Elti görümce

Insanlar sosyal medyada acı yaşamıyorlar herkes güzel bir günden kare koyuyor, iyi hissettiği, mutlu oldugu bir fotoğraf sevdiği insanla kocaman gülümsediği fotoğraflar, manzara vs. Yani acı yaşayan biri ne alaka insanların bu paylaşımlarıyla kafa dağıtsın?

Sosyal medyada dolanip dolanıp sonra benim.acim var şu şunu niye paylasti muhabbeti çok anlamsız. Bir arkadasimin annesi vefat etmişti koronadan mesela normalde her storime bakardı Sosyal medyada aktifti ama annesinin kaybından sonra aylarca Sosyal medyada aktif olmadı aylarca tek bir hikayeme bakmadı, kimseninkine bakmadı.

Ne zaman biraz toparlandı o zaman geldi. Sosyal medya kafa dağıtma acı yaşama yeri degil
Kişiden kişiye göre değişir kimisi girmez kimisi girer bu bir madde değil
 
Kişiden kişiye göre değişir kimisi girmez kimisi girer bu bir madde değil

Gayette bir madde, sosyal medyada paylaşilanlar belli, bile bile giriyorsaniz goreceklerinizden de kimse sorumlu degil. Siz bakmadan duramıyorsaniz, onlar da paylaşmadan duramayabilir. Kişiden kişiye değişir kimisi paylaşabilir yani
 
Elti ve görümce ile kardeş olmaya çalışmak en tehlikelisi en gereksizi . Mesafenim gözünü seveyim . Bu arada kardeşinin bebeği neden öldü çok üzüldüm ve inan böyle dertleriniz varken gerizekalı 2 kadını kafaya takmayın çok gereksiz şeyler
 
Elti veya görümce ile arası iyi olmayanlar nasıl baş ediyorsunuz ne yapıyorsunuz? Çok iyiydik kardeş gibiydik ama asla öyle olmadığını anladım sildim engelledim ikisini de insan ister istemez üzülüyor arası iyi olmayanlar kendinizi nasıl motive ediyorsunuz? İçten içe sorguluyorum nasıl bunca sene anlayamadım karşılıksız fedakarlıklarım ne kadar aptalmışım diyorum kendime ... Yaptığım fedakarlıkların haddi hesabı yok

Detay : Kardeşimin bebeğini kaybettik Ben hastanede iken telefonla aradi eltim konuşacak durumda olmadığımı söyledim ben olsam ya hastaneye koşardım yanına ya da cenaze günü eşimle piknikte story atmazdım. Ben instadan story attım zor günümde yanımda olmayanları sileceğim ile ilgili bir story ertesi gün geldi bana elimi tuttu falan benim yapabileceğim bir şey var mı diye ya sen yapacağını yaptın zaten 🤣🤣

Sonra bi 20 gün geçti bir tanıdığımız yakınımızın babası öldü eltim bana gelecek misin akşam başsağlığına gideceğiz dedi daha henüz 2.akşami ölen kişinin hayır gelmeyeceğim dedim görümcem ve eltim ikisi gitti beraber beni aptal yerine mi koyuyorlar dedim kendi kendime
Canları cehenneme bende ikiside mevcut ikiside birbirinden toksit ikisiyle de neredeyse hiç görüşmüyorum..haftaya tatile çıkacağız gorumcemjn esi aramis eşimi beraber gidelim diye ...asla dedim istemiyorum ..ne kadar uzak o kadar iyi
 
Öncelikle başınız sağolsun, Allah ablaniza , enistenize sabırlar versin.
Çoğu insan gebelik kayıplarını kayıptan saymıyor. Onlar da bu tayfadan sanırım.
Benim çevremde de , bebeğini doğumda kaybeden, gebeliğin ilerleyen haftalarında kaybeden insanlar oldu. Tabii ki üzücü - ailenin bir ömür 'yaşasa ilkokula baslayacakti' benzeri cümleler kuracağı, asla unutamayacagi bir aci. Ama çevre için konuşuyorum, doğmamış bebek kaybı insanlara ölüm değil de düşük gibi geliyor. Oysa doğup, eve gelip de yaşanan kayıp herkesin gözünde büyük bir trajedi olarak anılıyor, yıllarca hatırlanilıyor.
Bence diğerlerinin hali de bundandi. O bebeğin kaç aylık olduğunu bile bilmiyorlardır belki. Sonucta heyecanlanan, hayaller kuran, oyuncaklar kıyafetler alan, planlar yapan, isim düşündüğünüz bebek sizindi. Onların içinde olduğu bir süreç yok ki ortada. İki ah vah edip geçmişlerdir çünkü onlara göre üzücü bir gebelik kaybıdır sadece. Buna 'yengemin yeğeni öldü' diye değil de 'yengemin kardeşi hamileyken bebeğini kaybetti' diye bakıyorlardır.
Ha, silmek isterseniz silebilirsiniz tabii ki, hayat sizin hayatiniz.
Ama içinizde kin tutmayın, zamana yayın, eğer pişman olduklarını gösterir, seni yalnız bıraktıkları için özür dilerlerse barışırsiniz.ama eski değeri vermezsiniz.
 
