İçinize attıkça zamanla bir çok şeye tahammülünüzü kaybedeceksiniz. Patlamaya hazır bir bomba nasılsa o şekil düşünelim. Çok düşünmeyin. Kendi içinizde kendinizle çok konusmayın. Her zaman dimdik duruş sergilersiniz içime attım unuttum ilgilenmiyorum dersiniz ama o her attığınız her bastırdığınız duygunun hırsı hiç beklemediğiniz bir an hiç beklemediğiniz bir konuda çıkar. Karşıdaki insan neye uğradığını şaşırır :)
Ben de duygularıma hakim olamam off çok fena hemde,üzgünken,sinirliyken,heyecanlıyken herşeyi okuyabilirsin yüzümden.
Sadece birgün şöyle bişey olmuştu,çok çok nefret ettiğim,yakın zamanda kendisiyle aramızda geçen büyük bir tartışma sonrası,hiç beklemediğim bi ortamda karşılaştığım kişiyi rol yaparak alt etmiştim.Karşılaştığım ortamda kendisi galip pozisyondaydı (o nasıl oluyor diye sormayın duygusal savaş işte) Hazırlıksız yakalanmıştım ve kendisi ortamın hakimiyetini almış gibiydi,yapacak bişeyim yoktu,ağlamak sinirden kudurmak allı morlu olmak gerekirken rol yaptım,güldüm konuştum,üstüne üstüne keyiflendim,yanımdakilerle fazlasıyla eğleniyormuş triplerine girdim,kahkaha attım (Yeşilçamdaki acemi konsomatrisler gibi değil tabi).
Sonuç olarak o geceden,o ortamdan sağ sağlim,güçlü çıktım,gardımı düşürüp duygularımı herzamanki gibi belli etmemeyi başardım.Düşmanım olan şahıs ise mal gibi kaldı.
Belki basit bi örnek ama bazen rol yapmaya başlarsanız,o role bürünüyorsunuz.Ben yalandan gülerken çok eğlenmiştim mesela,hiç sinirim kalmamıştı...
İnanki ben de hiç beceremem rol yapmayı falan,o an doğaçlama gelişti bi nevi korunma iç güdüsü gibi,sen de mesela o tartışma anında gülümseyerek başlayabilirsin rol yapmaya,hep sakin bi insanmış gibi,soğukkanlı durarak karşıdakini psikolojik olarak etkileyebilirsin.Geçen birisi anlattı kızın üstüne on kişi birden gelmiş,çok korkmuş bacakları titremiş ama hiç belli etmemiş gardını düşürmemiş,onlardan daha güçlü durunca geri çekilmişler,biran anlasalar kıza saldıracaklarmış.Evet kesinlikle her kelimesine katılıyorum. Elimden geleni yapacağım, çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için. :)
Evet burada rol yapmayı önerenler oldu, onu da deneyeceğim. Birden role girmek kolay olmayacak sanırım ama zamanla deneye yanıla herhalde. Çok teşekkür ederim, örneğiniz de benim için epey anlamlı oldu. :)
Bu konuda operatörler bir harikadır. Ya ağzımıza geleni sayıyoruz faturalar için hala size nasıl yardımcı olabiliriz? Başka bir talebiniz var mı diyorlar? Sonuna kadar sakin kalmaya çalışıyorlar. Onlar böyle yaptıkça daha çok deliriyor insan))))
İnanki ben de hiç beceremem rol yapmayı falan,o an doğaçlama gelişti bi nevi korunma iç güdüsü gibi,sen de mesela o tartışma anında gülümseyerek başlayabilirsin rol yapmaya,hep sakin bi insanmış gibi,soğukkanlı durarak karşıdakini psikolojik olarak etkileyebilirsin.Geçen birisi anlattı kızın üstüne on kişi birden gelmiş,çok korkmuş bacakları titremiş ama hiç belli etmemiş gardını düşürmemiş,onlardan daha güçlü durunca geri çekilmişler,biran anlasalar kıza saldıracaklarmış.
Tecrübe ile ilintili bir şey bu Astoria, biraz da yapı.
Çoğu kişiden "Duvar gibisin" lafını duyduğum oldu bire bir; ancak eve gelip pcmi kurcasalar 500 sayfa yazı-şiir bulurlar paylaşılmamış, kendime sakladığım. Ya da işte buralara bir iki dert dökme vs.
Bi de ağır şeyler yaşarsan (ki umarım yaşamazsın) ondan sonra da insan kemikleşiyor.
Bağıracağım yerde sesim azdan yükselir o ayrı ama birinin önünde sesim titremez, gözüm dolmaz kolay kolay, diker gözümü içine içine bakarım insanın.
Yaşanmışlıklar, yapı, tecrübe vs..
Zamanla kazanırsın, daha genceciksin.
