- 19 Şubat 2019
- 18.256
- 64.369
- 598
Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir!Selam kızlar. İyiki varsınız ve iyi ki Rabbim burayı bulmayı nasip etmiş diyorum.Artık kesinlikle tesadüflere inanmıyorum. Minnacık bir olayın bile bir sebebi varmış. Burayı buldurduysa Rabbim demekki duamı bu şekilde, şükürle, teşekkürle duamı kabul etmemi istiyor diye düşünüyorum. Bugün olumlamamda 2. günüm. Çok çok heyecanlıyım. Bu arada sürekli eski sayfaları okuyorum, 127. sayfadayım.
Harika bayıldım çok teşekkürler paylaşım içinHiçbir karşılaşma tesadüf değildir!
Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir. Hiçbir hissediş, düşünüş, bakış, algılayış, seziş de öyle. Hatta bunların tersi de tesadüf değil. Alışveriş yaptığımız market, yemek yediğimiz lokanta, su içtiğimiz çeşme, yürüdüğümüz kaldırım ve orada yanlarından birer yabancı olarak geçip gittiğimiz insanlar. Tesadüf gibi görünen karşılaşmalar, yolu sorduğumuz herhangi biri, hafifçe çarptığımız insan.
Bize gülümseyen küçük bir çocuk önümüzden aniden uçuveren kuş…Gün boyu yaşadığımız en basit olay bile herhangi bir zihinsel, fiziksel, ruhsal yada duygusal bir olayın tetikleyicisi olur. Küçük ya da büyük…
Bazen hiç hesapta olmayan durumların içine çekiliveririz. Hayal bile etmediğimiz olayları yaşarken buluruz kendimizi. Bir martı çığlığı,bir satıcı bağırışı, alır götürür bizi yıllarca ya da yollarca uzaklara… Hem öğretmen hem de öğrenciyizdir her ilişkinin içinde. Doğduğumuz aile, gittiğimiz okullar, sıra arkadaşımız, sevgilimiz , eşimiz, çocuğumuz vs.
Her ilişki, farklı bir yönümüzün aynasıdır. Ve bizler de onlar için birer aynayız.
Farkındalığımız yükseldikçe, durumları ve ilişkileri yaşarken, kendimizi ve yaşanılanları gözlemlemeye başlarız. Ve eğer yaşadıklarımıza yüksek idrakle bakabilmeyi başarırsak, o ilişki ya da durumu ne için yaşadığımızı kavrarız. Düğmelerimize en fazla basan insanlar, en iyi öğretmenlerimizdir. O ilişkide kurban olmadığımızı anlar, ilişkinin bize neyi öğretmeye çalıştığını kavrarsak, dersimizi alır ve yolumuza devam ederiz. Eğer bunu yapamazsak, o ilişkide ya da durum içinde tutsak olur, ya daha ağır durumlar yaşar ya da daha travmatik durumları (o dersi alıncaya, eksik yönümüzü tamamlayıncaya, kendimizi düzeltinceye kadar) tekrar takrar yaşamaya devam ederiz.
Bazen bazı insanların hayatına yalnızca katalizör olarak gireriz. Onların hayatlarında değiştirmesi gereken durumun düğmesine basar ve sessizce çekiliriz. Ve yüksek farkındalık içinde kalırsak, yaşanılan durumdan etkilenmeden, arkamıza bakmadan yolumuza devam ederiz.
Özet olarak, en büyük düşmanımız en iyi dostumuzdur aslında. Çünkü bizde en büyük değişime neden olur genellikle. Ve her karşılaşma kutsaldır. Karşımızdaki insanın tanrısallığını kabul edip o şekilde yaklaşırsak, nefreti, öfkeyi, suçluluk duygusunu, o insana karşı sorumlu olduğumuz ve o ilişkiye mahkum olduğumuz duygusunu ve kini söküp atarız varlığımızdan.
Yaşadığımız her durum, tanıştığımız her insan öğretmenimizdir. Ne kadar kısa sürede öğrenirsek öğrenmemiz gerekenleri, karmamızı çözüp, iç huzuruna,mutluluğa,ideal ilişkimize ve ruhsal bütünlüğe ulaşırız…
Kaynak: Academy of Spiritual Life
Aynen oyle
Ben kendimce yorumlayayim. Önce ben hep iyi düşünüyorum pat kötü birşey oluyor. Bunu soylemek bile negatif enerji böyle soylemiyoruz sklimizdan kalbimizden dahi gecirmiyoruz.Kızlar nasılsınız iyisiniz inşallah
buttrfly Sahra- HayallerimGercekOldu
Şimdi biz evrene ne dersek o oluyor mantığı ile ilerliyoruz değil mi ? Fakat kendimde farkettiğim şu özelliğim var ki ( bence oldukça kötü) ben kendi hakkımda ne zaman iyi bir şey desem o iyi olan şey pat kötü oluveriyor.