Öncelikle başınız sağolsun, Allah ablaniza , enistenize sabırlar versin.
Çoğu insan gebelik kayıplarını kayıptan saymıyor. Onlar da bu tayfadan sanırım.
Benim çevremde de , bebeğini doğumda kaybeden, gebeliğin ilerleyen haftalarında kaybeden insanlar oldu. Tabii ki üzücü - ailenin bir ömür 'yaşasa ilkokula baslayacakti' benzeri cümleler kuracağı, asla unutamayacagi bir aci. Ama çevre için konuşuyorum, doğmamış bebek kaybı insanlara ölüm değil de düşük gibi geliyor. Oysa doğup, eve gelip de yaşanan kayıp herkesin gözünde büyük bir trajedi olarak anılıyor, yıllarca hatırlanilıyor.
Bence diğerlerinin hali de bundandi. O bebeğin kaç aylık olduğunu bile bilmiyorlardır belki. Sonucta heyecanlanan, hayaller kuran, oyuncaklar kıyafetler alan, planlar yapan, isim düşündüğünüz bebek sizindi. Onların içinde olduğu bir süreç yok ki ortada. İki ah vah edip geçmişlerdir çünkü onlara göre üzücü bir gebelik kaybıdır sadece. Buna 'yengemin yeğeni öldü' diye değil de 'yengemin kardeşi hamileyken bebeğini kaybetti' diye bakıyorlardır.
Ha, silmek isterseniz silebilirsiniz tabii ki, hayat sizin hayatiniz.
Ama içinizde kin tutmayın, zamana yayın, eğer pişman olduklarını gösterir, seni yalnız bıraktıkları için özür dilerlerse barışırsiniz.ama eski değeri vermezsiniz.
Başsağlığına gelsinler demedim ki ben kardeşim sonuçta bir ameliyat geçirdi geçmiş olsuna gelmeleri gerekirdi benim onca yaptığım fedakarlığa karşılık bu çok değildi
 
He canım he işim gücüm yok elti görümce gelmedi yası tutuyorum belli bir zaman geçince insan dostu sandığı insanların neredeydi yahu bunlar diyor zor zamanımda kim olsa der
Ee tutuyorsunuz belliki?
Yoksa gelmediler neyapmalıyım diye konu açmazdınız
Demekki dost değillermiş, daha neyi neyapacaksınız yani
 
Ee tutuyorsunuz belliki?
Yoksa gelmediler neyapmalıyım diye konu açmazdınız
Demekki dost değillermiş, daha neyi neyapacaksınız yani
Fikir almak için konu açtım belki farklı düşünenler çıkar ben mi abartıyorum acaba diye danışmak istedim. Kim olsa sorgular yahu bunlar neredeydi dostum kimmiş benim diye kim olsa düşünür
 
Elti veya görümce ile arası iyi olmayanlar nasıl baş ediyorsunuz ne yapıyorsunuz? Çok iyiydik kardeş gibiydik ama asla öyle olmadığını anladım sildim engelledim ikisini de insan ister istemez üzülüyor arası iyi olmayanlar kendinizi nasıl motive ediyorsunuz? İçten içe sorguluyorum nasıl bunca sene anlayamadım karşılıksız fedakarlıklarım ne kadar aptalmışım diyorum kendime ... Yaptığım fedakarlıkların haddi hesabı yok

Detay : Kardeşimin bebeğini kaybettik Ben hastanede iken telefonla aradi eltim konuşacak durumda olmadığımı söyledim ben olsam ya hastaneye koşardım yanına ya da cenaze günü eşimle piknikte story atmazdım. Ben instadan story attım zor günümde yanımda olmayanları sileceğim ile ilgili bir story ertesi gün geldi bana elimi tuttu falan benim yapabileceğim bir şey var mı diye ya sen yapacağını yaptın zaten 🤣🤣

Sonra bi 20 gün geçti bir tanıdığımız yakınımızın babası öldü eltim bana gelecek misin akşam başsağlığına gideceğiz dedi daha henüz 2.akşami ölen kişinin hayır gelmeyeceğim dedim görümcem ve eltim ikisi gitti beraber beni aptal yerine mi koyuyorlar dedim kendi kendime
İnsanları hayatınızdan bu kadar kolay mı siliyorsunuz? Aramış, konuşacak durumda değilim demişisniz. Sonra gelip elinizi tutmuş. Yine reddetmişsiniz. Mesele direkt sizinle ilgili olsa bir parça hak verecğeim ama kardeşiniz ve çocuğu…
Sanki gıcık oluyormuşsunuz da bir fırsat çıkmışken sileyim gibi bir durum olmuş…insanlar onca iyilik yapmış bir kez hata yapmışsa bile eski iyilikler çöpe atılmaz. Onlar da sizinle ilgili hayal kırıklığı yaşıyor olmalılar
 
