Erisemedigim oglumm :(

Merhaba hanimlar basligimda dediğim gibi sorun oğlum ve ne yaparsam yapayım ona erisemiyor olmam ....
oğlum her iki ailenin de ilk torunuydu ve tahmin edersiniz ki çok kıymetli biraz pohpohlanarak büyüdü ama asla şımarık bir çocuk olmadi yaşıtlarına göre hep daha ağır bir çocuk hala öyle.Sorun su ki kuzen ve kardeşin gelişinden sonra dengeler dgisti biraz kıskançlık krizleri oldu ama kısa zamanda atlattı bu arada esim cezaevine girdi belli edemesede çok üzüldü oğlum içine kapandı çok asi olmaya başladı ve bunlar tam birinci sınıfa başlayacağı döneme denk geldi okulda öğretmenle problemlerimiz oldu ödev konusunda çocukları çok sıktı dahası oğlumun ve benim uzerime çok gitti ogrtmn hanım beni bunalttikca bende o psikolojiyle oğluma çok bağırdım çağırdım bunun pişmanlığını oğlumun dahada içine kapanmaya başladığında yaşadım :'( öğretmenle konuşmakta buldum çözümü biraz olsun rahat bıraktı oğlumu esim cezaevinden çıktıktan sonra içine kapanmış halinden sıyrılıp yine mutlu bir çocuk oldu yada biz öyle sandık bilmiyorum...
Çok kapalı bir cicuk herşeyi içinde yaşayan duygusal içsel bir cocuk dediğim gibi bu durum ona ulasmami engelliyor bazen beni sinir krizi gecirtecek şekilde bunaltıyor bağırıyorum çağırıyorum sonra oturup vicdan azabı çekiyorum o daha çocuk niye böyle bir öfke nöbeti geçirdim diyorum ama birike birike bende sinirlarimi zorluyorum galiba.hiçbirşeyi zamanında yapmıyor ödev yap derim uyku saatine yakın başlar yat derim hazırlanması dakikalarca sürer okul çantasını akşamdan söylememe rağmen hazirlamaz tam okula gideceği saat gelip catar çanta hazırlar ortalığı döker dağıtır bunda sorun yok ama asla işi bitince toplamaz güzelce oğlum topla hadi kardesinide al beraber yapın hadi bende yardım edeyim falan derim ama yok yok yok kesinlikle bagirmadan dedigimi yapmıyor ve bu beni çok uzuyor geriye dönüp baktığında çocukluğunda sürekli azarlanmis bastırılmış bir cocuk hatirlasin istemiyorum karşıma alıp çok defa konuştum onu çok sevdiğimi ona bağırdığım zaman çok üzüldüğümü hayatta en son istediğim şeyin onların uzulmesi olduğunu ve kardeşiyle ikisini eşit sevdiğimizi çok kez anlattım oda bizi çok sevdiğini söylüyor ama neden beni bu kadar uzuyorsun niye hiçbir dedigimi zamanın da yapmiyorsun diye sorduğumda sessiz kalıyor birlikte bir psikoloğa gitmeyi bana anlatamadigi şeyleri doktora anlatmasını ve bunun ikimiz içinde iyi olacağını söyledim ama uzuldugunu fark ettim ve artık ne yapacagimi bilmiyorum
Bunu bir iç dökme gibi düşünün abla ve kardeslerim tavsiye ve fikirlerinize açığım ama lütfen kırıcı olmayın çünkü beni derinden inciten bir konu...

Sunuda belirtmek isterim asla despot dediğim dedik bir anne değilim verdiğim örnekleri öyle nitelendirmeyin..sadece bunlar en ufak şeyler ve bunlara bile itaati yok oğlumun bunu anlatmak istedim

kaç yaşında kuzu?
bazı çocuklar çok zor oluyor benim büyük kızım da 13 yaşının içinde her zaman zor bir çocuktu

Herşey üst üste gelmiş ya
Kardeş,kuzen,cezaevi,okul,öğretmen
Benim bu yaşta nevrim dönerdi çocuk ne yapsın

8 yaşına girecek inşallah dediğim gibi son bir seneye kadar hiç böyle sorunlarımız yoktu

Erken çocukluk uzmanıyım.
Bu mesele kısa vadede ve evde kendi başınıza çözemeyeceğiniz bir konu.
Uzman bir çocuk-ergen psikoloğundan profesyonel yardım alın.
Yazdığınız şeylerden anladığım kadarıyla yaşanan olumsuz durumlar çoçuğunuzda derin izler bırakmış siz de süreci sağlıklı yönetmeyi çeşitli sebeplerle başaramamışsınız.
Krizi yönetemiyorsak bu konuda yardım almalıyız, öyle değil mi?