Biriktirme içine.
Cok sanslisn keske bende duygularimi belli etmesem.Her ortamda icimde hangi duygu geciyorsa oyle davraniyorum dez avanaj benim icin
Yoo ben demem, insanız sonuçta ne olmuş yani. Bence kafanda X Y Z davranmalıyım diye bi etiketleme yapma, iş hayatını da çok ciddiye alma, zaten zamanla kaşarlanıyor insan. Bugün yaşadığın olaya canın sıkılmış ondan böyle hissediyorsun, tecrübeyle birlikte sesinin titremesi gidecek kükremesi gelecek vatandaşla çok muhatap olanlarda öyle oluyo genelde.Tabi tartışma durumlarında ya da saldırgan bir tavırla karşılaştığımda falan ortaya çıkıyor ama iş hayatında bu durum pek de hoş olmuyor. Mesela bir durum için bankada, okulda vs hizmet aldığınız bir yerdeki çalışanla tartıştığınızı farz edin. Çalışanın gözleri dolsa, sesi titrese falan yani ne kadar profesyonellikten uzak bir görüntü. "Bu nedir ya" falan demez misiniz?
Normalde boylemisin peki canim benim surekli boyle keske belli etmesekEvet, öyle olacak belli oldu. Biraz beden hareketlerimi kontrol etmeye çalışacağım, o şekilde daha da kolaylaştırırım belki. Ama işimi iyi yapmak istiyorum, insanlar tarafından tecrübesiz, beceriksiz olarak algılanmak da istemiyorum, daha profesyonel bir duruşum olsun istiyorum. Umarım böyle kriz durumlarında da kendimi yönetmeyi öğrenirim. Çok teşekkür ederim, sevgiler.
Yanlış okumuşsunuz sanırım, ben de sizinle aynı durumdan muzdaribim. :) Duygularımı iş ortamında belli ediyorum.
Yoo ben demem, insanız sonuçta ne olmuş yani. Bence kafanda X Y Z davranmalıyım diye bi etiketleme yapma, iş hayatını da çok ciddiye alma, zaten zamanla kaşarlanıyor insan. Bugün yaşadığın olaya canın sıkılmış ondan böyle hissediyorsun, tecrübeyle birlikte sesinin titremesi gidecek kükremesi gelecek vatandaşla çok muhatap olanlarda öyle oluyo genelde.
Öte yandan mesela benim ruh halim çok değişken bazen bu beni yoruyor, ama birilerinin başına ekşiyip anlatır söylenir hatta söversem rahatlıyorum. Etrafımda biri yoksa sansürsüz yazıyorum bi kağıda ki bu nadir olur. Kendime böyle bir yol buldum. Emira salihin başka role girme yöntemi de kriz anında baya işe yarar gibi görünüyor ben de deneyeceğim.
Normalde boylemisin peki canim benim surekli boyle keske belli etmesek
Tabi tartışma durumlarında ya da saldırgan bir tavırla karşılaştığımda falan ortaya çıkıyor ama iş hayatında bu durum pek de hoş olmuyor. Mesela bir durum için bankada, okulda vs hizmet aldığınız bir yerdeki çalışanla tartıştığınızı farz edin. Çalışanın gözleri dolsa, sesi titrese falan yani ne kadar profesyonellikten uzak bir görüntü. "Bu nedir ya" falan demez misiniz?
Cevap vereyim, ben demem :)
Bence karşıdaki insanın duygularını görebilmek iletisimi daha kolaylastiriyor. Sadece sözle degil, mimiklerle ve hareketlerimizle de iletisim kuruyoruz sonucta. :)
Ama sen böyle olmak istemiyorsan astoriacığım, kendine telkinlerde bulunabilirsin belki. Alanın psikolojiydi sanırım. Zihnini yoklarsan bu konuda bir seyler okudugunu da bulacaksın bence :)
Birkaç kez profesyonellik terimini kullanmışsın yorumlarında, salla profesyonelliği kimsenin salladığı yok çünkü, iş hayatında yıllanmış herkesin işine geldiği durumda arkasına sığındığı bişey sadece.Benim sanırım problemim genel olarak her şeyi ciddiye almak. Yaptığım işi ciddiye alırım, duygusal ilişkilerimi ciddiye alırım, ailemle ilişkilerimi ciddiye alırım; bu da beni çok yoruyor aslında. Doğru söylüyorsunuz, role girme, beden dilimi kontrol etme gibi yöntemleri deneyeceğim ben de. :)
Birkaç kez profesyonellik terimini kullanmışsın yorumlarında, salla profesyonelliği kimsenin salladığı yok çünkü, iş hayatında yıllanmış herkesin işine geldiği durumda arkasına sığındığı bişey sadece.
