"Düğün, kına gecesi gibi şeyleri maddiyattan ötürü değil, hoşlanmadığım için istemiyorum."
(Başta belirteyim buna bağlanmasın. :))
Ablalarım selam, belki önce açtığım konuları bileniniz vardır.
Karakter olarak birilerinden bir şeyler istemeye çekinen ve yapabildiğim her şeyi kendi başıma yapmaya çalışan bir insanım.
Nişanım yapılacak ve çok akrabam olmadığı için hizmet etmeye yardım etmesi için bir arkadaşıma yazdım, diğer arkadaşlarım yer uzak olduğu için gelemeyecekler bu evli diye gelebilir belki diye düşündüm.
Konu konuyu açtı ve düğün istemediğimi söylediğimde "Dul karı mısın sen düğünsüz kız mı gider?" gibi bir cümle kurdu, daha sonra sevmediğimi ve istemediğimi söylememe rağmen "Mal mısın sen, hiç bir şey mi istemeyeceksin, işleri ne yapsınlar, neden tektaş istemedin, gerizekalısın sen onu da mı aldırmadın?" gibi cümleler sarf etti. Bunları ben ona söylüyor olsam çoktan kırılıp küseceğini fikirlerime saygı duymasını söyledim ama "Ben seni düşündüğümden böyle konuşuyorum, yaşadım biliyorum da konuşuyorum." gibi şeyler söylemeye devam edince ben de peki derdim vardı konuşmak dertleşmek istedim burnumdan getirdin özür dilerim deyip kestim konuşmayı.
Ailelerimiz mi bize erkekleri sömürmeyi bir yola baş koyarken elimizi cebimize atmamamız gerektiğini öğretiyor böyle. İleride benim masrafım olacak her şeyden kaçınmak istemem nasıl aptallık olabilir. Başımı huzurla yastığa koyamayıp gösteriş uğruna yaptığım borcu harcı düşünerek nasıl uyuyabilirim.
Diğer arkadaşlarım da böyle "İşleri ne yapsınlar, erkek değil mi alacak tabii." mantığındalar hep.
Bir şeyleri istemediğim için hakaret edilip küçük görülmek çok zoruma gidiyor, ben kimseye sen neden düğün yaptın deme hakkını kendimde görmezken ben yapmayınca insanların böyle davranması ne kadar acımasızca.