Örneğin bir hafta kadar önce annemle konuşurken bir yazıya bakıyorduk uzaktan ve küçük yazılardı. Ben okudum ve okuduktan sonra dedim ki “ benim kartal gibi gözlerim var tabiki okurum” annem de aman annem nazar değmesin maşallah de dedi. Bende iyi görüyor gözlerim valla dedim. Ve ne oldu biliyormusunuz ? Dün gözlerimden biri alerji oldu . Korkunç bir batma yaşarma şişme kör oluyorum sandım ömrüm boyunca gözümde ilk kez böyle bir acı hissettim kıpkırmızı oldu sabahı zor ettim. Yani görseniz iki gözüm birbirinden tamamen farklı duruyor şuan . Aklıma bir hafta önce söylediğim söz geldi. Ben olumlu söz söylemiştim fakat tam tersi oldu.
Bu ilk de değil yalnız. Daha önce de defalarca kendimle alakalı ne zaman evet bu böyle sağlam şu bu dediysem kısa süre sonra o şey tam tersi oldu.
Bunun mantığı bizim düşünce anlayışımıza ters değil mi ? Ben bu hususu gerçekten çok merak ediyorum. Yardımlarınız bana çok iyi gelecek
Çok çok geçmiş ağlamayın lütfen ağlamayı doydum demeyin istemediğimiz şeyler daha çok büyüyerek girer hayatimiza.Ben depresyonu bir türlü yenemiyorum gitmediğim Dr kalmadı ilaç da kullanıyorum beynim hep olumsuza çalışıyor hep kötü olacağım daha kötü olacağım hissi bu topikle yenebilir miyim lütfen yardımcı olun ağlamaya doydum artık hergün ağla ağla
Ceyl_an gözün için çok geçmiş olsun cnm hemen hoponopo ya basla gözün için.
Gözlerim çok sağlıklıdır net ve harika görürüm gibi cümleler tekrarla saglik sifa detim senin için
İnşallah okuyorum zaten okuyarak ayakta duruyorum çok sağolun umarım geçerÇok çok geçmiş ağlamayın lütfen ağlamayı doydum demeyin istemediğimiz şeyler daha çok büyüyerek girer hayatimiza.
Iyilesmeye niyet ediyorum mutlu huzurlu sakin olmaya niyet ediyorum bile demek cok guzel başlangıçlar getirir hayatiniza. Dua esma da okuyabilirsiniz ek olarak, inşirah suresini ben cok severim cok faydasini gördüm anlami ile okuyun bol bol.
Yavas yavas istediklerinize odaklanin topigi takip edin bu haftaki olumlamamiza sizde başlayın.
Mistik yolun depresyon stres icin bir meditasyonu vardi diye hatırlıyorum sabah ve uyumadan günde iki kere dinleyin.
Bu son 10-15 sayfayi okuyun topigi bastan da hergün biraz biraz roman gibi okuyun cok sifa bulan degisen arkadaşımız var. Bende dahilSiz adim atmaya niyet edin gerisi gelir Allahin izni ile
Inanin, isteyin. Hepsi geciyorBen depresyonu bir türlü yenemiyorum gitmediğim Dr kalmadı ilaç da kullanıyorum beynim hep olumsuza çalışıyor hep kötü olacağım daha kötü olacağım hissi bu topikle yenebilir miyim lütfen yardımcı olun ağlamaya doydum artık hergün ağla ağla
Rica ederim canim yardımcı olabildiysem ne mutluÇok teşekkür ederim kıymetli yorumların için canımhaklısın sanırım şimdi düşününce mantık yürüttüm ne zaman kendimle alakalı iyi bir şey desem annem hakkaten aman nazar değmesin gibisinden konuşuyor. Aslında kendi kendimize söylediğimiz için değil de belki de çevremizdekilerin kendilerinin bile fark etmedikleri negatif enerjileri yüzünden oluyor olabilir. İşte bu nedenle iyi şeyleri herkese söylemeyin derler mantıklı ☺
Evet ben de bu sebeple elimden geldigince sayfaları okumaya çalışıyorum. Olur ya gözümden birşey kaçmıştır, yeni birşeyler ögrenebilirim diye düşünerekten. Çok begendiklerimin ekran görüntüsünü alıyorum sonradan okurum hatta kendime bir defter hazırlayıp oraya yazabilirim diye. Sonuçta inanmak para ile degil, ekstra zamanımı almıyor aksine fark ettim de insanın inancını artırıyor, sürekli şükre yönlendiriyor, umudunu/mutluluğunu artırıyor kesinlikle. Denemekten ne zarar gelir degil mi amaInanin, isteyin. Hepsi geciyorokuyun burayi bakin biz ne asamalardan gectik tereddut olmasin.
İnşallah okucam o kadar çaresizim ki bugün toplam 2 dilim ekmek yemedim kızım var 2 yaşında ona zor bakıyorumInanin, isteyin. Hepsi geciyorokuyun burayi bakin biz ne asamalardan gectik tereddut olmasin.
Kızlar nasılsınız iyisiniz inşallah
buttrfly Sahra- HayallerimGercekOldu
Şimdi biz evrene ne dersek o oluyor mantığı ile ilerliyoruz değil mi ? Fakat kendimde farkettiğim şu özelliğim var ki ( bence oldukça kötü) ben kendi hakkımda ne zaman iyi bir şey desem o iyi olan şey pat kötü oluveriyor.