Bugün dediğiniz gibi oldu aslında, yani sesim titreyip gözlerim dolunca muhatap olduğum veli saldırgan tavrını bıraktı, "Aaa ben sizi üzmek istememiştim" falan gibi geri çekildi ama ben bundan hoşlanmadım. Profesyonel olmadığını düşünüyorum, samimi yaklaşıyorum insanlara aslında ama çok da nasıl diyeyim, zayıf tarafımı belli etmek istemiyorum. Bu veli geri de çekilmeyebilirdi, bunu görüp üstüme daha da çok gelebilirdi. İnsanlar çeşit çeşit sonuçta. Vallahi lisans/yüksek lisans eğitimlerinde keşke biraz iş hayatından da bahsetselerdi; teorik bilgilerini pratiğe dökmenin imkansızlığını gördüğünde aslında hiçbir şey bilmiyorum diyorsun. :) Alan içinde pişmeden olmuyor.
Belki iyi ifade edemedim diye mesajı düzenlemiştim. Demek istediğim o değildi tabi ki işini doğru yapmalısın, zaten doğru olan kafamızda bir takım etik kuralların olması ruhumuzda vicdan olması. Böyle bir konu açtığına göre zaten işini iyi yapma kaygıların var ne kadar güzel. Fakat iş hayatında balçık gibi insanlar da var kaypaklığı profesyonellik teriminin arkasına saklayan. Vicdanen rahatsan içinden geldiği gibi davran demek istemiştim sadece, kurallar oluşturma kafanda.Ben işimi iyi yapmak istiyorum sadece. Yanlış mı yapıyorum acaba bilmiyorum ki, sizin dediğiniz doğru belki de.Ben iş hayatında yeni sayılırım. :)
Evet, ben de bunu yaşıyorum. Teorikteki bilgilerimi pratige dökemiyorum. Belki sen yapabiliyorsundur diye dedim :)
Ya karşıdaki kişi kötü niyetli olmadığı müddetce kendi tavrının farkına varamayabilir. Kırıcı oldugunu, sertlestiğini.. bu durumda tepkin onu kendine getirmis, bu aslında olması gereken degil mi? :)
Tabi dedigin gibi kötü niyetli birisi bunu farklı yönlerde kullanabilirdi.
Peki şey yapsan ise yaramaz mı? Icinden "ben astoria, bu mevkideyim ve karşımdaki bana laf edecek biri degil. O beni üzemez. O kimki bana laf edebilir" bunu düşünmek sizi daha güçlü hissetirir mi?
Belki iyi ifade edemedim diye mesajı düzenlemiştim. Demek istediğim o değildi tabi ki işini doğru yapmalısın, zaten doğru olan kafamızda bir takım etik kuralların olması ruhumuzda vicdan olması. Böyle bir konu açtığına göre zaten işini iyi yapma kaygıların var ne kadar güzel. Fakat iş hayatında balçık gibi insanlar da var kaypaklığı profesyonellik teriminin arkasına saklayan. Vicdanen rahatsan içinden geldiği gibi davran demek istemiştim sadece, kurallar oluşturma kafanda.
O zayıf tarafı belli etmeme güdüsü bende de var ama ne zaman belli etmemeye çalışsam ve gard alsam daha da gerginleşiyorum. Amaan ne olacak yahu ben de böyle bir insanım benim de herkes gibi bazı zayıf taraflarım var deyince ilginçtir ortada zayıflık mayıflık kalmıyor. Çok kasma diye ondan demiştim.Yarar belki, bir deneyeyim. :) Çok teşekkür ederim.
Evet kesinlikle öyleleri de var. Benim durumum aslında "Ayyy çok profesyonel olmalıyımmm" değil de zayıf taraf gibi algılansın istemem bu. Ne bileyim veliler kendi aralarında konuşur "Astoria hanım da çok sulugöz bizim çocuklarla nasıl ilgilensin bu haliyle" derler falan, ehehe.
O zayıf tarafı belli etmeme güdüsü bende de var ama ne zaman belli etmemeye çalışsam ve gard alsam daha da gerginleşiyorum. Amaan ne olacak yahu ben de böyle bir insanım benim de herkes gibi bazı zayıf taraflarım var deyince ilginçtir ortada zayıflık mayıflık kalmıyor. Çok kasma diye ondan demiştim.
Demezler öyle, sen daha iyi bilirsin ama david burns falcılık hatası diyordu buna, insanların senin hk öyle düşündüğünü nereden biliyorsun ki. Muhtemelen zeki nazik iyi bi iletişimi olan, sadece iş hayatının çok başında olan ama başarılı olacak bir hanımsın, senin için çocuklarla ilgilenemez demeleri için hiçbir sebep yok. Ben de ilk çalıştığımda sinirden üzüntüden lavabolarda ağladım hepimiz yaşamışızdır benzer gerginlikler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?