Sinem989 .!.:

Herşey üst üste gelmiş ya
Kardeş,kuzen,cezaevi,okul,öğretmen
Benim bu yaşta nevrim dönerdi çocuk ne yapsın

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız dediğim gibi farkındayım kolay şeyler olmadığının ama benim sorum su ona nasıl ulaşacağım gerçekten profosyonel bir yardım mi almak gerekir yoksa zamanla atlatır mi demeliyim

derin sularda .!.:

Erken çocukluk uzmanıyım.
Bu mesele kısa vadede ve evde kendi başınıza çözemeyeceğiniz bir konu.
Uzman bir çocuk-ergen psikoloğundan profesyonel yardım alın.
Yazdığınız şeylerden anladığım kadarıyla yaşanan olumsuz durumlar çoçuğunuzda derin izler bırakmış siz de süreci sağlıklı yönetmeyi çeşitli sebeplerle başaramamışsınız.
Krizi yönetemiyorsak bu konuda yardım almalıyız, öyle değil mi?

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız çünkü bunu ciddi ciddi düşünmeye başladım korkum su yonde ona birlikte psikoloğa gitmeyi teklif ettiğimde çok üzüldü yani belliki bunu normal olarak görmüyor bunu ona nasıl anlatabilirim

2seker .!.:

Merhaba hanimlar basligimda dediğim gibi sorun oğlum ve ne yaparsam yapayım ona erisemiyor olmam ....
oğlum her iki ailenin de ilk torunuydu ve tahmin edersiniz ki çok kıymetli biraz pohpohlanarak büyüdü ama asla şımarık bir çocuk olmadi yaşıtlarına göre hep daha ağır bir çocuk hala öyle.Sorun su ki kuzen ve kardeşin gelişinden sonra dengeler dgisti biraz kıskançlık krizleri oldu ama kısa zamanda atlattı bu arada esim cezaevine girdi belli edemesede çok üzüldü oğlum içine kapandı çok asi olmaya başladı ve bunlar tam birinci sınıfa başlayacağı döneme denk geldi okulda öğretmenle problemlerimiz oldu ödev konusunda çocukları çok sıktı dahası oğlumun ve benim uzerime çok gitti ogrtmn hanım beni bunalttikca bende o psikolojiyle oğluma çok bağırdım çağırdım bunun pişmanlığını oğlumun dahada içine kapanmaya başladığında yaşadım :'( öğretmenle konuşmakta buldum çözümü biraz olsun rahat bıraktı oğlumu esim cezaevinden çıktıktan sonra içine kapanmış halinden sıyrılıp yine mutlu bir çocuk oldu yada biz öyle sandık bilmiyorum...
Çok kapalı bir cicuk herşeyi içinde yaşayan duygusal içsel bir cocuk dediğim gibi bu durum ona ulasmami engelliyor bazen beni sinir krizi gecirtecek şekilde bunaltıyor bağırıyorum çağırıyorum sonra oturup vicdan azabı çekiyorum o daha çocuk niye böyle bir öfke nöbeti geçirdim diyorum ama birike birike bende sinirlarimi zorluyorum galiba.hiçbirşeyi zamanında yapmıyor ödev yap derim uyku saatine yakın başlar yat derim hazırlanması dakikalarca sürer okul çantasını akşamdan söylememe rağmen hazirlamaz tam okula gideceği saat gelip catar çanta hazırlar ortalığı döker dağıtır bunda sorun yok ama asla işi bitince toplamaz güzelce oğlum topla hadi kardesinide al beraber yapın hadi bende yardım edeyim falan derim ama yok yok yok kesinlikle bagirmadan dedigimi yapmıyor ve bu beni çok uzuyor geriye dönüp baktığında çocukluğunda sürekli azarlanmis bastırılmış bir cocuk hatirlasin istemiyorum karşıma alıp çok defa konuştum onu çok sevdiğimi ona bağırdığım zaman çok üzüldüğümü hayatta en son istediğim şeyin onların uzulmesi olduğunu ve kardeşiyle ikisini eşit sevdiğimizi çok kez anlattım oda bizi çok sevdiğini söylüyor ama neden beni bu kadar uzuyorsun niye hiçbir dedigimi zamanın da yapmiyorsun diye sorduğumda sessiz kalıyor birlikte bir psikoloğa gitmeyi bana anlatamadigi şeyleri doktora anlatmasını ve bunun ikimiz içinde iyi olacağını söyledim ama uzuldugunu fark ettim ve artık ne yapacagimi bilmiyorum
Bunu bir iç dökme gibi düşünün abla ve kardeslerim tavsiye ve fikirlerinize açığım ama lütfen kırıcı olmayın çünkü beni derinden inciten bir konu...

