- 5 Aralık 2015
- 5.789
- 11.603
- 248
- 37
Bu aşerme durumunun tatlılığını kullanmamak kendimede haksızlık olur
Haklısınız genel kanıda ertelemem yönünde
Üzmeden konuşmayı deneyeceğim
Bu aşerme durumunun tatlılığını kullanmamak kendimede haksızlık olurBende o 9 ay gezenlerdenim hiçbir sıkıntm olmadı ama sizin durumunuzda olsaydım beklerdim. İlla hamilelik sıkıntılı geçecek diye birşey yok ama İnsan o özel anlarda eşinin yanında olmasını istiyor dusunsenize bebeğinizin ilk kalp atışlarını dinlediğinizde eşiniz yanınızda olmayacak cinsiyetini ogrendiginizde ilk patiklerini ilk tulumunu aldığınızda belki de dogumunuzda bile yanınızda olmayacak.. bebeğinizin karninizda gunden gune nasıl buyudugunu gormeyecek.. aşkım bebeğimizin canı karpuz cektiii:) diyeceginiz tek kisi yanınızda olmayacak bu anlar bir daha yaşanmiyor çok tatlı duygular bunlar..hem eşiniz hem de siz bunları birlikte yaşamalisiniz bence..
Aslında eminim sen nasıl istersen diyecek ama içten söylemeyecek bunuTabiki kesinlikle gitme demek olmaz. Acaba bizlere anlattığın gibi eşine de anlatsan ne der?
Ayy çok şirin ben zaten çok sakarım bu profil tam oturdu banaAy doguruyorum galiba diyip evde çığlık atınca paldir küldür yere kapaklanan bi esin olsun istemezmisin ?
Yok yok dogurmuyomusum dediğin de suratına Aval Aval bakan bi es bence çok tatlı
Eşin seyahate gidene kadar gizlice korun bence ona erteleyelim dememiş olursun o da üzülmez 9 ay uzun bir süre ben ilk 6 ayı yalnız geçirdim hiçbir yaşanmışlık olmadan ve çok yıpranmıştımKonu çocuk sahibi olmak ama bundan önce genel bilgileri vermek istiyorum ki empati yapması kolay olsun.
Eşimle uzun zamandır beraberiz 3 yıldır güzel giden bir evliliğimiz var.
Ufak tefek sorunlarımız oluyor kıskançlık vs ama bunlar tatlı sürtüşmeler ciddi tartışmalarımız olmaz
Gerçekten ciddi bir mevzu var ise sinirimiz geçmeden konuşmayız
Mutlaka ortak bir noktada buluşuruz ikimizde gerekli adımları atarız
Lisans bittikten sonra akademik hayallerımden vazgeçip çalışmaya başlamıştım
Eşimin ısrarı ve desteğiyle işi bıraktım sınavlara hazırlandım hiç alakası olmadığı halde beraber ders çalıştık her anlamda destek oldu
Biri farmakoloji diğer biyokimya iki alanda yüksek lisansa başladım
Biri bitti diğerinde tez dönemindeyim
Bu arada tübitak projesinde görev aldım oda bitmek üzere
Eşim 8 yıldır aynı firmada çalışıyor arada yurt dışı görevleri oluyor ama bunlar en fazla 1 ay sürüyordu
Özlüyoruz elbet ama onun dışında sorun etmedik
Sevdicek tek çocuk
Çocuklara aşırı düşkün
Etrafımızdaki arkadaş/akraba ların çocuklarıyla bir araya geldiğimizde ilgilenir hediyeler alır
Bunu gerçekten keyif alarak yapar
Sevgili olduğumuz dönemden beri hemen çocuk sahibi olmak istediğini bilirim
Hatta bebeklerimizin isimleri dahi bellidir.
Daha öncede çocuk sahibi olmak aşkı etkilermi gibi bir konu açmıştım
Çocuk sahibi olmaya kendimi hazır hissetmiyordum
Birçok endişem vardı
İyi yetiştirebilirmiyim
İlişkimizi etkilermi
Ya iyi bir anne olmazsam gibi gibi..
