1- hamile kalsanız dahi iki çocuk sahibi olacağınızın farkındaysanız ve bunu sorun etmeyecekseniz hayat size kolaylaşacaktır diye düşünüyorum. eşiniz olmadan zor ama kısmet.öncelikle, " anlamıyorum, noktan virgülün yerinde değil, paragrafın yok vs" gibi yakınmaları yorumlara yazmayın.anlayabilen yapıcı bir önerisi olanlar yazsınlar.
diğer konularda, acemilikti vs idi zamanla değişirdi, her erkek böyle bçocuk gibiydi derken 2 küsür sene oldu.
1-dr hamile kalmamın biraz zor olabileceği aşılama ile kesin sonuç olabilceğini dedi çok imkansızlaştıracak sıkıntılarımız yok.kocam iğneden korkar gibi tahlil veremez çok tahlilden döndük kavga çıkardı.
2- ev tadilatı bitti.fakat her çivisinde emeği olan kocam nerede gezsem derdinde
3-arkadaşlarına sevgili gibi koşuyor.evlendikten sonra kendini arkadaşlarına adadığı boş bir özgürlükte.
4-bir şeyden yada kaybetmekten korktuğunda gülüyor.(ruh hastası mı diye şüphe ediyorum)ona haklı olarak kızana (ben dahil) trip atmakla suçluyor kendi çok tripli olduğunu kabul etmiyor.
5-özür dilemiyor ama arkadaş ve akrabalarına yapmadiği şeyler için bile özür diler
6-benim arkamda olmaz kendimi savunsam destek olmaz.
7-tek derdi kahvede okey sahada top
8-yalnız kalmamak için annemdeyim.anneme sürekli onu anlatıyorum. evliliğimin dengesi bozulmasın diye her sosyal faaliyete atlamıyorum o ise dengesi bozulsun diye tam tersini yapar gibi.
9-iş yerindeki on kocam gücündeki dengesiz insanlar yüzünden takıntılarım arttı. kocama haklı tepkimi koysam da kendimi üzgün hissediyorum.o ölse gitmez(psikiyatra aylak gezenler gider diye düşünüyor) ama ben psikiyatra gidicem kendimi toplamak için.çok değer verdim ama kendimi bu konuda da frenleyemiyorum onu korkutmak için iradem çok yara aldı
10-ben 32 eşim 27 yaşında bu kadar sene sonra hala yaş farkının evlilikte kendini hissettireceğini ummuyordum.eşim olgun gösterir bende ona göre normal.(3 ayda tanışıp evlendik)
11-kazanç konusunda ben ondan fazla kazanıyorum ama hiç bunu ezmek yada kavga konusu olarak ortaya atmadım.
12-beni ihmal ederek trip atarak kızarak sanki kocamla değilde "dayak arsızı bir çocuk yada atarlı ergen biri ile yaşıyor gibi" hissettiriyor.
13-kavga edip anama kaçmak da çözüm değil evde oturup küsmekte. boşanmak istemiyorum çünkü diğer erkeklerin de az çok onun gibi olduğunu anlayacak yaştayım öyle büyük hayaller kurmuyorum başka evlilik vs için.kpeder kvaldeye anlatsamda kocam onları da takmıyor bi yerden sonra.
mesela sorumluluk hissini kaybetmesin diye eve ufak tefek alışveriş yapmasını istiyorum istediğim bir iki ucuz bir şey sorumsuzluğundan hala iplemiyor unuttuğunu hatırlatınca hoşlanmıyor.geçiştiriyor.Peki ona sorumluluk veriyor musunuz? Yoksa herşeyi siz mi yapıyor sunuz ?
en sevdiğimle yapmak istiyorum ama en sevdiğimin derdi başka.Asosyal olmayin .Gercek uğraslar bulun .Arkadas grubunuzla gezin kendiniz eglenerek isteyerek yapin bunları .
Yanliz kalsin .
işte o yerde o gidince depresyona giriyorum.Onunla gidebildiğin yerlere beraber git (halı saha maçını izleyebilirsin). Gidemediğin yerlerde de ayrı takıl (o gece kahveye gidiyorsa sen de sinemaya kursa vs.. gidip arkadaşlarınla yemeğe filan çıkabilirsin). Evlilik 24 saat dip dibe olmak değildir.
sanırım değer verince onun gt tavan oldu.Maalesef erkeklerin çoğu çocuk ruhlu. 50 yaşındaki de 20 yaşındaki de. Ama bunun dozu önemli bence. Tabi sizin tavrınız da önemli.Hayatınız ondan ibaretmiş gibi hissettirmeyin. Bu sadece eşiniz için geçerli değil. Arkadaşlarınıza bile öyle hissettirmeyin.Sonra onu koz olarak kullanır.
Çocuk meselesi de çok büyük risk. Sizin kocanızın büyümesi lazım önce. Bir de gerçekten baba olmak istemeyen birinden çocuk yapmak ne kadar mantıklı. Bu kadar mutsuzsanız ayrılmak en mantıklısı gibi duruyor.