Örneğin bir hafta kadar önce annemle konuşurken bir yazıya bakıyorduk uzaktan ve küçük yazılardı. Ben okudum ve okuduktan sonra dedim ki “ benim kartal gibi gözlerim var tabiki okurum” annem de aman annem nazar değmesin maşallah de dedi. Bende iyi görüyor gözlerim valla dedim. Ve ne oldu biliyormusunuz ? Dün gözlerimden biri alerji oldu . Korkunç bir batma yaşarma şişme kör oluyorum sandım ömrüm boyunca gözümde ilk kez böyle bir acı hissettim kıpkırmızı oldu sabahı zor ettim. Yani görseniz iki gözüm birbirinden tamamen farklı duruyor şuan . Aklıma bir hafta önce söylediğim söz geldi. Ben olumlu söz söylemiştim fakat tam tersi oldu.
Bu ilk de değil yalnız. Daha önce de defalarca kendimle alakalı ne zaman evet bu böyle sağlam şu bu dediysem kısa süre sonra o şey tam tersi oldu.
Bunun mantığı bizim düşünce anlayışımıza ters değil mi ? Ben bu hususu gerçekten çok merak ediyorum. Yardımlarınız bana çok iyi gelecek
İnşallah okucam o kadar çaresizim ki bugün toplam 2 dilim ekmek yemedim kızım var 2 yaşında ona zor bakıyorum
Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir!
Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir. Hiçbir hissediş, düşünüş, bakış, algılayış, seziş de öyle. Hatta bunların tersi de tesadüf değil. Alışveriş yaptığımız market, yemek yediğimiz lokanta, su içtiğimiz çeşme, yürüdüğümüz kaldırım ve orada yanlarından birer yabancı olarak geçip gittiğimiz insanlar. Tesadüf gibi görünen karşılaşmalar, yolu sorduğumuz herhangi biri, hafifçe çarptığımız insan.
Bize gülümseyen küçük bir çocuk önümüzden aniden uçuveren kuş…Gün boyu yaşadığımız en basit olay bile herhangi bir zihinsel, fiziksel, ruhsal yada duygusal bir olayın tetikleyicisi olur. Küçük ya da büyük…
Bazen hiç hesapta olmayan durumların içine çekiliveririz. Hayal bile etmediğimiz olayları yaşarken buluruz kendimizi. Bir martı çığlığı,bir satıcı bağırışı, alır götürür bizi yıllarca ya da yollarca uzaklara… Hem öğretmen hem de öğrenciyizdir her ilişkinin içinde. Doğduğumuz aile, gittiğimiz okullar, sıra arkadaşımız, sevgilimiz , eşimiz, çocuğumuz vs.
Her ilişki, farklı bir yönümüzün aynasıdır. Ve bizler de onlar için birer aynayız.
Farkındalığımız yükseldikçe, durumları ve ilişkileri yaşarken, kendimizi ve yaşanılanları gözlemlemeye başlarız. Ve eğer yaşadıklarımıza yüksek idrakle bakabilmeyi başarırsak, o ilişki ya da durumu ne için yaşadığımızı kavrarız. Düğmelerimize en fazla basan insanlar, en iyi öğretmenlerimizdir. O ilişkide kurban olmadığımızı anlar, ilişkinin bize neyi öğretmeye çalıştığını kavrarsak, dersimizi alır ve yolumuza devam ederiz. Eğer bunu yapamazsak, o ilişkide ya da durum içinde tutsak olur, ya daha ağır durumlar yaşar ya da daha travmatik durumları (o dersi alıncaya, eksik yönümüzü tamamlayıncaya, kendimizi düzeltinceye kadar) tekrar takrar yaşamaya devam ederiz.
Bazen bazı insanların hayatına yalnızca katalizör olarak gireriz. Onların hayatlarında değiştirmesi gereken durumun düğmesine basar ve sessizce çekiliriz. Ve yüksek farkındalık içinde kalırsak, yaşanılan durumdan etkilenmeden, arkamıza bakmadan yolumuza devam ederiz.
Özet olarak, en büyük düşmanımız en iyi dostumuzdur aslında. Çünkü bizde en büyük değişime neden olur genellikle. Ve her karşılaşma kutsaldır. Karşımızdaki insanın tanrısallığını kabul edip o şekilde yaklaşırsak, nefreti, öfkeyi, suçluluk duygusunu, o insana karşı sorumlu olduğumuz ve o ilişkiye mahkum olduğumuz duygusunu ve kini söküp atarız varlığımızdan.
Yaşadığımız her durum, tanıştığımız her insan öğretmenimizdir. Ne kadar kısa sürede öğrenirsek öğrenmemiz gerekenleri, karmamızı çözüp, iç huzuruna,mutluluğa,ideal ilişkimize ve ruhsal bütünlüğe ulaşırız…
Kaynak: Academy of Spiritual Life
Aynen oyle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?