Eşime hazır olmadığımı en azından iki yıl beklememizi istediğimi söylemiştim
Üzüldü ama itiraz etmedi kendisi korundu
İki hafta kadar önce bu konuyu konuştuk artık hazır hissettiğimi söyledim
Havalara uçtu
Dün yeni bir gelişme oldu
Eşimin yurt dışı görevi var
Oldukça uzak bir ülke
Ekimde gidecek ve 9 ay kalacak
Bu süreçte belki toplam bir ay ancak gelebilir yanıma
Bu gelişmeden sonra kafam karıştı
Hemen olurmu bilemeyz tabiki nasip ama olursa
Bu süreçte hamileliği nasıl kaldırabilirim onsuz geçirmek istermiyim bilmiyorum
Eşimle konuşmadım henüz oda birşey demiyor ama bakışlarından anlıyorum aklı çıkıyor vazgeçtim diyeceğim diye
Çok iyi bir eş çok iyi bir baba olacağınada eminim haksılık etmek istemiyorum ama yanlış karar vermekte istemiyorum
Şimdi tüm bu bilgiler ışığında empati yapmanızı istiyorum
Benim yerimde olsanız ne karar verirdiniz?
Olsam erteledim. Çünkü hamilelik bazen çok zor bi süreç olabiliyor. Bazen insan illa yanımda biri olsun derken bazen de sadece eşinin elini tutmak ıstıyor. Kendimden örnek vermek gerekirse ailelerimiz farklı şehirde. Hamılelıgımın başında ameliyat olmak zorunda kaldım ve 1,5 ay kadar evde sadece sırt üstü yattım. Onun dışında her şeyi eşim yaptı. Bu işleri yapacak biri de olsa eşim yanımda olsun isterdim zaten çok farklı bi psikolojiye burunuyoruz. Diyelim ki hiç bi sorun çıkmadı bu psikolojiyle eşimden ayrı kalamazdım herhalde. İyi günü var kötü günü varKonu çocuk sahibi olmak ama bundan önce genel bilgileri vermek istiyorum ki empati yapması kolay olsun.
Eşimle uzun zamandır beraberiz 3 yıldır güzel giden bir evliliğimiz var.
Ufak tefek sorunlarımız oluyor kıskançlık vs ama bunlar tatlı sürtüşmeler ciddi tartışmalarımız olmaz
Gerçekten ciddi bir mevzu var ise sinirimiz geçmeden konuşmayız
Mutlaka ortak bir noktada buluşuruz ikimizde gerekli adımları atarız
Lisans bittikten sonra akademik hayallerımden vazgeçip çalışmaya başlamıştım
Eşimin ısrarı ve desteğiyle işi bıraktım sınavlara hazırlandım hiç alakası olmadığı halde beraber ders çalıştık her anlamda destek oldu
Biri farmakoloji diğer biyokimya iki alanda yüksek lisansa başladım
Biri bitti diğerinde tez dönemindeyim
Bu arada tübitak projesinde görev aldım oda bitmek üzere
Eşim 8 yıldır aynı firmada çalışıyor arada yurt dışı görevleri oluyor ama bunlar en fazla 1 ay sürüyordu
Özlüyoruz elbet ama onun dışında sorun etmedik
Sevdicek tek çocuk
Çocuklara aşırı düşkün
Etrafımızdaki arkadaş/akraba ların çocuklarıyla bir araya geldiğimizde ilgilenir hediyeler alır
Bunu gerçekten keyif alarak yapar
Sevgili olduğumuz dönemden beri hemen çocuk sahibi olmak istediğini bilirim
Hatta bebeklerimizin isimleri dahi bellidir.
Daha öncede çocuk sahibi olmak aşkı etkilermi gibi bir konu açmıştım
Çocuk sahibi olmaya kendimi hazır hissetmiyordum
Birçok endişem vardı
İyi yetiştirebilirmiyim
İlişkimizi etkilermi
Ya iyi bir anne olmazsam gibi gibi..
