Allah butun evlatlarimiza patili, patisiz, 4 ayakli, iki ayakli hepsine upuzuuun omurler versin. Mila mi kaybetmek cok zordu daha 2 yasindaydi, cok ani ve beklenmedikti bizim icin. Ama iki yeni yavru yaralarimizi sarmamiza yardimci oldular. Tabiki hepsinin yeri apayri. Hala Mila'mdan bahsederken aglamadan anlatabildigim anlar sayili. Ama bu aciyi yasamamiz gerekiyormus demekki dedim. Basit bir operasyon olacakti, veyeriner cok basit birnolay simdi mudahale etmezsek ileride sorun yasar demisti biz de o zaman yapin demistik. Bebek disi dusmemisti bir tanesi ve yetiskin disine baski yapiyordu. Basit bir dis ameliyatiydi yani. Sonra aradilar ameliyattan cikti ama gozetim odasindayken birseyle rolmus en nihayetinde kaybettik diye aradilar bizi. Inanmadim, karistiriyorlar dedim. Olamaz dedim, saglam goturduk biz o yavruyu dedim. Kendimi sucladim, dursaydi bebeklik disi yaslaninca sorunu yasasaydik dedim. Ama bunlarin hepsi bahane, vade doldugu zaman, bize bir kader bicilmisse, oyle ya da boyle yasiyoruz onu. Allah hepimize guzel, mutlu, sevdiklerimizle yanyana sevgi ve afoyet dolu omurler bicsin