Genişletmek için tıkla...

Canım bazı çocuklar böyledir.Aksidir.Yani yap dersin bilerek yapmaz.Yapma dersin yapar.Belki kendince bilerek yapıyordur.Biraz rahat bırak üstüne çok düşme derim.Rahat bırakmak ilgilenmemen degilde.Yani biraz sinir olmamaya çalış.Zamanla vazgececektir belki.

Cocuk şımarık değil yazmışsınız ama bence şımarık.nedense birşeyleri birilerinin üstüne atma durumu var gibi geldi öğretmenle alakalı değil .nasıl siz deyince yapmıyorsa ogretmen deyince de y apmiyordur.kendi sinirinizi ve oglu uzun sorumsuz davranislarinizi eşinizin cezaevi sürecine bağlayabiliriz ama görevini yapan öğretmene bağlamak yanlis

Biraz fazla beklenti içinde değil misiniz birinci sınıfa giden oğlunuz için.ben bu yaşımda bile isime gelmeyen ya da canımın istemediği şeyi yapmam.çok üzmüslüğüm vardır büyük ihtimalle ailemi.ama psikologluk bir durum değil sadece bunlar ise.karakteri oluşuyor,normal insanı duyguları yaşıyor.kıskançlık,içine kapanma da olabilir bir dönem.zaten okul ödev alışma süreci olacak.evde daha az sorumluluk yükleseniz daha sakin yaklaşsanız ve beklerseniz düzelmez mi acaba

Hanım efendi sorun öğretmenin dedigini yapıp yapmamakla alakalı değil eğer siz birinci sınıfa giden bir çocuğa günlük 15 sayfa yazma ödevi veriyorsanız her öğrenciyi birbiriyle kiyaslayip hakaret ediyorsanız bu kesinlikle benim oğlumun simarikligi değildir daha önce konu acmistim çocuklara sınıfta simardigi için pasta börek cezası veren bunları yapmayan velilere kesin bir tavır takinan bir öğretmenden söz ediyorum bu sene öğretmenimiz değişti ve oglumdan çok memnun kafası zehir gibi çalışan bir cocuk asagilayip hor görmek bir öğretmene yakışır bir davranissa evet benim cocugum şımarık...

yeğenimde de benzer bir durum vardı. ergenliğe kadar geldi yaşı. biraz düzeldi. sizin gayet sabırlı olmanız ve sevginizi çocuğunuza hissettirmeniz gerekli. yapacağınız başka birşey yok. çocuğunuza sevildiğini hissettirin. fakat yaptığı hoşolmayan tavırları ise desteklemeyin. yanlış olduğunu bilsin. nasıl yaparsınız bilemiyorum ama. Allah yardımcınız olsun

Etrafınızda belediyenin spor kompleksi varmı?

Stardust07 .!.:

Biraz fazla beklenti içinde değil misiniz birinci sınıfa giden oğlunuz için.ben bu yaşımda bile isime gelmeyen ya da canımın istemediği şeyi yapmam.çok üzmüslüğüm vardır büyük ihtimalle ailemi.ama psikologluk bir durum değil sadece bunlar ise.karakteri oluşuyor,normal insanı duyguları yaşıyor.kıskançlık,içine kapanma da olabilir bir dönem.zaten okul ödev alışma süreci olacak.evde daha az sorumluluk yükleseniz daha sakin yaklaşsanız ve beklerseniz düzelmez mi acaba