Bu dünyada sizden bir tane daha yok ve bu hayatın da tekrarı yok.
evet de hep bu kafa ile de noterden onay alır gibi onay alamam ki ondan. kendi ailesi ona sorumluluklarını ondan izin alarak değil hep üstüne yıkarak vermişler.1. madde belki de hayrınıza olmuştur.
bana her türlü kıskanır gibime geliyor.1. maddeyi alip, taa en sona atiyorum. ilk once diger seylerin duzelmesi lazim. cocuk olunca bu adam bebegi filan kiskanir sonra
bu maddeyi beğendim.ona aynı hisleri yaşatabilsem bile üstüne "baaak böyle nasıl oluyormuş anladın mı şimdi beni"desem hem kabullenmez hemde kızar bana.13- boşanacak bir durum göremedim. sırtınızdaki evlilik yükünü ona atın ve onun gibi laylaylom yaşayın. o takmıyorsa siz neden takıyorsunuz ki?
2 yılda o kadar kanıksamışsınız ki pes etmişsiniz.mesela sorumluluk hissini kaybetmesin diye eve ufak tefek alışveriş yapmasını istiyorum istediğim bir iki ucuz bir şey sorumsuzluğundan hala iplemiyor unuttuğunu hatırlatınca hoşlanmıyor.geçiştiriyor.
en sevdiğimle yapmak istiyorum ama en sevdiğimin derdi başka.
işte o yerde o gidince depresyona giriyorum.
sanırım değer verince onun gt tavan oldu.
evet de hep bu kafa ile de noterden onay alır gibi onay alamam ki ondan. kendi ailesi ona sorumluluklarını ondan izin alarak değil hep üstüne yıkarak vermişler.
bana her türlü kıskanır gibime geliyor.
bu maddeyi beğendim.ona aynı hisleri yaşatabilsem bile üstüne "baaak böyle nasıl oluyormuş anladın mı şimdi beni"desem hem kabullenmez hemde kızar bana.
faturayı o takip ettiği için hem şanslıyım hem şanssız enazından bu bi sorumluluk.kötü kısmı bu yüzden de çok cimri.ben ödemiş olsam doğalgazı mesela hiç ayarı olacağını sanmıyorum.buna da alıştırmak istemiyorum.2 yılda o kadar kanıksamışsınız ki pes etmişsiniz.
daha önünüzde uzun yıllar var şimdiden vazgeçmeyin.
alışverişi önemsemiyor madem siz de bir süre (duruma göre 1 hafta, 1 ay önemsemeyin) evde sadece kendinize yetecek kadar alın pişirin yiyin. kendisi ne yaparsa yapsın.
faturaları siz mi takip ediyorsunuz, ödüyorsunuz, bırakın o yapsın. siz de unutun.
gibi gibi.
daha fazla sorumluluk verin ya da siz de onun gibi rahat olun, gençliğinizi sinirlenerek harcamayın.faturayı o takip ettiği için hem şanslıyım hem şanssız enazından bu bi sorumluluk.kötü kısmı bu yüzden de çok cimri.ben ödemiş olsam doğalgazı mesela hiç ayarı olacağını sanmıyorum.buna da alıştırmak istemiyorum.
faturayı o takip ettiği için hem şanslıyım hem şanssız enazından bu bi sorumluluk.kötü kısmı bu yüzden de çok cimri.ben ödemiş olsam doğalgazı mesela hiç ayarı olacağını sanmıyorum.buna da alıştırmak istemiyorum.
bencede hayat başkalarının eğitemediğini eğitecek kadar uzun değil.Çok olgun ve mantıklı gördüm sizi ancak bence eşiniz yanlış seçim
Hayat başkalarının eğitemediklerini eğitmek için uğraşacak kadar uzun değil
Taşıma suyla değirmen ancak bu kadar oluyor, faturaya alıştırmayayım, şurayı dengede tutayım, böyle yapayım anlar derken ömür geçiyor. Boşanmak istemiyorsanız siz ondan beter olmalısınız, arkasını topladığınız, çocukluklarını idare ettiğiniz için rahat davranıyor, bırakın ipin ucunu, alış-veriş yapılmasın, evi b... götürsün, çöpü bile çıkarmayın, çamaşırları ortada bırakın giyecek don bile bulamasın, eskilerin tabiri ile kuyruğunuz sırtınızda gezin =)) bir süre sonra canına tak eder diye umuyorum.
bende şu rollerin tam tersine olma konusunu yüzüne vurdum.evin karısı dedim resmen hiç alınmadı üstüne.nasıl bir gurur onur varsa hayatından memnun heralde.Evlilikteki erkek rolünü üstlenmiş olabilir misiniz acaba?
O da kendini kocanız gibi hissetmiyor olabilir mi?
biraz daha yardıma muhtaç ( hani aptal sarışınlar olur ya filmlerde)
davransanız?
Belki o zaman ben olmasam bu kız napar? diyerek düzelir.
Test edildi onaylandı çünkü.
evliliğimin ilk üç ayı aynı problemlerle savaştım. baktım olmuyor hastalandım. ( sanırım psikolojikti ama yataklara düştüm. )
baktım benim eşim bana bakıyor.
sonra yok arabayı bozdum.
yok ay yürürken düştüm.
yok tv yi ayarlayamıyorum.
yok gücüm yetmiyor kaldıramıyorum falan derken adam evde ona ihtiyacım olduğunu düşündüğünden arkadaşlarıyla daha az vakit geçirmeye başladı.
şimdi cumartesileri ısralarım sonucu çıkar arkadaşlarıyla okeye falan giderler.
( hepte dibimde olmasın canım bendeki de can)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?