Bakın bir insanın yakın arkadaşı olmak , onun tüm sorumluluğunu almayı gerektirmez, arkadaşınızın sizden bu beklentisi bencilliğini gösterir. Dostluk sadece zor gününde destek olmayı gerektirir ki siz bir iki gün misafirim ol diyerek bunu yapmışsınız. Ama arkadaşınız sizin evli olduğunuzu, eşinizin bu kadar uzun süre evinde yabancı biri ile kalmaktan hoşlanmayacağını öngörmesine rağmen önemsememiş , bence arkadaşlık dostluk , karşılıklı olduğu zaman özeldir, benim işim görülsün arkadaşımın hayatı ve evliliği ne olursa olsun düşüncesi gerçek bir dostun düşüncesi değildir.
İkinci olarak bazı arkadaşlar kocanızla arkadaşınız arasında birşeyler olabileceğini ima etmişler, bu kesin olacak diye birşey yok, ama olmayacak diye de birşey yok, eşine arkadaşına güvenmek başka şey, ben eşime arkadaşıma güveniyorum aynı evde yaşayalım başka şeydir. Burada çok önemli bir gerçek var ki aynı evde yaşayan insanlar arasında mahremiyet kalkar, arkadaşınızın ev arkadaşınız olduğu durumlarda arkadaşınız, eşinizin her halini, o arkadaşınızın her halini, ne zaman seviştiğinizi, ne zaman duş aldığınızı, ne zaman tartıştığınız bildiğinden eşinizle tüm ikili ilişkileriniz hakkında yorum yapabilecek kadar, bilgi sahibi olacak bir duruma gelir. Yoğun çalıştığınızı söylediniz, sizin işte olduğunuz zamanlarda eşiniz ve arkadaşınız beraber vakit geçirmek zorunda kalacaklar, bazen beraber iş yapacaklar, beraber film izleyip müzik dinleyecekler, belki sizin davranışlarınızla ilgili birbirlerine yorumlar yapacaklar, bence arkadaşınızı evliliğinize bu kadar dahil etmeye, eşinizle başbaşa bu kadar vakit geçirecek ortam yaratmaya gerek yok.
Kaldı ki Türkiyede yaşıyoruz, anladığım kadarı ile kız arkadaşınızın evlenmeyi planladığı bir sevgilisi var, ne yapacağı belli olmayan alkolik bir babası var, bu adamların bekar bir kızın akrabası olmayan bir genç bir erkekle aynı evde kalmasını büyük ihtimalle sorun edecekler, belki eşinizin başına bela olacaklar bilemesiniz.
Hayatımdaki samimi arkadaşlarımın en yenisi 15 yıllıktır ve hepsi zor anımda benim yanımda olmuşlardır, bende onların yanında olmuşumdur. Ama hem ben hemde dostlarım hiçbir zaman insani ilişkilerin temeli olan bazı şeyleri unutmadık, bunlardan en önemlisi denge ve empatidir, almadan vermek yaradana mahsustur. Tüm hayatının sorumluluğunu kendi şahsi sorumlulukları ve evlilik hayatı olan başka bir arkadaşının üzerine yıkmak isteyen kişi gerçek bir dost değildir. Zira böyle bir şey talep etmeden onunda bir ailesi olduğunu düşünüp baştan böyle bir teklifle gelmemesi, sizi arada bırakmaması gerekir. Zira gerçek dostluk benim işim görülsün kafası değildir. Kaldı ki hayatına yeniden başlayacak olan birinin evli arkadaşımın evine yerleşirimden daha reailist planları olması gerekir.