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim bende zamanın akışına bırakmak istiyorum aslında internetten okudum bu 7 8 yaş sendromu gibi bişey varmış ama eğer destek almazsak geri dönüşü olmayacak sıkıntılar yasarmiyiz diye düşünüyorum su an ikinci sınıfa gidiyor oğlum okulla alakalı bir sıkıntısı yok düşündüğüm şey acaba dikkat eksikliği falan mi çekiyor ama öyle olsa okulda da problem yaşamaz miydi diyorum kendime birde dediğiniz gibi acaba sakin bir bebeklik ve ilk çocukluk dönemi geçiren oğlum için su an fazla mi beklienti içine giriyorum demek istediğim tam olarak buydu tekrar teşekkür ederim

Çocuğunuzla baş başa kimse ya da tablet tv olmadan ne kadar zaman geçiriyorsunuz?
Çocuk sizden ilgi yerine sürekli komut alıyor gibi buradan öyle görünüyor.
Ödevini yapmadı mı bırakın öğretmene kendisi hesap versin, odasını mı toplamadı siz ailecek etkinlik yapın o da toplayınca katılabilir. Ben çocuktan çok sizde hata buldum. Sinir krizi geçirmek yerine 5 dakika da olsa ortam değiştirmek iyi gelir.

Bir de attachment parenting grubu var facede. Oraya katılmanızı tavsiye ederim.

Mevrouwtje .!.:

Etrafınızda belediyenin spor kompleksi varmı?

Genişletmek için tıkla...

Hayır malesef yok

La Lune .!.:

Çocuğunuzla baş başa kimse ya da tablet tv olmadan ne kadar zaman geçiriyorsunuz?
Çocuk sizden ilgi yerine sürekli komut alıyor gibi buradan öyle görünüyor.
Ödevini yapmadı mı bırakın öğretmene kendisi hesap versin, odasını mı toplamadı siz ailecek etkinlik yapın o da toplayınca katılabilir. Ben çocuktan çok sizde hata buldum. Sinir krizi geçirmek yerine 5 dakika da olsa ortam değiştirmek iyi gelir.

Bir de attachment parenting grubu var facede. Oraya katılmanızı tavsiye ederim.

Genişletmek için tıkla...

Birlikte aktivite yaptığımız fıkra anlatıp bilmece sorduğumuz hatta bazen oyunlarına katıldığım bile oluyor yani ilgisiz biraktigimi sanmıyorum velev ki ödevlerini bile birlikte yapıyoruz yanima gelir bildiklerini nasıl yaptığını anlatır bilmediklerini bana sorar...ama bir konuda haklısınız benimde hatalarım var mesela onun babası yanında olmadığı icin kadar yaralandığını düşünmeden sırf geçen seneki öğretmeni istedi diye çocuğuma ödev ders okuma çok aşırı baskı yaptım bu kısa bir süre sürdü çünkü hatami çabuk anladım tabii ki bu cocugum üstünde olumsuz etki bıraktı

