 'su mesajı atmış ne yazayım?' demek için bile birbriimize yazardıksonra ikimiz de o dönemden çıktık, konuşmalarımız minimuma indi. En son pandemiden önce o benim yanıma gelmişti. Döndükten sonra uzun zaman konuşmadık, ilkbaharda (benim de ismen tanıdığım) biriyle ilişkiye başladığını söylemek için aradi, bir saat konuştuk, yazın ben bir sebeple aradım, sonbaharda o bir aradi, kışın ben 'biktim artik istifa edicem' konuşması için aradım. Yani bir yılda 4 kere konuştuk belki de:)
Hatta ben birkac ay önce "x şehrine gideceğim,yolu uzatıp gelebilirim ama (pandemi dolayısıyla) misafir kabul ediyor musunuz?" Diye sormuştum, "gelme" demiştisonra nişanı oldu, bilet almak üzereyken saati öğrenmek için aradım, 'aile içinde olacak,ev de kalabalık,gelme istersen' dedi
Sonuç olarak alınmadim, gücenmedim, ya da 'eskiden sevdiğim arkadaşım' moduna girmedim .
Hatta bu hafta nikahı var , arayıp çağırdı ve sabah erkenden onun şehrine gidip tüm surecte yanında olacağım.
Yani 'ayri ayrı zamanlarda iki kere aradim, üç kere yazdım, demek ki artık dost değiliz' düşüncesi benim için çok saçma bir dusunce. Aynı şekilde iki üç telefonunu açmadım, dönmedim diye benimle tüm ipleri koparan insanlarla da kendimi rahat hissedemiyorum.
Bence çok da takılmayın. Belki mental olarak telefonu açıp konuşacak durumda değildir, keyfi yoktur. Neden her şeyi kişisel almaya bu kadar meyillisiniz ki?
Ben sevdiğim insanlar için fazla toleranslı ve verici bir insanım. O yüzden silerim demiyorum. Ama bu çabası benimle iletişimini zayıflatmak için ise üzülürüm. Israrcı biri gibi gözükmek istemem elbette.Çok kıymet vermek güzel ama kimse bu konuları önemsemiyor artık. Ben rahatlığı savunuyorum. Dostumu aradım açmadı mı sonra döner dönmezse de yapacak bir şey yok ihtiyaç duyarsa arar. Bir kaç çok sevdiğim dostum var farklı şehirlerde hediye gönderirim ihtiyaç duyarsa bir telefonuna koşar giderim ama aylarca konuşmadığımızda olur buna çok takılmayız. Bir arkadaşım var mesela Google yerine kullandığım her konuda bilgisi olan ve bişey sormak için aradığım ve birgün bile işin düşünce arıyorsun beni demeyen. Yani kısacası free dostluğu savunuyorum iyi niyetle yanında olduğunu hissettirmeye çalışman güzel ama aynı fikirde olmazsan karşında ki insanın hareketleri seni incitir incinmemek için sal gitsin
Hahaha evet. Ama bana çok ilginç geliyor ya iki telefonumu açmadı diye arkadaşı silmek. Bu aralar böyle konular çok açılıyor. Yok davet etmedi, yok aradım açmadı.Bu arkadaş kk’de meşhur oldu
Bence de haklısınız.Hahaha evet. Ama bana çok ilginç geliyor ya iki telefonumu açmadı diye arkadaşı silmek. Bu aralar böyle konular çok açılıyor. Yok davet etmedi, yok aradım açmadı.
İnsanlık hali yani, cidden bunca büyütüp gemileri yakmak isteyecek bir şey mi?
Bence bı öneminiz yok kendisi icinMerhaba,
Benim kafama takılan ama acaba kuruntu mu yapıyorum dediğim bir mesele var. Biraz alıngan bir tipte olabilirim.