Eşime hazır olmadığımı en azından iki yıl beklememizi istediğimi söylemiştim
Üzüldü ama itiraz etmedi kendisi korundu
İki hafta kadar önce bu konuyu konuştuk artık hazır hissettiğimi söyledim
Havalara uçtu
Dün yeni bir gelişme oldu
Eşimin yurt dışı görevi var
Oldukça uzak bir ülke
Ekimde gidecek ve 9 ay kalacak
Bu süreçte belki toplam bir ay ancak gelebilir yanıma
Bu gelişmeden sonra kafam karıştı
Hemen olurmu bilemeyz tabiki nasip ama olursa
Bu süreçte hamileliği nasıl kaldırabilirim onsuz geçirmek istermiyim bilmiyorum
Eşimle konuşmadım henüz oda birşey demiyor ama bakışlarından anlıyorum aklı çıkıyor vazgeçtim diyeceğim diye
Çok iyi bir eş çok iyi bir baba olacağınada eminim haksılık etmek istemiyorum ama yanlış karar vermekte istemiyorum
Şimdi tüm bu bilgiler ışığında empati yapmanızı istiyorum
Benim yerimde olsanız ne karar verirdiniz?
Sanırım erteleyeceğim kendisinin henüz haberi yok amaHamilelik bazı kadınlarda destek gerektırebılıyor..Eşinin yardımı ve desteğine ıhtıyac duyacagına emınım..Empatı yapacak olursam,yerınde olsam gelmesını beklerdım..Ben 4 ay kovayla kusarak gecırdım hamılelıgımı ve depresyona gırmıstım,hormonlar degısıyor,alıngan-hassas olabılıyorsun...Yanında destek gerekecektır..Şimdilik erteleyebılırsen ıyı olur.
Öyle yapmayı düşünüyorumAslinda 'artik cocuk istemiyorum" cumlesini kurmak yerine biraz oturup sakin kafayla konusabilirsiniz etrafindan.
Siz bu cumleyi kurmazsiniz, ama " hamile kalirsam bundan snra bizi ne bekliyor?" Diye bi konuyu baslat. Siraya dizicektir " hamilelikten snra 9 ay, e benim seyahatim 9 ay.." diye..Orda jeton dusucektir bence ya.
Bende cok uyumlu bi cift izlenimi biraktiniz. Bence kocan zaten kendiliginden diycek " en guzeli askiya alalim hamileligi" diye. Cunku bence gonlu razi olmaz o ordayken sen hastenelere tek basina gitmeni, agrinda sancinda uzakta olmayi.
Çok tatlısın yaEşin
Eşin seyahate gidene kadar gizlice korun bence ona erteleyelim dememiş olursun o da üzülmez 9 ay uzun bir süre ben ilk 6 ayı yalnız geçirdim hiçbir yaşanmışlık olmadan ve çok yıpranmıştım
Hakkı'nızda hayırlısı olsun asker yolu beklemek gibi birşey bu
Ha şu da var sizin aileniz yanınızdaysa ve tanlarında çok rahat isiniz pek sıkıntı çıkmaz ben üç ay onların yanındaydım Prensesler gibiydim sonra üç ay onun dedesinin yanında kaldım uuuuuf anlatmayım daraldım :)
Canım geçmiş olsun sağlıkla al inşallah bebeğini kucağınaBen
Olsam erteledim. Çünkü hamilelik bazen çok zor bi süreç olabiliyor. Bazen insan illa yanımda biri olsun derken bazen de sadece eşinin elini tutmak ıstıyor. Kendimden örnek vermek gerekirse ailelerimiz farklı şehirde. Hamılelıgımın başında ameliyat olmak zorunda kaldım ve 1,5 ay kadar evde sadece sırt üstü yattım. Onun dışında her şeyi eşim yaptı. Bu işleri yapacak biri de olsa eşim yanımda olsun isterdim zaten çok farklı bi psikolojiye burunuyoruz. Diyelim ki hiç bi sorun çıkmadı bu psikolojiyle eşimden ayrı kalamazdım herhalde. İyi günü var kötü günü var
Benim normaldede gel gitlerim çok yaDönmesini bekleyin derim. Hamilelik bambaşka bir ruh hali,hasta değilsin ama hastaymış gibi hissediyorsun yer yer,olmadik şeylere kafanı takıp üzülüyorsun,kaygı yaşayabilirsin,ben haber dahi seyredemiyordum hamileyken,oturur ağlardım tv karşısında. Yanlız geçirilmemesi taraftarıyım. Ha belki çok çok iyi hissedeceksiniz,mutlu olacaksınız ama yukarıda bahsettiğim psikolojidede olabilirsiniz,bu riski almayın derim. Ki zaten eşinizin aklıda sizde kalacaktır.
