Düğüne 20 gün kala nişan atmak

Songaripyolcu .!.:

Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?

Genişletmek için tıkla...

Esra135724 .!.:

Bı arkadaşımın başına gelmişti boyle bı olay en sonunda dayanamadı nişanı attı şu an başka biriyle evli çokta mutlu. İnanın hiç değmez nisanliyken değer vermeyen evlenince hiç vermez bence ağlamak yerine şükür edin. Evlilik sandığınız gibi bişey değil ömür boyu sürmesi istenilen bişey.disari çıkın alışveriş yapın kafanızı dağıtın evliyken boşanmaktan kat ve kat daha iyi nisanliyken ayrilmak. Allah korumuş sizi kardeşim

Genişletmek için tıkla...

Songaripyolcu .!.:

Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?

Genişletmek için tıkla...

TeAmoIG .!.:

Merak ettim sade nikah ne konuda yanlış anlaşılan birşey barındrıyor ?

Genişletmek için tıkla...

Katipyarisi .!.:

Başından beri değer görmediğiniz birine telefon açıp ağlayarak totosunu kaldırmanız iyi olmamış.

Genişletmek için tıkla...

hilal dulgar .!.:

Şuan aynı dönemden geçiyoruz seni çok iyi anlıyorum bende düğünüme 2 ay kala nişanımı attım bir hafta kadar oldu zor bir süreçten geçiyoruz ama elbette böyle kalmayacak geçecek herşey ve şu kadarını söyleyebilirim kimse için değmiyor.

Genişletmek için tıkla...

chagiless .!.:

Sonuçta iki farklı aile birleşiyor düğünün nasıl olacağına da ortak karar verilmeli. Siz istiyorsunuz diye onlar da mevlidli kabul etmek zorunda değil. Ama tek konu da bu değil başka sıkıntılar yüzünden her şey sorun olmuş bu ilişkide. Aileler çok fazla girmiş işin içine ikiniz karar verip sadece onlara söylemeliydiniz. Sağlık olsun hayatın sonu da değil tabi

Genişletmek için tıkla...

Songaripyolcu .!.:

Teşekkür ederim dediğiniz çok doğru ama bazen diyorum ki belki de sevgili olduğumuz zamanlar gibi çok mutlu olacaktık bir sürü hayalimiz vardı.Evlenseydik deneyip olmadı diyebilrdik ama zaten ayrı şehirlerde yaşıyorduk beraber olmanın nasıl olduğunu bilemeden ayrıldık.Nasip böyle sanırım kendi çevremde de nişanlısından ayrılıp çok mutlu olan insanlar var umarım ben de öyle olabilirim Allah razı olsun kardeşim

Genişletmek için tıkla...