"geriye dönüp baktığında çocukluğunda sürekli azarlanmis bastırılmış bir cocuk hatirlasin istemiyorum" demişsiniz ama öyle bir çocukluk vermissiniz ki nasıl güzel hatırlasın?
Devamlı bağira bağıra öyle normalleştirmişsiniz ki,çocuk bunu da uyarının bir parçası sanıyor.
Her durumda 'iyi bari,bağırınca yaparim' diyor.
Ki çok normal...
Ayrıca 8 yasinda hangi çocuk yap dediğinizi yapar ki anında? Maaşlı eleman mi da ağzınızdan çıkanı anında yapsın? Çok yapmasını istiyorsanız emir vermeden, seçenekler sunarak ,oyunlarla yaptığının yapacağını.
Mesela mahalleye çıktı. Eve çağırdiniz gelmedi... Ona bir saat alin öncesinde. Çıkmadan önce de erken gel yerine ' ne istersin? Saat 3.30da gelip yarım saat TV izleyip mi odevine geçmek istersin yoksa 4te gelip direkt odeve geçmek mi?' deyin. O seçsin, ona göre davransin.
Odayı toplaaaa! Kardeşin de yardim etsin! Bıktım bu dağınıklıktan! Diye bağırmayin.
Bir oyun kurun mesela.
odada yapılacakların olduğu bir kağıt çıktısı alın, onu da PVC kaplatin (2 lira).
Odasını biraz daha dağıtın (komik şekilde. Yastığı dolaba saklayarak falan mesela) ve siz otel muduruymüşsünüz de o housekeepingmiş gibi ukala ukala on dakika icinde odanın toplanacağını ve müşterinin geleceğini söyleyin.
Süre tutun.
Bunu oyun gibi yapın ama, otelci rolüne bürünün. İnanın yapacaktır.
Çocuklar role girmeyi severler. Bu saydığım işin aynısını yapmak için kidzania kidzmondo gibi yerlerde yarım saat sıra bekliyorlar.
Ya da diğer metod. Ev mi toplanacak? yılın belli zamanlarında bizle yaşayan bir çocuk var. Ben onunla beraber liste yapıyorum. Salon supur salon sil eşyaları dolaba tık çöpü indir gibi herşeyin net bir şekilde yapıldığı. Kendimiz seçiyoruz, "şunu ben yapacam bunu ben yapacam" diye. Ve yapıyoruz.
Çocuklar kendi seçtikleri şeyi yaparlar çünkü. Ama tepeden inme-emir verilen şeyi neden yapsınlar ki?
Ayrıcaaa güzellikle yaptım olmadı, kızdım olmadı, öyle sinir krizi geçirdim gibi cümleler sizin sabırlı bir anne olduğunuzu değil dengesiz olduğunuzu gösterir. Öyle dengesiz davranışlarınız olmuş ki inşallah çocuk sizi örnek almaz ileride... Benim annem de sizin gibiydi. Hep önce güzellikle söyler ama bir süre sonra heyheylenirdi.
Sonuc?
Aramızda sıra dağlar var...
Kimse kendisine bağıran çağıran insanla bir arada olmak istemez. bugun size muhtaç. Ama inanın yarın sizden kaçacak yer arayacaktır. (Ya da sizin gibi olup o da öfkesini düzgün aktarmayı bilmeyen biri olur. Öyle olursa araniz iyi olabilir tabii)
Dayanamadim bağırdım o kadar saçma bir cümle ki... Benim babamın iki tane kızı var. Çok da yorucu bir işte çalışıyor, bazen pazarları bile ise gider. Ama otuz yıldır baba, bir gün sinirlerine hakim olamayıp bize bağırmadi.
Demek ki isteyen yapabiliyormus sakin kalmayı. Ayrıca gittiğiniz doktora sinirlenince bagirabiliyor musunuz?
Devlet dairesinde memur sizin işi sallarsa ona bagirabiliyor musunuz? Peki o gudubet öğretmene bagirdiniz mi?
Cevap tabii ki hayır. Ne kadar sinirli de olsanız kendinizi tutuyorsunuz. Çünkü onlara saygı duyuyorsunuz.
İşte çocuğa bağırmanizin tek sebebi ona saygı duymamaniz. Ve gücünüzün ona yetmesi.
Bence çocuğunuz çok normal ve güzel bir çocuk. Anormal ve hatalı olan sizsiniz.
Ve ona ne yaparsanız yapın kendinizi değiştirmediğiniz sürece hiç etkili olmayacaktır.


*Çocuğa Psikologa gidelim dedim stres oldu nedir ya?
Çocuk ne bilsin psikoloğu? Hastane disci gibi birşey sanmıştır. Kaldı ki çocuklar böyle yerlerden nefret eder. Yapmanız gereken doktora gidecekmiş gibi davranmak değil.
Ortada bir hata-hastalik-yanlis birşey varmıs gibi davranmak da değil. Çocuk daha çok gerilir ve gitse bile kendi gibi olamaz.zaten içine kapanık çocukmuş, utanir konuşmaz bile.
Olması gereken şey normal ,günlük gidilen bir yermiş (mesela sizin gribiniz için aile hekimine gider gibi) gidip 'abla senle konuşmak istiyormus' demek. Olay dogal seyrinde devam etsin.kendisini hasta koltuğunda hissetmesin de doktor ablayla sohbet ediyor gibi hissetsin.

Benim kizim okula basladiginda cok hevesliydi o yastayken sonra biz tasindik tasindiktan sonra okulda ayni sorunlari yasadik ders yapmama oda toplamama herseyi öylece birakma bi kitap bile eline alip okumama ikinci ücüncü sinif zor gecti benim icin cünkü bend ehep bagiraral yaptirdim herseyi sonra bana hep sordu anne sen beni seviyonmu diye icten icten kardeslerini kiskandi günlük tutmak istedi günlük aldim ve günlügünde hic benim aklima gelmicek seyleri yazdigini gördüm onlarin üzerine yogunlastim ve bu sene cok sükür okuldan gelir yemek yer hemen dersine gecer odasini toplar cok sükür o krizli dönemi atlattik