Hakkınızda hayırlısı olsun
HaklısınEvli değilim ama bende yazayım madem. Ablam 2 hamileliğini de eniştemsiz geçirdi tabi bu onun için hayli yıpratıcı oldu ilk bebekte gayet rahat bir hamilelik yaşarken 2.hamileliği düşük yüzünden çok riskli geçti eşine en ihtiyaç duyduğu zamanlar yoktu yanında. Seninki nasıl seyreder bilinmez ama muhtemelen eşin yanındayken daha doğru olacaktır hem çocuğunuzun olmasını bu kadar isterken bence hamileliğinin her anına tanıklık etmeli.
Benim gibi gec kalma. Artik cocugum olmuyorKonu çocuk sahibi olmak ama bundan önce genel bilgileri vermek istiyorum ki empati yapması kolay olsun.
Eşimle uzun zamandır beraberiz 3 yıldır güzel giden bir evliliğimiz var.
Ufak tefek sorunlarımız oluyor kıskançlık vs ama bunlar tatlı sürtüşmeler ciddi tartışmalarımız olmaz
Gerçekten ciddi bir mevzu var ise sinirimiz geçmeden konuşmayız
Mutlaka ortak bir noktada buluşuruz ikimizde gerekli adımları atarız
Lisans bittikten sonra akademik hayallerımden vazgeçip çalışmaya başlamıştım
Eşimin ısrarı ve desteğiyle işi bıraktım sınavlara hazırlandım hiç alakası olmadığı halde beraber ders çalıştık her anlamda destek oldu
Biri farmakoloji diğer biyokimya iki alanda yüksek lisansa başladım
Biri bitti diğerinde tez dönemindeyim
Bu arada tübitak projesinde görev aldım oda bitmek üzere
Eşim 8 yıldır aynı firmada çalışıyor arada yurt dışı görevleri oluyor ama bunlar en fazla 1 ay sürüyordu
Özlüyoruz elbet ama onun dışında sorun etmedik
Sevdicek tek çocuk
Çocuklara aşırı düşkün
Etrafımızdaki arkadaş/akraba ların çocuklarıyla bir araya geldiğimizde ilgilenir hediyeler alır
Bunu gerçekten keyif alarak yapar
Sevgili olduğumuz dönemden beri hemen çocuk sahibi olmak istediğini bilirim
Hatta bebeklerimizin isimleri dahi bellidir.
Daha öncede çocuk sahibi olmak aşkı etkilermi gibi bir konu açmıştım
Çocuk sahibi olmaya kendimi hazır hissetmiyordum
Birçok endişem vardı
İyi yetiştirebilirmiyim
İlişkimizi etkilermi
Ya iyi bir anne olmazsam gibi gibi..
Eşime hazır olmadığımı en azından iki yıl beklememizi istediğimi söylemiştim
Üzüldü ama itiraz etmedi kendisi korundu
İki hafta kadar önce bu konuyu konuştuk artık hazır hissettiğimi söyledim
Havalara uçtu
Dün yeni bir gelişme oldu
Eşimin yurt dışı görevi var
Oldukça uzak bir ülke
Ekimde gidecek ve 9 ay kalacak
Bu süreçte belki toplam bir ay ancak gelebilir yanıma
Bu gelişmeden sonra kafam karıştı
Hemen olurmu bilemeyz tabiki nasip ama olursa
Bu süreçte hamileliği nasıl kaldırabilirim onsuz geçirmek istermiyim bilmiyorum
Eşimle konuşmadım henüz oda birşey demiyor ama bakışlarından anlıyorum aklı çıkıyor vazgeçtim diyeceğim diye
Çok iyi bir eş çok iyi bir baba olacağınada eminim haksılık etmek istemiyorum ama yanlış karar vermekte istemiyorum
Şimdi tüm bu bilgiler ışığında empati yapmanızı istiyorum
Benim yerimde olsanız ne karar verirdiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?