Yaklaşık 3 sene önce iş yerime başka bir şehirden çalışmak için gelen yeni mezun bir arkadaş vardı. Benden 1 ay sonra gelmişti ve şehirde pek tanıdığı yoktu. Iletisimimiz çok kuvvetli oldu ve iş dışında da sürekli görüşmeye başladık. Onu sosyal çevremle tanıştırdım. Bu şehirde asla yabancılık çekmedi, evimi açtım. Ve gerçekten çok güçlü bir bağ kurduk. Hiç bir zamanda tartışmadık. Siyasî, dini ve ahlaki değerlerimiz de benzer olduğu için müthiş anlaştık.
Sonra bu arkadaş 1 sene önce başka bir şehire gitti iş dolayısıyla. Ve yine ailesinden uzak tek başına küçük bir şehire gitti. Giderken salya sümük ağladık diyebilirim. Ve iletişimi asla koparmadık. Ayda 1 de şehrime geldi. Evimde ağırladım.
Tek kaldığı için ve çok sosyal olmadığı için e bir de pandemi olduğu için sosyalleşemedi ve gittiği şehirde yalnız kaldı. Ben yalnız hissetmemesi için sürekli aradım. Korona gecirdi kendisini ve ailesini her gün aradım ve halini hatrını sordum.Hic sebepsiz üzgün hissettiği bi dönemde çiçek gönderdim. Bunları anlatma sebebim ne kadar fedakar olduğum değil, gerçekten kardeşim olarak gördüğüm anlaşılması için..
Fakat son aylarda şuna evrildi. Arıyordum açmıyordu müsait olmuyordu belki de ve gerçekten tüm gün yalnız kaldığı için destek olmak için arıyordum. Açmıyordu bir kaç gün sonra kendisi dönüyordu. Ben bazen soruyordum x kişisini aradın mı hiç diye onu da 1-2 aydır aramamış oluyordu vs.
Bu x kişisi de çok yakın bir arkadaşı bu arada..
Son dönemde aradığım ama 4 5 gün sonra geri döndüğü oldu. Önemsemedim pek fazla.
Ama en son 22 mayısta aradım,açmadı.Ve o tarihten beri aramadı. Başına birşey mi geldi diye endişelendim başta fakat ortak instagram grubumuzda komik birşey paylaştı ve iyi olduğunu düşündüm. Belki ihtiyacım vardı iyi değildim ve aradım geri dönmediği için bozuldum. Ama sonra daha kritik bir durum olduğunu düşündüm. Evet unutmuşta olabilir insanlık hali. Ama herşey sanki benim çabam kadarmış gibi geldi. Yanı neredeyse 20 gün olmuş ve normal şartlarda 20 günde ben bu arkadaşımı 4 5 kez arardım. Ama arkadaşımın aklına dahi gelmedim.
Acaba ben mi fazla alınganlık gösteriyorum dedim. Çünkü gerçekten çok kıymet verdiğim bir insandı.. Ben bu arkadaşıma karşı bozuldum belli de etmek istemiyorum.. sizin düşünceleriniz neler. Ben abartıyor muyum
Ben böyle bir tavırda değilim. Bunun için elbette silecek değilim. Bahsettiğim konu başka bir durum. Ben acaba iletişimde kalmak istemiyor mu, sadece benim çabamla mı ilerliyor ikilemine düşerek açtım konumu. Yoksa elbette çocuk değilim. Hayatin telaşını anlayabiliyorum.Hahaha evet. Ama bana çok ilginç geliyor ya iki telefonumu açmadı diye arkadaşı silmek. Bu aralar böyle konular çok açılıyor. Yok davet etmedi, yok aradım açmadı.
İnsanlık hali yani, cidden bunca büyütüp gemileri yakmak isteyecek bir şey mi?
Ben acaba dedim. Aslında görüşürken sıcacık bir konuşma oluyor. Gülüyor eğleniyoruz yeri geliyor dertleşiyoruz. Ya sen harika bi insansın keşke erkek olsaydın diye dahi takılırdı bana.Bence bı öneminiz yok kendisi icin
Konuyu en başta bize anlatirken zaten çok bariz ilgi istediğinizden değilBen acaba dedim. Aslında görüşürken sıcacık bir konuşma oluyor. Gülüyor eğleniyoruz yeri geliyor dertleşiyoruz. Ya sen harika bi insansın keşke erkek olsaydın diye dahi takılırdı bana.
