ilk evlendiğimiz zamanlar hıncal uluçun bi yazısı aklımda kalmıştı,eşinizin sizi ne kadar sevdiğini anlamak için hayatındaki öncelik sırasının ne olduğuna bakın diye sırf bu yüzden eşime bunu dolaylı olarak sordum tabi o zaman çocuğumuzda yok,o da bana bi daha bunu sorma ama tabiki sensin 1.sırada dedi,o zaman için çok sevindim çünkü eşim ailesinede çok düşkündür onlarda gerçekten çok iyi insanlar bana bile bazen kurban olarak konuşurlar neyse arkadaşlar yaşda biraz kemale erdi ondanmıdır nedir şimdi böyle bir kıyaslamanın yanlış olduğunu anladım çünkü bende eşimi nekadar sevsemde annemim önüne koyamam anne bu ya karşılıksız çıkarsız her daim seni olduğun gibi seven her hatanı affeden bir insan siz sizi çok seven eşinize ufacık bi kötülük yapın bakalım karşılığı ne olacak yada bugün çok seviyo ama yarın bakalım bu sürecekmi,maalesef hayatta ne olacağı belli olmuyo burda aldatılanları vs.okuyoruz ben bunları yaşamadım eşim hala beni çok sever ama birde 7 yıldır anneyim ve çocuğumu ne şartlarda büyüttüğümü bildiğim için empati yapıp bu kıyaslamanın yanlış olduğunu düşünüyorum,tabi eşimiz bizimle yeni bir hayat kuruyo herşeyini bizimle paylaşıyo ama madalyonun öteki yüzü:bugün annesinin önüne seni koyan yarın başkasınıda senin önüne koyabilir
((((((((((((((((
