Bana haddimi bildirmek için mi yazdınız bunları? Nikâhım kokteylli olmuştu zaten, düğüne hiç gerek yoktu. Ama eşimin ısrarı üzerine onun memleketinde ben istemediğim halde düğün yaptık. Tanıdığım ve sevdiğim insanlarla kendi memleketimde zaten yapacağımı yaptım, düğünde de tanımadığım 400 kişinin karşısında 3 saat boyunca kös kös oturdum. Karşılığı? Dediğim gibi asla değmedi. Kaldı ki insan sevdiklerinden de birşeyler bekler. Altın altın diye bağırmıyorum ama yeni evlenen çifte bir destek, dayanaktır. Hele ki benim eşim gibi bir öksüz, yetim evleniyorsa insan tabii çevresinden yardım bekler. Hem bir söz vardır "Tarlada izi olmayanın sofrada yüzü olmaz" diye. Ne gördüm ki ne yapayım? Düğünde anlaşıldı, hem maddi, hem manevi. Umarım anlamışsınızdır.