Beni üzen durum neredeyse 20 gün olmuş ben bu süreçte onu 4 5 kez arardım. O gün unutmuş olabilir geri dönmeyi. Ama sonrasında aa cokokuyanbilir beni arardı diye merak etmiş olmaması.
Ben elbette prenses sendromunda değilim:) aramalarım da benimle ilgilensin diye değil o yalnız hissetmesin diyeydi
Kişisel alıp almama arasında tereddütte olduğum için açtım konuyu. Konumda bahsettiğim gibi başka birini de 1 2 ay aramadığı oluyor. Tabiki silecek değilim arkadaşımı:)Benim en yakın arkadaşımla (ki bir dönem ev arkadaşımdı) hic konuşmadan 6 ay geçirdigim olmuştu. Şehirlerimiz ayrılmıştı, hayatımıza yeni yeni insanlar girmişti. Ama hep çok sevdiğim biriydi. Onun da aradığım,açmadığı dönmediği zaman çok oldu. Eminim benim de onun aramasına mesajina donmedigim olmuştur. Ama aramızdaki bağ gercek bir bağ olduğu için hiç gönül koymadim, yilda bir - bazen iki gün birbirimizin şehrine gelip hızlandırılmış dostluk tazelemesi yaptik , bir sürü güzel anı biriktirdik. Bazen aynı duruma düştüğümüz bir dönem oldu,o dönem çok sık konusurduk, 'su mesajı atmış ne yazayım?' demek için bile birbriimize yazardıksonra ikimiz de o dönemden çıktık, konuşmalarımız minimuma indi. En son pandemiden önce o benim yanıma gelmişti. Döndükten sonra uzun zaman konuşmadık, ilkbaharda (benim de ismen tanıdığım) biriyle ilişkiye başladığını söylemek için aradi, bir saat konuştuk, yazın ben bir sebeple aradım, sonbaharda o bir aradi, kışın ben 'biktim artik istifa edicem' konuşması için aradım. Yani bir yılda 4 kere konuştuk belki de:)
Hatta ben birkac ay önce "x şehrine gideceğim,yolu uzatıp gelebilirim ama (pandemi dolayısıyla) misafir kabul ediyor musunuz?" Diye sormuştum, "gelme" demiştisonra nişanı oldu, bilet almak üzereyken saati öğrenmek için aradım, 'aile içinde olacak,ev de kalabalık,gelme istersen' dedi
Sonuç olarak alınmadim, gücenmedim, ya da 'eskiden sevdiğim arkadaşım' moduna girmedim .
Hatta bu hafta nikahı var , arayıp çağırdı ve sabah erkenden onun şehrine gidip tüm surecte yanında olacağım.
Yani 'ayri ayrı zamanlarda iki kere aradim, üç kere yazdım, demek ki artık dost değiliz' düşüncesi benim için çok saçma bir dusunce. Aynı şekilde iki üç telefonunu açmadım, dönmedim diye benimle tüm ipleri koparan insanlarla da kendimi rahat hissedemiyorum.
Bence çok da takılmayın. Belki mental olarak telefonu açıp konuşacak durumda değildir, keyfi yoktur. Neden her şeyi kişisel almaya bu kadar meyillisiniz ki?
Boşver sadece ararsa müsaitsen keyfin yerindeyse açarsın aramazsa boşver.Yanı mesafe mi koymak istiyor yoksa onun normali mi bu kestiremiyorum. O yüzden yargısız infaz da yapmak istemiyorum. Gerçekten çok kıymet verdiğim biri.
Bence sadece şu an konuşma havasında değildir. Belki de aşırı yoğundur, yeni işi falan .Ben böyle bir tavırda değilim. Bunun için elbette silecek değilim. Bahsettiğim konu başka bir durum. Ben acaba iletişimde kalmak istemiyor mu, sadece benim çabamla mı ilerliyor ikilemine düşerek açtım konumu. Yoksa elbette çocuk değilim. Hayatin telaşını anlayabiliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?