İnsanları hayatınızdan bu kadar kolay mı siliyorsunuz? Aramış, konuşacak durumda değilim demişisniz. Sonra gelip elinizi tutmuş. Yine reddetmişsiniz. Mesele direkt sizinle ilgili olsa bir parça hak verecğeim ama kardeşiniz ve çocuğu…
Sanki gıcık oluyormuşsunuz da bir fırsat çıkmışken sileyim gibi bir durum olmuş…insanlar onca iyilik yapmış bir kez hata yapmışsa bile eski iyilikler çöpe atılmaz. Onlar da sizinle ilgili hayal kırıklığı yaşıyor olmalılar
Hayir kolay silmiyorum daha önce de birkaç bir şeyler var onlarla birleşince hopp yallahhh
 
Gorumcem iyidir en başından beri bir sorun yaşamadım severim ama eltim fenadır dedikodusu bitmez ara bozmayı çok sever ilk zamanlar annesi hasta oldu geçmiş olsun dedim ablası dogum yaptı hayırlı olsun dedim ama asla karşılığını alamadım babam hastanede yatti gecmis olsun demedi kardeşim evlendi hayırlı olsun demedi çokta lazım değil umrumda olmadı ama bir daha aslada bu konuda ona ne hayırli olsuna ne gacmis olsuna aramadım..2 ayda bir görüyorum onun haricinde bi merhabamiz yok..
 
Başsağlığına gelsinler demedim ki ben kardeşim sonuçta bir ameliyat geçirdi geçmiş olsuna gelmeleri gerekirdi benim onca yaptığım fedakarlığa karşılık bu çok değildi
İyi de ben hastalansam, ameliyat geçirsem vs ablamin eltisi de asla geçmiş olsuna gelmez, çünkü neden gelsin ki? Aslında idinin didisi.
Bence konudaki esas şey hayatın alma verme dengesini kurmakta zorlanman. gereksiz yere insanlara haddinden fazla verici olup, her sorununa koşup, kendinden veriyorsun. Sonra da diyorsun ki "bunca fedakarlığa karşılık bu mu olacakti"
E karşılık için yaptıysan yapmasaydin keşke.
Ben de yengeç burcuyum, anaclik - yardıma koşmak benim kanimda var. Ama kendimi çok torpuledim. Beklenti içine gireceğim hiç bir duruma sokmuyorum kendimi. Mesela eşin dostun düğününde altın takmam, çok çok içimden gelmiyorsa. Çünkü bilirim ki ben de ondan beklerim,gelmezse takılırım:) ama buna rağmen yine de içimden takmak gelirse de hiç gözüme bile görünmez,çünkü bunu içten gelerek yapmisimdir.
Ya da ablam evlendiği zaman ne ev dizmesine gittim ne ev temizliğine. İstesem shiftimi değiştirip gidebilirdim ama kendimi de tanıyorum ablamı da tanıyorum, ben k.çimi da yirtsam ben evlenme çağına geldiğimde ablam kocam , çocuğum, isim der benim evimi temizlemez yani amele gibi. Eminim buna. Neden izin günlerimi ev dizme ev yerleştirme olarak harcayıp zamanı gelince bu sebepten ablama bozulayim ki? Ne yaptıysam içimden gelerek - severek yaptım ve ona karşı beklentim sıfır. Nikahima gelsin yeter 😅
İki örneği düğünden verdim ama hayatımın her alanında böyleyim. Üçüncü örneğimi de düğünden vereceğim:))) asla bir arkadaşım evlendi diye şehir dışına düğününe gitmem. Çünkü bilirim ki evlenince o kişi çoluk çocuk eş sorumluluğu vs benim düğünüme gelmeyecek:) o yüzden sadece kendim de o şehri görmek istiyorsam, gelmişken tatil yapacaksam giderim . Böylece 'ben onun için yıllık iznimi harcadım,on saat yol gittim o gelmedi bile' diye dostuma bilenmem
Gibi gibi gibi.
Sadece içimden gelen seyleri, sadece kendimi mutlu etmek için yaptığımdan beri kimseden bir beklentim olmuyor.
Sen de böyle olmaya çalış. Elalemin derdi için kendinden verme, insanların özel günü için kendini zora sokma , eğer dert dinleme modunda değilsen kimsenin bedava psikoloğu olma, üşeniyorsan ayıp olmasın diye iftar daveti verme... sadece gönlünden geçeni,sana iyi geleni yap . Sen böyle yapmaya başlarsan insanlardan beklentin de azalir , hayatta da daha rahat edersin
 
Back
X